เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 359
“เป็นไปไม่ได้ เป็นร้อยปีมานี้ คณะฟ้าร้องเรามีเพียงศิษย์พี่หลัวตานคนเดียวที่ฝึกสำเร็จ ลู่ฝานเป็นแค่นักเรียนของคณะอื่น ไม่มีทางเรียนไปได้หรอก”
“ฉันก็คิดแบบนี้เหมือนกัน จะเรียนวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ ต้องมีพื้นฐานเป็นวิชาเทพสายฟ้าไม่ใช่หรือ ถ้าไม่สามารถเรียกสายฟ้าได้ เขาจะเรียนวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุไปทำไม”
“แต่ว่า แม้แต่ศิษย์พี่หลัวตานก็ยังแพ้เขาเลย ไม่แน่ว่า เขาอาจจะมีวิธีอะไรที่พิเศษก็ได้ ไม่อย่างนั้นทำไมเขาจะดูวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุด้วยเล่า”
“ฉันไม่เชื่อ ไม่เชื่อแน่นอน”
……
เหล่าศิษย์ของคณะฟ้าร้องก็เริ่มโวยวายกัน เสียงดังเสียจนลู่ฝานกับอาจารย์ฮั่วซานที่เดินออกไปไกลก็ยังได้ยินชัดเจน
อาจารย์ฮั่วซานไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองลู่ฝานนิ่งๆ เท่านั้น อยากจะเห็นอะไรบ้างอย่างบนใบหน้าของลู่ฝาน
แต่ลู่ฝานมีใบหน้านิ่งๆ ทำให้อาจารย์ฮั่วซานมองอะไรไม่ออกเลย
เป็นศิษย์ที่ สุขุม มากจริงๆ
อาจารย์ฮั่วซานก็แอบคิดในใจว่า ถึงว่า อาจารย์ทั้งหลายรวมทั้งท่านผอ.ล้วนประเมินลู่ฝานสูงมาก
เสี่ยวเหวินกับศิษย์พี่หวังก็อยู่ในกลุ่มคนเหล่านั้นด้วย พอได้ยินทุกคนคุยกัน เสี่ยวเหวินก็เงียบไม่พูดอะไร
พอเห็นว่าหลัวตานถูกหามกลับมา เสี่ยวเหวินก็รีบวิ่งไปตรงหน้าของหลัวตาน แล้วพูดว่า “ศิษย์พี่หลัวตาน พี่เป็นอย่างไรบ้าง?”
หลัวตานหน้าซีดมองเสี่ยวเหวิน แล้วพูดเบาๆ ว่า “ถอยออกไป!”
พูดจบ หลัวตานก็พยายามดิ้นออกจากนักเรียนสองคนที่พยุงเขาออกไป แล้วก็ค่อยๆ เดินออกไปเอง
ใบหน้าเศร้าๆ กลับแผ่นหลังอันเงียบเหงา ล้วนอยู่ในสายตาของเสี่ยวเหวิน
เสี่ยวเหวินแทบจะร้องไห้ออกมา นี่คือศิษย์พี่หลัวตานที่เธอหลงรักมาตลอดอย่างนั้นหรือ? ทำไมถึงเป็นแบบนี้
ศิษย์พี่หวังก็ไม่ค่อยพอใจกับการกระทำของหลัวตานเหมือนกัน
เดินเข้าไปลากเสี่ยวเหวินไว้ แล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ เสี่ยวเหวิน พวกเราควรกลับคณะได้แล้ว”
เสี่ยวเหวินพยักหน้า สองคนก็กลับออกไป
ที่เรือนเก็บหนังสือของคณะฟ้าร้อง บนชั้น3 ถิ่นพิเศษปราณบู๊
ผ่านม่านพลังป้องกันด่านหนึ่งเข้ามา ลู่ฝานรู้สึกได้ว่าพลังในตัวทั้งหมดถูกพลังรุนแรงสายหนึ่งกดไว้ พลังปราณในตัวถูกลดการเคลื่อนไหวไปถึงเก้าส่วน ช้าอย่างกับเต่าคลาน
“ค่ายกลป้องกัน กดพลังได้ นักบู๊หรือผู้ฝึกชี่ทุกคนที่มาที่นี่ ล้วนจะสูญเสียการควบคุมพลังไปชั่วคราว พอดูจบแล้วออกจากที่นี่ ก็จะไม่เป็นอะไรแล้ว”
อาจารย์ฮั่วซานอธิบายอย่างนิ่งๆ
ลู่ฝานพยักหน้าเบาๆ แล้วก็ค่อยๆ เดินตามอาจารย์ฮั่วซานเข้าไป
ที่นี่เป็นห้องกว้างขนาดใหญ่ ข้างในสุดเป็นผนังห้อง ด้านบนมีตัวอักษรที่เขียนอย่างมีพลัง พอจ้องมองดู ลู่ฝานก็เห็นคำว่า วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุทันที
เดินมาตรงหน้าของผนัง สายตาของอาจารย์ฮั่วซานก็จยับเบาๆ ยื่นมือไปคลำผนัง แล้วปัดฝุ่นบนตัวนั้นออก แล้วพูดว่า “วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ สุดยอดทักษะวิชาบู๊ของคณะฟ้าร้อง ได้มาจากสาขาสายฟ้าสำนักจิ่วเซียว นายมีเวลาทำความเข้าใจ3ชั่วโมง หลังจาก3ชั่วโมง นายก็กลับออกไปเองได้ ไม่อย่างนั้นก็จะผิดกฏของคณะฟ้าร้องเรา”
อาจารย์ฮั่วซานกวาดมองไปที่ลู่ฝาน ลู่ฝานก็พยักหน้าพูดว่า “3ชั่วโมงก็3ชั่วโมง”
อาจารย์ฮั่วซานหันหลังกลับออกไป พอเสียงเดินไกลออกไป ห้องกว้างๆ ก็เหลือเพียงลู่ฝานคนเดียว
ลู่ฝานขมวดคิ้วเล็กน้อย สำนักจิ่วเซียว ชื่อนี้ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน
ส่ายหัว ดูเหมือนว่าจะคิดไม่ออก ไม่สนใจแล้ว เอาเวลามาทำความเข้าใจทักษะวิชาบู๊ดีกว่า
