เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 379
สีหน้าของอาจารย์พวกนี้ดูสดใสมาก พวกเขามาดูเรื่องสนุก แน่นอนว่ายิ่งคึกคักยิ่งสนุก โดยเฉพาะอาจารย์เซินถู เมื่อมาถึงก็พาพวกเฉียวเซวียนมาฝั่งลู่ฝาน
อาจารย์เซินถูตบหลังลู่ฝานแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ฉันเป็นกำลังใจให้นาย การท้าประลองครั้งนี้มีความหึกเฮิม ต้องสู้ให้ดีหน่อย รู้ไหม”
ลู่ฝานจะพูดอะไรได้อีก ทำได้เพียงพยักหน้า
อาจารย์เซินถูเพิ่งเห็นท่านผอ. เขาทำสีหน้าทะเล้น แล้วเอาเก้าอี้ออกมานั่งข้างท่านผอ.
ท่านผอ.มองเซินถูอย่างราบเรียบ พูดอย่างสงสัยว่า “ผลการฝึกตนของนายก้าวหน้าขึ้นไม่น้อย เจออะไรดีๆ เหรอ”
อาจารย์เซินถูหัวเราะคิกคัก “ผมมีความสุขและโชคดี จะไม่เจออะไรดีๆ ได้ไงล่ะ แต่ไม่บอกนายหรอก”
ท่านผอ.ส่ายหน้า เซินถูดีทุกอย่าง แต่ปากไม่มีหูรูด พูดกับเขาแล้วไม่มีความอดทน ก็ไม่ไหวจริงๆ
อาจารย์คนอื่นต่างพากันนั่งลง และทำความเคารพท่านผอ.เล็กน้อย
อาจารย์อู๋โฉวมานั่งฝั่งลู่ฝาน แม้ไม่พูดอะไรสักประโยค แต่ในแววตาเต็มไปด้วยการให้กำลังใจ
ไม่มีใครเข้ามาแล้ว หานเฟิงกับฉู่สิงก็รีบกลับมา
เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนได้เงินมาไม่น้อย ดูมีสง่าราศี หานเฟิงหัวเราะเสียงดัง ฉู่สิงตบกระเป๋าตรงเอว แล้วฮัมเพลง
ทั้งสี่คนยืนด้วยความสงบ
ทุกคนรอให้มีคนประกาศเริ่ม มองไปรอบๆ
ขณะนั้นฉู่เทียนผลักหานเฟิง แล้วพูดว่า “หานเฟิง ไปประกาศเริ่ม”
หานเฟิงชี้ตัวเองแล้วพูดว่า “ทำไมเป็นผมล่ะ”
ฉู่เทียนพูดว่า “เราไม่มีครูสักคน อาจารย์ก็ไม่อยู่ ศิษย์พี่ใหญ่ยังนอนไม่ตื่น นายเสียงดังสุด ถ้าไม่ใช่นายจะเป็นใครอีก รีบขึ้นไป ใช่สิ ฉันให้นายเตรียมเอกสารความเป็นตาย นายเตรียมเรียบร้อยหรือยัง”
หานเฟิงรีบเอากระดาษออกมา แล้วเด้งตัวขึ้นมาบนวงกลมขนาดใหญ่
สายตาของทุกคนมองไปยังหานเฟิง บางคนพูดเบาๆ ว่า “เขาขึ้นไปทำไม ครูของคณะหนึ่งเดียวล่ะ”
หานเฟิงพูดเสียงดังว่า “เอ่อ……คณะหนึ่งเดียวของฉันไม่มีครู ดังนั้นวันนี้ฉันเป็นคนประกาศเริ่ม นักเรียนทุกคน อาจารย์และครูทุกท่าน ยินดีต้อนรับสู่ลานประลองบู๊เหรียญเงิน ก่อนอื่นต้องขอบคุณเหรียญเงินของทุกคน เพราะทุกคนทำให้ฉันมีเงินไปหาศิษย์น้องหญิง ขอบคุณทุกคน!”
ขณะนั้น สีหน้าของลู่ฝาน ฉู่สิงกับฉู่เทียนเหมือนโดนคนเตะ ไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก
ฉู่เทียนพูดว่า “ฉันเสียใจแล้วล่ะ ไม่น่าให้เขาขึ้นไปประกาศเลย”
ลู่ฝานพูดว่า “เสียใจก็เปล่าประโยชน์”
หานเฟิงหัวเราะเสียงดัง สีหน้าของอาจารย์ ครูและนักเรียนคนอื่น ไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก
อาจารย์เมิ่งอวิ๋นพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “ไอ้ปัญญาอ่อน ทำไมสถาบันสอนวิชาบู๊ถึงมีนักเรียนไม่เอาไหนแบบนี้”
หัวเราะอยู่ครู่หนึ่ง หานเฟิงจึงเอาเอกสารความเป็นตายในมือขึ้นมา “โอเค ไม่พูดไร้สาระแล้ว เอกสารความเป็นตายอยู่นี่ ทุกคนรีบมาลงชื่อเถอะ อย่าเสียเวลา”
พูดพลาง หานเฟิงสะบัดมือเอาเอกสารความเป็นตายออกไป เอกสารแต่ละใบร่วงลงในมือของนักเรียนชั้นยอดของคณะกระบี่และคณะบังเหิน
การกระทำแบบนี้ ทำให้คนเปลี่ยนความคิดใหม่ ขนาดลั่วหยู่กับเสวียนเฟิงยังแววตาเป็นประกาย
เซ็นเอกสารความเป็นตายเสร็จเรียบร้อย ทุกคนพากันโยนกลับไปอย่างไม่พอใจ
หานเฟิงรับเอกสารมา ยัดเข้าไปในเป้ากางเกงอย่างลวกๆ พูดเสียงดังว่า “การต่อสู้จัดอันดับคณะ คณะหนึ่งเดียวประลองกับคณะกระบี่และคณะบังเหิน เริ่มได้!”
