เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 399
วันต่อมา ลู่ฝานพาเจ้าดำมานอกคณะ พูดกับนักเรียนที่อยากเข้าคณะหนึ่งเดียวด้วยเสียงดังก้องว่า “คนที่อยากเข้าคณะหนึ่งเดียว เอาชนะสัตว์เทพคุ้มครองคณะหนึ่งเดียวให้ได้ก่อน ผู้แพ้ต้องให้ยาสมุนไพรหนึ่งต้น แล้วกลับไปซะ ผู้ชนะเข้าสู่ด่านที่สอง รอให้อาจารย์ทดสอบด้วยตัวเอง”
คำพูดของลู่ฝานทำให้เหล่านักเรียนส่งเสียงเฮออกมา
แค่บอกวิธีมาก็พอ คุกเข่านอกคณะมาตั้งหลายวัน ในที่สุดก็ได้การทดสอบเข้าคณะหนึ่งเดียวแล้ว
เจ้าดำมองลู่ฝานด้วยสีหน้า “เจ็บปวดมาก”
มันกำลังหลับอยู่ดีๆ ทำไมถึงโดนลู่ฝานลากออกมาลำบากล่ะเนี่ย
ลู่ฝานพูดเบาๆ กับเจ้าดำว่า “สมุนไพรที่ได้ฉันให้แกทั้งหมด”
เจ้าดำถึงกับกระตือรือร้นขึ้นมา จากนั้นส่งเสียงมังกรคำราม ตัวของมันเริ่มเปลี่ยนไป
ตัวที่เหมือนสิงโต ใหญ่ขึ้นหลายเท่า หัวใหญ่ขึ้น มีเขี้ยวออกมา
เกล็ดทั้งตัวแผ่ออกมาด้านนอก ผ่านไปครู่หนึ่ง เจ้าดำเหมือนเต่าเกล็ดมังกร แต่กลับดูดุดันกว่าเต่าเกล็ดมังกรเยอะมาก
มีเปลวไฟสีดำออกมาจากปากเล็กน้อย เกล็ดสีดำขลับบนตัว มีแสงสีแดง
เจ้าดำที่ดุดันเปลี่ยนร่างเรียบร้อย ทำให้พวกนักเรียนตกใจไม่น้อย
ลู่ฝานพยักหน้าพอใจ เจ้าดำฝึกในคณะหนึ่งเดียวมานานขนาดนี้ พละกำลังต้องยกระดับขึ้นแน่นอน
อีกทั้งเจ้าดำยังฝึกวิชาอสูรเห่าหอนอะไรนั่นด้วย ตอนนี้พละกำลังเป็นยังไง ลู่ฝานไม่ค่อยแน่ใจ ครั้งนี้เขาจะตั้งใจดูสักหน่อย
ถึงอีกฝ่ายเอาชนะเจ้าดำได้ ก็ไม่ต้องกังวล เพราะยังมีด่านที่สอง
อาจารย์จะรับคนจริงๆ หรือเปล่า หึหึ ค่อยว่ากัน
ลู่ฝานวางเจ้าดำไว้ที่หน้าประตู แล้วตัวเองกลับไปฝึกต่อ
ไม่นาน ได้ยินเสียงต่อสู้ดังขึ้นข้างนอก ลู่ฝานมองผ่านหน้าต่างมาข้างนอก
เห็นเจ้าดำตบนักเรียนจนกระอักเลือดออกมาไม่หยุด
เขาส่ายหน้าไม่สนใจพวกน่าสงสาร
ลู่ฝานเข้าสู่การฝึกฝน ความรู้สึกสองสามวันนี้ยังไม่หายไป ลู่ฝานต้องทำความเข้าใจวิธีใช้พลังวิญญาณให้ดี อีกสองวัน เขากะจะกลั่นยาแก้สายฟ้าสัก 1-2 เม็ด จากนั้นพยายามฝึกวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุให้เชี่ยวชาญด้วย
เมื่อเป็นเช่นนี้ พละกำลังของเขาจะได้เพิ่มขึ้นบ้าง
มีเจ้าดำเฝ้าประตูอยู่ เวลาไม่ถึงหนึ่งวัน พวกนักเรียนที่อยากเข้าคณะหนึ่งเดียวน้อยลงไปเกินครึ่ง
ความน่ากลัวของเจ้าดำ วันเดียวซัดนักเรียนไปหลายสิบคน นักเรียนแต่ละคนโดนซัดจนบาดเจ็บสาหัส ถ้าไม่รักษา 1-2 เดือน ไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาเป็นเหมือนเดิม นี่แค่โดนเจ้าดำตบ “เบาๆ” เท่านั้น ถ้าหนักข้อหน่อยต้องตายคาที่แน่นอน
ในฐานะที่เป็นสัตว์อสูร เจ้าดำลงมืออย่างยับยั้งชั่งใจ หลายสิบคน ไม่ได้พลั้งมือฆ่าใครตาย
หลังจากสู้เสร็จ เจ้าดำยังวิ่งเข้าไปแบมือขอของด้วย
เห็นกรงเล็บใหญ่ของเจ้าดำกับเปลวไฟสีดำในปาก ใครกล้าไม่ให้สมุนไพรบ้างล่ะ สมุนไพรหรือชีวิตอันไหนที่สำคัญ ทุกคนรู้ดีแก่ใจ
สมุนไพรหลายสิบต้นอยู่ในมือ เจ้าดำไม่ได้กินทันทีเหมือนสัตว์อสูรตัวอื่น
แต่หาถุงผ้ามาใส่เอาไว้ แขวนไว้ที่คอ
ในฐานะที่เป็นสัตว์ที่ชอบเก็บของ เจ้าดำรู้ว่าสมุนไพรพวกนี้ทำอย่างไรถึงจะดีที่สุด
หลังจากสู้เสร็จวันแรก เจ้าดำวิ่งไปข้างหน้าลู่ฝาน ดึงเสื้อลู่ฝานแล้วมองด้วยแววตาใสซื่อ จากนั้นยื่นสมุนไพรให้ลู่ฝาน
