เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 410
จางจุนสะบัดมือ ดาบยาวสว่างไสวออกมาจากแขนเสื้อของเขา ตัวดาบยาวเรียว ด้านบนมีค่ายกลดาวกระบวยใหญ่ สว่างระยิบระยับ เหมือนดวงดาว
“ฉู่เทียนดาบเทียนควบ คณะหนึ่งเดียว ฉันก็ได้ยินชื่อนายมานานแล้วเหมือนกัน อย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ!”
จางจุนหัวเราะเย็นชา ดวงตาที่เดิมที่เล็กอยู่แล้ว กลายเป็นขีดเดียว มีแสงเย็นยะเยือกเคลื่อนไหวอยู่รางๆ
ฉู่เทียนเอาดาบที่ตัวเองถือไว้มือขวา มาไว้ในมือซ้าย ยิ้มแล้วพูดว่า “วางใจเถอะ ไม่ทำให้นายผิดหวังหรอก”
อีกด้านหนึ่ง ศิษย์พี่ใหญ่หาคู่ต่อสู้ของตัวเองเจอเช่นกัน
เขาปรากฏตัวด้านหลังเหงียนเซี่ยเหมือนผี ตบไหล่เหงียนเซี่ยเบาๆ แล้วพูดว่า “นี่! เรามาเล่นกันเถอะ”
เหงียนเซี่ยสะดุ้งโหยง ปราณที่ปกคลุมตัวเขาเหมือนไม่ได้ผลอะไรเลย นายตบโดนตัวเขาผ่านปราณที่ปกคลุมตัวได้ยังไง แล้วมาโผล่อยู่หลังเขาได้อย่างไร
ศิษย์พี่ใหญ่ยิ้มแล้วลูบท้องตัวเอง ไม่มีพลังปราณบนตัวสักนิด
เหงียนเซี่ยสะบัดมือทั้งสองข้าง กระบี่คู่ปรากฏอยู่ในมือ
เขามีฉายาว่า กระบี่พันคลื่น เหงียนเซี่ย คนที่ไม่มีชื่อเสียงแบบอีกฝ่าย กล้ามาล้อหลอกต่อหน้าเขา
เหงียนเซี่ยไม่ได้พูดอะไรสักคำ ยกกระบี่พุ่งเข้ามา ศิษย์พี่ใหญ่ยืนอยู่ที่เดิม รอให้เหงียนเซี่ยฟันลงมา
เปลวไฟดำหายไป เจ้าดำอ้าปากกว้างพุ่งเข้าไปกัดเอี๋ยนชิง
เอี๋ยนชิงหายไปจากที่เดิม ตอนเขาปรากฏตัวอีกครั้ง ก็เตะลงบนหัวของเจ้าดำ
เสียงเหมือนเหล็กกระทบกันดังขึ้นชัดเจน อย่าสบประมาทความแข็งแกร่งของร่างกายเจ้าดำในตอนนี้ แข็งแกร่งกว่าร่างกายลู่ฝานแน่นอน กระบวนท่าของเอี๋ยนชิงโดนผิวหนังของเจ้าดำต้านทานเอาไว้ได้
เอี๋ยนชิงอึ้งไปเล็กหน่อย หลังจากนั้นลู่ฝานเด้งตัวลงจากหลังเจ้าดำ ฟันลงไปที่เอี๋ยนชิง
“กระบี่ฆ่าพิชิตฟ้า!”
กระบี่พุ่งออกมา มีเพียงตัวอักษรคำว่าฆ่าขนาดใหญ่ ร่วงลงบนเสื้อปราณที่ปกคลุมตัวเอี๋ยนชิง
ตัวอักษรคำว่าฆ่าครั้งนี้แตกต่างกับกระบี่ฆ่าพิชิตฟ้าที่ลู่ฝานปลดปล่อยออกมาเวลาปกติ ออร่าความตายอันน่ากลัวออกมาจากตัวอักษรคำว่าฆ่า ทำให้การเคลื่อนไหวของเอี๋ยนชิงชะงักไป
เสื้อปราณที่ปกคลุมตัวสลายไปภายใต้ตัวอักษรคำว่าฆ่า ความเร็วสามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า เอี๋ยนชิงส่งเสียงร้องโอดครวญออกมา พลังแปลกประหลาดทิ้งรอยแผลไว้บนอกของเขา
เอี๋ยนชิงกระแทกหมัดลงบนตัวอักษรคำว่าฆ่า พลังทั้งสองปะทะกัน พื้นใต้เท้าแตกร้าว กระแสลมหมุนวนเหมือนน้ำวน ทำให้พื้นกลายเป็นหลุมลึก
เจ้าดำโดนพลังอันบ้าคลั่งนี้ พัดปลิวไปไกลหลายเมตร
เมื่อเงยหน้าขึ้นมา เจ้าดำเห็นข้างหน้ามีคนเพิ่มมาอีกหนึ่งคน เป็นฮ่วนเย่ว์ที่ถือดาบโค้งแดงอยู่ในมือ ยืนยิ้มอยู่ข้างหน้ามัน “เจ้าดำ วันนี้แกอยู่ในมือพี่สาวคนนี้แล้ว”
เจ้าดำเบิกตาโตมองฮ่วนเย่ว์ เธอก็เป็นศัตรูเหรอ
จู่ๆ เจ้าดำมีท่าทางสับสน!
ทางฝั่งนี้ ในกระแสลมที่หมุนวน ลู่ฝานกับเอี๋ยนชิงต่อสู้กันสุดชีวิต ฟันกระบี่ออกมาอย่างต่อเนื่อง เอี๋ยนชิงโดนลู่ฝานจัดการจนถอยหลังไม่หยุด จนเข้าไปในคณะหยินหยาง
กระบวนท่าต่อสู้อีกแล้ว กระบี่หนักของลู่ฝานฟันลงบนหมัดของเอี๋ยนชิง
ทั้งสองคนปะทะกัน กระแสลมระเบิด แต่ไม่มีใครทำอะไรใครได้ พลังมหาศาลทำให้ตัวของทั้งสองคนทรุดลงไปด้านล่างเรื่อยๆ
เอี๋ยนชิงพูดว่า “กระบี่ฆ่าพิชิตฟ้า คำว่าฆ่าตัวที่เจ็ด วิชากระบี่ที่แข็งแกร่งดุดัน แต่นี่ยังเอาชนะฉันไม่ได้หรอก รับหมัดนี้ของฉันซะเถอะ โต้หยินหยาง”
แสงสีขาวดำสว่างขึ้นบนหมัด พลังฟ้าดินรอบๆ โดนกำจัดออกไปไกล
