คืนนี้เป็นคืนแห่งการเข่นฆ่า ตอนที่แสงตะวันแห่งวันใหม่สาดส่องมายังตระกูลโม่ ทุกคนก็ล้วนตกใจกับสิ่งที่เห็น ตระกูลโม่เกลื่อนกลาดไปด้วยศพ
ไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม ข่าวที่ตระกูลโม่ถูกฆ่าล้างตระกูลก็แพร่ไปทั้งเมืองเจียงหลิน ในขณะเดียวกัน ข่าวที่ลู่ฝานกลับมา ก็ถูกทุกคนรู้ข่าวกันหมด
คนไม่น้อยกำลังคุยกัน ว่าลู่ฝานคนนี้จิตใจโหดเหี้ยม
แต่ก็มีคนที่เข้าใจเหตุผล หลุดหัวเราะพูดออกมา ว่าสองตระกูลสู้กันเป็นตาย ยังจะต้องมาพูดเรื่องคุณธรรมอะไรกันด้วยหรือไง
คิดอยากจะฆ่าล้างตระกูลคนอื่นเขา ก็ต้องเตรียมใจว่าตระกูลตนเองจะโดนเหมือนกัน
ทุกอย่างเป็นการหาเรื่องใส่ตัว ไม่มีอะไรต้องพูด
คนส่วนใหญ่ตกใจกับความแข็งแกร่งของลู่ฝาน ตระกูลลู่ที่เดิมทีถูกบีบจนเกือบจะสิ้นตระกูลไปแล้ว แต่พอมีลู่ฝานกลับมา ทุกอย่างก็กลับตาลปัตร
ตอนนี้ลู่ฝานแข็งแกร่งถึงขั้นไหนกันแน่?
ไหนใช่ว่า ตระกูลโม่ไปเชิญยอดฝีมือยอดแดนปราณนอกมาไม่ใช่หรือไง?
หรือว่า ตอนนี้ลู่ฝานมีพลังถึงระดับแดนปราณชีวิตแล้ว? นี่มันเกินไปหน่อยนะ
ทุกคนไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็พูดความเป็นไปได้อื่นๆ ไม่ได้
ทั้งเมืองเจียงหลิน ล้วนกำลังหาสืบหาข่าว ว่าสรุปแล้วเป็นอย่างไรกันแน่
ส่วนพวกคนที่ตอนแรกตั้งตัวเป็นศัตรูกับตระกูลลู่ตามตระกูลโม่นั้น ก็เริ่มเก็บข้าวของหลบหนีแล้ว
ตระกูลโม่ถูกกวาดล้างหมดแล้ว อีกไม่นานตระกูลลู่ก็จะแก้แค้นพวกเขา
ตอนนี้ในเมืองเจียงหลินก็วุ่นวายกันไปหมด
ที่ จวนผู้เฝ้าเมือง
เมื่อคืนโจวเจิ้นโส่วนอนพักผ่อนไม่ค่อยเต็มที่เท่าไร เขาเป็นคนแรกที่ได้ข่าวว่าตระกูลโม่ถูกกวาดล้าง
ตอนที่คนรับใช้มารายงานเขานั้น เขากำลังเล่นสนุกกับเมียน้อยที่เพิ่งแต่งงานเข้ามาใหม่อยู่บนเตียง
พอรู้ข่าว เขาก็ร่วงตกเตียงทันที เกือบตบไปที่ใบหน้าของเมียน้อยตนเองตาย
จะว่าไปแล้ว ตระกูลโม่ก็สนิทสนมกับเขาดีเหมือนกัน
แน่นอน เป็นโจวเจิ้นโส่วที่พร้อมไปด้วยอบายมุขทั้งห้าประการอย่างเขา ขอเพียงฝั่งตรงข้ามเอาอะไรมาให้หน่อย เขาก็ดีกับคนนั้นหมด และตระกูลโม่ก็ให้อะไรเขาเยอะที่สุด ก็เลยต้องโอนเอียงไปทางตระกูลโม่ ขอเพียงตระกูลโม่ไม่ทำผิดกฎระเบียบ เขาก็สามารถอำนวยความสะดวกให้กันได้บ้าง เช่นครั้งนี้ที่ให้คนของจวนผู้เฝ้าเมืองไปดูการต่อสู้ มีคนของจวนผู้เฝ้าเมืองอยู่ด้วย ต่อให้ตระกูลลู่จะยอมสู้ตายกัน ก็เป็นไปไม่ได้เด็กขาด
แต่เรื่องที่มันเกิดขึ้น กลับไม่เหมือนกับที่คาดการณ์ไว้
ตระกูลโม่ได้เปรียบเสียขนาดนี้ กลับถูกคนโจมตีจนแพ้ แถมยังถูกฆ่าล้างตระกูลอีก
โจวเจิ้นโส่วโมโหมาก นี่ไม่ใช่แค่การมาตบหน้าเขาเท่านั้น แต่ยังตัดขาเขาด้วย
ปรึกษากับกุนซือชั่วของตนเองทั้งคืน โจวเจิ้นโส่วตัดสินใจจะสั่งตระกูลลู่เสียหน่อย อาศัยจังวะตอนนี้ที่ตระกูลลู่ยังเสียหายมากอยู่ โจวเจิ้นโส่วตัดสินใจจะกดดันพวกเขาเสียหน่อย อย่างไรเสียตอนนี้เขาก็มีเหตุผลมากพอ
คนของจวนโจวเจิ้นโส่วไปตายอยู่ที่ตระกูลลู่ เป็นข้ออ้างที่ดีที่สุด
พอปรึกษากันเสร็จ โจวเจิ้นโส่วก็พาลูกน้องบุกไปยังตระกูลลู่อย่างยิ่งใหญ่
แต่ตอนนี้ตระกูลลู่ได้เปลี่ยนไปเป็นคนละแบบแล้ว
ไม่มีความดีใจจากชัยชนะ ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้านี้ คนตระกูลลู่จัดการศพในบ้านมาตลอด
ศพของคนตระกูลโม่ก็เอาไปทิ้งหมดแล้ว เผาหมดแล้ว แบบไหนสะดวกก็ทำตามแบบไหน
เหล่าลูกเมียของคนตระกูลลู่ก็เอาศพมากระทืบ เอาแส้ฟาดระบายความแค้น ลู่ฝานก็เห็นหมด
ส่วนศพของคนตระกูลตนเอง ก็ฝังให้อย่างเรียบร้อย
ลู่ฝานก็ยืนอยู่ด้านหน้าของป้ายวิญญาณที่เพิ่งแกะสลักเสร็จ สายตามองไปยังป้ายวิญญาณของลู่เทียนกัง
ตั้งแต่เด็ก ลู่ฝานก็มีความทรงจำกับคนคนนี้ไม่ค่อยดีนัก เป็นคนบ้าที่เสียงดังไม่ฟังใคร สมองบ้าๆ บอๆ แต่ใครจะรู้ ว่าเขาจะมีใจเด็ดเดี่ยวเหมือนกัน ถึงได้มารับกระบี่แทนลู่หาวในตอนท้าย สุดท้ายก็ตายคาสนามรบ
