เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 517
ลู่ฝานรับของชดใช้ แล้วเดินเข้ามาดูกับหานเฟิง
ผ้าไหมผ้าแพร สมุนไพรหินแร่ เงินทองอัญมณี ไม่ขาดสักอย่าง ตระกูลใหญ่ของเมืองใหญ่ทำอะไรหรูหราจริงๆ
แค่ของที่รถม้า ก็เทียบได้กับรายได้รวมของตระกูลลู่ทั้งปีแล้ว
ลู่ฝานแบ่งให้ศิษย์พี่หานเฟิงครึ่งหนึ่ง จากนั้นเอาของพวกนี้ ย้ายเข้าไปในจวนอากาศธาตุของตัวเองอย่างไม่เกรงใจ
แต่นี่ยังไม่จบ สองพ่อลูกตระกูลหม่าไปได้ไม่นาน ก็มีคนมามอบของขวัญอีก
ไม่เพียงแค่นี้ บัตรเชิญก็ส่งมาอย่างต่อเนื่อง
คืนนี้ตระกูลจาง ผู้เฝ้าเมืองตงหวาจัดงานเลี้ยง เรียนเชิญคุณชายลู่!
คุณชายเสิ่นอู๋ซวง แห่งเมืองเฟยอี่ว์ เชิญคุณชายลู่ล่องเรือชมจันทร์ ดื่มเหล้าชมฟ้าใส!
ตระกูลอี่ว์แห่งภาคใต้ เชิญคุณชายลู่ไปพูดคุยที่ตระกูล อี่ว์หลงเฟิงนักบู๊แดนปราณฟ้า เชิญคุณชายลู่ศึกษาวิชา!
คณิกาที่ไม่เคยรับแขกอย่างฉินหว่านเอ๋อร์ เชิญคุณชายลู่ไปชมจันทร์ที่ศาลาชมจันทร์ พูดคุยสนุกสนานทั้งคืน!
……
บัตรเชิญแต่ละใบ เหมือนฝนสาดลงมาบนใบหน้า
ระยะเวลาไม่นาน ทำให้ลู่ฝานรู้ว่าทั้งเมืองตงหวา มีทายาทตระกูลร่ำรวย มีตระกูลนักบู๊มากแค่ไหน
และรู้ว่าคุณชายและคุณหนูเศรษฐี ของเมืองอื่นมีมากแค่ไหน
ลู่ฝานโดนคนที่ส่งการ์ด บีบบังคับจนต้องกลับมาอยู่ในสวนหอมปาฟาง
ผู้ดูแลเฉินซวงกลับรับมือกับคนพวกนี้ได้อย่างเชี่ยวชาญ กันพวกเขาเอาไว้ด้านนอก อีกทั้งยังหาคนมาจดบันทึกไว้
ภายใต้การนำทางของหลิ่วหยี ลู่ฝานกับหานเฟิงกลับมาในสวนหอมปาฟาง
ครั้งนี้พวกเขาไม่ได้ไปห้องชั้นยอด แต่มายังสถานที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง
เป็นคฤหาสน์เรียบง่ายหลังหนึ่ง ไม่หรูหรา ไม่งดงาม ธรรมดาและเรียบง่าย
แต่เมื่อเข้ามา ลู่ฝานสัมผัสได้ว่าใต้คฤหาสน์แห่งนี้ มีอะไรลึกลับซ่อนอยู่ เดินได้ไม่กี่ก้าว เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตัวออกมาอัตโนมัติ แล้วพูดว่า “น้ำพุพลังชีวิต ข้างล่างมีน้ำพุพลังชีวิต เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เจ้านายเจอสถานที่ดีๆ อีกแล้ว”
ลู่ฝานถามว่า “น้ำพุพลังชีวิตอะไร”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “น้ำพุพลังชีวิตที่สามารถทำให้อายุยืน ยกระดับผลการฝึกตน ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ เปลี่ยนแปลงร่างกาย กลั่นยาเสวียนไง!”
ลู่ฝานตกใจ ดูเหมือนเยี่ยมยอดมากเลย
หลิ่วหยีที่อยู่ด้านหน้าพูดว่า “ทั้งสองท่าน ต่อไปพวกคุณพักที่นี่ เดิมทีที่นี่เป็นที่ฝึกฝนของเจ้าของคนเก่า ปกติจะไม่เปิดให้ใคร แต่ทั้งสองท่านไม่ใช่คนธรรมดา ช่วงนี้ก็พักที่นี่ชั่วคราวละกัน”
หานเฟิงมองซ้ายมองขวา พูดด้วยสีหน้าสงสัย “ทำไมถึงให้เรามาอยู่สถานที่พังๆ แบบนี้ ที่นี่เปิดให้ใครพักไม่ได้จริงๆ พูดไปก็ทำให้สวนหอมปาฟางเสื่อมเสียชื่อเสียง ศิษย์น้องลู่ฝาน เรากลับไปกันเถอะ ถึงห้องนั้นพังเป็นรู แต่ยังไงก็ดีกว่าที่นี่เยอะ อีกทั้ง……”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ศิษย์พี่หานเฟิงยักคิ้วหลิ่วตาให้ลู่ฝาน ทำท่าเหมือนว่านายก็เข้าใจ
ลู่ฝานเข้าใจความหมายของเขาอยู่แล้ว ไม่มีอะไรนอกจากที่ห้องชั้นยอด มีสาวสวยเยอะ
แต่ในเมื่อรู้แล้วว่ามีน้ำพุพลังชีวิตที่นี่ ลู่ฝานไม่มีทางไปเด็ดขาด
ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ศิษย์พี่หานเฟิง ที่นี่ดีกว่าที่นั่นเยอะ เชื่อผม ขอบคุณคุณหลิ่วหยีมาก”
หลิ่วหยียิ้มแล้วพูดว่า “คุณชายลู่ฝานช่างมีความรู้ งั้นฉันไม่รบกวนทั้งสองท่านแล้ว ด้านนอกมีบัตรเชิญกับของขวัญ เดี๋ยวฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว จะส่งให้อีกที ฉันหวังว่าคุณชายลู่ฝานจะพักที่นี่อีกสักสองสามวัน มีคุณชายลู่ฝานอยู่ สวนหอมปาฟางมีชื่อเสียงขึ้นเยอะเลย”
