เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 524
เซี่ยวเอ๋อร์มองเขาแวบหนึ่ง แล้วพูดว่า “ขอบคุณที่ชม”
ชายในชุดจีนโบราณกำลังจะพูดอะไร แต่เซี่ยวเอ๋อร์หันกลับไปแล้ว
หัวหน้าเขตอี้ว์มีรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้า “เซี่ยวเอ๋อร์ ได้ยินว่าเธอสอบผู้ตรวจการชั้นล่างผ่านแล้ว อาปลื้มใจมาก เป็นไง ฉานซินยอมรับเธอเป็นศิษย์ไหม”
เซี่ยวเอ๋อร์หน้าแดงเล็กน้อย แล้วพูดว่า “คุณอาตลกแล้ว เซี่ยวเอ๋อร์สอบผ่านเพราะความสามารถตัวเองที่ไหนกันล่ะ ต้องอาศัยคนมาช่วย แต่อาจารย์ฉานซินรับหนูเป็นศิษย์แล้ว”
“แบบนี้ก็ดี อืม ฉันได้ยินว่าคนหนุ่มมีความสามารถที่ชื่อลู่ฝาน ช่วยเธอให้สอบผ่าน อีกทั้งยังผ่านด่านเขาดาบทะเลเพลิงด้วย วันนี้คนคนนี้มาหรือเปล่า”
เซี่ยวเอ๋อร์อมยิ้มแล้วพยักหน้า สายตามองไปยังลู่ฝาน
หัวหน้าเขตอี้ว์มองตามเซี่ยวเอ๋อร์ เห็นลู่ฝานที่กำลังกินอาหารกับหานเฟิงอย่างบ้าคลั่ง
หัวหน้าเขตอี้ว์ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดว่า “เด็กคนนี้กินจุจริงๆ!”
พูดพลาง หัวหน้าเขตอี้ว์หัวเราะออกมา ชายชุดจีนโบราณที่อยู่ข้างๆ ได้โอกาสพูดแทรก “กินเหมือนคนตะกละในงานเลี้ยงแบบนี้ ไร้การอบรมสั่งสอนจริงๆ ต้องเป็นเด็กที่มาจากป่าเขาแน่นอน ไม่มีค่าให้พูดถึง”
หัวหน้าเขตอี้ว์ปรายตามองชายชุดจีนโบราณ แล้วพูดว่า “นายพูดแบบนี้ก็มีเหตุผล”
เซี่ยวเอ๋อร์ได้ยินกลับรู้สึกหงุดหงิด พูดเสียงก้องว่า “ต้วนผิง สังคมนี้ดูกันที่ความสามารถ ไม่ได้ดูตอนกิน”
ต้วนผิงหัวเราะแล้วพูดว่า “ความสามารถเหรอ แค่ผ่านเขาดาบทะเลเพลิงธรรมดาๆ ได้ ก็มีความสามารถแล้วเหรอ น่าขำ”
เซี่ยวเอ๋อร์โมโหจนหน้าแดง แต่หัวหน้าเขตอี้ว์ทำเหมือนไม่เห็น ปล่อยให้ทั้งสองคนทะเลาะกันไป
ขณะนั้น ประตูด้านนอกมีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง
“คุณชายกวนมาถึงแล้ว!”
เพียงประโยคเดียวทำให้ทุกคนตกใจ ขนาดสีหน้าของหัวหน้าเขตอี้ว์ยังเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“กวนหานเหรอ เขามาได้ยังไง เขาไม่เคยร่วมงานเลี้ยงไม่ใช่เหรอ”
“คุณชายกวนออกมาจากห้องแล้ว หรือเป็นเพราะเก็บตัวฝึกฝน และประสบความสำเร็จแล้ว”
“เขามาทำไม อย่าบอกนะว่ามาหาเรื่อง”
“เบาๆ หน่อย ถ้ากวนหานได้ยิน นายจะซวย”
……
ทุกคนถกเถียงกัน ลู่ฝานกับหานเฟิงก็กินอาหารช้าลง
ทั้งสองคนหันไปมอง ผู้ชายสวมเสื้อสีโลหิตเดินเข้ามา
ท่าทีองอาจมีอำนาจ เข้ามาในห้องก็ไม่ทำความเคารพ แค่ยิ้มมองหัวหน้าเขตอี้ว์แล้วพูดว่า “คุณอี้ว์ ผมมาอวยพรวันเกิด แต่แค่ลืมเอาของขวัญมา หวังว่าคุณอี้ว์จะไม่ถือสา”
หัวหน้าเขตอี้ว์แววตาราบเรียบ “มาได้ก็ดีแล้ว เชิญนั่งคุณชายกวน”
กวนหานนั่งลงด้านหน้าโต๊ะข้างๆ อย่างสบายใจ เขาเพิ่งนั่งลง คนอื่นพากันลุกขึ้นยืน
กวนหานกวาดตามองไปรอบๆ จากนั้นพูดว่า “ช่วงนี้ได้ยินว่ามีนักบู๊อายุน้อยที่ไม่เลว เหมือนจะชื่อลู่ฝาน ฉันสนใจมาก พวกนายคนไหนชื่อลู่ฝาน ยืนขึ้นให้ฉันดูหน่อย”
ทันใดนั้น ทุกคนพากันมองไปยังลู่ฝาน
กวนหานมองตามสายตาของทุกคน หลังจากมองลู่ฝานหัวจรดเท้า
“นายคือลู่ฝานเหรอ ดูท่าทางไม่เลว”
ลู่ฝานไม่แม้แต่จะหันหน้าไป จัดการคนอวดดีแบบนี้ เราต้องอวดดีกว่าเขา
ลู่ฝานพูดช้าๆ ว่า “ขอถามหน่อย มาหาฉันเพราะเรื่องอะไร”
กวนหานพูดว่า “ไม่มีเรื่องใหญ่อะไรหรอก แค่คิดบัญชีกับนายเท่านั้น”
