เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 572
ชิวซานพูดว่า “ถูกต้อง เป็นเซียนบำเพ็ญชี่ตัวเล็กๆ”
ลู่ฝานตาเป็นประกายทันที เซียนบำเพ็ญชี่เพียงคนเดียวที่เขาเคยเจอ อืม คือเซียนบำเพ็ญชี่สือฟางที่ตายไปแล้ว
ลู่ฝานรีบลุกขึ้น พูดอย่างนอบน้อมว่า “คารวะเซียนบำเพ็ญชี่ชิวซาน”
ชิวซานลูบเครา ยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นเด็กที่รู้มารยาท เหอะๆ นายยังใช้พิธีของผู้ฝึกชี่อีกด้วย เห็นได้ยากนะ!”
ลู่ฝานตกใจ ปฏิกิริยาตามสัญชาตญานที่โดนอาจารย์หวูเฉินอบรมมา ทำร้ายคนจริงๆ
ยังดีที่ชิวซานกับหัวหน้าเขตอี้ว์ เคยเห็นการต่อสู้ของเขาแล้ว แน่ใจว่าเขาเป็นนักบู๊ จึงไม่กังวลว่าพวกเขาจะคาดเดามั่วซั่ว
“ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสชิวซานจะพูดอะไรกับผมเหรอครับ”
ลู่ฝานรีบเปลี่ยนเรื่องคุย
ชิวซานพูดว่า “ลู่ฝาน นายรู้ไหมว่ากวนหานที่นายฆ่าตายคือใคร”
ลู่ฝานพูดว่า “เจ้าสำนักโลหิตพิฆาต”
“ใช่ แต่ก็ไม่ถูกทั้งหมด นายรู้ไหมว่าทำไมเขาถึงตั้งสำนักได้ ทั้งๆ ที่อายุยังน้อยขนาดนี้”
ชิวซานถามต่อ
ลู่ฝานสายหน้าเบาๆ “ไม่ทราบครับ แต่พละกำลังของเขาไม่เลวเลย”
จู่ๆ ชิวซานคลำเอากระบี่ออกมาจากอก ลู่ฝานเพ่งมอง นี่เป็นกระบี่กลืนทิพย์ของกวนหานไม่ใช่เหรอ
ชิวซานพูดว่า “พละกำลังของกวนหาน มาจากกระบี่เล่มนี้ทั้งหมด แต่กระบี่นี้กลับไม่ใช่สิ่งที่เขาจะเก็บไว้ได้”
จู่ๆ ลู่ฝานนึกขึ้นมาได้ เหมือนหัวหน้าเขตอี้ว์ยังยอมอ่อนข้อให้กวนหานเล็กน้อย นี่คงไม่ได้อาศัยแค่พละกำลังของกวนหานแน่นอน
“อย่าบอกนะว่า……ยังมีอำนาจอะไรอยู่เบื้องหลังกวนหาน”
ลู่ฝานถามขึ้น
ชิวซานมีสีหน้าเหมือนว่าเด็กคนนี้น่าอบรมสั่งสอน “ถูกต้อง มีอำนาจใหญ่อยู่เบื้องหลังกวนหาน มีชื่อว่าสำนักเทพวิญญาณ”
ไม่มีชื่อสำนักเทพวิญญาณอยู่ในหัวลู่ฝานเลย ไม่เคยได้ยินมาก่อน
ขณะนั้นเจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตัวโผล่ออกมา ตะโกนเสียงดังว่า “อะไรนะ สำนักเทพวิญญาณเหรอ ทำไมถึงไปล่วงเกินสำนักนี้ได้ล่ะ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ รีบหนีเถอะ”
ลู่ฝานฟังออกว่าเจดีย์เสวียนเก้ามังกรหวาดผวา
โดยปกติเจดีย์เสวียนเก้ามังกร จะมีท่าทีเหมือนตัวเองใหญ่สุดในใต้หล้า ทำไมเมื่อได้ยินคำว่าสำนักเทพวิญญาณ ถึงตื่นตระหนกขึ้นมาทันทีล่ะ!
ชิวซานเห็นลู่ฝานมีสีหน้าสงสัย จึงรู้ว่าลู่ฝานคงไม่รู้อะไรเลย จึงอธิบายว่า “ลู่ฝาน สำนักเทพวิญญาณ เป็นหนึ่งในสำนักที่แข็งแกร่งสุดในประเทศอู่อาน ในสำนักมียอดฝีมือมากมาย ขนาดผู้แข็งแกร่งระดับเซียนบู๊ยังมีถึงสองคน ถ้าล่วงเกินสำนักเทพวิญญาณ ต่อไปนายจะใช้ชีวิตลำบาก”
ลู่ฝานเริ่มมีสีหน้าประหลาด เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตัว ยังตะโกนออกมาว่า “สามคน ตอนฉันติดตามสือฟาง สำนักเทพวิญญาณมีตาแก่ตายยากสามคน ตอนนี้พวกเขาไม่มีทางตายหรอก เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ตอนนี้เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสำนักเทพวิญญาณ หลบก่อนจะดีกว่า”
ลู่ฝานพูดเสียงดังในใจ “หุบปาก!”
ลู่ฝานมองชิวซานแล้วพูดว่า “กวนหานมีที่พึ่งใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอครับ แล้วเขาตายคามือผมได้ยังไง”
ชิวซานหัวเราะแล้วพูดว่า “ถามได้ดี คำถามนี้แม้แต่กวนหานก็คงตอบไม่ได้ แต่ฉันอธิบายนายได้นิดหน่อย ข้อแรก กวนหานไม่ใช่ศิษย์ในสำนักเทพวิญญาณ เขาเป็นแค่ศิษย์ในนามเท่านั้น ข้อสอง จากคุณสมบัติของเขา ต้องไม่เคยเข้าสำนักเทพวิญญาณแน่นอน ไม่แน่อาจไม่มีโอกาสตลอดชีวิต ข้อสาม เขาเป็นคนจองหองอวดดี คิดว่ามีฐานะเป็นศิษย์สำนักเทพวิญญาณ แล้วจะไม่มีใครกล้าแตะต้องเขา ไม่รู้ว่าในโลกนี้มีคนตั้งเท่าไร ที่ไม่รู้จักสำนักเทพวิญญาณ”
ลู่ฝานสูดหายใจลึก แล้วพูดว่า “อย่างเช่นผม”
ชิวซานพยักหน้าพูดว่า “ใช่ อย่างเช่นนาย”
