เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – บทที่ 571

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 571
นักบู๊ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ใช่คุณท่านหรอก เป็นแค่คนส่งสารเท่านั้น เชิญครับคุณชายลู่”

ลู่ฝานพูดว่า “หัวหน้าเขตอี้ว์รู้ข่าวสารรอบด้านจริงๆ เขารู้ได้ยังไงว่าฉันเก็บตัวเสร็จวันนี้”

นักบู๊พูดว่า “พอคุณชายออกจากสวนหอมปาฟาง ก็มีคนแจ้งหัวหน้าเขตอี้ว์แล้ว”

“เป็นอย่างนี้นี่เอง งั้นก็ได้ ฉันไปก่อน ศิษย์พี่หานเฟิงไปด้วยกันไหม”

หานเฟิงส่ายหน้าพูดว่า “นายไปเถอะ ฉันจะเดินเล่นต่อ ขอเลือกห้องดีๆ พักก่อน”

ลู่ฝานพยักหน้า เดินตามนักบู๊ไปข้างนอก

ออกจากคฤหาสน์ เดินเข้าไปในรถม้า จนมาถึงจวนหัวหน้าเขต

ตอนมาครั้งก่อนคือตอนกลางคืน ลู่ฝานไม่ได้ชมจวนหัวหน้าเขตอย่างละเอียด ได้ชมวันนี้รู้สึกมีพลังมาก

นักบู๊พาลู่ฝานมาด้านนอกห้องหนังสือของหัวหน้าเขตอี้ว์ ไม่ได้คุ้มกันอย่างแน่นหนาเหมือนที่ลู่ฝานจินตนาการไว้ จวนหัวหน้าเขตขนาดใหญ่ ไม่เห็นนักบู๊ผู้ดูแลมากเท่าไร

“ท่านหัวหน้าเขต คุณชายลู่มาแล้วครับ”

นักบู๊เคาะประตูห้องหนังสือ แล้วพูดเสียงเบา

เสียงของหัวหน้าเขตอี้ว์ดังขึ้นในห้องหนังสือ

“เข้ามาสิ”

ลู่ฝานผลักประตูเข้าไป หนังสือมากมายปรากฏในสายตาเขา

บนชั้น บนโต๊ะ บนพื้น เต็มไปด้วยหนังสือ

หัวหน้าเขตอี้ว์นั่งอยู่ท่ามกลางหนังสือ ข้างๆ มีชาหนึ่งแก้ว “ลู่ฝาน มาแล้วนั่งตามสบายเลย ไม่ต้องมีพิธีรีตอง”

ลู่ฝานมองซ้ายมองขวา ดันกองหนังสือมาด้านหน้า จากนั้นจึงนั่งลง

“ท่านหัวหน้าเขตเรียกผมมาวันนี้ มีเรื่องอะไรเหรอครับ”

หัวหน้าเขตอี้ว์พูดว่า “ฉันคุ้มครองตระกูลนายแล้ว ตอนนี้พวกเขากำลังมาที่เมืองตงหวา 3-5 วันน่าจะถึง เรื่องที่ฉันรับปากนาย ฉันทำสำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว”

ลู่ฝานดีใจ เขาตั้งใจเขียนจดหมายให้หัวหน้าเขตอี้ว์ ส่งคนเอาไปให้ที่เมืองเจียงหลิน บอกพวกเขาเรื่องที่ตัวเองอยู่เมืองตงหวา ให้ปู่กับพ่อดำเนินการพิจารณา ไม่ผิดจากที่คาดไว้ พวกปู่มากันทันที

“การเดินทางเป็นไงบ้างครับ”

ลู่ฝานถามขึ้น เขาข่าวไม่ไวเหมือนหัวหน้าเขตอี้ว์ จึงต้องถามเยอะหน่อย

หัวหน้าเขตอี้ว์ส่ายหน้า “ไม่มีปัญหาอะไร ไม่เห็นพวกกากเดนสำนักโลหิตพิฆาตสักคน”

ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ “นี่เป็นเรื่องแปลก”

หัวหน้าเขตอี้ว์ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ใช่เรื่องแปลก ลู่ฝาน ฉันเรียกนายมา เพราะมีเรื่องหนึ่งจะพูดกับนาย แต่ฉันพูดเองคงไม่ชัดเจน ให้ผู้อาวุโสชิวซานพูดกับนายดีกว่า”

“ผู้อาวุโสชิวซานเหรอครับ”

ลู่ฝานได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรก

หลังจากนั้นเห็นผู้อาวุโสคนหนึ่งโผล่มาในห้องหนังสือ

ลู่ฝานตกใจ ตอนเข้ามาเขาไม่เห็นคนคนนี้ ให้ตายเถอะ จากความสามารถในการตรวจจับของเขาในตอนนี้ คิดไม่ถึงว่ายังมีคนปิดบังเขาได้ ตรวจสอบไม่ได้แม้แต่พลังฟ้าดิน

ชิวซานยืนข้างหัวหน้าเขตอี้ว์ ยิ้มมองลู่ฝาน แล้วพูดว่า “ลู่ฝานแห่งเมืองเจียงหลิน ช่วงนี้ได้ยินชื่อนายจนหูจะแฉะแล้ว”

ชิวซานยืนสบายๆ อยู่ตรงนั้น แต่ให้ความรู้สึกลู่ฝานว่าความรู้สึกนี้เหมือนไม่ใช่ความจริง

เหมือนผู้อาวุโสไม่ได้คงอยู่!

ไม่ใช่แล้ว ผู้อาวุโสคนนี้ต้องเป็นผู้ฝึกชี่ที่มีผลการฝึกตนเหนือกว่าเขา

มีเพียงความเป็นไปได้นี้เท่านั้น ที่ทำให้ลู่ฝานตรวจสอบเขาไม่ได้

ชิวซานมองลู่ฝานอย่างประเมิน แล้วพูดอย่างตกใจ “เป็นต้นกล้าที่ดี น่าเสียดาย รากฐานบู๊ล้ำลึก กลัวว่านายจะเปลี่ยนมาเป็นผู้ฝึกชี่ไม่ได้อีกแล้ว”

หัวหน้าเขตอี้ว์หัวเราะหึหึ “งั้นเหรอ ลู่ฝานนายยังเป็นหน่ออ่อนที่สามารถฝึกชี่ได้เหรอ”

ลู่ฝานพูดว่า “เคยมีคนพูดแบบนี้ แต่ผมเปลี่ยนไม่ได้อีกแล้ว ผู้อาวุโสชิวซาน คุณคงเป็นผู้ฝึกชี่สินะ”