เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 714
สายตาก็กลายเป็นเย็นชา ท่าทางของลู่ฝานอยู่ด้านบนมองไปกวนหานที่อยู่ข้างล่าง
“แกพูดอีกทีสิ?”
ดวงตาของกวนหานประกายสะท้อนด้วยเลือด และพูดขึ้นมาว่า: “ลู่ฝาน ฆ่าฉันแล้ว ไม่มีผลดีต่อนายเลยสักนิด”
ลู่ฝานเพียงแค่จ้องมองกวนหานอย่างไม่วางตา: “แกพูดอีกทีสิ ฉันฆ่าแกแล้ว จะเป็นยังไง?”
กวนหานเงียบ ก่อนจะพูดว่า: “ลู่ฝาน ฉันคิดว่าพวกเรามีวิธีปรับความเข้าใจกัน”
ลู่ฝานยิ้ม เพียงแต่ว่ารอยยิ้มของเขาอาฆาตแค้นเป็นอย่างมาก แม้แต่ลู่หาวกับลู่เฮ่าหรานก็แยกตัวออกจากลู่ฝานตามสัญชาตญาณ
“ขอโทษด้วย ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะปรับความเข้าใจกับแกเลยสักนิด”
หลังจากพูดแล้ว ลู่ฝานก็ทุบแขนอีกข้างของกวนหานให้แหลก ต่อจากนั้นยัดเข้าไปในจวนอากาศธาตุของตัวเอง
“ไอ้เก้า ช่วยฉันสั่งสอนเขาให้ดีๆ”
ลู่ฝานออกคำสั่งให้เจดีย์เสวียนเก้ามังกร
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรฟังน้ำเสียงที่ความอาฆาตแค้นของลู่ฝานออก และตอบกลับอย่างรวดเร็ว: “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ผมจะทำให้เขารู้สึดถึงตายไปดีกว่ามีชีวิตอยู่ต่อ เขาจะต้องเสียใจที่ทำไม ต้องมีชีวิตอยู่ในบนโลกด้วยสภาพนี้”
ลู่ฝานพูดในใจ: “อย่าลืมบีบบังคับให้ตอบคำถามเกี่ยวกับพลังที่เหลืออยู่ของสำนักโลหิตพิฆาต และเรื่องราวเกี่ยวกับตระกูลอี่ว์ออกให้ได้ด้วย”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะแฮะๆแล้วพูดขึ้นมาว่า: “เจ้านาย ท่านวางได้ ผมจะทำให้เขาจำได้ว่าเคยฉี่ราดบนเตียงมากี่ครั้งในวัยเด็ก”
ลู่ฝานยับยั้งรัศมีความอาฆาตแค้นของตัวเอง และกลับสู่สภาพเดิม
ลู่หาวกับลู่เฮ่าหรานถึงได้ก้าวไปข้างหน้าในเวลานี้
ลู่หาวพูดด้วยความเป็นห่วง: “ลู่ฝาน นายไม่เป็นไรใช่มั้ย”
ลู่ฝานพูดขึ้นมาว่า: “ไม่เป็นไรครับ ตอนนี้ เรื่องของสำนักโลหิตพิฆาต ได้จัดการเรียบร้อยหมดแล้วครับ”
ลู่เฮ่าหรานพยักหน้าและพูดว่า: “ดีมาก ลู่ฝาน ต่อไปเรื่องราวแบบนี้ นายก็ไม่ต้องลงไม้ลงมือเอง นายเป็นผู้นำตระกูล เรื่องอื่นที่คนในตระกูลทำได้ พยายามให้คนอื่นไปทำ”
ลู่ฝานพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ได้ครับคุณปู่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ตระกูลลู่ถือว่าสามารถใช้ชีวิตอยู่ในเมืองตงหวาได้อย่างมั่นคงหลายวัน”
ลู่เฮ่าหรานราวกับคิดอะไรบางอย่างได้ แต่กลับไม่ได้พูดอะไรมาก
ในเวลาเดียวกันก็ส่ายหน้าให้กับลู่หาวเล็กน้อย บ่งบอกว่าเขาก็ไม่ต้องถาม
คนทั้งสามรุ่น ยืนอยู่ที่นี่ มองดูสวนหลังบ้านที่สวยงามของตระกูลลู่อย่างเงียบๆ
ท้องฟ้าสีฟ้าเมฆสีขาว ต้นไม้เขียวขจี น้ำนิ่งไหลลึก
……
เวลาผ่านไปอย่างเงียบๆเหมือนน้ำ
วันเวลากำลังพัฒนาไปในทิศทางที่สงบสุข ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป ผ่านไปชั่วแวบเดียวก็เป็นเทศกาลเซ่นไหว้ประจำปีอีก
เรื่องของตระกูลอี่ว์ ได้กลายเป็นเรื่องอื้อฉาวมากมายในเมืองตงหวาแล้ว ตอนนี้ภายในเมืองตงหวา เด็กอายุสามปีก็รู้เรื่อง อี่ว์ชิงเชิงได้เสียชีวิตแล้ว แต่มีคนรู้ไม่มากเท่าไหร่ ว่าใครเป็นคนฆ่ากันแน่ ตอนนี้ฆาตกรอยู่ที่ไหน สิ่งเดียวที่รู้ ก็คือประกาศทั่วประตูเมืองที่กำลังตามหาผู้ฝึกชี่ที่สวมหน้ากากเถ่เมี่ยน ค่าตอบแทนสูงจนเป็นที่น่าตกใจ แต่กลับไม่ได้เรื่องอะไรเลยสักอย่าง
ตอนนี้ ผู้ดูแลตระกูลอี่ว์ เป็นคุณสามของตระกูลอี่ว์ที่ได้รับเชิญกลับมาจากเมืองสวี่หลิน ชายวัยกลางคนที่ระมัดระวังในเรื่องเล็กๆน้อยๆคนหนึ่ง สิ่งเดียวที่เขาทำเมื่อกลับมาที่ตระกูลอี่ว์ที่ยังนับว่าพอไปได้ ก็คือจัดพิธีศพให้อี่ว์ชิงเชิง
ธุรกิจทั้งหมดของตระกูลอี่ว์ อำนาจทั้งหมด ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบจากการตายของอี่ว์ชิงเชิง
จวนหัวหน้าเขตกับจวนผู้เฝ้าเมือง ก็ไม่กล้าที่จะปล่อยการควบคุมต่อตระกูลอี่ว์ กลัวว่าไม่ระวังหน่อย ตระกูลอี่ว์ก็จะประสบปัญหาใหญ่
ตระกูลอี่ว์ถูกควบคุมไว้ ชีวิตช่วงนี้ก็ผ่านไปอย่างยากลำบากมาก
เดิมทีที่มีความแค้นกับตระกูลอี่ว์ ไม่ชอบหน้า ก็ถือโอกาสซ้ำเติมคนที่กำลังประสบเคราะห์ร้ายในเวลานี้ก็มีส่วนร่วมด้วย ทำให้ธุรกิจของตระกูลอี่ว์ต้องสูญเสียอย่างน้อยๆครึ่งหนึ่ง
และในนั้น ผู้ที่ได้รับผลประโยชน์มากที่สุด ก็คือตระกูลลู่
หมดหนทาง กองกำลังอื่นทำสิ่งต่างๆ ยังคงระมัดระวังในเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่ตระกูลลู่ ทำให้ชัดเจนว่ามีท่าทีจะต่อต้านกับตระกูลอี่ว์ ดุร้ายยังไงก็เป็นอย่างนั้น ทำให้ตระกูลอี่ว์ทุกข์ทรมานยังไงก็ทำอย่างนั้น ดังนั้นผลประโยชน์ของตระกูลลู่มีมากกว่าคนอื่นๆมาก
