เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 928
“ทะเลาะอะไรกัน ที่นี่เป็นสถานที่ต่อสู้หรือไง ใครทะเลาะกันฉันจะจับคนนั้น!”
ชายวัยกลางคนตะโกนขึ้นมา ทหารเผ่าทรงพลังสองสามคนที่อยู่ข้างๆ ก้มหน้ามองคนกลุ่มนี้แวบหนึ่ง เสียงของคนพวกนี้เบาลงทันที
ลู่ฝานถอนหายใจยาว เขาไม่กลัวการประลอง
ปัญหาคือการประลองต้องมีเหตุผลสิ ท่าทางจะเข้ามาสู้กับเขาเหมือนคนพวกนี้ ทำให้ลู่ฝานรู้สึกงุนงงจริงๆ
มองชายวัยกลางคนอย่างซาบซึ้ง จากนั้นลู่ฝานก้าวเข้าไปข้างใน
ความรู้สึกตามสัญชาตญาณของเขาบอกว่าไปก่อนดีกว่า
แต่ขณะนั้น เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างๆ หยวนเลี่ย
“เดี๋ยวก่อน นายไม่สู้กับพวกเขาได้ แต่ไม่สู้กับฉันไม่ได้ ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา มาสู้กับฉันสักสองสามกระบวนท่าสิ!”
คนที่ออกมาพร้อมเสียงคือเจ้าอ้วนคนหนึ่ง เป็นเจ้าอ้วนที่แบกค้อนปอนด์และกินปลาเมื่อครู่
ชายวัยกลางคนกำลังจะพูดอะไร เจ้าอ้วนถลึงตาใส่เขา จากนั้นโยนป้ายอันหนึ่งออกมา
ตอนเห็นป้ายอันนี้ ชายวัยกลางคนก็ไม่พูดอะไรอีก
เพราะมีอักษรตัวใหญ่คำว่าหาน เขียนอยู่ข้างบนป้าย
คนที่มีป้ายอันนี้ มีเพียงตระกูลเดียว นั่นก็คือตระกูลหาน หนึ่งในสิบตระกูลใหญ่ภายในเมือง!
คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าอ้วนคนนี้จะเป็นคนตระกูลหาน
ชายวัยกลางคนรีบเอาบันทึกเมื่อกี้ขึ้นมาดู เป็นลูกหลานตระกูลหานจริงด้วย ชื่อว่าหานสง ทำไมเมื่อกี้ไม่ทันสังเกตนะ!
ในเมื่อเป็นคนตระกูลหาน เขาก็ไม่กล้าขวางอีกแล้ว
ถ้าเป็นคนตระกูลอื่น เขายังกล้าพูดอะไรบ้าง
มีเพียงการเจอคนตระกูลหานเท่านั้น ที่เขาไม่กล้าพูดอะไร ทั้งประเทศอู่อานมีใครไม่รู้บ้าง คนตระกูลหานเป็นพวกคนบ้า คนโง่ คนป่าเถื่อน!
พูดด้วยเหตุผลกับพวกเขา เท่ากับการรนหาที่ตาย!
“ฉันชื่อหานสง ลู่ฝานให้ฉันเห็นฝีมือของผู้แข็งแกร่งในรายชื่อประเทศอย่างนายหน่อย!”
เมื่อได้ยินชื่อหานสง นักบู๊ที่ส่งเสียงดังเมื่อกี้ไม่พูดอะไรอีกแล้ว ถึงพวกเขาเจ๋งแค่ไหน ก็เจ๋งไม่เท่าลูกหลานตระกูลหานหรอก
ในเมื่อลูกหลานตระกูลหานออกมาท้าประลองกับลู่ฝาน งั้นพวกเขาคงทำได้แค่มองตาปริบๆ อยู่ข้างๆ
แต่ได้เห็นการต่อสู้ของผู้แข็งแกร่งในรายชื่อประเทศอย่างใกล้ชิดแบบนี้ ก็นับว่าไม่เลวมากแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็โม้ได้หลายวัน!
คนบางส่วนที่รู้จักหานสง ยิ่งมีความสุขขึ้นไปอีก
คนพวกนี้ถกเถียงกันเบาๆ
“ฉันว่าครั้งนี้ลู่ฝานซวยแน่ เพิ่งเข้าเมืองมา ก็เจอหานสงตระกูลหาน ถือว่าดวงเขาไม่ดีเลย”
“ทำไม พละกำลังของหานสงแข็งแกร่งมากเหรอ เขาจะแข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งรายชื่อประเทศเหรอ”
“พูดยาก ยังไม่รู้เลยว่าลู่ฝานผู้แข็งแกร่งรายชื่อประเทศเป็นยังไง ใครจะไปรู้ว่าผลการต่อสู้พวกนั้นของเขาเป็นของจริงหรือปลอม แต่หานสงคือคนที่มีชื่อเสียงเรื่องทนไม้ทนมือของตระกูลหาน คนเรียกกันว่าหมีบื้อค้อนปอนด์!”
“ชื่อนี้น่าสนใจนะ ดูก็รู้ว่าคนตระกูลหานไม่ได้ตั้งให้”
“ใช่ นี่เป็นชื่อที่คนตระกูลสุ่ยเรียก แต่พวกเขาต่างคิดว่าหานสงมีพละกำลังปะทะกับรายชื่อประเทศ ดูสิ ลู่ฝานจะเอาชนะหานสงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ”
ถกเถียงกันไปพลาง คิดไม่ถึงเลยว่ากลุ่มคนจะหลีกทางเป็นที่ให้ลู่ฝานกับหานสงประลองกัน
เพราะประตูเมืองที่นี่กว้างขวางและใหญ่มาก ถ้าเปลี่ยนเป็นเมืองอื่น คนเยอะขนาดนี้ แค่เบียดกันก็จะตายแล้ว จะให้สู้กันยังไงล่ะ
ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ พูดตามตรงการประลองที่ไร้ความหมายแบบนี้ เขาไม่อยากสู้เลยจริงๆ
ลู่ฝานส่ายหน้า พูดกับหานสงว่า “ไม่สนใจ”
พูดจบ ลู่ฝานเดินไปข้างหน้า สิบสามเดินตามหลังเขา มองหานสงอย่างระแวดระวัง
“ดูถูกฉันเหรอ”
จู่ๆ หานสงก็โมโหขึ้นมา
