เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – บทที่ 927

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 927
หยวนเลี่ยพูดเสียงดังว่า “หยวนเลี่ย เฝิงอิ่ง เซี่ยงจู้ มาจากเขตเยี่ยน เพื่อเข้าร่วมการคัดเลือก”

ได้ยินคำว่าการคัดเลือก ในกลุ่มคนมีคนจำนวนไม่น้อยส่งเสียงตกใจออกมา

ชายวัยกลางคนเงยหน้าขึ้นมองทั้งสามคน ยิ้มแล้วพูดว่า “มาร่วมการคัดเลือกเหรอ ดูเหมือนเป็นคนอายุน้อยที่โดดเด่นจริงๆ ขอให้พวกนายประสบความสำเร็จ เข้าไปสิ! อย่าลืมลงทะเบียนอาวุธด้วย”

พวกหยวนเลี่ยเชิดหน้าอย่างภูมิใจ เห็นได้ชัดว่าได้รับการชมเชยจากคนอื่น พวกเขาก็ดีใจมาก แต่พวกเขายังไม่ได้ดีใจจนถึงขั้นลืมตัว เพราะพวกเขารู้ว่าลู่ฝานที่อยู่ด้านหลัง แข็งแกร่งกว่าพวกเขาเยอะมาก พละกำลังเล็กน้อยของพวกเขา ไม่สามารถเทียบได้เลย

ดังนั้นถึงเป็นหยวนเลี่ยที่ไม่จริงจังสุดๆ ก็ทำเพียงยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “ขอบคุณที่อวยพร”

ในที่สุดก็ถึงตาลู่ฝาน ตอนนี้ลู่ฝานยังจมอยู่กับความเศร้า พูดอย่างใจลอยว่า “ลู่ฝาน คนเขตตงหวา มาร่วมการคัดเลือกเหมือนกัน”

เมื่อพูดจบ ชายวัยกลางคนอึ้งไปครู่หนึ่ง เสียงเอะอะรอบๆ ก็หายไปทันที

“อะไรนะ นายพูดอีกรอบสิ นายชื่ออะไรนะ”

ตอนนี้ลู่ฝานเพิ่งตั้งสติได้ ขมวดคิ้วพูดว่า “ลู่ฝาน คนเขตตงหวา!”

เพิ่งพูดจบ มีเสียงตกใจดังขึ้นในกลุ่มคน

“นายคือลู่ฝานแห่งเขตตงหวาเหรอ ผู้ตรวจการลู่เหรอ”

ลู่ฝานพยักหน้า สงสัยเล็กน้อย ทำไมที่นี่ยังมีคนรู้จักเขาด้วย!

“ใช่ ฉันเอง มีอะไรหรือเปล่า”

ลู่ฝานมองชายวัยกลางคน ชายวัยกลางคนรีบลุกขึ้นยืน แล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรๆ ฮ่าๆ ผู้ตรวจการลู่ ในที่สุดนายก็มาเมืองหลวงแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้ฉันจะได้ต้อนรับผู้ตรวจการลู่ นายต้องเซ็นชื่อให้ฉันนะ!”

พวกหยวนเลี่ยมองลู่ฝานอย่างตะลึง

พวกเขาไม่รู้จริงๆ ว่าลู่ฝานมีชื่อเสียงในเมืองขนาดนี้

หยวนเลี่ยรีบถามเจ้าอ้วนถือค้อนข้างหน้า ที่ยังไม่ได้ไปไหนว่า “ทำไมเหรอ ลู่ฝานมีชื่อเสียงมากเหรอ”

เจ้าอ้วนกัดหัวปลาเป็นๆ จนหลุด แล้วพูดเสียงดังว่า “มีชื่อเสียงสิ เพิ่งเลื่อนขั้นใหม่เป็นผู้ตรวจการชั้นกลาง ร้อยอันดับแรกของรายชื่อประเทศ ฟันมารทั้งสี่ด้วยกระบี่เดียว ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา! นายไม่รู้จักเหรอ”

ได้ยินคำว่านักกระบี่แห่งตงหวา หยวนเลี่ยตกใจจนคางแทบจะหล่นลงมา

แน่นอนว่าเขารู้จักชื่อนี้ รายชื่อประเทศเขาก็เคยได้ยิน แต่เขาไม่ได้คิดเชื่อมโยงลู่ฝานกับนักกระบี่แห่งตงหวาเข้าด้วยกัน นั่นเป็นบุคคลมีความสามารถที่รู้จักกันทั้งโลกเลยนะ ลู่ฝานรู้สึกว่าสายตาที่คนรอบๆ มองเขาดูผิดปกติมาก

ลู่ฝานเซ็นชื่อให้ชายวัยกลางคน พลางพูดว่า “ทำไมพวกนายรู้จักฉันกันหมดเลยล่ะ ฉันมีชื่อเสียงที่นี่มากเหรอ”

ชายวัยกลางคนพูดเสียงดังว่า “มีชื่อเสียงแน่นอน อย่าบอกนะว่านายไม่รู้ว่านายอยู่ในรายชื่อประเทศแล้ว”

ลู่ฝานไม่เคยได้ยินจริงๆ

“รายชื่อประเทศอะไร”

ชายวัยกลางคนเกือบเป็นลม คิดว่าลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวาที่อยู่ในตำนาน ไม่รู้แม้กระทั่งว่าตัวเองอยู่ในรายชื่อประเทศ

อย่าบอกนะว่านี่คือสไตล์ของฮีโร่ อย่าบอกนะว่านี่คือท่าทีของยอดฝีมือ!

ชายวัยกลางคนไออย่างแรงสองสามครั้ง เขารู้สึกว่าหายใจไม่ค่อยคล่อง

ชายวัยกลางคนพูดช้าๆ ว่า “ผู้ตรวจการลู่ ไว้ตอนไหนคุณค่อยซื้อรายชื่อประเทศมาดูก็รู้เอง”

ลู่ฝานส่งเสียงตอบรับ เขาต้องรู้ให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ขณะนั้น เสียงทรงพลังเสียงหนึ่งดังขึ้น

“ลู่ฝาน กล้าสู้กับฉันไหม”

ลู่ฝานหันมามอง เห็นนักบู๊คนหนึ่งก้าวออกมา

แต่ขณะนั้น ก็มีนักบู๊เดินออกมาอีกคนหนึ่ง เขาพูดว่า “ลู่ฝาน สู้กับฉันก่อน!”

ลู่ฝานยังไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็มีอีกสองสามคนพูดเสียงดังว่า “สู้กับฉัน สู้กับฉันก่อน!”

เสียงตะโกนดังขึ้นเป็นระลอก จู่ๆ ลู่ฝานมึนไปหมดแล้ว

นี่มันเกิดอะไรขึ้น!