เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1125
เหตุการณ์ที่แค่คิดก็กลายเป็นชี่ได้ ในบรรดานักบู๊พบเห็นได้น้อยมาก มีเพียงผู้แข็งแกร่งที่ปีนป่ายออกมาจากกองโครงกระดูก ถึงจะมีพลานุภาพแบบนี้ได้
ทั้งสี่คนเริ่มรู้สึกว่าตัวเองหายใจไม่ค่อยคล่อง
เพื่อเสริมสร้างความกล้าให้ตัวเอง เฉิงชิงแผดเสียงใส่ลู่ฝานว่า “ลู่ฝาน นายกล้าเดินเข้ามาจริงๆ ดูเหมือนวันนี้เขาวิถีบู๊คงเป็นที่ฝังศพนาย”
ลู่ฝานกวาดตามองทั้งสี่คน แล้วพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ยังมีอะไรจะพูดอีกไหม รีบพูดมา!”
หม่านเวยหัวเราะลั่นแล้วพูดว่า “ไอ้อวดดี นายมีแค่คนเดียว อย่าบอกนะว่ากล้าสู้กับเราสี่คน ทุกคนลงมือเลย!”
เมื่อตะโกนขึ้น นักบู๊สี่คนลงมือพร้อมกัน
เมื่อมาถึงตรงนี้ พลานุภาพสร้างความกดดันของเทพบู๊ลดลงกว่าครึ่ง นักบู๊อย่างพวกเขา สามารถใช้พลังปราณได้นิดหน่อย
เห็นกระบี่ยาวสองเล่ม ค้อนใหญ่หนึ่งอัน มีดสั้นหนึ่งเล่มพุ่งมาฆ่าลู่ฝานพร้อมกัน
ลู่ฝานไม่หลบสักนิด พุ่งสวนเข้าไปหาทันที
วินาทีต่อมา ฉิ้ง ฉิ้ง ฉิ้ง ฉิ้ง!
เสียงดังติดต่อกันสี่ครั้ง อาวุธของทั้งสี่คนโจมตีใส่เกราะเกล็ดมังกรของลู่ฝาน
พลังปราณอันน้อยนิด ไม่สามารถรวมตัวเป็นเกราะปราณได้ แต่เกราะเกล็ดมังกรของลู่ฝาน ไม่จำเป็นต้องใช้พลังปราณอะไรทั้งนั้น!
เกราะเกล็ดมังกรปกคลุมร่างกาย ทันใดนั้น การโจมตีของทั้งสี่คนเหมือนการจั๊กจี้เท่านั้น!
ร่างกายไม่ซวนเซแม้แต่น้อย จู่ๆ ฝ่ามือลู่ฝานทะลุออกมาจากอาวุธ คล่องตัวราวกับงูเลื้อย!
ลู่ฝานใช้มือจับเฉิงชิงเอาไว้!
เฉิงชิงตกใจกลัวจนแผดเสียงดังออกมาทันที “ฆ่าเขา เร็ว ฆ่าเขา!”
ทันใดนั้นทั้งสี่คนลงมืออีกครั้ง เสียงดังติดต่อกันอีกครั้ง
ลู่ฝานก็ยังไม่ขยับเหมือนเดิม เขาแผดเสียงดัง กล้ามเนื้อทั้งตัวหดลงจากนั้นก็เด้งออก
“ท่าแนบตัว!”
พลั่ก!
ทั้งสามคนกระเด็นถอยหลังไป โดนลู่ฝานชนจนกระเด็นไปไกล
พลังปราณอะไรกัน จัดการขยะพวกนี้ เขาไม่จำเป็นต้องใช้เลย แค่พลังของร่างกายก็เพียงพอจัดการพวกขาแล้ว
มีเพียงเฉิงชิงที่โดนลู่ฝานจับอยู่ ไม่ได้กระเด็นออกไป ลู่ฝานใช้มือกระแทกเขาลงบนพื้น
ตู้ม!
เหมือนอุกกาบาตร่วงลงบนพื้น เฉิงชิงกระแทกลงบนพื้นจนกลายเป็นหลุมรูปคนทันที
เลือดออกมาทางปากและจมูก เฉิงชิงคิดไม่ถึงเลยว่าพลังของร่างกายลู่ฝานจะดุดันทรงพลังขนาดนี้ เกือบเทียบกับยอดฝีมือเผ่าทรงพลังที่ฝึกฝนพลังบริสุทธิ์ได้แล้ว!
แน่นอนว่าเฉิงชิงไม่รู้ ยอดฝีมือเผ่าทรงพลังเทียบพละกำลังกับลู่ฝาน ยังสู้ไม่ได้เลย อันดับสองในแปดผู้โดดเด่นอย่างสวี่ฉู ก็ตายคามือเขาไม่ใช่หรือไง!
กัดฟันกรอด เฉิงชิงที่ร่วงลงบนพื้นพลิกมือเอามีดสั้นแทงลงบนข้อเท้าลู่ฝาน มีดสั้นมีแรงสะเทือน เป็นเคล็ดวิชาบู๊สะเทือนดวงดาวที่ทำให้เขามีชื่อเสียง ใช้แรงสะเทือนที่รวดเร็วตัดทุกอย่าง ทำลายได้กระทั่งสิ่งที่ทนทาน!
มีดสั้นของเฉิงชิง ทำลายเกราะเกล็ดมังกรบนข้อเท้าลู่ฝานทันที กำลังจะเฉือนเท้าของลู่ฝานแล้ว! แต่ทันใดนั้นเอง พลังมหาศาลโจมตีลงบนแขนเขา
เสียงหักดังขึ้นอย่างชัดเจน ลู่ฝานเหยียบแขนเขาจนเละ
“อ๊าก!”
เฉิงชิงร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ดังสะเทือนเลือนลั่นไปทั่ว
นักบู๊จำนวนไม่น้อยที่อยู่ด้านนอกอุโมงค์สวรรค์ กำลังศึกษาว่าจะเข้าไปอย่างไร เมื่อได้ยินเสียงร้องโอดครวญนี้ รีบหันไปมองทางตีนเขา รวมซุนจื้อและเทียนชิงหยางอยู่ในนั้นด้วย
“ลู่ฝาน นายกล้าเหรอ!”
หม่านเวย อิ้งหยวนและจงหง ทั้งสามคนพุ่งเข้ามาฆ่าอีกครั้ง
ตอนนี้พวกเขาไม่สนใจการแว้งกัดอะไรนั่นแล้ว ความแข็งแกร่งของลู่ฝานเหนือการคาดเดาของพวกเขา
ปล่อยพลังปราณ แสงสว่างแสบตา พุ่งเข้ามาฆ่าทันที
ลู่ฝานไม่แม้แต่จะมองพวกเขา ทำเพียงแค่ใช้มือหนึ่งจับเฉิงชิงขึ้นมา หลังจากนั้นใช้หมัดต่อยลงไปที่จุดตันเถียนของเฉิงชิง
