“ไอ้พวกหมาสกปรกอะไร กล้าเอะอ่ะร้องโวยวายเสียงดังที่หน้าประตูบ้านของพวกเรา！”
หยางหลินระเบิดความโกรธบุกออกไปแล้ว
ถึงแม้พลังของเขาสู้ถงชวนไม่ได้แต่ก็เป็นผู้ที่มีความชื่นชอบศิลปะการต่อสู้ ครั้งนี้ก็ลงสมัครเข้าร่วมงานดอกเบญจมาศ
เขารู้สำหรับพลังของตัวเองมีความเป็นไปได้มากที่คุณสมบัติไม่พอที่จะเข้าร่วมพันธมิตรฉู่ ดังนั้นเขาหวังว่าหลังถงชวนเข้าสู่พันธมิตรฉู่แล้วจะสามารถดึงเขาไปได้
นี่ก็คือสาเหตุเพราะอะไรเขาถึงผลักดันถงชวน
ใครจะรู้ หยางหลินเพิ่งบุกออกไปก็ส่งเสียงร้องโหยหวนมาเสียงหนึ่งเหมือนถูกคนตีแล้ว
เกิดเรื่องอะไรขึ้น？
“ผมไปดูหน่อย！”ถงชวนก็บุกออกไปแล้ว
“เป็นใครที่หาเรื่องหน้าบ้าน？”
“รีบไป！”หยางเต๋อกวง เจิงหงซิ่ว หยางเซิน หลี่เฟิน ทั้งหมดต่างก็เดินไปข้างนอกอย่างเป็นห่วง
“พวกเราก็รีบไปดูหน่อย！”หยางยู่หลันดึงซูซูอยู่ ฉินเทียนรีบตามอยู่ด้านหลัง
ฉากด้านนอกทำให้ทุกคนตกใจ
เพียงเห็นปอร์เช่สีแดงคันหนึ่ง ด้านข้างเป็นรถออฟโรดที่ดัดแปลงมาแล้วคันหนึ่ง
ด้านข้างรถมีนักต่อสู้กล้ามเนื้อดุร้ายบนใบหน้ายืนอยู่สี่คน แต่ละคนเต็มไปด้วยท่าทางที่ดุร้าย
บนหลังคารถมีผู้ชายคนหนึ่งท่าทางชิว ๆ นั่งอยู่ในมือของเขาถือลำโพงขยายเสียงอันหนึ่ง เห็นชัดว่าเป็นพี่ใหญ่ของสองสามคนนี้
ยิ่งทำให้คนกลัวคือบนแก้มข้างซ้ายของหมอนี่สักแมงป่องตัวหนึ่ง
นั่นคือสักเข้าไปบนฐานรอยแผลเป็น
แมงป่องสีฟ้าตามด้วยกล้ามเนื้อส่วนหน้าที่สั่นและบิดเบียวของเขา มองไปแล้วทำให้คนกลัวมาก
เวลานี้หยางหลินกุมหน้าอยู่ล้มลงบนพื้น ถูกคนรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่งเหยียบอยู่
และถงชวนกำลังเผชิญหน้ากับเจ้าแมงป่องที่อยู่บนหลังคารถ
หมัดทั้งคู่ของเขากำแน่นจ้องมองด้วยความโกรธแต่ก็ไม่ได้ลงมือ
เหมือนสำหรับฐานะและพลังของฝ่ายตรงข้าม เขาหวาดกลัวมาก
ฉินเทียนกวาดตามองแวบหนึ่งอย่างรวดเร็วไปทางปอร์เช่สีแดงที่ปิดประตูอยู่อย่างตามสบาย มองเห็นเงาร่างหนึ่งในตำแหน่งคนขับอย่างไม่ชัดเจน
โยงคิดถึงคำพูดที่ร้องตระโกนของเจ้าแมงป่องเมื่อกี้ เขาเข้าใจแล้วเล็กน้อย
ข้างในดวงตากระพริบความคิดแรงจูงใจที่จะฆ่ามา
“พวกแกเป็นใคร？ รีบปล่อยลูกชายของฉัน！”
“เชื่อไหมว่าฉันจะแจ้งตำรวจแล้ว！”หลี่เฟินทั้งตกใจทั้งโกรธ
เจ้าแมงป่องที่อยู่บนหลังคารถหัวเราะเสียงดังฮ่า ๆ “ป้าแก่ คุณแจ้งตำรวจก็ไม่มีประโยชน์”
“บอกคุณให้ที่เมืองฉู่โจวนี้ เรื่องที่ตำรวจยุ่งได้พวกเราก็ยุ่งได้ เรื่องที่ตำรวจยุ่งไม่ได้ก็ให้พวกเรายุ่ง”
เขากระโดดลงมา มาถึงด้านข้างรถปอร์เช่โค้งตัวยิ้มพูด“พี่หยางคนที่คุณต้องการอยู่ที่นี่เหรอ？”
หน้าต่างรถเลื่อนลงหนึ่งในสาม เปิดเผยใบหน้าที่พราวเสน่ห์ของหยางเหมยเอ๋อร์
เธอใส่แว่นตาดำใหญ่ ๆ อันหนึ่ง ใช้นิ้วมือชี้ไปที่ฉินเทียนแล้วบนมุมปากเพยิดพูดว่า“ก็คือเขา”
จากนั้นยังชี้ไปที่ซูซูที่อยู่ด้านข้างฉินเทียนพูดว่า“เจ้าแมงป่อง หลังงานสำเร็จผู้หญิงคนนี้เป็นของนาย”
มองเห็นท่าทางของซูซู ในดวงตาของเจ้าแมงป่องก็ปลุกเปลวไฟแห่งความปรารถนาขึ้นมาในพริบตา
“พวกพี่น้อง พาไป！” เขาร้องตระโกนเสียงดัง บุกมาทางซูซูเลยทันที
คนตระกูลหยางถอยหลังร้องอุทานอย่างตกใจ
“หยุด！”ถงชวนแทรกเข้ามาขวางด้านหน้าของเจ้าแมงป่อง
เขากัดฟันพูด“มีฉันถงชวนอยู่ที่นี่ แกหยุดคิดที่จะทำเรื่องเลว ๆ อย่างไม่หวาดกลัว！”
“ให้หน้าแกแล้วใช่ไหม？”เจ้าแมงป่องยกมือขึ้นทันที ตบหน้าถงชวนเสียงหนึ่งดังกึกก้องแล้ว
“ไอ้หมา อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ แกอาศัยเป็นวิชาการต่อสู้เล็กน้อยไปพูดว่าแกเป็นคนของพันธมิตรฉู่ทุก ๆ ที่”
“อยากเข้าพันธมิตรฉู่เหรอ？ บอกแกให้ พี่หยางเป็นลูกสาวบุญธรรมของรองผู้นำเจียงพันธมิตรฉู่ แกคิดว่าอกตัญญูพี่หยางแล้วพันธมิตรฉู่ยังจะต้องการแก？”
ถงชวนกัดฟันไม่พูด
เข้าพันธมิตรฉู่เป็นความปรารถนาที่ใหญ่ที่สุดของเขา
เขารู้หยางเหมยเอ๋อร์มีอำนาจในการพูดมาก และก็รู้เจ้าแมงป่องคนเหล่านี้เป็นลูกน้องของหยางเหมยเอ๋อร์
พวกเขาอาศัยเบื้องหลังของหยางเหมยเอ๋อร์ทำเรื่องเลว ๆ อย่างไม่หวาดกลัว
เขาอยากที่จะกำจัดพวกเขาหลายครั้งต่างก็เพราะความสัมพันธ์ของพันธมิตรฉู่จึงต้องปล่อยทิ้งไป
“รู้จักกลัวแล้ว？ ไสหัวไปด้านข้าง！” เจ้าแมงป่องยิ่งหยิ่งผยองกระแทกเข่าหนึ่ง จากนั้นอาศัยตอนที่ถงชวนงอตัวด้วยความเจ็บปวดถีบไปที่ด้านข้างแล้ว
“ไอ้หมาสกปรก ตอนนี้แกทำไมไม่หยิ่งผยองแล้วล่ะ？”
“ครั้งที่แล้วแกตีพวกเรายังไง ตอนนี้คืนกลับไปเป็นสิบเท่า！” นักต่อสู้ที่เหลือสองสามคนใช้หมัดต่อยเท้าถีบต่อถงชวน
ถงชวนหดตัวอยู่บนพื้นกัดฟันอดทนอยู่
เจ้าแมงป่องมองฉินเทียนอยู่ยิ้มพูดอย่างดุร้ายว่า“เด็กน้อย พี่หยางชอบนายเป็นความโชคดีของนายแล้ว”
“นายขึ้นรถตามพี่หยางไปอย่างเชื่อฟัง ภรรยาของนายไปกับฉัน”
“กล้าพูดคำว่าไม่ วันนี้จะฆ่าล้างพวกนายทั้งหมด！”
คนตระกูลหยางยิ่งหวาดผวามากกระทั่งถงชวนชายชาตรีอย่างนี้ต่างก็กลายเป็นคนที่ขี้ขลาดไร้ความสามารถแล้ว ตอนนี้ยังมีใครที่จะสามารถต่อต้านเจ้าแมงป่องได้ปกป้องตระกูลหยาง？
“หาเรื่องตาย！”
ฉินเทียนฮึอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง ก้าวเท้าใหญ่ออกมา
ยื่นมือออกไป เจ้าแมงป่องเดิมทีก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับมาถูกบีบคอแล้ว
“แม่งแก” ในลำคอของเขาส่งเสียงร้องคำรามออกมา จากนั้นก็ส่งเสียงไม่ออกแล้ว
เพราะร่างกายของเขาได้ถูกฉินเทียนยกขึ้นมาแล้ว
มือขาของเขาดิ้นรนเหมือนลูกไก่อย่างนั้น
ฉินเทียนไม่หยุดแม้แต่นิดบีบคอของเจ้าแมงป่องอยู่ เดินพุ่งไปที่เฟอรารี
“นายจะทำอะไร？！”หยางเหมยเอ๋อร์หวาดกลัวรีบเอากระจกเลื่อนขึ้นไปแล้ว
ฉินเทียนเอาหัวของเจ้าแมงป่องกระแทกเข้าไปกับกระจก
“ปัง！”
เสียงดังสนั่นตามด้วยเสียงร้องโหยหวนน่าเวทนามากของเจ้าแมงป่อง
ทั้งหัวของเขาชนกระแทกกระจกแตก หักปักเข้าไปในรถแล้ว
ทันใดนั้นก็มองเห็นด้านหน้าตัวมีหัวคนเพิ่มและมีเลือดสดไหลกระเซ็นออกมา หยางเหมยเอ๋อร์ตกใจร้องเสียงแหลมแทบตาย
นักต่อสู้สองสามคนอื่น ๆ ก็มีปฏิกิริยามา ดึงมีดดาบออกมาฟันมาจากด้านหลังฉินเทียน
“ระวังนะ！”ซูซูอดไม่ได้ที่จะร้องตระโกน
ฉินเทียนก็ไม่กลับมา ขาหนึ่งลอยขึ้นมาแล้ว
ปัง ๆ ๆ ๆ！
นักเลงสี่คนทั้งหมดต่างก็เหมือนหมาตายลอยออกไปอย่างนั้น กระแทกบนมุมกำแพงน้ำลายฟูมปาก
พวกเขาตาเหลือกสงสัยในชีวิต
“ผมเคยพูด ผมไม่ใช่คนที่คุณคนชนิดนี้จะสามารถหาเรื่องได้”
“มีครั้งหน้าอีก ผมจะฆ่าคุณ”
“ไสหัวไป！”
หยางเหมยเอ๋อร์ตัวสั่นเล็กน้อย รีบพูดว่า“ฉันไสหัวไป！”
“ฉันไสหัวไปเดี๋ยวนี้！”
เธอสตาร์ทรถอย่างหวาดผวาบนกระจกยังลากเจ้าแมงป่องที่ยังไม่รู้ชะตากรรมอยู่ ขับหนีหายไปอย่างรวดเร็ว
เดิมทีมาอย่างดีใจ ในใจคิดไว้ว่าไม่นานก็จะได้สุขสมกับฉินเทียนเทพบุตรอย่างนี้
ตอนนี้นึกถึงฉินเทียนขึ้นมา ในใจของเธอก็ปรากฏภาพปีศาจที่ฆ่าคนอย่างบ้าคลั่ง
ฉากนั้นเมื่อกี้ทำให้เธอสั่นไหวมากแล้ว！
นักต่อสู้สองสามคนที่เหลือคลานขึ้นมา กระโดดขึ้นรถสตาร์รถอย่างเร่งด่วน
“เด็กน้อย นายตายแน่นอนแล้ว！”
“รอถูกพันธมิตรฉู่มาแก้แค้นก็แล้วกัน！” หนีออกไปไกลมากถึงได้กล้าทิ้งประโยคที่แข็งกร้าวนี้
ในสถานที่นั้นเงียบสนิทเหมือนตายอย่างนั้น
คนตระกูลหยางอีกทั้งถงชวน ทั้งหมดต่างก็มองฉินเทียนเหมือนมองสัตว์ประหลาดอย่างนั้น
หมอนี่หรือว่าคือกลายพันธุ์แล้วเหรอ？
นี่ก็คือคนขี้ขลาดคนนั้นที่พวกเขาคิดว่าไม่กล้าลงมือกับถงชวน？
นี่เป็นคนขี้ขลาดที่ไหน เห็นชัดว่าเป็นเทพที่ดุร้ายตนหนึ่ง！
คนชุดดำคนหนึ่งถือพัสดุอันหนึ่งมา เดินมาจากที่ไกล ๆ พลังบนตัวทำให้ทุกคนตกใจ
หรือว่าเมื่อกี้ฉินเทียนเพิ่งตีจนเจ้าแมงป่องและหยางเหมยเอ๋อร์หนีไป ผู้มีฝีมือสูงของพันธมิตรฉู่ก็มาแก้แค้นแล้วเหรอ？
ในพัสดุของเขาซ่อนอะไรอยู่？
คนชุดดำใบหน้าเคร่งขรึมเขาก้าวเท้าใหญ่มาถึงด้านหน้าของฉินเทียน ก้มหน้าทักทายอย่างเคารพ
จากนั้นพูดว่า“คุณผู้ชาย ของที่คุณให้เตรียมมาถึงแล้ว”
“ลำบากแล้ว” ฉินเทียนยิ้มแล้ว เปิดพัสดุเริ่มไปหยิบของออกมา
“ตอนที่มารีบร้อนไม่ได้เตรียมของขวัญอะไร”
“คุณตา ได้ยินแม่ของผมพูดคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาจีนโบราณ……”
