บทที่ 151 ผมพอใจมาก
“ยินดีต้อนรับ！”
ทั้งสองด้านในประตู ที่มีผู้ดูแลบ้าน ยามและแม่บ้านที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดียืนอยู่ก่อนแล้ว
พวกเขาคำนับและกล่าวคำทักทาย
แค่เพียงเดินเข้าไป ด้านในมีน้ำพุไหล มีทั้งเป็ดแมนดารินและปลาคาร์พ มีนกบินต่ำ มีดอกไม้ต้อนรับ
คฤหาสน์อันสวยงามแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ข้างทะเลสาบ ที่ล้อมรอบไปด้วยหญ้าสีเขียวอันอ่อนนุ่ม ยิ่งไปกว่านั้นยังมีชาวไร่ใส่หมวกฟางที่กำลังขมักเขม้นในการทำไร่ยาจีนที่เต็มไปทั้งแถบ
ทั้งหมดนี้ มันช่างสวยงามและกลมกลืนยิ่งนัก
สวยจังเลย！
ผู้คนที่อยู่ ณ ที่นั้น เหมือนกับว่ากำลังเข้าสู่ดินแดนสวรรค์ ในเวลานั้นที่เงียบสงบ ก็ลืมพูดกันไปเลย
“โอ้มายก้อด！”
ชาลีเข้ามาด้วยความตื่นเต้น แล้วพูดเสียงดังว่า：“ช่างงดงามจริงๆ！”
“ฉันยังไม่เคยเห็นคฤหาสน์ไร่สวนที่งดงามขนาดนี้มาก่อน”
“ประธานอู๋ขอถามหน่อยว่า นี่ก็เป็นผลงานของพวกคุณเหรอ？”
อู๋เทียนสงพูดด้วยความตื่นเต้นว่า：“ใช่！”
“อุทยานมังกรนี่ ก็เป็นผลงานของบริษัทเราด้วย”
เขาเหลือบมองฉินเทียน จากนั้นพูดว่า：“แต่ว่า อืม เบื้องหลังต้องมีคนใหญ่คนโตชักนำอยู่แล้ว”
“คนใหญ่คนโตนั่น ก็เป็นเจ้าของอุทยานมังกร”
เจ้าของอุทยานมังกร？ทุกคนก็ตกใจเป็นอันมาก
“สามารถซื้อสวนได้ใหญ่ขนาดนี้ ต้องเป็นเทพมาจากที่ไหนกัน！”
หวูเชี่ยนเชี่ยนพุ่งเข้าไป พูดด้วยความตื่นเต้นว่า：“ประธานอู๋ ท่านเปิดเผยสักหน่อยได้ไหม？”
“ฉันรู้ว่า คนอย่างพวกเรา คงไม่มีคุณสมบัติเป็นเพื่อนกับเขา แต่ว่าให้พวกเราเจอเขาสักครั้งได้ไหม ถือว่าเป็นเรื่องดี”
“ทุกคนว่าใช่หรือไม่？”
ทุกคนพูดอย่างกระตือรือร้นว่า：“ใช่！”
“ประธานอู๋ เถ้าแก่คนนั้นสรุปเป็นใครกันแน่？ให้พวกเราดูสักหน่อย！”
อู๋เทียนสงหัวเราะ：“เถ้าแก่คนนั้นวันนี้ก็มาที่นี่ด้วย แต่ทุกคนอย่าเพิ่งใจร้อน ให้ฉันได้ขายสิ่งนี้ซะก่อน แล้วพวกเราค่อยรอดูเขา”
เมื่อเขาได้พูดจบ ก็เริ่มต้นขายบ้านของเขาต่อ
“ทุกคน ในโซนของจิ่นซิ่วซานเหอแห่งนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่อุทยานมังกร แต่ทว่า เซ็ททั้งหมด ต่างก็อ้างอิงมาจากอุทยานมังกร ทำไปพร้อมกับอุทยานมังกร”
“วันนี้พวกคุณคงจะได้รับประโยชน์ไปบ้าง เพียงแค่ได้เป็นเจ้าของจิ่นซิ่วซานเหอ ต่อไปเวลาคุณออกไปไหน ก็สามารถพูดกับคนอื่นได้ว่า สิ่งที่คุณได้รับ ก็เป็นบริการเดียวกับอสังหาริมทรัพย์ของเถ้าแก่อุทยานมังกร！”
“ทุกคน นี่เป็นเกียรติที่มีเงินก็หาซื้อไม่ได้！”
“จำนวนบ้านของเรามีจำกัด หากมีการจองในตอนนี้ จะมอบแพ็คสุดคุ้มให้”
“ตอนนี้ หากมีเพื่อนๆ คนไหนต้องการที่จะจอง ก็สามารถลงบิลการซื้อได้ที่ผู้จัดการฝ่ายขายเลย”
ภายใต้อุทยานมังกรที่โดดเด่น ตึกของจิ่นซิ่วซานเหอ ก็ได้รับการตอบรับอย่างดี
เป็นอสังหาริมทรัพย์ของเถ้าแก่อุทยานมังกร เกียรติแบบนี้ ใครไม่อยากเอา พวกเขาแย่งกันสั่งจอง
หวูเชี่ยนเชี่ยนแย่งได้ห้องชุดสามห้อง ราคารวมร้อยกว่าล้านหยวน
มีเพียงฉินเทียนและซูซูแล้วก็มีหยางยู่หลัน ที่นั่งไม่ขยับเลย หวูเฉียวเหมยถามแบบชอบใจว่า：“หยางยู่หลันเห็นหรือไม่ว่า ห้องเซ็ทใหญ่ขนาดสามห้อง อยู่ในมือแล้ว！”
“ลูกเขยฝรั่งของฉันจ่ายซื้อสดให้ฉันเลย อีกไม่นานฉันก็จะได้เข้ามาอยู่ที่นี่แล้ว”
“เมื่อก่อนบ้านที่ผุพังนั้น ฉันอยู่มาพอแล้ว”
“พวกเธอจะซื้อบ้านไม่ใช่เหรอ？ทำไมตอนนี้ไม่พูดอะไรเลยล่ะ？”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าต่อไปคงจะไม่ได้เป็นเพื่อนบ้านกันแล้วล่ะสิ”
หยางยู่หลันและซูซู ไม่ได้พูดอะไร
เพราะว่า พวกหล่อนดูจากผิวหนังก็มองออกว่า คฤหาสน์ริมทะเลสาบนั่นใช้การทาสีเคลือบ แต่ทว่า ก็เป็นตึกเดียวกันกับที่พวกหล่อนเคยอยู่มาก่อน
นั่นเป็นสิ่งที่พวกหล่อนคิด แต่ว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ จึงไม่กล้าพูดออกไป
ใบหน้าอารมณ์ดีของอู๋เทียนสง เขาใช้กลยุทธ์การขายผูกติดกับอุทยานมังกร ถือว่าได้ผลดีมาก การใช้เทคนิคการขายแบบนี้ ก็สามารถเอาบ้านมาขายได้ดีมาก
“ทุกท่าน！”
“ต่อไป ฉันต้องการความเห็นด้วยจาอเจ้าของอุทยานมังกร คนที่ซื้อบ้านในวันนี้ สามารถไปที่สวนด้านในแล้วไปชมได้เลย”
ผู้คนเริ่มตื่นเต้นมากขึ้น
อุทยานมังกรที่สวยงามมากขนาดนั้ ได้เข้าไปชื่นชมที่ด้านใน สามารถเป็นหัวข้อสนทนาไปครึ่งชีวิต
“ตอนนี้ ขอเชิญเจ้าของอุทยานมังกรขึ้นบนเวที！”
“ฉันจะเอากุญแจดอกนี้ให้เขาด้วยมือฉันเอง！”
ทุกคนก็เงียบลงทันที ทุกคนต่างมองหน้ากัน ต่างก็อยากรู้ว่า เถ้าแก่ที่มีเงินมหาศาลที่ซ่อนอยู่ที่เบื้องหลังคนนั้นเป็นใครกัน
มีคนมากมายที่ต่างก็หันไปมอง ณ ตอนนั้นเอง เหมือนกับว่ามีเพียงเขาเท่านั้นที่มีพลังงานในตอนนั้น
ฉินเทียนลุกขึ้นยืน。
“เจ้าหนูน้อย จะมาปั่นป่วนอะไรอีกเหรอ？”
“รีบนั่งลง อย่ามารบกวนการดูเถ้าแก่อุทยานมังกรของฉัน” ชาลีพูดด้วยที่น้ำเสียงไม่ดีนัก ยื่นมือใหญ่ที่เต็มไปด้วยขนจากนั้นตบของฉินเทียน
เขาเป็นโค้ชเทควันโด มีพลังเป็นอย่างมาก ในสายตาของเขา หากอยากจะจัดการกับฉินเทียนที่มีผิวสีเหลืองผอมบางเช่นนี้ ก็ง่ายดายเหมือนกับบีบเต้าหู้
ฉินเทียนไม่ได้หันมามอง ก็แค่ยื่นมือไปด้านหลังจากนั้นก็คว้าข้อมือของชาลี
โยนร่างที่มีน้ำหนัก100 กิโลกรัม โยนไปในวงล้อมของตำรวรที่อยู่ด้านนอก
เสียงดังปัก ชาลีล้มลง
คนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็ตกใจงง
หวูเชี่ยนเชี่ยนที่เพิ่งได้สติ ก็ร้องด้วยเสียงตกใจ อยากพูดอะไร ก็หันไปเห็นใบหน้าของฉินเทียนยิ้ม จากนั้นก็เดินไปที่เวที
“คุณฉิน！”
อู๋เทียนสงเร่งรีบตามไป จากนั้นก็นำกุญแจในมือมอบให้ด้วยความเคารพ พูดว่า：“เสร็จสิ้นภารกิจอย่างราบรื่น”
ฉินเทียนรับกุญแจไป หัวเราะแล้วพูดว่า：“ลำบากหน่อยนะ ประธานอู๋”
“อุทยานมังกร ผมพอใจมาก”
อะไรกัน？
ผู้คนตรงนั้น ยังงุนงนกับเรื่องที่เกิดขึ้น
ฉินเทียน เป็นเถ้าแก่ที่อยู่เบื้องหลัง คือเจ้าของอุทยานมังกรสามร้อยไร่？
นี่ มันเกินกว่าความคาดคิด！
ไม่ใช่ว่าเขาอาศัยภรรยาแล้วได้ตำแหน่งนี้มาหรอกนะ？
ฉินเทียนหยิบกุญ แล้วค่อยๆ หมุนตัวไป แล้วพูดด้วยความรักว่า：“อุทยานมังกรแห่งนี้ ผมอยากจะให้ภรรยาของผม รวมถึงแม่ยายของผมด้วย”
“ภรรยาของผมสนใจยาจีน แม่ยายของผมบอกว่า พวกเขามีความทรงจำกับที่นี่มาก”
“ดังนั้น ผมก็เลยซื้อชุมชนหลงฮู๋มา จากนั้นนำมาดัดแปลงเป็นอุทยานมังกร”
“แสดงถึงน้ำใจ”
ซูซูเอามือกุมปาก หล่อนตาแดงกล่ำ
น้ำตาของหยางยู่หลัน กลั้นไม่ไหวตั้งนานแล้ว
พวกหล่อนคิดไม่ถึงเลยว่า ฉินเทียนจะร่ำรวยถึงเพียงนี้
เสียเงินไปเท่าไหร่นั่นไม่สำคัญ แต่ว่า เขากลับมีน้ำใจที่ดีเช่นนี้
โดยเฉพาะซูซู！
การปลูกสมุนไพรล้อมรอบคฤหาสน์แบบนี้ ไม่เคยมีใครทำมาก่อน
การที่ผู้ชายคนนี้ทำแบบนี้ มีเพียงเพราะว่า เขาชอบ
ในสายตาของหล่อน ปรากฏน้ำตาใสดั่งคริสตัล
“คุณซู คุณหยาง ขอเชิญพวกคุณขึ้นบนเวทีด้วย ยืนคู่กับคุณฉิน และเข้าไปชมบ้านใหม่ของคุณได้เลย！”
“ทุกท่าน วันนี้ถือเป็นวันมงคล พวกเรามาฉลองให้กับพวกเขากัน！”
ภายใต้การเรียกนั้น ณ ตอนนั้น เสียงปรบมือก็ดังเกรียวกราว
แม่ลูกหวูเฉียวเหมย ก็อยู่ในฝูงขนด้วย ก็อยากที่จะเข้าไปเปิดหูเปิดตา หยางยู่หลันหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า：“พวกเธอไม่จำเป็นต้องเข้ามาหรอก”
“หวูเฉียวเหมย เมื่อครู่เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่า ลูยเขยฝรั่งซื้อบ้านให้เธอหนึ่งร้อยกว่าตารางเมตร ฉันไม่มีคุณสมบัติได้เป็นเพื่อนของเธอแล้วไม่ใช่เหรอ？”
“ตอนนี้ ลูกเขยของฉันซื้อคฤหาสน์สวนสามร้อยไร่ให้”
“นับจากวันนี้เป็นต้นไป เราคงเป็นเพื่อนบ้านกันไม่ได้แล้วล่ะ”
หวูเฉียวเหมยอายจนหน้าแดง จากนั้นดึงหวูเชี่ยนเชี่ยนแล้วหนีไปให้ไกล
“ขั้นเทพ เข้าต้องเป็นขั้นเทพแน่ๆ！”
“กังฟูตะวันออก ใช่แล้ว เป็นกังฟูตะวันออก！”
“คุณฉินพวกเราจะต้องนับถือคุณเป็นอาจารย์！” ชาลีเอามือนวดขมับ ลุกขึ้นมาจากนั้นพุ่งไปดูสวยมังกรด้วยความตื่นเต้น
“ไสหัวออกไปซะ！”
“เจ้าฝรั่งตาน้ำข้าว อยากจะไปเรียนกังฟูตะวันออกกับคุณฉิน ยกระดับเรื่องมารยาทของตัวเองซะก่อนเถอะ！” ยามสองคน มานำตัวเขาออกไป
