บัญชามังกรเดือด บทที่ 274 ปาร์ตี้
เมื่อเห็นอุทยานมังกรอันกว้างใหญ่ แม้ว่าหม่าหงเทาจะเตรียมใจมาบ้างแล้ว แต่ก็โดนฉากที่อยู่ตรงหน้าทำเอาตะลึงไปอยู่เหมือนกัน
ก่อนหน้าที่เขาติดตามฉีชุน แต่ก็ไม่เคยเห็นที่ไหนที่โอ่อ่าขนาดนี้มาก่อน
อุทยานมังกรที่อยู่ตรงหน้านี้ คฤหาสน์ใหญ่โตหลังนั้นยังเทียบไม่ได้เลย
บรรยากาศร่มรื่นอันเขียวขจีของผืนหญ้า ราวกับภาพวาดยังไงยังนั้น
ไม่เพียงเท่านี้ เขามองไปที่ประตู รวมถึงลานด้านในแล้ว ทุกที่ล้วนแต่มีบอดี้การ์ดอยู่ แค่มองก็รู้ว่า ล้วนแต่เป็นผู้ฝีมือแน่นอน
สูดลมหายใจลึกๆเพื่อลดความตื่นเต้น และรีบเดินไปทางด้านใน
“พี่ชาย!”
มีเสียงเรียกดังขึ้น อาเซวี่ยวิ่งออกมาด้วยความดีใจ
เมื่อเห็นน้องสาวของเขาเปลี่ยนไปจนแทบจำไม่ได้ ราวกับองค์หญิงเลยก็ว่าได้ แววตาของหม่าหงเทาก็เริ่มอุ่นๆ ขึ้น และน้ำตาก็ไหลพราก
ต้องยอมรับว่าน้องสาวก็เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง สวยแบบธรรมชาติ
ก่อนหน้านี้ที่อยู่ด้วยกัน หล่อนเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง เขารู้สึกว่า เขาดูถูกน้องสาวเขาเกินไปแล้ว
“พี่ชาย แม่บุญธรรมกับพี่ซูซู และก็ยังมีพี่ฉินเทียน ดีกับฉันมากเลย”
“ต่อไปนี้พี่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงฉันแล้วนะ”
“ฉันรู้ หลายปีมานี้ ฉันเป็นตัวถ่วงของพี่ ต่อไปนี้ พี่สามารถไปทำอะไรที่พี่อยากทำได้อย่างสบายใจแล้วนะ”
ไม่เคยได้ยินน้องสาวพูดความในใจเช่นนี้มาก่อน
ตอนนี้หม่าหงเทารู้เพียงแค่ว่า เลือดในอกมันระอุขึ้น เขารู้สึกเหมือนมีชีวิตใหม่อีกครั้ง
ตรงหน้าคือ พายุไซโคลน และทะเลดาว!
“น้องสาว ต่อไปนี้ต้องเชื่อฟังแม่บุญธรรมนะ”
“ต้องกตัญญูต่อแม่บุญธรรม และก็ต้องเชื่อฟังพี่ซูซูเขาด้วย รู้ไหม?” เขากำชับทั้งน้ำตา
“อืม ฉันรู้ค่ะ” หม่าเซวี่ยพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
มาถึงคฤหาสน์ ได้เจอกับหยางยู่หลันซึ่งเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมด้วยศีลธรรมอันดี
และหม่าหงเทาเองก็ดูออกว่า หยางยู่หลันรักน้องสาวของเขาจริงๆ
เขารีบคุกเข่าคำนับทันที และพูดด้วยน้ำตาว่า “ต่อไปนี้น้องสาวของผม ขอมอบให้กับนายหญิงครับ!”
“รีบลุกขึ้น!” หยางยู่หลันรีบประคองหม่าหงเทาขึ้นลุกขึ้น
กล่าวว่า “คุณเป็นชายวัยกลางคน ดูแลอาเซวี่ยมาหลายปีแบบนี้ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ”
“คุณสบายใจได้ จากนี้มอบเขาให้ฉันแล้ว คุณเองก็สามารถไปทำอะไรที่คุณอยากทำได้แล้วหล่ะ”
“ฉันจะดูแลเขาให้เหมือนลูกสาวแท้ๆ ของฉันคนหนึ่งเลย”
ซูซูที่อยู่ข้างๆ แลบลิ้นและพูดว่า “แม่คะ ในสายตาของแม่ยังมีลูกสาวแท้ๆ คนนี้อยู่หรือคะ?”
“ฉันแทบจะโดนกวาดให้ออกไปจากประตูอยู่แล้ว!”
หยางยู่หลันหัวเราะและพูดว่า “เธอยังกล้าโกรธฉันอีกหรือ!”
“อีกสองวันคฤหาสน์ข้างๆ ก็จะตกแต่งเสร็จแล้ว ฉันจะพาน้องสาวแกย้ายไปอยู่ที่นั่น”
“ต่อไปนี้พวกเราแม่ลูกต่างพึ่งพาอาศัยกันเพื่อความอยู่รอดก็พอ”
พูดคุยต่ออีกไม่นาน ก็ได้เวลาแล้ว เหลยเป้าส่งข้อความมาว่า จองโรงแรมเรียบร้อยแล้ว
ฉินเทียนหัวเราะและพูดว่า “ไปกันเถอะ พวกเราไปโรงแรมกัน”
“คนอื่นๆ ถึงกันหมดแล้ว”
ทุกคนต่างขึ้นรถกัน เดินทางมาถึงโรงแรม
เหลยเป้าเหมาห้องโถงหนึ่งห้อง จัดเตรียมไว้สิบโต๊ะ
ฉินเทียนเห็นว่า คนของคำสาปสวรรค์ที่นำทีมโดยฉานเจี้ยน ล้วนแต่เป็นคนใหม่หมดจนจำแทบไม่ได้
ตอนนี้ หม่าหงเทาเป็นสมาชิกของพวกเขา เรื่องในวันนี้ก็นับว่าเป็นเรื่องมงคลของหม่าหงเทาด้วยเช่นกัน
เหมือนเป็นคนในครอบครัว พวกเขาเองก็รู้สึกมีความสุขด้วยเช่นกัน
ฉินเทียนหาจังหวะเรียกเหลยเป้า เหลิ่งเฟิงและฉานเจี้ยนเข้ามาเพื่อทำการแนะนำให้รู้จักกัน
เมื่อรู้ว่าเหลยเป้าเป็นคนของเนี่ยชิงหลง เหลิ่งเฟิ่งก็ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “ราชาหมาของพวกเรากับราชามังกรเนี่ย เป็นคู่อริเก่ากัน”
“พี่เหลย ไว้ว่างๆ พวกเรามาแลกเปลี่ยนความรู้กันดีไหม?”
เหลยเป้ายิ้มและตอบว่า “น้องเหลิ่งเฟิงว่างเมื่อไร ผมได้ทุกเมื่อ”
“แต่ราชามังกรของพวกเราเคยบอกว่า ถ้าเจอคนของราชาหมา ให้หลีกทางให้ไกล”
“เขาไม่อยากให้ราชาหมาต้องเสียหน้า”
ฉินเทียนอดขำไม่ได้ ปกติเหลยเป้าเป็นคนซื่อๆ ตรงๆ คิดไม่ถึงว่าจะพูดจากวนได้ขนาดนี้
เหลิ่งเฟิงกลอกตา และหยุดชะงักทันที
“ใครกันแน่ที่จะขายหน้า ลองดูก็รู้เอง!”
เหลยเป้ายิ้มและตอบว่า “ลองก็ลองสิ!”
ทั้งสองแทบจะทะเลาะกันในตอนนั้น
ฉานเจี้ยนพูดเบาๆ ว่า “วันนี้เป็นวันมงคลของพี่น้องสมาชิกเราหม่าหงเทา”
“พวกแกสองคน ใครกล้าลงมือที่นี่โดนกูจัดการแน่!”
“ถ้ากล้าพอก็รอจนจบงานเลี้ยงก่อนแล้วไปเจอกันที่สวนสัตว์ร้าย”
“ตอนนี้สงบศึกกันไปก่อน!”
“พูดคำไหนคำนั้น!”
“ใครไม่ไปคนนั้นเป็นไอ้สารเลว!” เหลิ่งเฟิงจับมือกับเหลยเป้า
ทั้งสองทำสงครามเย็นใส่กัน จ้องตากันเขม็ง ต่างฝ่ายต่างแสดงอำนาจใส่กัน
ฉินเทียนยกขาขึ้นเตะไปที่ก้นของพวกเขาทั้งสองคน พูดอย่างอารมณ์เสียว่า “มุดกลับเข้าท้องแม่ไปเลยไป!”
“อย่ามาพูดจาพล่อยๆ ที่นี่นะ รีบไปตั้งโต๊ะอาหารเลยไป!”
ทั้งสองรู้สึกอับอายจนหน้าชา ต่างรีบวิ่งหนีไป
ในงานเลี้ยง หยางยู่หลันรับหม่าเซวี่ยเป็นบุตรบุญธรรมอย่างเป็นทางการ
หม่าเซวี่ยทำตามประเพณีที่สืบทอดกันมา คุกเข่าคำนับหยางยู่หลัน จากนั้นก็ยกน้ำชาด้วยความระมัดระวัง
ผู้คนโห่ร้องยินดี ในงานเลี้ยงนี้ ทุกคนต่างมีความสุข
หลังเสร็จสิ้นลง ฉินเทียนถามเหลยเป้าว่า “จับมาได้กี่คน?”
เหลยเป้าถามเบาๆ “สองกลุ่ม ทั้งหมดสามคนครับ”
“หนึ่งในนั้น เป็นเป็ดแมนดารินคู่หนึ่ง แต่งตัวปลอมเป็นสมาชิกของแก๊งมั่วเดินเข้ามาร่วมในงาน”
“ส่วนอีกคน เป็นมือปืน”
ฉินเทียนหน้าชาพูดว่า “แกให้คนสอบสวนเป็ดแมนดารินให้ดี ส่วนมือปืนก็ยิงให้ตายไปซะ”
“ได้ครับ!”
เหลยเป้ารับคำสั่ง ตอบเบาๆ ว่า “ถ้างั้น พี่เทียน ช่วงเวลาตกปลาของวันนี้ควรจะจบลงแล้วใช่ไหม?”
“ไม่งั้น ช่วงบ่ายคุณอยู่บ้านพักผ่อนให้สบายกับพี่สะใภ้แล้วกันนะครับ”
ฉินเทียนเห็นท่าทีเขาเหมือนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เลยหงุดหงิดและพูดว่า “ที่แกเจ้ากี้เจ้าการแบบนี้ จะเตรียมตัวดอดหนีไปไหนใช่ไหมล่ะ?”
เหลยเป้าหน้าแดงพูดว่า “เรื่องของเรื่องคือคนของราชาหมารังควานกันมากเกินไปแล้ว!”
“ผมไม่ยอมปล่อยให้ราชามังกรของพวกเราต้องเสียหน้าหรอกครับ!”
ฉินเทียนรู้ว่า ชายผู้นี้รีบร้อนจะไปสวนสัตว์ร้ายนั่นเอง
โบกมือและพูดว่า “ไปเถอะไปเถอะ”
“พวกมึงจะทะเลาะอะไรกันกูไม่ยุ่งหรอกนะ แต่จำใส่กะลาหัวไว้ด้วยว่า”
“บรรดาหมาป่าเอย เสือเอย กูใช้เงินจำนวนมากซื้อมันมาและเอามาไว้ที่นั่น เพราะฉะนั้นมันคือสมบัติอันล้ำค่า”
“ถ้าพวกมึงกล้ากินมันละก็ กูจะแล่เนื้อพวกมึงออกมาเป็นแผ่นๆ!”
เหลยเป้ายิ้มและพูดว่า “รับทราบครับ!”
“ไป!” โบกมือเรียกสมาชิกสองสามคนของสาขาเขี้ยวมังกร ผิวปากขึ้นรถไป
ดูท่าทีที่รีบร้อนอย่างสุดชีวิตของพวกเขา เห็นชัดว่าจะไปร่วมงานปาร์ตี้ที่ครึกครื้นนั้น
ไม่รู้ว่าคืนนี้จะดื่มกันสักกี่ขวด จะมีแพะอีกสักกี่ตัวที่ต้องถูกสังเวยให้กับชายเหล่านี้ ฉินเทียนแค่คิดก็ปวดใจมากแล้ว
นั้นมันเงินทั้งนั้นนะ!
รายงานของฝั่งเมืองเจิ้งตระกูลฉีออกมาแล้ว
หลิวชิงก็เซ็นสัญญาลงนามโฆษณาร่วม และเดินทางกลับจากโตเกียว ซูซูไปที่ออฟฟิศเพื่อปรึกษาหารือเรื่องการดำเนินงานขั้นต่อไป
ฉินเทียนพักผ่อนไปเรื่อย หมดอาลัยตายอยาก ไม่มีอะไรให้ทำ
ขับรถแลนด์ครูเซอร์ไปตกปลาแถวริมแม่น้ำ
จากนั้น แผนการตกปลา ก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
ฉินเทียนปรากฏตัวในวงสังคม ดึงดูดเหยื่อให้ติดเบ็ด พี่น้องทีมมังกรดักซุ่มอยู่รอบๆ เฝ้ารอกระต่ายอยู่ใต้ต้นไม้ ซุ่มดักรอจับอยู่
แต่ก็มีแค่ปลาเล็กปลาน้อยเท่านั้น ไม่มีนักฆ่ามืออาชีพเลยสักคน
แต่ฉินเทียนก็รู้สึกไม่ปลอดภัยอยู่ดี
เขารู้สึกว่า การลอบจับกุมครั้งนี้ มันไม่ง่ายอย่างที่เขาคิด
ต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังแอบแฝงแน่ๆ
ฉายาของหญิงสาว “ท็อฟฟี่นมกระต่ายขาว” เป็นใครกันแน่?
ทำไมต้องฆ่าเขาด้วย?
คิดไม่ออก นอนไม่หลับ
ปาเข้าไปวันที่หกของการประกาศล่าเงินรางวัลแล้ว นั่นหมายความว่า หลังจากฟ้ามืดลง ประกาศล่าเงินรางวัลนี้ ก็จะไม่มีผลอะไรแล้ว
จริงๆ ก็ไม่รู้จะไปที่ไหน ฉินเทียนได้รับคำเชิญของเฉียงหลง เลยจำเป็นต้องไปไนต์คลับมังกรทองของเขาสักหน่อย
เฉียงหลงให้ลูกน้องแพร่ข่าวนี้ออกไปว่า พี่เทียนจะมาจัดปาร์ตี้ใหญ่ที่ไนต์คลับมังกรทอง!
