มองเห็นท่าทางของหม่าจินหลงที่สูงส่งอยู่เหนือคนอื่น อีกทั้งนักฆ่าที่จ้องมองอย่างดุร้ายเหมือนเสือด้านข้างของเขา หลิวชั่นมองไปทางฉินเทียนอย่างเป็นห่วงแล้ว
เขาจู่ ๆ รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรหลงงมงายคิดเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เชื่อฉินเทียนอย่างง่าย ๆ แล้ว
เขาก็ไม่ควรมาที่นี่
นี่ไม่ใช่ให้ตัวเองมารับการเหยียดหยามเหรอ？
ฉินเทียนยิ้มอย่างเย็นชาพูด“คุณชายหม่าคุณเชิญผมมากินข้าว นี่คงจะไม่ใช่วิธีต้อนรับแขกของคุณหรอกใช่ไหม？”
หม่าจินหยู่หัวเราะเสียงดังฮ่า ๆ พูด“มีความเด็ดเดี่ยวกล้าหาญ！”
“ฉินเทียน เพียงแค่ความกล้าของคุณส่วนนี้ ผมยังชอบคุณเล็กน้อยแล้วจริง ๆ ”
“งั้นดี เชิญนั่ง พวกเรานั่งลงพูด！”
หม่าเทียนหมิงที่อยู่ด้านข้างตาแดงแล้ว
“แซ่ฉิน นายยังกล้านั่งลงกินข้าวจริง ๆ ？”
ฉินเทียนกระทั่งจะสนใจมองต่างก็ไม่ได้สนใจมองเขาสักนิดหนึ่ง มุ่งเดินตรงไปแล้วเถียเจี้ยงตามอยู่ด้านหลัง ดึงเก้าอี้ออกตัวหนึ่งให้กับฉินเทียนแล้ว
หลังฉินเทียนนั่งลงแล้วจุดบุหรี่มวนหนึ่งแล้ว หัวคิ้วล็อคเล็กน้อยเหมือนกำลังคิดอยู่ว่าควรจะพูดยังไง
หม่าจินหลงนั่งที่ตำแหน่งหลักเขาเทไวน์แดงแล้วแก้วหนึ่ง แกว่งอยู่ในมือพูดอย่างได้ใจว่า“แซ่ฉิน ตอนนี้สามารถพูดได้แล้วหรือยัง？”
“ถ้าหากคุณไม่รู้ทำยังไงถึงสามารถได้รับความชอบของผม อย่างนั้นผมไม่ถือสาเตือนคุณสักหน่อย”
“ได้ยินมาว่าภรรยาของคุณเป็นสาวสวยมาก ผมมีความสนใจมาก”
“ยังมีซูยู่กรุ๊ปของหล่อน ผมก็มีความสนใจมาก”
“เอาภรรยาของคุณแนะนำให้ผม ผมสามารถให้คุณมีการเงินที่เป็นอิสระระหว่างข้ามคืนได้จริงเหมือนหลิวชั่นได้”
“คุณคิดว่าเป็นยังไงล่ะ？”
ฟังคำพูดของเขาแล้ว หม่าเทียนหมิง เวินเหวินยังมีหวงเฟิงที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมาแล้ว
ในสายตาของพวกเขา ฉินเทียนก็คือหาเรื่องให้ตัวเองมารับการเหยียดหยาม
สีหน้าของฉินเทียนมืดมนลง
เดิมทีเขากับหม่าจินหลงก็ไม่ได้มีความแค้นอะไร แต่เพื่อความร่วมมือสามารถไกล่เกลี่ยยุติข้อพิพาทได้เขาก็ไม่อยากทำให้เรื่องวุ่นวายใหญ่โต
ตอนนี้ในเมื่อหมอนี่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีอย่างนี้ ก็อย่าโทษว่าเขาไม่เกรงใจแล้ว
เขาพูดเสียงเย็นชา“คุณฝืนบังคับรับซื้อบริษัทขนส่งสินค้าของหลิวชั่น ส่งผลกระทบต่อธุรกิจของภรรยาผมแล้ว”
“ ผมไม่พอใจอย่างมาก”
“อันแรก ผมสั่งคุณเอาบริษัทคืนให้แก่เถ้าแก่หลิวทันที อีกทั้งขอโทษต่อเขา”
“กระทั่งบุญคุณความแค้นระหว่างตระกูลหม่าพวกคุณกับผม ที่เดิมทีเป็นเพราะหม่าเทียนหมิงที่ทำให้เกิดขึ้น”
“คุณตัดมือหนึ่งของหม่าเทียนหมิงต่อหน้าผม วันหลังทำตัวเป็นคนดีผมสามารถไม่ไล่ตามความรับผิดชอบของคุณหม่าจินหลง”
“คุณพูดอะไร？”ได้ยินคำพูดของฉินเทียนแล้ว หม่าจินหลงตะลึงเล็กน้อย เหมือนมองเห็นคนโง่คนหนึ่งอย่างนั้นหัวเราะจนน้ำตาต่างก็ออกมาแล้ว
“แซ่ฉิน นี่ก็คือคำอธิบายที่คุณให้ผม？”
“คุณยืนยันว่ากำลังพูดกับผม？”
ฉินเทียนพูดอย่างเย็นชา“นี่คือเส้นตายของผม！”
“ชาติชั่ว！”
“กล้าไม่เคารพต่อคุณชายหม่า ตอนนี้ฉันก็จะฆ่านายแล้ว！”หวงเฟิงคำรามด้วยความโกรธเสียงหนึ่งเตรียมที่จะลงมือ
“อย่าแตะต้องเขาก่อน！”หม่าจินหลงพูดด้วยความโกรธ“แซ๋ฉิน นายไม่ใช่มีความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวเหรอ？”
“เพื่อภรรยาของนายแล้ว กล้ามาเข้าร่วมงานเลี้ยงของฉันเพียงคนเดียว”
“ดีมาก ตอนนี้ฉันก็ให้นายดู เดี๋ยวภรรยาของนายจะมีจุดจบยังไง”
เขาหยิบมือถือออกมาโทรวีดีโอคลอหนึ่งแล้ว
“หยวนปู้ลงมือได้แล้ว”
“นอกจากนี้ฉันต้องการถ่ายทอดสดจากสถานที่นั้น”
“ครับ！”หยวนปู้พาคนซุ่มตัวอยู่ที่ภายนอกโรงแรม สะบัดมือทันทีพาบอดี้การ์ดสองสามคนบุกเข้าไปอย่างดุดันแล้ว
“คุณผู้ชาย พวกคุณต้องการพักโรงแรมหรือเปล่า？”
พนักงานบริการที่อยู่ห้องโถงใหญ่ของโรงแรมก็อมยิ้มขึ้นไปต้อนรับทันที
“ไสหัวไป！” บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านข้างหยวนปู้ก็เอาเท้าถีบพนักงานบริการลอยออกไปแล้ว
รปภ.ของโรงแรมถูกทำให้ตกใจ บุกขึ้นมาแล้ว“ตระกูลหม่าทำเรื่อง ใครกล้าขึ้นมาฆ่าไม่ละเว้น！”
สีหน้าของหยวนปู้มืดมน มองไปแล้วเหมือนเทพแห่งความชั่วร้ายตนหนึ่ง บอดี้การ์ดและพนักงานบริการเหล่านั้นได้ยินเป็นคนของตระกูลหม่าต่างก็ตกใจจนสีหน้าขาวซีด หลบออกไปห่าง ๆ
มองเห็นฉากนี้ หม่าจินหลงได้ใจหัวเราะเสียงดังฮ่า ๆ
“ฉินเทียน พวกเขาคือไปจับภรรยาของคุณ เป็นยังไงตอนนี้กลัวแล้วหรือยัง？”
“ตอนนี้คุณแจ้งข่าวให้ภรรยาของคุณ ให้หล่อนรีบหนีหน่อยไม่แน่ว่ายังทัน”
“เพียงแต่ว่าที่เมืองจิ่นหูนี่ กลัวแต่ไม่ว่าหนีไปที่ไหนก็หลบฝ่ามือของผมไม่พ้นหรอก”
เกินความคาดคิด ฉินเทียนมองเห็นฉากนี้ก็สูบบุหรี่อย่างช้า ๆ คิดไม่ถึงจะไม่ร้อนรนแม้แต่นิด
ไม่นานหยวนปู้พาลูกน้องสองสามคนมาถึงชั้นแปดผ่านทางลิฟต์แล้ว
พวกเขาเหมือนเสือหมาป่าอย่างนั้น หันบุกตรงเข้าห้องข้างในสุด
คิดถึงซูซูที่มีรูปหน้างดงามเตรียมที่จะตกลงในมือเดี๋ยวนี้แล้ว สองดวงตาของหม่าเทียนหมิงตื่นเต้นจนเปล่งแสง
“แซ่ฉิน นายเบิกตาหมากว้าง ๆ ดูให้ดี ๆ แล้วกัน！”
“ภรรยาของนายเดี๋ยวก็เป็นคนของพวกเราแล้ว！” เขาพูดอย่างตื่นเต้น
เรื่องต่างก็มาถึงอย่างนี้แล้ว มองเห็นฉินเทียนคิดไม่ถึงว่าจะยังสูบบุหรี่อย่างสบาย ๆ อยู่ ก็ไม่มีท่าทางที่ร้อนรนแม้แต่นิด หลิวชั่นที่อยู่ด้านข้างสีหน้าเขียวคล้ำ
เขาไม่เข้าใจ ฉินเทียนคนนี้ตั้งใจหยอกล้อเล่นลูกไม้อะไร หรือว่ากระทั่งความปลอดภัยของภรรยาตัวเองต่างก็ไม่สนใจแล้วเหรอ？
ในพริบตาหยวนปู้และคนอื่น ๆ ก็บุกมาถึงหน้าประตูของห้องสุดท้ายแล้ว
ในเวลานี้สองคนที่มองไปแล้วเป็นผู้ชายวัยกลางคนที่เรียบง่ายมาก ขวางด้านหน้าของพวกเขาไว้แล้ว
หลังพูดคุยง่าย ๆ ผ่านทางวีดีโอสามารถมองออกได้ว่า หยวนปู้และคนอื่น ๆ เดิมทีก็ไม่ได้เอาชายวัยกลางคนสองคนอยู่ในสายตา
นักเลงหัวล้านตาสามเหลี่ยมหนึ่งในนั้นผลักคนวัยกลางคนหนึ่งในนั้น ยื่นมือเตรียมที่จะตบประตู
จู่ ๆ ปรากฏแสงมีด！
คนที่มีท่าทางซื่อสัตย์ที่ถูกเขาผลักออก มองไปแล้วเหมือนวัยกลางคนที่ทำการเกษตรจู่ ๆ ชักมีด
เสียงฟืบหนึ่ง วีดีโอทางนี้ของหม่าจินหลงและคนอื่น ๆ ยังไม่ได้มีปฏิกิริยามา
เพียงเห็นแสงมีดผ่านไป แสงเลือดกระเซ็นลอย！
นั่นเพียงแค่มือที่ไปตบประตู ถูกตัดข้อมือ！
เสียงร้องที่น่าเวทนาส่งมาจากวีดีโอ หม่าจินหลงและคนอื่น ๆ ทั้งหมดต่างก็ตกตะลึงแล้ว
มองเห็นหม่าหงเทาลงมืออย่างเด็ดขาดอย่างนี้ ฉินเทียนกลับหัวเราะเสียงดังฮ่า ๆ พูด“พี่ใหญ่เถียเจี้ยง นายมองเห็นแล้วหรือยังอารมณ์ของเหล่าหม่าก็ยิ่งฉุนเฉียวขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว”
“แต่ทำได้ดี”
“ฉันชอบ”
เถียเจี้ยงพูดด้วยเสียงที่เย็นชาว่า“เป็นพวกเขาที่สมควรตาย”
ในที่สุดหม่าจินหลงมีปฏิกิริยามาแล้ว ตะคอกเสียงดังพูดผ่านทางวีดีโอ“หยวนปู้ยังตะลึงทำอะไรอยู่？”
“รีบขึ้นไปสิ！”
“ฆ่าไอ้สองคนนี้ให้ฉัน！”
หยวนปู้ก็มีปฏิกิริยามาแล้ว ในตอนที่มองเห็นหม่าหงเทาชักมีดในนาทีนั้น เขาก็รู้เจอปรมาจารย์แล้ว
เขานำลูกน้องสองสามคนหันกระโจนขึ้นไปทางหม่าหงเทาและหลังจงอย่างดุร้าย
เกิดสงครามอย่างกระทันหัน สู้กันอย่างฉับพลันสิ้นสุดลงก็เร็วมาก
หลังจงใช้วิชามีดที่อยู่ในมือทำให้สามคนนี้ล้มลงแล้ว สามคนที่เหลือรวมถึงหยวนปู้อยู่ในนั้นด้วยทั้งหมดก็ล้มลงภายใต้มีดม้งของหม่าหงเทาแล้ว
วิชาการต่อสู้ที่เก่งกาจสุดของหยวนปู้ก็อยู่บนเท้า
รอยเท้าคิงคองคือสุดยอด
แต่หม่าหงเทาหั่นเอ็นขาของเขาแล้วเลยทันที ทำให้เขากลายเป็นขาที่ไร้ประโยชน์แล้ว
“เป็นไปได้ยังไง？”
“นี่เป็นไปได้ยังไง！”หม่าจินหลงพูดพึมพำกับตัวเอง มีใบหน้าที่หวาดกลัวและเหลือเชื่อ
เขามีปฏิกิริยามาจ้องมองฉินเทียนอยู่ พูดเสียงดัง“แซ่ฉิน นายก็มีการดักซุ่มนานแล้ว！”
“นายกล้าทำลายคนของฉัน？！”
ฉินเทียนยิ้มอย่างเย็นชาพูด“ตอนนี้สามารถคิดใตร่ตรองเงื่อนไขที่ผมเสนอมาเมื่อกี้แล้วหรือยัง？”
“คุณชายหม่าความอดทนของผมมีจำกัด”
หม่าจินหลงกลืนน้ำลายอย่างแรงส่งซิกสายตาต่อหวงเฟิงที่อยู่ด้านข้างแล้ว
สายตาของหวงเฟิงเปิดเผยแสงดุคำรามเสียงดัง เอาวิชาการต่อสู้ทั้งชีวิตใช้ที่บนฝ่ามือหันตบไปทางฉินเทียนอย่างดุร้ายมาก
