หยางหยวนชิ่งกล่าวด้วยดวงตาแดงก่ำ : “ไอ้สารเลวฉินเทียนคนนี้ เป็นปีศาจที่ก่อกรรมทำชั่วจนไม่สามารถให้อภัยได้เลยจริงๆ”
“เขาโฉดชั่วเสมือนหมาป่า คาดไม่ถึงว่าจะใช้วิธีการนองเลือด เพื่อปราบปรามเรา และนั่งบัลลังก์ของผู้นำเจ็ดเมืองทางใต้!”
“คนชั่วช้าเช่นนี้ ควรฆ่าทิ้งซะ!”
“นายท่านจี้ ตระกูลจี้ของพวกคุณ ก็เป็นส่วนหนึ่งของเจ็ดเมืองทางใต้ด้วย ตอนนี้มีคนชั่วอย่างนี้อยู่ในเจ็ดเมืองทางใต้ ท่านไม่ควรจะนั่งดูอยู่เฉยๆ ใช่ไหม?”
“ได้ยินมาว่าตระกูลจี้มีคุณธรรมสูงส่งเทียมฟ้า ถ้าแม้กระทั่งพวกคุณก็เกรงกลัวฉินเทียน ฉันคงจะต้องสงสัยแล้วว่า แท้ที่จริงแล้วตระกูลจี้ของพวกคุณซื่อสัตย์และมีสัจจะเหมือนกับที่เล่าลือกันภายนอกหรือเปล่า”
คำพูดเหล่านี้ของเขา มีความหมายของการดูหมิ่นอยู่ตลอด แล้วมันก็ออกมาจากใจด้วย คล้ายเป็นการดูถูกตระกูลจี้เล็กน้อย
เพราะเขาคิดว่า นี่เป็นเพียงนักต่อสู้กลุ่มหนึ่งก็เท่านั้น
ได้ฟังคำพูดของเขา สีหน้าของจี้ฉางก็ดูไม่ดีเล็กน้อย เพียงแต่ ด้วยฐานะที่เป็นตัวบังคับอยู่ จึงไม่ได้โต้ตอบไปโดยตรง
ดวงอาทิตย์จ้าวจิ่วรี่หยุดลงทันที และกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า : “เจ้าบ้านหยาง นี่คุณพูดอะไรกัน?”
“คุณพูดแบบนี้ ถือว่าตระกูลจี้ของเราเป็นอะไร? เป็นลูกสมุนของพวกคุณเหรอ?”
“ฉันรู้ว่าห้าตระกูลใหญ่ของพวกคุณ มีเงินมากมาย แต่ว่า พวกเราไม่ได้สนใจ!”
หยางหยวนชิ่งมีสีหน้าผิดไปจากเดิม เขาสัมผัสได้ถึงบนร่างกายของจ้าวจิ่วรี่ มีออร่าแห่งการสังหารที่แผ่ซ่านออกมาโดยไม่ตั้งใจ
เจตนาฆ่าที่รุนแรงมาก ไม่น้อยไปกว่าปีศาจขาวเลย
ตอนนี้ข้างกายเขาไม่มีผู้มีฝีมือสูงอยู่ หากจะขอคำแนะนำจากผู้อื่น ก็ทำได้เพียงกล้ำกลืนความโกรธเอาไว้เท่านั้น
เมื่อหวังเยว่เห็นว่าบรรยากาศค่อนข้างหยุดชะงัก จึงรีบยิ้มแล้วกล่าวว่า : “เจ้าบ้านทั้งสามท่าน เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นแบบเด็กๆ นะ เอาอย่างนี้ดีกว่า ขอเวลาเราสักเล็กน้อย เพื่อปรึกษาหารือกัน”
“ก่อนพระอาทิตย์ตก ฉันจะให้คำตอบกับพวกคุณ ว่าอย่างไรล่ะ?”
หม่าจั๋วชุนยิ้มแล้วกล่าวว่า : “นั่นคือสิ่งที่สมควรจะต้องทำ”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เราจะรอข่าวดี”
จี้ฉางกล่าวอย่างเย็นชา : “พ่อบ้าน จัดห้องที่ดีที่สุดในโรงแรมของเรา ให้กับเจ้าบ้านทั้งสามอย่างดีที่สุด”
หลังจากคนทั้งสามไปแล้ว จี้ฉางก็ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า : “หวังเยว่ ฉินเทียนคนนี้ที่พวกเขาพูดถึง ใช่คนที่อะฝูบอกว่าหนุ่มคนนั้นที่เอาชนะจี้ซิงได้ใช่ไหม?”
หวังเยว่พยักหน้า กล่าวว่า : “เกรงว่าจะใช่”
“ฉันกำลังนึกถึงจุดนี้อยู่ ดังนั้นจึงไม่ได้รับปากพวกเขา”
“นายท่าน ตอนนี้ดูเหมือนว่า ฉินเทียนคนนี้รับมือได้ยากจริงๆ เขาไม่เพียงแต่เอาชนะคุณชายน้อยได้เท่านั้น คาดไม่ถึงว่ายังมีความสามารถ ฆ่าผู้มีฝีมือมากมายขนาดนั้นของสามตระกูลใหญ่อีกด้วย”
“ถ้าเรารับปากไปอย่างลวกๆ เกรงว่าจะไม่เหมาะสม”
จ้าวจิ่วรี่กล่าวอย่างอารมณ์เสียว่า : “น้องหวัง คุณกลายเป็นคนกลัวหัวหดแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ถึงแม้ว่าตระกูลใหญ่เหล่านี้จะไม่ได้เรื่องอะไร แต่ถ้าฉินเทียนทำเรื่องเหล่านั้นจริงๆ เช่นนั้นก็ควรจะฆ่าทิ้งซะ!”
“ยิ่งไปกว่านั้น เขายังรังแกคุณชายน้อยของเราอีก”
“ฉันว่า เราควรจะรับปากพวกเขา เพื่อไปจัดการฉินเทียนนะ”
“นายท่าน ท่านออกคำสั่งมาเถอะ ฉันจะออกโรงด้วยตัวเอง”
“การป้องกันวิชาบู๊ ก็เป็นหน้าที่ของเราเช่นกัน”
จี้ฉางขมวดคิ้ว กล่าวว่า : “หวังเยว่ คุณโทรหาจี้ซิงสิ สอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์สักหน่อย”
“ทำไมฉันถึงได้ยินอะฝูกล่าวว่า เจ้าหนุ่มจี้ซิงคนนั้น เทิดทูนฉินเทียนเป็นอย่างมาก สามารถทำให้คนอย่างจี้ซิงเทิดทูนได้ ไม่น่าจะทำเรื่องประเภทนี้ออกมาได้”
“การป้องกันวิชาบู๊ของเรานั้นไม่มีปัญหา แต่ต้องระวัง อย่าถูกคนอื่นนำไปใช้ประโยชน์ได้”
หวังเยว่พยักหน้า และพูดว่า : “นายท่านยังคงคิดได้อย่างละเอียดรอบคอบ ฉันก็รู้สึกว่า เบื้องหลังนี้ เกรงว่าจะมีอะไรปกปิดอยู่”
เขาโทรหาจี้ซิงทันที เพื่อสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับสถานการณ์ของฉินเทียน
ตระกูลจ้าวในอวิ๋นชวน จี้ซิงเต็มไปด้วยความลำพองใจ เคล็ดลับที่ฉินเทียนเอาชนะเขาไปก่อนหน้านี้ หลังจากผ่านการศึกษาค้นคว้าติดต่อกันมาหลายวันโดยไม่ได้กินไม่ได้นอน เขาพิจารณาจนได้ข้อสรุป และหาวิธีแก้ปัญหาได้แล้ว
ตระกูลจ้าวก็ได้รับข่าวการเลือกตั้งผู้นำแล้ว จี้ซิงกับหลิวชิงเหยาปรึกษาหารือกัน หลังจาก 7 วัน จะตามจ้าวเทียนเผิงไปที่เมืองจิ่นหูด้วยกัน
ถึงเวลานั้น เขาต้องการท้าประลองฉินเทียนอีกครั้งหนึ่ง
แค่คิดเขาก็ตื่นเต้นแล้ว ไม่เพียงแต่เป็นเพราะว่าได้ศึกษาแลกเปลี่ยนกับผู้มีฝีมือสูงเท่านั้น แต่เพราะว่า ตราบใดที่เขาเอาชนะฉินเทียนได้ ก็จะสามารถแต่งงานกับหลิวชิงเหยาได้
ตอนนี้หลิวชิงเหยาไม่ได้พูดอะไร แต่เมื่อผ่านการอยู่ร่วมกันในหลายวันมานี้ ก็ได้เกิดความรักความผูกพันต่อจี้ซิงเช่นกัน
เธอค้นพบความสวยงามของโลกอีกครั้ง กระทั่งความอาฆาตที่มีต่อฉินเทียน ก็ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น
“อาหวังเยว่ คุณว่าอะไรนะ? ฉินเทียนเข่นฆ่าผู้คนในเมืองจิ่นหูเหรอ? นี่เป็นไปไม่ได้!”
เมื่อได้ยินข่าว จี้ซิงก็ไม่ยอมรับก่อนเลย เพียงแต่ว่า เขานึกถึงวันนั้น ฉากการฆ่าของฉินเทียนในตระกูลจ้าว ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า : “แต่ว่า ก็เป็นไปได้เช่นกัน”
“ถ้าคนเหล่านั้นทำให้ฉินเทียนไม่พอใจจริงๆ เป็นเรื่องที่ทำให้ทั้งมนุษย์และทวยเทพต่างโกรธเคือง ไม่แน่ว่า ฉินเทียนอาจจะฆ่าทิ้งก็เป็นได้”
หวังเยว่กล่าวว่า : “คุณชายน้อย คุณหมายความว่า การลงมือของฉินเทียน ล้วนมีเหตุปัจจัยเหรอ?”
“ไม่ใช่เพียงแค่ต้องการขุดรากถอนโคนพวกที่เห็นแย้งเท่านั้น แต่ต้องการนั่งตำแหน่งผู้นำด้วยใช่ไหม?”
จี้ซิงครุ่นคิดเล็กน้อย และกล่าวอย่างแน่ใจว่า : “ใช่แล้ว”
“ตามความเข้าใจของฉันต่อฉินเทียน เขาไม่สามารถทำเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว แล้วไปเข่นฆ่าคนอื่นได้”
“ฉันเข้าใจแล้ว คุณชายน้อย แค่นี้ก่อนนะครับ” หวังเยว่วางสายไป และรายงานสถานการณ์ให้จี้ฉางฟัง
จี้ฉางคิดเล็กน้อย และกล่าวว่า : “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ค่อยดูกันอีกทีเถอะ”
“หากเจ้าบ้านทั้งสามท่านนั้นเร่งเร้า ก็บอกว่าเรายังหาข้อสรุปไม่ได้ ให้พวกเขารอก่อน”
“ครับ” ก่อนพระอาทิตย์ตกดิน หวังเยว่รีบไปที่โรงแรมด้วยตนเอง เพื่อเอาผลสรุปไปบอกกับเฉินเถิงและคนอื่นๆ
เมื่อได้ยินผลสรุปนี้ เฉินเถิงกับหยางหยวนชิ่ง เป็นธรรมดาที่จะโกรธเคือง หากไม่ใช่ว่าที่นี่เป็นอาณาเขตของตระกูลจี้ พวกเขาคงจะตบโต๊ะและด่าทอออกมาแล้ว
หม่าจั๋วชุนยิ้มแล้วกล่าวว่า : “ทั้งสองท่าน ตระกูลจี้ก็ไม่ได้ปฏิเสธโดยตรง เพียงแค่ให้เรารอก่อน”
“อย่างไรเสีย คิดจะจัดการกับผู้มีฝีมือสูงอย่างฉินเทียน ไม่ว่าใคร ก็จะต้องพิจารณาให้รอบคอบ”
เฉินเถิงกับหยางหยวนชิ่งจนปัญญา ทำได้เพียงรออย่างอดทน ตอนนี้มีเพียงตระกูลจี้เท่านั้นที่จัดการกับฉินเทียนได้ ดังนั้น พวกเขาจึงตัดสินใจว่า ตราบใดที่ตระกูลจี้ไม่รับปาก พวกเขาก็จะอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน
หม่าจั๋วชุนรายงานข่าวให้ฉินเทียนฟังอย่างเงียบๆ
ฉินเทียนหัวเราะเยาะและกล่าวว่า : “เช่นนั้นก็รอดูไปเถอะ”
“เพียงแต่ฉันรู้สึกว่า อีกฝ่ายจะไม่สามารถเลิกราง่ายๆ”
หม่าจั๋วชุนพูดอย่างสงสัย : “คุณฉิน ‘อีกฝ่าย’ที่คุณพูดถึงคือใครเหรอครับ?”
ฉินเทียนยิ้มและกล่าวว่า : “คนคนนั้นอยากจะลากตระกูลจี้เข้าไปพัวพันด้วย และดูฉันกับตระกูลจี้เสียหายด้วยกันทั้งสองฝ่าย”
เมื่อวางสายแล้ว ฉินเทียนก็มองออกไปนอกหน้าต่าง
ยามค่ำคืนกำลังมาถึง
นับตั้งแต่ประกาศเลือกตั้งผู้นำเป็นเวลาสิบวัน ในทุกๆ คืน ล้วนมีคนตายตลอด
คืนวันนี้ ยังจะมีต่ออีกไหม?
ถ้ามี เช่นนั้นคนตายจะเป็นใครกันนะ?
จู่ๆ ฉินเทียนก็กังวลเล็กน้อย เขารู้สึกว่า ไม่สามารถปล่อยให้อีกฝ่ายลงมืออย่างไม่เกรงใจแบบนั้นได้
สุดท้ายแล้ว จะเป็นจุดจบที่ไม่สามารถแก้ไขได้
แต่ทว่า เขาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี หมากเกมนี้ ตั้งแต่เริ่มต้น อีกฝ่ายก็ลากเขาเข้าไปพัวพัน โดยที่เขาไม่รู้ตัว
ตอนนี้ นอกจากรอแล้ว เขาก็ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ได้เลย
ภายใต้ความมืดยามค่ำคืน
การฆาตกรรมกำลังเกิดขึ้น!
พอรุ่งเช้า ข่าวการนองเลือด ก็สะเทือนขวัญทุกๆ คนอีกครั้งหนึ่ง
คนที่รับผิดชอบสมาคมของเมืองตงหัว ตระกูลหลิน คนที่รับผิดชอบสมาคมของเมืองฝูหลิง ตระกูลเหยียน แทบจะในเวลาเดียวกัน ก็ถูกชายลึกลับในชุดดำสองสามคนบุกเข้ามา
ชายชุดดำอ้างว่า เป็นลูกน้องของฉินเทียน ด้วยวิธีการนองเลือดนี้ หลังจากเข่นฆ่าปรมาจารย์ของทั้งสองตระกูลแล้ว ก็ได้ทิ้งคำพูดที่โหดเหี้ยมเอาไว้
ถ้าไม่เชื่อฟังพี่เทียน จะต้องประสบกับหายนะ เหมือนสองตระกูลนั้น
