บทที่ 10 แสดงความเสียใจต่อการจากไป(2)
หลี่ซู่เฟินยังดี แม้ไม่ได้รับความรักจากคนตระกูลหลี่ แต่ยังไงเลือดก็ข้นกว่าน้ำ มีเยื่อใยหลายปี คนตระกูลหลี่จึงไม่ได้ทำอะไรเธอ
แต่เฉินโม่ในสายตาคนตระกูลหลี่ เป็นคนนอกโดยสมบูรณ์ วัยรุ่นในตระกูลหลี่ถึงกับเรียกเฉินโม่ว่าลูกสำส่อน
แต่คนตระกูลหลี่จะมองเฉินโม่อย่างไร นั่นเป็นเรื่องของตระกูลหลี่ โบราณว่าไฟในอย่านำออก ไฟนอกอย่านำเข้า ดังนั้นคนนอกจึงไม่รู้ว่าฐานะของเฉินโม่ในตระกูลหลี่ ต่ำต้อยเป็นอย่างมาก
พวกตระกูลระดับกลางที่อยากใกล้ชิดตระกูลหลี่ ล้วนให้ความสนใจไปที่เฉินโม่
การแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ของหกตระกูลใหญ่ เป็นหลักการที่ไม่ได้เขียนไว้ ดังนั้นตระกูลหลักอย่างลูกหลานทางสายตระกูลโดยตรงของตระกูลหลี่ ไม่ต้องคิดเลยสักนิด
ส่วนตระกูลย่อยพวกสายเลือดที่ไม่เกี่ยวข้องโดยตรง จึงมีฐานะที่แตกต่างกันมาก แต่เฉินโม่ที่เป็นหลานแท้ๆ ของผู้นำตระกูลหลี่ จึงเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับพวกตระกูลอันดับกลาง ที่ต้องการใกล้ชิดตระกูลหลี่
เฉินโม่สำหรับตระกูลหลี่ จะมีหรือไม่มีก็ได้ สามารถใช้ดึงตระกูลอันดับกลางมาเป็นพวกได้ ตระกูลหลี่อยากให้สำเร็จอยู่แล้ว
ดังนั้นเฉินโม่อายุสิบขวบได้หมั้นหมายกับเอียนชิงเฉิง หลานสาวของผู้นำตระกูลเอียนคนปัจจุบัน ตระกูลอันดับกลางของยานจิง
เมื่อคิดถึงเอียนชิงเฉิง เฉินโม่สีหน้าสับสน
ตอนเขาหมั้นหมายกับเอียนชิงเฉิงในตอนนั้น อายุเท่ากับเขา จึงดูไม่ออกว่าสวยหรือไม่สวย
แต่ว่ากันว่า รูปร่างหน้าตาของผู้หญิงนั้นเปลี่ยนอยู่ตลอดทั้งชีวิต ผ่านไปไม่กี่ปี เอียนชิงเฉิงกลายเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของยานจิง กลายเป็นเป้าหมายที่พวกคุณชายแย่งกันตามจีบ ถึงเป็นคนหนุ่มที่โดดเด่นในหกตระกูลใหญ่ ก็อยากได้เอียนชิงเฉิงมานานแล้ว
แต่สาวงามจนน่าตกตะลึงคนนี้ กลับหมั้นหมายกับลูกผู้ดีมีเงินในเมืองอู่โจว เมื่อคิดขึ้นมา จึงอดส่ายหน้าเสียดายไม่ได้ ราวกับดอกไม้สดปักอยู่บนขี้วัว
ชาติก่อนเฉินโม่ไม่กล้าคิดเกี่ยวกับเอียนชิงเฉิงเลย จนกระทั่งโดนตระกูลเอียนถอนหมั้น ก็ไม่เคยเจอคู่หมั้นคนนี้อีกเลย
ไม่ต้องพูดถึงที่ต่อมาพ่อแม่เฉินโม่ตายทั้งคู่ ครอบครัวไม่เหมือนเดิม
จนกระทั่งเฉินโม่ถูกกษัตริย์เซียนตงหวาพาตัวไป กลับพบว่าคู่หมั้นที่ดูเหมือนไม่ได้ข้องเกี่ยวอะไรกับเขา คอยช่วยเขาอย่างเงียบๆ ตลอดเวลา จึงทำให้สุดท้าย ไม่กี่ปีนั้น เขาไม่โดนตระกูลศัตรูฆ่าตาย
ดังนั้น ชาตินี้เฉินโม่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะปฏิบัติกับเอียนชิงเฉิงอย่างไร
จากความทรงจำชาติก่อน การไปงานศพครั้งนี้ เขาต้องโดนพวกผู้น้อยในตระกูลหลี่เล่นงานจนเกือบตาย
เดิมทีหลี่ซู่เฟินเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ที่สูญเสียแม่ที่รักตัวเองเป็นที่สุด แตกหักกับหลี่ตงหยางต่อหน้าทุกคน เพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้เฉินโม่ โดนไล่ออกจากตระกูลหลี่อีกครั้ง ไม่ได้กลับตระกูลอีกตลอดไป
ส่วนตระกูลเอียนได้ข่าว รีบส่งคนมาถอนหมั้นที่อู่โจว อีกทั้งยังจงใจสร้างสถานการณ์วุ่นวายทั้งเมือง ทุกคนรู้หมด ทำให้เฉินโม่โดนโจมตีเป็นเท่าตัว
เพราะสองเรื่องติดต่อกัน ทำให้ชาติที่แล้ว เฉินโม่นิสัยเปลี่ยนไป ละอายใจต่อความผิด แล้วกล้าที่จะแก้ไข แต่สุดท้ายเพราะพละกำลังอ่อนแอ น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ จบอย่างหดหู่
ถ้าเขาจำไม่ผิด เวลาที่ตระกูลเอียนถอนหมั้น คือสามวันหลังจากนี้!
เรื่องที่เกิดขึ้นติดต่อกันนี้ ถ้าเฉินโม่เป็นแค่คนธรรมดา ถึงเขากลับมาเกิดใหม่ ก็ทำอะไรไม่ได้
ชาตินี้ เฉินโม่ไม่ใช่คนธรรมดาอีกแล้ว แต่เป็นผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพ ที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
เผชิญกับความยากลำบาก ที่กำลังจะใกล้เข้ามา เฉินโม่ไม่กลัวสักนิด แอบตั้งตารอด้วยซ้ำ
“ในเมื่อเกิดใหม่ โลกธรรมดาเช่นนี้ ยังไงก็ต้องเจออีกครั้ง ตระกูลหลี่ ครั้งนี้ต้องเอาดอกเบี้ยจากพวกนายก่อนแล้วกัน ค่อยคิดบัญชีของเราช้าๆ!”
ระยะเวลาเดินทางสองชั่วโมง สำหรับคนเก่งกาจที่มีชีวิตมาหกร้อยปีอย่างเฉินโม่ แค่ดีดนิ้วเท่านั้น ไม่นานก็เห็นสนามบินเมืองฮ่านหยางอยู่ไกลๆ
เมื่อลงจากรถ เฉินโม่จ่ายค่าแท็กซี่ และโทรหาแม่
“แม่ ผมถึงแล้ว แม่อยู่ไหน”
“ลูกมาที่ทางเข้าอาคารสนามบิน แม่กำลังรออยู่!”
เฉินโม่กวาดตามองรอบๆ เห็นตำแหน่งของอาคารสนามบิน จึงรีบเดินไปทันที
บทที่ 9 แสดงความเสียใจต่อการจากไป(1)
บทที่ 11 คนนอกเข้าไม่ได้(1)
