บทที่ 59 ถอนหมั้น(1)
“ความสามารถของฉัน คนธรรมดาอย่างพวกเธอจะเข้าใจได้เหรอ?”
ประโยคนี้ ดังราวกับระฆังใหญ่ ก้องกังวานไปทั่วห้องเรียน ก้องอยู่ในสมองของทุกคน
เมื่อทุกคนได้สติ ร่างของเฉินโม่ก็ได้หายไปจากประตูแล้ว
“เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น?” หญิงสาวอ้วนสวมแว่น ถามแบบงงๆ
ทุกคนเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ไม่มีใครตอบ
ทันใดนั้นเจิ้งซิ่วลี่ลุกขึ้น ฉวยกระดาษของสอบของเฉินโม่จากหวางลี่ที่กำลังตกตะลึง
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ นี่มัน เป็นไปได้อย่างไร?” เจิ้งซิ่วลี่พึมพำ มือทั้งคู่สั่นเทา
ยิ่งมองไป มือที่สั่นเทาของเจิ้งซิ่วลี่ก็ยิ่งสั่นแรงขึ้น จนกระทั่งเขาดูกระดาษข้อสอบจนหมด เจิ้งซิ่วลี่ทรุดตัวลงบนเก้าอี้ ใบหน้าซึม
คำถามหนึ่งร้อยข้อ ถูกทุกข้อ!
อีกอย่าง ไม่มีพลาดเลย!
ในทางกลับกันของเจิ้งซิ่วลี่เอง ตอบคำถามเพียง 9 ข้อ และมีบางข้อที่เธอเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจ ว่าคำตอบนั้นผิด!
เฉินโม่ จู่ ๆ ก็กลายเป็นคนเก่งขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
มองร่างที่หายไปของเฉินโม่ เจิ้งซิ่วลี่ดูผิดหวัง รับการโจมตีอย่างลึกซึ้ง ออร่าความเย่อหยิ่งนั่น หายไปอย่างหมดเกลี้ยง
เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆไม่ต้องมองกระดาษข้อสอบนั่น เพียงแค่มองการแสดงออกที่ประหลาดใจของหวางลี่ ก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
ในชั่วพริบตา เพื่อนร่วมชั้นเกือบทุกคน แสดงอาการตื่นตระหนก
นี่ยังเป็นเฉินโม่ที่โง่เขลาอยู่อีกหรือ? นี่ยังเป็นเฉินโม่ที่พวกเขามองว่าเป็นไอ้สวะอยู่หรือเปล่า? ถ้าเฉินโม่เป็นเศษสวะ งั้นพวกเขาเหล่านี้ที่ยังสู้เจิ้งซิ่วลี่ไม่ได้ งั้นนับว่าเป็นแค่อะไรกันล่ะ?
แม้แต่เศษสวะก็ยังสู้ไม่ได้!
ใบหน้าหลินทาวดูมืดมน แต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เชื่อว่าเฉินโม่จะกลายเป็นคนที่สุดยอดขนาดนี้ เก่งกว่าหัวหน้าห้องอย่างเจิ้งซิ่วลี่อย่างมาก
“คุณครู เฉินโม่ตอบคำถามถูกกี่ข้อ?” หลินทาวถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
ครูประจำชั้นไม่แม้แต่จะมองเขา พูดด้วยเสียงต่ำ ๆ: “ถูกทุกข้อ ไม่มีผิดพลาดเลย!”
“อะไรนะ! นี่มัน นี่มันเป็นไปไม่ได้!” หลินทาวอึ้งจนอ้าปากค้างจนแทบจะถึงพื้น
เจี่ยงหยาวยิ้มอย่างมีความสุข: “ฉันบอกแล้วไง เฉินโม่เก่งที่สุด ตอนนี้พวกนายเชื่อกันหรือยัง!” ในสายตาของเจี่ยงหยาว เงาร่างของเฉินโม่ นั้นสูงส่งเสมอมา!
อานเข่อเยว่ฟื้นจากอาการช็อก มองครูประจำชั้นที่ตกตะลึง มองไปที่เจิ้งซิ่วลี่ที่ซีดตกใจอย่างมาก สุดท้าย หันไปมองทางที่เฉินโม่หายตัวไป ในดวงตามีสีที่ต่างออกไป
เจิ้งหยวนฮ่าวมองอานเข่อเยว่ นัยน์ตาของความระแวดระวังแวบวาบในดวงตาลึกของเขา มองดูกระดาษทดสอบในมือของเจิ้งซิ่วหลี่ เดินไป หยิบมัน และมองอย่างจริงจัง
หลังจากนั้นไม่นาน เจิ้งหยวนฮ่าวสูดอากาศเย็นเข้าไป คำถามฉบับนี้ แม้ว่าเป็นเขา ก็ไม่สามารถตอบคำถามได้ถูกต้องทุกข้อ จู่ ๆ ไอ้สวะอย่างเฉินโม่นั่น กลายไปเป็นคนสุดยอดขนาดนั้นได้อย่างไรกัน?
ครั้งแรก เจิ้งหยวนฮ่าวรู้สึกถึงภัยคุกคามที่อย่างรุนแรงในใจของเขา
เฉินโม่ออกจากห้องเรียนไป ขี้เกียจที่จะไปสนใจกับกลุ่มผู้คนในห้องเรียนที่ตกตะลึงเพราะเขา แม้ว่าคำถามทดสอบของโรงเรียนหวงกางนั้นยาก แต่เป็นเพียงการนำความรู้จากตำรา มาทำให้ซับซ้อนยิ่งกว่า สุดท้ายแล้ว ไม่ว่าจะเปลี่ยนหลักการยังไง มันก็ยังคงเป็นความรู้ในตำรานั่นแหละ
และโลกบำเพ็ญเซียนที่เฉินโม่อยู่ การกลั่นยาเสริมจิตที่มีระดับต่ำสุด ล้วนแล้วต้องอนุมานการเปลี่ยนแปลงมากกว่า 360 รูปแบบ สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงคำถามทดสอบของโรงเรียนหวงกางที่เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย มันจะยากสำหรับเขาได้เหรอ?
เฉินโม่หันหน้ามองกลับมาที่โรงเรียน เตรียมตัวจะไปจากโรงเรียน เขารู้เวลาวันหยุดฤดูหนาวแล้ว ที่เหลือก็เป็นกระบวนการที่ไม่สำคัญแล้วล่ะ อยู่ต่อไปก็เสียเวลา
ในขณะเดียวกัน ณ ทางเข้าประตูใหญ่โรงเรียนตี้ยี มีหนุ่มวัยรุ่นหล่อเหลาไม่ธรรมดาคนหนึ่ง แต่งตัวดูดี กำลังพาเหล่าคุณป้าอายุ 40-50 ปีมาประมาณ 20 กว่าคน
ชายหนุ่มคนนั้นหยุดเดิน และหันกลับอย่างรวดเร็ว และถามคุณป้าเหล่านั้นเสียงดังว่า: “ยังจำที่ผมบอกให้พวกคุณตะโกนได้ไหมครับ?”
คุณป้าต่างหัวเราะคิกคัก และสองคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าสุดตอบอย่างให้ความร่วมมืออย่างมาก: “จำได้!”
ชายหนุ่มยิ้มด้วยความพอใจ: “ตะโกนอีกครั้ง ให้ผมฟัง ใครตะโกนเสียงดังที่สุด ผมจะเพิ่มเงินให้อีก 50 หยวน!”
ได้ยินว่ามีรางวัล เหล่าคุณป้าก็ตะโกนดังลั่นในทันที: “เฉินโม่ พวกเราจะถอนหมั้น!”
คุณป้า 20 กว่าคนที่ชอบเต้นรำตรงพลาซ่า พลังต่อสู้นี้ ไม่ธรรมดาเอาซะเลย ทันใดนั้นเสียงคำราม ก็สั่นสะเทือนไปทั่ว ดึงดูดผู้คนที่สัญจรไปมา
ชายหนุ่มรู้สึกเสียงดังจนต้องปิดหู แต่กลับใบหน้ามีรอยยิ้มเจิดจรัส เห็นได้ชัดว่าพอใจกับผลลัพธ์มากๆ
บทที่ 58 แสดงความสามารถออกมาได้ตรงจุด(2)
บทที่ 60 ถอนหมั้น(2)
