แดนนิรมิตเทพ – บทที่ 63 คำเชิญของตระกูลอาน(1)

บทที่ 63 คำเชิญของตระกูลอาน(1)
เฉินโม่อยู่ในค่ายกลรวมพลังทิพย์ ฝึกฝนทั้งคืน จนถึงเจ็ดโมงเช้าของวันต่อมาถึงสิ้นสุดลง
ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ เฉินโม่ขมวดคิ้วเบาๆ: “หินหยกก้อนนั้นที่หามาครั้งก่อน ใช้งานไปเกือบหมดแล้ว ค่ายกลรวมพลังทิพย์มากสุดก็ทนได้อีกแค่สามวัน ต้องหาหินหยกก้อนใหม่มาให้ได้ แล้วตั้งค่ายกลรวมพลังทิพย์ใหม่ซะแล้ว”
เฉินโม่เปิดเครื่องมือถือ จากนั้นก็อาบน้ำแต่งตัว ออกไปทานอาหารเช้า สายของแม่หลี่ซู่เฟินโทรเข้ามา
“ฮัลโหล แม่ มีอะไรเหรอ?”เฉินโม่ถามด้วยน้ำเสียงชิล
“เจ้าเด็กดื้อ ได้ข่าวมาว่าแกไปเช่าบ้านอยู่ข้างนอก? เป็นเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? แกไปเอาเงินมาจากไหน? ถ้าไม่ใช่เมื่อวานน้าเหมยถิงของแกโทรมาบอกแม่ แม่ก็ยังไม่รู้เลย! บอกมา นี่แกอยากทำอะไรกันแน่?”หลี่ซู่เฟินโกรธอยู่บ้าง ในคำพูดเต็มไปด้วยความกังวล
เดิมทีที่ให้เฉินโม่มาพักอาศัยอยู่ที่ตระกูลอาน ก็หวังเพื่อให้เฉินโม่ที่ตัวคนเดียวมีที่พึ่งพาในอู่โจว แต่ตอนนี้เฉินโม่กลับทำตัวแบบนี้ ขนาดที่ว่าไม่พูดไม่จาไปเช่าบ้านอยู่ข้างนอก หลี่ซู่เฟินจะไม่กังวลได้ยังไง?
“แม่ ก็แค่เช่าบ้านอยู่ข้างนอกเอง มีอะไรให้ตกใจขนาดนั้น? อีกแถม ความสามารถของลูกแม่แม่ก็ไม่ใช่ไม่รู้? มีอะไรให้กังวลล่ะ?”เฉินโม่พูดปลอบด้วยรอยยิ้ม
เหมือนว่านึกถึงความสามารถของเฉินโม่ น้ำเสียงของหลี่ซู่เฟินก็ผ่อนคลายลง: “แบบนั้นก็ไม่ได้ รีบย้ายกลับไปให้เร็วเลย “แกตัวคนเดียวอยู่ข้างนอก ฉันไม่วางใจ!”
สำหรับความเป็นห่วงของแม่ เฉินโม่ซาบซึ้งมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ แม้ว่าเขาจะรู้เป้าหมายที่แท้จริงตระกูลอาน แต่หลี่ซู่เฟินไม่รู้!
สำหรับตระกูลอานเฉินโม่จะไม่มีทางกลับไปแน่นอน แต่จะต้องอธิบายกับแม่ยังไงดี? เฉินโม่รู้สึกคิดหนัก
“แม่ ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อฟังคำของแม่นะ แม่ต้องรู้ว่า ผมตามเรียนวิชากับผู้เฒ่าที่ลึกลับผู้นั้น ยังไงก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัวใช่ไหมล่ะ? ถ้าผมอยู่ที่ตระกูลอาน จะไม่สะดวกจริงๆ! แม่วางใจเถอะ ผมรับประกันว่าจะดูแลความปลอดภัยของตัวเองแน่นอน!”เฉินโม่ก็ทำได้เพียง โยนโทษให้กับท่านผู้เฒ่าลึกลับผู้นั้นที่สมมุติอีกครั้ง
Smart address bar. th.readeraz.com แดนนิรมิตเทพ บทที่ 63 คำเชิญของตระกูลอาน(1) – th.readeraz
หลี่ซู่เฟินเงียบไปสักพัก เหมือนว่ากำลังไตร่ตรองว่าคำพูดของเฉินโม่มีเหตุผลหรือไม่ สุดท้าย ก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้: “ก็ได้ งั้นฉันก็ไม่กังวลใจละ แต่ว่าแกจะต้องรับประกันความปลอดภัยของตัวเองนะ”
“วางใจเถอะแม่ ผมรับประกัน!”เฉินโม่พูดอย่างน่าเชื่อถือ
“ใช่แล้ว ถึงแม้ว่าแกจะอยู่คนเดียว แต่อย่างน้อยก็ต้องไปบอกให้คุณอาอานและคุณน้าเหมยถิงของแกรู้ซะหน่อย อย่าทำให้คุณน้าเหมยถิงของแกเข้าใจผิดว่าดูแลแกไม่ดี กังวลใจเกินไป สายทั้งหมดก็โทรมาที่ฉัน”หลี่ซู่เฟินบ่นออกมาเล็กน้อย
เฉินโม่ขมวดคิ้ว จุดนี้เขาละเลยไปจริงๆ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าภายหลังหน้าตาของคนตระกูลอานจะเป็นยังไง แต่จนถึงตอนนี้ คนตระกูลอานก็ยังคงดูแลเขาอย่างดี
โดยเฉพาะคุณอาอานของเขา ถึงแม้จะเป็นช่วงที่ตกต่ำของเฉินโม่ในชาติก่อน อานโส่วอี่ก็ยังดูแลเขาเป็นพิเศษ อีกทั้งอานโส่วอี่และพ่อของเฉินโม่เฉินจิงเย่ยังเป็นเพื่อนซี่กันมาหลายปี
ทั้งทางอารมณ์และทางเหตุผล เขาก็ต้องไปบอกให้คนของตระกูลอานให้ทราบ
“โอเค ผมรู้แล้ว อีกเดี๋ยวผมจะโทรไปอธิบายกับคุณอาอาน”เฉินโม่ตอบกลับ
“แบบนี้ถึงจะถูก!”หลี่ซู่เฟินวางสายไปอย่างพอใจ
เฉินโม่กลับลำบากขึ้นมา โทรไปอธิบายกับคนตระกูลอาน เขาเปิดปากพูดได้ยากจริงๆ
ผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพ แน่นอนว่าต้องมีศักดิ์ศรีของตัวเอง แม้ว่าเฉินโม่กระทำกับคนในครอบครัว หรือช่วงที่เขาตกต่ำในชาติก่อน เขาก็ยังมีท่าทีที่อ่อนโยนกับเพื่อนๆที่ไม่ทิ้งเขาไป พูดหยอกล้อเล่นกัน แต่ นั้นก็เพราะว่าเฉินโม่รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณพวกเขา อยากที่จะตอบแทน แต่ไม่หมายความว่าเฉินโม่จะพูดดีแบบนี้กับคนอื่นด้วย
พูดให้ชัดเจนก็คือ นอกจากคนในครอบครัวและเพื่อนๆที่เฉินโม่รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณแล้ว คนอื่นทุกคน ที่อยู่ในสายตาผู้บำเพ็ญอย่างเฉินโม่คนนี้ ต่างก็เป็นเพียงมดตัวเล็กๆเท่านั้น
แต่ว่ายังดีที่เฉินโม่ไม่ต้องลดหน้าลงไปเป็นฝ่ายที่เข้าไปอธิบายกับคนตระกูลอานเอง สายของเหมยถิงก็โทรเข้ามา
บทที่ 62 ความคิดของตระกูลเอียน(2)

บทที่ 64 คำเชิญของตระกูลอาน(2)