บทที่ 101 โอ้อวด
อานเข่อเยว่และคนอื่นๆ ก็เดินเข้าไปหาเฉินโม่ พวกเขาได้ยินเฉินโม่พูดว่าตนต้องการซื้อหินสองก้อนพอดี เมื่อได้ยินเช่นนี้หลินทาวก็มองไปที่เฉินโม่ด้วยความดูหมิ่นและกล่าวว่า “คนบ้านนอกอย่างนาย ยังอยากจะเล่นพนันหินอีกเหรอ? นายมีเงินเหรอ? นายรู้ไหมว่าหินที่นี่ มีราคาสูงแค่ไหน แม้ว่าครอบครัวนายทำงานทั้งชีวิตโดยไม่กินไม่ใช้เลยก็ไม่มีทางซื้อได้”
มู่หรงยานเอ๋อร์ขมวดคิ้วและมองจ้องไปที่หลินทาว “หลินทาว นายช่วยเลิกทำตัวหยิ่งยโสดูหมิ่นคนอื่นได้ไหม?”
หลินทาวยังต้องให้เกียรติมู่หรงยานเอ๋อร์ แต่เขายังคงพึมพำดูถูกด้วยเสียวเบาว่า ” ฉันแค่พูดความจริงออกมา งานพนันหินนี้ แม้แต่ฉันเองก็ไม่มีกำลังที่จะมาเล่น นับประสาอะไรกับคนบ้านนอกที่มาจากนอกเมืองอย่างเขา!”
“ยังจะพูดอีก!” ดวงตาที่สวยงามของมู่หรงยานเอ๋อร์โกรธเคือง
สีหน้าของหลินทาวหงุดหงิดขึ้นมาในทันใด เขาไม่พูดอะไร เพียงแค่มองไปที่เฉินโม่ด้วยสีหน้าท่าทีที่โกรธเคืองและเย้ยหยัน
เฉินซงจื่อที่ยืนอยู่ข้างๆ สีหน้าดูมืดมน เขาเหลือบมองหลินทาว แล้วมองไปที่เฉินโม่ พบว่าเฉินโม่ไม่ได้โกรธ สุดท้ายเขาก็ไม่ได้พูดอะไร
อย่างไรก็ตาม เอียนชิงเฉิงผู้ซึ่งกำลังเฝ้าสังเกตหินเหล่านั้นอยู่ เมื่อได้ยินการเคลื่อนไหวเช่นนี้ จึงพาซังซังเดินเข้ามา
“เฉินโม่ นี่คือเพื่อนร่วมชั้นของนายตอนอยู่โรงเรียนตี้ยีใช่ไหม ดูเหมือนพวกเขาจะไม่เป็นมิตรกับนายเท่าไหร่นะ” เอียนชิงเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้มที่หวังจะสร้างประเด็น
เมื่อเห็นเอียนชิงเฉิง หลินทาวและชายอีกสองคนตะลึง สีหน้าของพวกเขาแสดงความประหลาดใจออกมา
เมื่อเอียนชิงเฉิงยืนอยู่ตรงนี้ อานเข่อเยว่และมู่หรงยานเอ๋อร์ดาวโรงเรียนทั้งสองเทียบแทบไม่ติดเลย
แม้แต่อานเข่อเยว่และอีกสองคนที่เป็นผู้หญิงเช่นกัน ก็ตะลึงอย่างมาก พวกเธอไม่อยากจะเชื่อว่า บนโลกนี้จะมีผู้หญิงที่สมบูรณ์เช่นนี้ในโลกนี้!
เมื่อเห็นแววตาที่แผดเผาในดวงตาของหลินทาวและคนอื่นๆ เอียนชิงเฉิงก็รู้สึกขยะแขยงทันที ผู้ชายเกือบทุกคนที่เห็นเธอจะมีสายตาเช่นนี้ และแน่นอน เฉินโม่ไม่เป็น
Smart address bar. th.readeraz.com แดนนิรมิตเทพ บทที่ 101 โอ้อวด – th.readeraz
เฉินโม่เหลือบมองเอียนชิงเฉิง เขารู้สึกเมื่อชาติที่แล้วตนไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับเอียนชิงเฉิงเท่าไหร่นัก แม้ว่าเอียนชิงเฉิงจะเย็นชา แต่ก็ดูเหมือนมีความร้ายเจ้าเล่ห์ที่ซ่อนอยู่ในตัวเธอ เธอดูเหมือนอยากจะสร้างปัญหาขึ้นมาอยู่ตลอดเวลา
อันที่จริงสิ่งนี้สามารถรู้ได้จากการที่เอียนชิงเฉิงกล้าที่จะพาซังซังออกจากตระกูลเอียนแล้ว
อานเข่อเยว่ตกใจอย่างมาก “ผู้หญิงคนนี้คือใคร? เหมือนว่าเธอจะรู้จักเฉินโม่ มิน่าล่ะช่วงนี้เฉินโม่ดูเมินเฉยต่อฉันอย่างมาก ที่แท้ก็เป็นเพราะเขารู้จักผู้หญิงที่สวยเช่นนี้นี่เอง”
มู่หรงยานเอ๋อร์มองไปที่เอียนชิงเฉิงอย่างเฉยเมย แววตาของเธอเผยความเป็นศัตรูออกมา และถามว่า “คุณเป็นใคร?”
ประโยคนี้ถามแทนหยางเชี่ยนเชี่ยนและทุกๆ คน พวกเขาจ้องไปที่เอียนชิงเฉิงทันที โดยเฉพาะพวกหลินทาวเด็กชายทั้งสาม พวกเขาหูตั้งขึ้นมาทันที ต่างก็อยากทราบว่าเอียนชิงเฉิงคือใคร
เธอเป็นผู้หญิงและมีความรู้สึกที่อ่อนไหว เอียนชิงเฉิงดูออกว่ามู่หรงยานเอ๋อร์ดูเหมือนจะมีความรู้สึกที่พิเศษต่อเฉินโม่ เพียงแต่ว่าความรู้สึกเช่นนี้ยังคงมีน้อยอย่างมาก แต่ในอนาคตมันมีแนวโน้มจะเติบโตจนกลายเป็นความรักได้ทันท่วงที
เมื่อเห็นท่าทีที่คาดหวังรอคอยของชายทั้งสาม มันทำให้เอียนชิงเฉิงรู้สึกรังเกียจมากขึ้น
เอียนชิงเฉิงเหลือบมองที่เฉินโม่ ทันใดนั้นเธอก็ยิ้มอย่างน่าแปลก และพูดกับมู่หรงยานเอ๋อร์ว่า ” ฉันเป็นคู่หมั้นของเขายังไงล่ะ! เขาไม่ได้แนะนำฉันให้พวกคุณรู้จักเหรอ?”
“เป็นไปได้อย่างไร? คู่หมั้น!” หลินทาวและอีกสองคนตะลึงอย่างมาก สีหน้าของพวกเขางุนงงและไม่พอใจ
“เป็นไปได้ยังไง! เฉินโม่ ไอ้กระจอกจะมีคู่หมั้นที่สวยขนาดนี้ได้ยังไง!” มีชายคนหนึ่งพึมพำอย่างไม่อยากจะเชื่อ
หยางเชี่ยนเชี่ยน อานเข่อเยว่และมู่หรงยานเอ๋อร์ตะลึงอย่างมากเช่นกัน พวกเธออ้าปากค้างเล็กน้อย พวกเธอไม่สามารถนึกภาพที่เอียนชิงเฉิงและเฉินโม่อยู่ด้วยกันออกมาได้
บทที่ 100 พนันหิน(2)
บทที่ 102
