บทที่ 238
“ประธานกรรมการหลี่คิดว่ามีคนวางแผนกลั่นแกล้งเหม่ยหวากรุ๊ป เธอก็เลยออกจากฮ่านหยางและไปหาเงินทุนที่ยู่หนาน ฉันก็หาวิธีแก้ไขเรื่องนี้เหมือนกัน พอดีช่วงนี้การประชุมสูงสุดฮ่านหยางกำลังจะเริ่มขึ้น มีลูกคนรวยบางส่วนจะมาเข้าร่วมงานงานประชุม ฉือรุ่ยปิงก็ได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานนี้ ฉันอยากจะไปร่วมงานประชุมพร้อมกับฉือรุ่ยปิง เพื่อหาวิธีว่าสามารถหาเงินทุนได้ไหม เพื่อช่วยให้เหม่ยหวากรุ๊ปผ่านพ้นวิกฤตทางการเงินครั้งนี้ให้ได้”
เฉินโม่พูดเบาๆ:”นี่คือเหตุผลที่พี่ยอมอ่อนข้อให้ฉือรุ่ยปิงใช่ไหม ด้วยนิสัยของพี่ พี่ไม่มีทางสนใจไอ้เศษสวะอย่างเขาอยู่แล้ว!”
เวินฉิงถอนหายใจและพยักหน้าอย่างจำใจ:”ถึงแม้ฉือรุ่ยปิงจะเป็นคนนิสัยไม่ดี แต่ในสังคมลูกคนรวยนั้น เขามีเพื่อนที่นิสัยเหมือนๆกันหลายๆคน ถ้ามีเขาพาฉันเข้าไปในงานประชุม บางทีอาจจะหาคนมาลงทุนได้ และจัดการวิกฤตของเหม่ยหวากรุ๊ปได้”
งานประชุม อันที่จริงคืองานของวัยรุ่น เพราะคนที่เข้าร่วมการประชุมสูงสุดฮ่านหยางนั้นต่างเป็นคนมีชื่อเสียงมากๆ มีโอกาสน้อยมากๆที่วัยรุ่นจะได้ร่วมงานนี้ ดังนั้นจึงมีวัยรุ่นลอกเลียนแบบงานการประชุมสูงสุดฮ่านหยาง และจัดงานงานประชุมอย่างลับๆ เพื่อสร้างชื่อเสียงและทำความรู้จักคนอื่นๆ
ชาติที่แล้วก่อนที่เฉินโม่จะเข้าไปบริหารเหม่ยหวากรุ๊ป เป้าหมายของเฉินโม่คือได้เข้าร่วมงานประชุม เพราะในสังคมลูกคนรวยในฮ่านหยาง คนที่สามารถเข้าร่วมงานประชุมได้ ถือว่าเป็นวัยรุ่นที่มีฐานะดีมากๆ
ดังนั้น ทุกครั้งที่การประชุมสูงสุดฮ่านหยางจะถูกจัดขึ้น ลูกคนรวยพวกนั้นก็จะพยายามหาทุกวิถีทางเพื่อเข้างานประชุมให้ได้ เมื่อกลับไปเมืองของตัวเองแล้ว ก็จะสามารถเอาเรื่องนี้ออกไปคุยโวโอ้อวดได้
เฉินโม่ถามทันที:”งานประชุมจะจัดขึ้นเมื่อไหร่?”
“ตอนเย็นของวันนี้ แต่ถ้าไม่มีฉือรุ่ยปิงพาไปด้วย ฉันก็คงเข้าร่วมงานประชุมไม่ได้ ฉันเตรียมหาวิธีอื่นๆ ดูว่าตัวเองจะสามารถเข้าไปได้ไหม”เวินฉิงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
“วางใจได้ อีกไม่นานฉือรุ่ยปิงจะติดต่อพี่อย่างแน่นอน และเขาจะกล่าวคำขอโทษพี่ด้วย ตอนที่เข้าร่วมงานประชุมนั้น ฉันจะไปพร้อมกับพี่ด้วย”ใบหน้าของเฉินโม่มีความมั่นใจมากๆ
เวินฉิงรู้สึกสงสัยมากๆ เมื่อสักครู่ฉือรุ่ยปิงอับอายขายขี้หน้ามากๆ เขาจะยอมติดต่อตัวเองเหรอ?
แต่เมื่อมองเห็นความมั่นใจของเฉินโม่ เวินฉิงก็ไม่อยากพูดความจริงออกมาเพื่อทำให้อีกฝ่ายเสียใจ
“โอเค ฉันจะไปหาวิธีอื่นๆก่อน ถ้าฉือรุ่ยปิงติดต่อฉันจริงๆ ฉันจะโทรศัพท์มาบอกนาย”
เวินฉิงพูดจบก็บอกลาเฉินโม่และจากไปทันที
เฉินโม่กลับมาที่ห้องพักของตัวเองและนั่งลงบนเก้าอี้ เอียนชิงเฉิงรีบยกน้ำชามาให้เฉินโม่ทันที
เฉินโม่มองหน้าเอียนชิงเฉิง เขาไม่รู้จะทำตัวยังไง เวินฉิงออกไปได้ไม่นานก็โทรศัพท์มาหาเฉินโม่ทันที
ในสายโทรศัพท์ เวินฉิงดีใจมากๆและพูดชื่นชมเฉินโม่ เพราะฉือรุ่ยปิงติดต่อเวินฉิงจริงๆและพูดขอโทษเธอด้วย เขายังพูดว่าขอไถ่โทษด้วยการช่วยเวินฉิงหาเงินทุนจากลูกคนรวยเหล่านั้น
เวินฉิงนัดเวลากับเฉินโม่แล้ว ตอนบ่ายสองโมงจะมารับเฉินโม่และเดินทางไปงานประชุมด้วยกัน
เฉินโม่ได้รับการปรนนิบัติจากเอียนชิงเฉิงและทานอาหารเที่ยงเสร็จ เขาก็ชี้แนะการฝึกฝนให้กับเฉินซงจื่อ เมื่อเวลาบ่ายโมงครึ่ง เวินฉิงก็เดินทางมาถึงแล้ว
เฉินโม่บอกให้เฉินซงจื่อและคนอื่นๆพักอยู่ในโรงแรม เขาออกไปพร้อมกับเวินฉิง
เมื่อมองเห็นเฉินโม่กับเวินฉิงลงมาพร้อมกัน ทำให้สีหน้าของฉือรุ่ยปิงที่นั่งอยู่บนBMWสีขาวเปลี่ยนไปทันที แต่สีหน้าของเขากลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว และสีหน้าของเขาก็แสดงความดีใจออกมาทันที
“เด็กหนุ่ม เมื่อถึงงานประชุม ฉันจะทำให้คุณอับอายขายขี้หน้าอย่างแน่นอน!”ฉือรุ่ยปิงแอบคิดแผนชั่วอยู่ในใจ
เวินฉิงไม่รู้ความคิดของฉือรุ่ยปิงอยู่แล้ว เมื่อมองเห็นฉือรุ่ยปิงไม่ได้คัดค้านที่เธอที่พาเฉินโม่มาด้วย ทำให้เวินฉิงรู้สึกประหลาดใจทันที หรือว่าฉือรุ่ยปิงโดนพ่อของตัวเองสั่งสอนจนทำให้เขาฉลาดขึ้นเหรอ?
งานประชุมได้จัดขึ้นมาสิบกว่าปีแล้ว ถึงแม้จะพูดว่าเป็นงาน แต่ถูกจัดขึ้นสโมสรว่านหาวในฮ่านหยาง
สโมสรว่านหาวหรูหรามากๆ เป็นแหล่งรวมของโรงแรมหรูหรา มีความบันเทิงทางอิเล็กทรอนิกส์ มีกีฬาและนันทนาการมากมาย เป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงมากๆในฮ่านหยาง
เจ้าของสโมสรว่านหาวคือตระกูลว่านที่เป็นศัตรูของเฉินโม่ คนที่บริหารก็คือว่านเหวินโยวที่บีบบังคับให้เฉินโม่ฆ่าตัวตายเมื่อชาติที่แล้ว
ชาติที่แล้วเฉินโม่ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมว่านเหวินโยวต้องสูญเสียเงินจำนวนมากสร้างสโมสรว่านหาวหรูหราขึ้นมา แต่เมื่อมองจากตอนนี้ การที่เฉินโม่พ่ายแพ้ให้กับว่านเหวินโยวเมื่อชาติที่แล้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
