แดนนิรมิตเทพ บทที่ 370
เฉินโม่มองเอียนชิงเฉิงด้วยแววตาซับซ้อน “นึกไม่ถึงว่าเธอจะมีสายเลือดสายเลือดหงส์ฟ้าดูเหมือนว่าสวรรค์ได้กำหนดให้คุณเดินบนเส้นทางที่ทำลายกฏของธรรมชาติเส้นนี้แล้ว!”
“ถ้าฉันถ่ายทอดวิชาบำเพ็ญเซียนจริง ๆ ให้เธอ บางทีความก้าวหน้าของเธออาจจะเหนือกว่าฉันด้วยซ้ำ แต่บนโลกใบนี้ ฉันไม่สามารถถ่ายทอดวิชาบำเพ็ญเซียนจริง ๆ ให้เธอได้ เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดเรื่องไม่คาดฝัน เมื่อเธอออกไปจากโลกใบนี้แล้ว ฉันจะพาเธอไปสู่เส้นทางการบำเพ็ญเซียนจริง ๆ!”
เฉินโม่หันไปมองเฉินซงจื่อ “เมื่อหล่อนฟื้นแล้ว เธอบอกให้เธอหยุดฝึกชั่วคราวก่อน เธอถ่ายทอดศิลปะการต่อสู้ให้หล่อนเพื่อรักษาเสถียรภาพของพลังบำเพ็ญของหล่อน ฉันกำลังหาศิลปะการต่อสู้ที่เหมาะสมสำหรับหล่อน แล้วถ่ายทอดให้หล่อน”
“น้อมรับคำสั่ง!” เฉินซงจื่อโค้งคำนับ
เฉินโม่พยักหน้า กลับไปที่ห้องของตนเอง และหล่อเลี้ยงกระบี่สับสวรรค์ต่อไป
บ่ายสองโมงของวันรุ่งขึ้น จ้าวกางโทรมาหาเฉินโม่
“เฉินโม่ งานฉลองประจำปีของโรงเรียนกำลังจะเริ่มแล้ว นายถึงโรงเรียนหรือยัง?”
“ฉันจะไปถึงเร็ว ๆ นี้” เฉินโม่กล่าว
เวลาไม่กี่นาที เฉินโม่ก็มาถึงโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจแล้ว
งานฉลองประจำปีของโรงเรียนจัดขึ้นที่ลานโล่งหน้าอาคารเรียน มีการจัดเวทีและสถานที่
เฉินโม่เห็นตำแหน่งที่นั่งของห้องหกอย่างรวดเร็ว แล้วยังเห็นจ้าวกางที่ยืนขึ้นและกวักมือเรียกเขา
“นั่งลง การแสดงกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว” จ้าวกางมองเฉินโม่ที่เดินเข้ามา และกล่าวด้วยความกระตือรือร้น
เฉินโม่เหลือบมองไปรอบ ๆ คนที่นั่งอยู่ที่นี่มี เฉินหมิง หวางตงและคนอื่น ๆ ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนร่วมชั้นที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา เฉินโม่พยักหน้าแล้วยิ้มเล็กน้อย และกล่าวทักทายพวกเขา
ชายหญิงคู่หนึ่งเดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมกัน เฉินโม่ไม่รู้จักผู้ชายคนนั้น ส่วนผู้หญิงคือเจิ้งซิ่วลี่
นึกไม่ถึงว่าเจิ้งซิ่วลี่จะเป็นพิธีกรในงานฉลองประจำปีของโรงเรียน ชาติที่แล้วเฉินโม่จำได้ว่าดูเหมือนจะไม่ใช่เธอ หรือว่าประวัติศาสตร์ของงานฉลองประจำปีของโรงเรียนเปลี่ยนไปเพราะการเกิดใหม่ของตนเอง?
สำหรับคำถามนี้แม้แต่เฉินโม่ก็ยังคิดไม่ออก ดังนั้นเขาจึงหยุดคิด
เฉินหมิงที่อยู่ด้านข้างกล่าวด้วยความตื่นเต้น “ได้ยินมาว่าคราวนี้เทพธิดามู่หรงยานเอ๋อร์ของผมจะแสดงการรำระบำด้วย ผมตั้งหน้าตั้งตารอจริง ๆ!”
“ฮ่า ๆ มู่หรงยานกลายเป็นเทพธิดาของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่? เธอเป็นเทพธิดาของผมน่ะ?” หวางตงกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย
เฉินโม่ยิ้มเล็กน้อย มู่หรงยานเอ๋อร์เป็นที่รู้จักในฐานะดาวโรงเรียน หลังจากวันนี้ ชื่อเสียงของมู่หรงยานเอ๋อร์จะดังขึ้นอีกระดับ สยบดาวโรงเรียนคนอื่น ๆ และกลายเป็นเทพธิดาในหัวใจของผู้ชายทุกคนในโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจ
บนเวที เจิ้งซิ่วลี่และผู้ชายคนนั้นเริ่มกล่าวเปิดงาน
รายการแรกเป็นการแสดงรำระบำ ซึ่งส่งเสริมวัฒนธรรมหลักของประเทศที่เจริญรุ่งเรืองและประชาชนที่เข้มแข็ง
เฉินโม่ไม่สนใจการแสดงอื่น ๆ เขาแค่ต้องการดูการรำระบำที่น่าทึ่งในชีวิตชาติก่อนของเขา เพื่อลบล้างความเสียใจ
หลังจากการแสดงผ่านไปหลายรายการ ในที่สุดเจิ้งซิ่วลี่ก็ประกาศอย่างช้า ๆ “การแสดงต่อไปคือการรำระบำแบบโบราณของมู่หรงยานเอ๋อร์จากห้องสามและกับกีตาร์คลอของฮัวหยู้เฟิงจากห้องห้า!”
แปะ ๆ ๆ!
ข้างล่างเวที นักเรียนที่รอมานาน เริ่มปรบมือเสียงดังสนั่น!
“หลังจากรอมานาน ในที่สุดผมก็รอจนถึงเวลาที่เทพธิดามู่หรงยานเอ๋อร์ของผมขึ้นเวทีแล้ว!” ใบหน้าของเฉินหมิงเต็มไปด้วยความคาดหมาย ดวงตาเป็นประกาย
บนเวที ควันพิเศษพุ่งออกมา ตามด้วยสาวสวยสวมชุดยาวสีขาวแขนยาว ปิ่นปักผมรูปหงส์และเดินออกมาอย่างช้า ๆ
ความงามของมู่หรงยานเอ๋อร์ในชุดโบราณทำให้คนรู้สึกหายใจไม่ออก ดูเหมือนว่ามู่หรงยานเอ๋อร์ถูกกำหนดให้เกิดมาเพื่อเครื่องแต่งกายโบราณ ราวกับนางฟ้าที่ออกมาจากภาพวาด
ข้างล่างเวที เหล่านักเรียนต่างโห่ร้องอย่างพร้อมเพรียงกัน ทำให้บรรยากาศคึกคักจนถึงขีดสุดทันที
จากนั้น ตามด้วยชายหนุ่มรูปหล่อสวมชุดทักซิโด้สีดำถือกีตาร์อยู่ในมืออยู่บนเวที นั่งเงียบ ๆ ที่มุมหนึ่งของเวที ดีดกีตาร์ด้วยนิ้วที่เรียวยาวของเขา และเขาก็เล่นเพลงโหมโรงที่ไพเราะมาก
ผู้ชายคนนั้นคือฮัวหยู้เฟิงจากห้องห้า ทันทีที่เขาปรากฏตัวออกมา เพื่อนนักเรียนหญิงมากมายกรีดร้องทันที
