แดนนิรมิตเทพ บทที่ 378
“สถานที่ระดับสูงเช่นนี้ แม้แต่เถ้าแก่ใหญ่ที่มีมูลค่าทรัพย์สินหลายสิบล้านก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้ามา มีเพียงเจิ้งหยวนฮ่าวเท่านั้นที่มีความสามารถพาพวกเขาเข้ามาได้ เมื่อเทียบกับเจิ้งหยวนฮ่าวแล้ว ฝีมือของเฉินโม่นั้นไม่น่าเอ่ยถึง!”
“ไปเถอะ พวกเราไปดูกัน ได้ยินมาว่าในบรรดารายการประมูลครั้งนี้ มีของชิ้นหนึ่งน่าอัศจรรย์มาก วันนี้พวกเราได้เปิดหูเปิดตาแล้ว!” เจิ้งหยวนฮ่าวทำตัวเป็นผู้นำ และพาพวกเขาเดินสำรวจไปทั่ว
หลังจากเดินไปเพียงไม่กี่ก้าว ก็เห็นคนรู้จักคนหนึ่ง ซึ่งก็คือหัวหน้าห้องเจิ้งซิ่วลี่
“เข่อเยว่ หยวนฮ่าว พวกเธอมาได้อย่างไร?” เจิ้งซิ่วลี่ถามด้วยความประหลาดใจ
อานเข่อเยว่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย ด้วยฐานะเจิ้งซิ่วลี่ เธอไม่น่าจะมีคุณสมบัติที่จะเข้ามาที่นี่ได้
“ซิ่วลี่ ฉันกำลังอยากถามเธอว่าทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้?” อานเข่อเยว่กล่าว
เจิ้งซิ่วลี่เหลือบมองชายหนุ่มชุดดำที่อยู่ไม่ไกลและกระซิบว่า “ลูกพี่ลูกน้องของฉันเป็นผู้จัดการล็อบบี้ของที่นี่ ฉันก็เลยแอบเข้ามาเปิดหูเปิดตา อย่าบอกใครน่ะ”
“ที่แท้เป็นเช่นนี่เอง งั้นพวกเราเข้าไปด้วยกันเถอะ!” หยางเชี่ยนเชี่ยนสนิทกับเธอ จับมือเจิ้งซิ่วลี่ด้วยความมีไมตรีทันที
“โอเค ฉันคนเดียวกำลังเบื่ออยู่พอดี ดีใจมากที่ได้พบพวกเธอ” เจิ้งซิ่วลี่มีความสุขมากเช่นกัน เธอรู้ว่าคนเหล่านี้ไม่ถูกกับเฉินโม่เหมือนกัน ศัตรูของศัตรูคือเพื่อนของตนเอง เจิ้งซิ่วลี่มีไมตรีเช่นกัน
เฉินโม่นั่งแท็กซี่มาถึงประตูโรงแรม เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนกล่าวอย่างสุภาพว่า “คุณครับ โปรดแสดงบัตรเชิญด้วย!”
“ผมไม่มีบัตรเชิญ จินเพ่ยอวิ๋นเป็นคนเชิญผมมา” เฉินโม่ตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนตะลึง “คุณคือคุณเฉินใช่ไหม? เชิญเข้ามาข้างในครับ!”
เห็นได้ชัดว่าจินเพ่ยอวิ๋ได้สั่งไว้แล้ว
เฉินโม่พยักหน้า แล้วเดินเข้าไปในล็อบบี้โรงแรม
เฉินโม่ไม่สนใจการตกแต่งที่หรูหราของโรงแรม เขาหาสถานที่เงียบสงบและนั่งลง
หลังจากอานเข่อเยว่และคนอื่น ๆ เดินไปหนึ่งรอบ รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
หยางเชี่ยนเชี่ยนบ่นว่า “ความจริงแล้วมันก็ไม่มีอะไรสนุกเลย คนใหญ่คนโตพวกนั้นสนใจแค่สนทนาสร้างความสัมพันธ์ ไม่สนใจการมีอยู่ของพวกเรา แต่เหล้าของที่นี่รสชาติดีมาก ของว่างก็อร่อยด้วย!”
อานเข่อเยว่กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เธอรู้แต่กินเท่านั้น เธอเกือบเป็นนักชิมไปแล้ว!”
ทันใดนั้น หยางเชี่ยนเชี่ยนก็ชี้ไปที่มุมห้องและกล่าวด้วยความประหลาดใจ “พวกเธอดูสิ ใช่เฉินโม่หรือเปล่า? ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”
พวกเขามองไปตามนิ้วของหยางเชี่ยนเชี่ยน และแน่นอนว่าพวกเขาเห็นมุมที่เงียบสงบ เฉินโม่นั่งหลับตาพักผ่อนอยู่เงียบ ๆ
สีหน้าของเจิ้งหยวนฮ่าวและคนอื่น ๆ เปลี่ยนเป็นแปลก ๆ ทันที
มีความเกลียดซังอย่างรุนแรงอยู่ในดวงตาของเจิ้งซิ่วลี่ แล้วความคิดของเธอก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
ดวงตาของอานเข่อเยว่ซับซ้อน เธอสงสัยว่าทำไมเฉินโม่ถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้
เดิมทีความภาคภูมิใจบนใบหน้าของเจิ้งหยวนฮ่าว แต่ตอนนี้มันหายไปแล้ว เขาขอให้คนอาศัยสร้างสัมพันธ์เพื่อที่จะได้รับบัตรเชิญมา แต่เฉินโม่กลับปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้อย่างง่ายดาย!
สีหน้าของจางเสี่ยนและหยางเชี่ยนเชี่ยนเต็มไปด้วยความสงสัยเช่นกัน หยางเชี่ยนเชี่ยนถามทันที “ตามหลักแล้วเฉินโม่ไม่น่าจะมีคุณสมบัติที่จะเข้ามาที่นี่ได้ แต่ทำไมเขาถึงปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้ เขาคงจะไม่แอบเข้ามาน่ะ?
คำพูดประโยคเดียว ปลุกทุกคนให้ตื่น
“ผมคิดว่ามีความเป็นไปได้มาก! ด้วยทักษะฝีมือของเฉินโม่แล้ว มันง่ายที่จะหลอกลวงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย” จางเสี่ยนพูดใส่ไฟอยู่ด้านข้าง และวิเคราะห์อย่างเป็นระเบียบแบบแผน
ดวงตาของเจิ้งซิ่วลี่เป็นประกาย และกล่าวเยาะเย้ย “แอบเข้ามาหรือไม่? แค่ถามก็ได้คำตอบแล้ว?”
หลังจากกล่าว ภายใต้สายตาที่น่าสงสัยของคนหลายคน เธอเดินไปหาเฉินโม่ทันที
