แดนนิรมิตเทพ – บทที่ 709

แดนนิรมิตเทพ บทที่ 709
ก่อนที่มหาวิทยาลัยจะเปิดเทอม คลิปวิดีโอของบุคคลที่ต้องสงสัยว่ากำลังข้ามทัณฑ์กกลายเป็นที่นิยมบนโลกโซเชียล

ตามคำอธิบายของผู้ถ่ายคลิปวิดีโอแล้ว คลิปวิดีโอถูกถ่ายตรงบริเวณใกล้ภูเขาในเขตชานเมืองของยานจิง เพียงแต่ร่างนั้นลอยอยู่กลางอากาศเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ความยาวของคลิปไม่กี่นาที และสามารถจับภาพคนลอยได้เพียงสิบกว่าวินาทีเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ขอเพียงแค่สามารถพิสูจน์ได้ว่าปรากฏการณ์นี้เกิดจากฝีมือของมนุษย์ก็เพียงพอแล้ว

ยานจิง เป็นศูนย์กลางพลังอำนาจของประเทศหัวเซี่ย

ในห้องพักผ่อนของรัฐสภา ‘บุคคลนั้น’ดื่มชาในขณะที่ดูคลิปวิดีโอข้ามทัณฑ์ในโทรศัพท์มือถือด้วยรอยยิ้ม

เจียงเหอซานนั่งอยู่ตรงที่นั่งรองด้วยสีหน้าจริงจังและรอยยิ้มจำใจ

ในห้องพักผ่อนมีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้น

“เรื่องนี้เป็นฝีมือของเฉินโม่อย่างแน่นอน” สุดท้ายเจียงเหอซานตัดสินใจกล่าว และน้ำเสียงมีความตำหนิเล็กน้อย

“ตอนนี้มีข่าวลือเกี่ยวกับนักบู๊ที่ฝึกเซียนโด่งดังอยู่บนโลกโซเชียล หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อย ๆ พวกเราจำเป็นต้องเข้าไปแทรกแซงแล้ว” เจียงเหอซานกล่าวด้วยความหดหู่

บุคคลนั้นยิ้มบาง ๆ และกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ยิ่งเจตนาแก้ข่าวลือ คนก็จะยิ่งเชื่อว่ามันเป็นความจริง ตรงกันข้าม ถ้าพวกเราไม่สนใจ หลังจากประชาชนหายตื่นเต้นแล้ว ก็จะไม่มีใครสนใจเรื่องนี้อีก”

“ตอนนี้เป็นยุคเทคโนโลยี ความแปลกใหม่ชั่วคราวแบบนี้ ไม่ได้แปลว่าทุกคนจะเชื่อ ถ้าพวกเรารีบออกมาแก้ข่าวลือ มันจะกลายเป็นว่าพยายามปกปิดความจริง แต่กลับเปิดโปงความจริง!”

เจียงเหอซานพยักหน้าเห็นด้วย และกล่าวว่า “ท่านยังคงเป็นคนที่คิดละเอียดรอบคอบ เป็นเพราะผมใจร้อนเกินไป!”

บุคคลนั้นมองเจียงเหอซาน ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มแปลก ๆ และกล่าวว่า “ท่านเจียง ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าคุณกลายเป็นคนใจร้อน มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

เจียงเหอซานรู้สึกอึ้ง “เช่นนั้นเหรอ? ”

แต่เมื่อพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว เขาก็รู้สึกว่าช่วงนี้ตนเองหงุดหงิดแล้วยังโกรธง่ายอีกด้วย

ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงไม่ควรให้มันเกิดขึ้น เจียงเหอซานเป็นทหารเก่าที่เคยออกรบ ตามหลักแล้วเขาไม่ควรจะเกิดข้อผิดพลาดแบบนี้

แต่มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่?

ใช่แล้ว หลังจากไปพบเจ้าเด็กคนนั้นที่ฮ่านหยาง หลังจากนั้นก็ทำให้เจียงเหอซานหงุดหงิดและโกรธง่าย

ทุกครั้งที่เขาเผชิญหน้ากับเฉินโม่ ทำให้เจียงเหอซานรู้สึกเหมือนตนเองไม่สามารถทำอะไรเขาได้

เขาเผชิญหน้ากับเฉินโม่ครั้งแล้วครั้งเล่า และเขาเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เฉินโม่ทุกครั้ง ถ้าไม่จากไปด้วยความโกรธ ก็จะจากไปด้วยความหดหู่

แม้แต่เขาเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ที่แท้เขาซึมซับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อม จนทำให้ตนเองกลายเป็นคนที่หงุดหงิดและโกรธง่าย

บุคคลนั้นหยิบถ้วยชาที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาจิบ ยิ้มบาง ๆ ดวงตาเป็นประกายและกล่าวว่า “คนบางคนไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป ดังนั้นจึงไม่สามารถปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนธรรมดาได้ คนที่แข็งแกร่งจริง ๆ สิ่งแวดล้อมที่เขาอยู่จะไม่ส่งผลต่ออารมณ์ของเขา ถ้าคุณดูหมิ่นเขาตั้งแต่แรก แล้วคุณจะปฏิบัติต่อเขาอย่างเหมาะสมได้อย่างไร”

“ท่านเจียง บางเรื่องคนที่อยู่ในสถานการณ์จะมองไม่ทะลุ แต่คนที่อยู่นอกสถานการณ์จะมองได้ทะลุปรุโปร่ง!”

เจียงเหอซานได้สติและรู้สึกสบายใจ เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ความไม่พอใจที่เขามีต่อเฉินโม่หายไปทันที ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าตนเองได้ทำผิดพลาดเกี่ยวกับการปฏิบัติต่อเฉินโม่ตั้งแต่แรกแล้ว

“ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะของท่าน ผมเข้าใจแล้วว่าต้องทำอย่างไร!” เจียงเหอซานประสานมือทั้งสองเป็นการคำนับ

มหาวิทยาลัยหัวหนาน ตั้งอยู่ระหว่างรอยต่อของมณฑลหนานซูกับมณฑลเจียงหนาน แต่เป็นพื้นที่ของมณฑลหนานซู

มหาวิทยาลัยหัวหนานเป็นมหาวิทยาลัยระดับสองเท่านั้น ถ้าเทียบกับมหาวิทยาลัยชิงหัวและมหาวิทยาลัยยานจิงแล้ว แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง