แดนนิรมิตเทพ บทที่ 751
เฉินโม่มองหยุนเทียนหลิง ไม่ยอมลดราวาศอกแม้แต่น้อย และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ยังไม่ได้ลอง แล้วนายจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันไม่มีความสามารถ?”
หยุนเทียนหลิงกล่าวเยาะเย้ย มองเฉินโม่ด้วยสายตาเหยียดหยาม ราวกับพระราชามองราษฎรของตนเอง
“นายคิดว่าแค่อาศัยความโปรดปรานของคุณหนูตระกูลมู่หรง ก็จะสามารถเทียบฉันได้เหรอ?”
“ฉันจะบอกนายว่าถึงแม้วันนี้มู่หรงเค่อพ่อของเธอมาที่นี่ ฉันก็ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาหรอก”
“ถ้ารู้จักเอาตัวรอดก็รีบไสหัวออกไป มิฉะนั้นแม้แต่ตระกูลมู่หรงก็ไม่สามารถแบกรับผลที่ตามมาได้!”
เล่หรูหั่วขมวดคิ้ว เมื่อสักครู่เธอเห็นความสนิทสนมระหว่างมู่หรงยานเอ๋อร์กับเฉินโม่แล้ว ทำให้เธอคิดว่าที่พึ่งพาอาศัยของเฉินโม่คือตระกูลมู่หรงแห่งเจียงหนาน
ถ้านี่คือไพ่ตายของเฉินโม่ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลหยุนแห่งจงไห่แล้ว มันยังไม่เพียงพอจริง ๆ
“เฉินโม่ นายรีบไปเถอะ นายไม่สามารถจัดการเรื่องของฉันได้หรอก!” เล่หรูหั่วกล่าวด้วยความกังวล
เฉินโม่มองสีหน้าที่กังวลของเล่หรูหั่ว จากนั้นภาพของชาติก่อนก็ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา
ชาติก่อน เมื่อเขาเผชิญหน้ากับศัตรูที่ทรงพลัง และเขาก็ยอมแพ้
อย่างไรก็ตาม สวรรค์ให้โอกาสเขาอีกครั้ง และคราวนี้เขาจะไม่มีวันยอมแพ้
ดวงตาของเฉินโม่ค่อย ๆ กลายเป็นหนักแน่น มองหยุนเทียนหลิงด้วยความเย็นชา
“ปล่อยเธอ!” ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของเฉินโม่จะยังคงราบเรียบ แต่ทุกคนสามารถเห็นท่าทางที่แน่วแน่ของเฉินโม่
หยุนเทียนหลิงปล่อยมือเล่หรูหั่ว เขาลุกขึ้นแล้วเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเฉินโม่ ซึ่งเขาสูงกว่าเฉินโม่มาก
เมื่อเฉินโม่อยู่ต่อหน้าหยุนเทียนหลิงแล้ว ทำให้เฉินโม่ดูผอมบางเล็กน้อย
“เจ้าหนู วันนี้ฉันจะทำให้นายรู้ว่าโลกใบนี้ มีคนบางคนที่นายไม่สามารถล่วงเกินได้!” หยุนเทียนหลิงระเบิดพลังที่ทรงพลังออกมาจากร่างกาย และเมื่อนักบู๊แดนในระเบิดพลังออกมา สำหรับคนธรรมดาทั่วไปแล้ว มันเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัว
แต่ว่าหยุนเทียนหลิงควบคุมแรงกดดันของพลังนั้นเอาไว้ และพุ่งเป้าไปที่เฉินโม่คนเดียวเท่านั้น แต่ถึงกระนั้นพลังที่ปล่อยออกมานั้น ยังคงทำให้คนรอบข้างรู้สึกหวาดกลัว
สีหน้าของเจียงเสวี่ยขาวซีดทันที มองหยุนเทียนหลิงด้วยความหวาดกลัว ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็สามารถรับรู้ได้ถึงพลังที่น่าสะพรึงกลัวบนร่างกายของหยุนเทียนหลิง
เล่หรูหั่วรู้ความแข็งแกร่งของหยุนเทียนหลิง แต่เมื่อเห็นเขาใช้พลังบำเพ็ญ ทำให้รู้สึกเธอตกใจทันที
“หยุนเทียนหลิง นายกล้าใช้พลังบำเพ็ญที่นี่ นายบ้าไปแล้วหรือ?”
เล่หรูหั่วร้องอุทานด้วยความตกใจ รีบเดินไปยืนขวางอยู่ตรงหน้าเฉินโม่ เธอรู้ว่าหยุนเทียนหลิงเป็นคนบ้าระห่ำ และถ้าเขาบ้าระห่ำขึ้นมา เขาจะไม่คำนึงถึงอะไรทั้งนั้น
บางที เขาอาจจะกล้าฆ่าเฉินโม่จริง ๆ
เพียงแต่เล่หรูหั่วที่กำลังรู้สึกกังวล ทำให้เธอไม่ทันสังเกตเห็นว่าเฉินโม่ที่อยู่ภายใต้การกดดันของหยุนเทียนหลิง แต่สีหน้าของเฉินโม่ยังคงสงบและเย็นชา
หยุนเทียนหลิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อเห็นเล่หรูหั่วยืนขวางอยู่หน้าเฉินโม่ เขาจึงทำได้เพียงหยุดกดดันเฉินโม่เท่านั้น
หยุนเทียนหลิงมองเล่หรูหั่ว และกล่าวด้วยความโมโหว่า “นึกไม่ถึงว่าเธอจะใช้ร่างกายตนเองปกป้องเขา! เล่หรูหั่ว ชาตินี้เธอถูกลิขิตให้เป็นผู้หญิงของผมหยุนเทียนหลิง ถึงแม้ว่าผมจะไม่สนใจเธอ แต่ผมก็จะไม่ให้ผู้ชายคนอื่นแตะต้องเธอ และเธอควรรู้จักสถานะของตนเองด้วย!”
เล่หรูหั่วโกรธจนหน้าแดง จ้องหยุนเทียนหลิงด้วยความโกรธ และกล่าวด้วยความเย็นชาว่า “ไม่มีใครสามารถควบคุมชะตาชีวิตของฉันได้! หยุนเทียนหลิง คุณจำไว้ว่าฉันกับคุณไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ทั้งสิ้น! ไม่ว่าจะเป็นเมื่อก่อน อนาคตหรือตลอดไป!”
“เกิดอะไรขึ้น?” จี๋ต๋าจิ่วตูและคนอื่น ๆ เห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงรีบเดินเข้ามาถาม
เฉินโม่เหลือบมองพวกเขา และไม่อยากให้พวกเขาเข้ามาเกี่ยวข้อง “ไม่มีอะไร พวกนายไม่ต้องมา!”
หยุนเทียนหลิงเห็นคนมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาจึงมองเล่หรูหั่วและกล่าวเยาะเย้ยว่า “ถ้าเธอต้องการตัดความสัมพันธ์กับผม ไปถามผู้อาวุโสในตระกูลของเธอก่อนว่าพวกเขายินยอมหรือไม่!”
