แดนนิรมิตเทพ บทที่ 758
กระทั่งหงหลางเสียชีวิตเขาก็ไม่ยังเข้าใจ ว่าจะมีใครสามารถใช้หมัดต้านกระสุนของเครื่องยิงจรวดที่เขาดัดแปลงเป็นพิเศษได้
มันอยู่เหนือวิทยาศาสตร์แล้ว!
หลังจากหงหลางเสียชีวิตแล้ว เอียนชิงเฉิงไม่ได้รีบฆ่าชิงปี่ เธอค่อย ๆ ยกกระบี่แล้วชี้ไปที่ชิงปี่ และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “บอกมาสิว่าใครส่งพวกแกมาที่นี่?”
ชิงปี่พ่นลมออกมาอย่างเย็นชา “ผมไม่รู้อะไรเลย คุณอย่าคิดว่าจะถามอะไรออกมาจากปากผมได้!”
“เหรอ? ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะไม่ถามแล้ว ฉันจะทำให้แกพูดออกมาเอง!” เอียนชิงเฉิงยิ้มอย่างเย็นชา “ถ้าฉันมอบแกให้เจ้าหน้าที่ของหัวเซี่ย แกคิดว่าพวกเขาจะสนใจแกไหม?”
สีหน้าของชิงปี่เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาไม่กลัวความตาย ในเมื่อเขาเลือกอาชีพนักฆ่าแล้ว เขาจึงพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความตายได้ทุกเมื่อ
เพียงแต่เขากลัวที่จะตกอยู่ในมือเจ้าหน้าที่ของหัวเซี่ย เพราะพวกเขามีร้อยวิธี ที่จะทำให้คนคายความลับออกมาทั้งหมด
เมื่อก่อนเคยมีนักฆ่าคนหนึ่งที่โชคร้ายตกอยู่ในมือเจ้าหน้าที่ของหัวเซี่ย หลังจากนักฆ่าคนนั้นถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว เขาก็ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลจิตเวชทันที
ทรมานนักฆ่าที่จิตใจแข็งแกร่งจนถึงขั้นต้องเข้าโรงพยาบาลจิตเวช ไม่รู้ว่านักฆ่าคนนั้นประสบอะไรมาบ้าง แค่คิดก็รู้สึกกลัวจนตัวสั่นแล้ว
ถึงแม้ว่าเอียนชิงเฉิงจะไม่เคยคบหาสมาคมกับนักฆ่า แต่เธอเป็นสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลเอียนแห่งยานจิง เธอจึงรู้เรื่องต่าง ๆ มากกว่าคนธรรมดาทั่วไป
เอียนชิงเฉิงรู้ดีว่านักฆ่ากลัวอะไรบ้าง
ตอนนี้ชิงปี่รู้สึกกลัวแล้ว เขามองเอียนชิงเฉิง ตอนนี้เขารู้สึกว่าเธอไม่ใช่นางฟ้า แต่เป็นปีศาจชัด ๆ!
“คุณอยากรู้อะไร?” ชิงปี่ขมวดคิ้ว
เอียนชิงเฉิงยิ้มเล็กน้อย และวินาทีนั้นดวงดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืนก็ไร้แสงทันที
“พวกแกมาจากองค์กรอะไร” เอียนชิงเฉิงถาม
“พวกเราคือนักฆ่าขององค์กรล่าชีวิตแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้” ชิงปี่กล่าว
“ใครเป็นคนจ้างให้พวกแกมาที่นี่ แล้วเป้าหมายของพวกแกคือใคร?”
ชิงปี่กล่าวว่า “มีเพียงทางองค์กรเท่านั้นที่รู้ว่าใครเป็นคนที่จ้างพวกเรา นี่เป็นการป้องกันไม่ให้สถานะของนายจ้างถูกเปิดเผยหลังจากภารกิจของนักฆ่าล้มเหลว แต่ผมได้ยินมาว่าดูเหมือนจะเป็นองค์กรที่เรียกว่าแก๊งมังกรฟ้าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้”
“ส่วนคนที่พวกเราต้องการฆ่าชื่อเฉินไต้ซือ และพวกเรารู้ว่าเฉินไต้ซืออาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่อยู่ด้านบน นอกจากนั้นผมก็ไม่รู้อะไรทั้งสิ้น!”
เอียนชิงเฉิงหรี่ดวงตาที่สวยงามลงเล็กน้อย จากนั้นลืมตาขึ้น แล้วใช้กระบี่ฟันไปที่คอของชิงปี่ “แกตายได้แล้ว!”
ชิงปี่ล้มลงบนพื้นและเสียชีวิตอย่างสงบ ในเมื่อเขาเลือกเป็นนักฆ่าซึ่งเป็นเส้นทางที่ไม่มีวันหวนกลับ เขาก็รู้ว่าไม่ช้าก็เร็วก็จะมีจุดจบแบบนี้
เมื่อเทียบกับการตกอยู่ในมือเจ้าหน้าที่ของหัวเซี่ยแล้ว ชิงปี่ยินดีที่จะตายแบบนี้มากกว่า
ดังนั้นเขาจึงตายอย่างสงบ
เอียนชิงเฉิงมองท้องฟ้าทางทิศตะวันออก และกล่าวพึมพำกับตนเอง “แก๊งมังกรฟ้าทางเอเชียตะวันออกเฉียงใต้? เฉินโม่ คุณล่วงเกินใครอีกแล้ว?”
เอียนชิงเฉิงหันหลังแล้วเดินจากไป เธอเดินอยู่กลางอากาศ และนี่เป็นสัญญาณของปรมาจารย์แดนแปรภาพ
สายเลือดลับหงส์ฟ้าช่างน่ากลัวจริง ๆ!
มหาวิทยาลัยหัวหนาน
ตอนเช้า อากาศเย็นเล็กน้อย
หลังจากเฉินโม่มาถึงมหาวิทยาลัย เขาก็ถูกมู่หรงยานเอ๋อร์ขวางอยู่ระหว่างทางไปห้องเรียน
วันนี้มู่หรงยานเอ๋อร์สวมเสื้อเชิ้ตสีชมพูและกางเกงยีน ผมยาวของเธอถูกรวบเป็นหางม้า ดูแล้วอ่อนเยาว์
“เฉินโม่ เมื่อคืนหลังจากงานเลี้ยงจบแล้วทำไมนายถึงไม่มาหาฉัน?” มู่หรงยานเอ๋อร์เอามือไพล่หลัง มองเฉินโม่แล้วแกล้งทำเป็นไม่พอใจด้วยสีหน้าบูดบึ้ง
เฉินโม่ยิ้มบาง ๆ รู้สึกขบขันกับความน่ารักของมู่หรงยานเอ๋อร์
เมื่อก่อนเขาจำได้ว่ามู่หรงยานเอ๋อร์เป็นผู้หญิงเย็นชา แต่ตอนนี้เธอกลับกลายเป็นคนที่นิสัยร่าเริงไปแล้ว หรือว่าเนื่องจากการเกิดใหม่ที่แข็งแกร่งของเขา ทำให้นิสัยของมู่หรงยานเอ๋อร์เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง?
“เมื่อวานมีธุระ ถึงอย่างไรต่อไปคุณก็เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยนี้แล้ว การพบกันก็เป็นเรื่องง่ายไม่ใช่หรือ?” เฉินโม่ไม่ได้พูดถึงเรื่องของหยุนเทียนหลิง เขาไม่ต้องการให้มู่หรงยานเอ๋อร์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
