แดนนิรมิตเทพ – บทที่ 781

บทที่ 781

แดนนิรมิตเทพ บทที่ 781
โมอาดคำราม ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็พองตัวอย่างแปลกประหลาดราวกับลูกบอล และปกคลุมไปด้วยแสงหลากสี

ต้นสนที่อยู่ข้างหลังในระยะหลายเมตรแห้งตายทันที

งูที่พันอยู่รอบคอของโมอาดมีขนาดใหญ่ขึ้นเช่นกัน และยาวประมาณสี่ห้าฟุต

มู่หรงยานเอ๋อร์ที่อยู่หลังเฉินโม่ตกใจจนหน้าซีด และอุทานว่า “สัตว์ประหลาดเหรอ?”

เฉินโม่มองด้วยความรังเกียจ และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เขาไม่ใช่ปีศาจ แต่ก็ไม่ต่างจากปีศาจมากนัก ร่างกายของเขาอาบด้วยพิษ และตอนนี้ร่างกายเต็มไปด้วยพิษ ถ้าคนธรรมดาสัมผัสก็จะถูกพิษตายทันที!”

“ไปดูดเลือดมันซะ สุดที่รักของฉัน!” โมอาดหัวเราะด้วยความดุร้าย จากนั้นปล่อยงูยักษ์ที่อยู่ในมือออกไป

งูยักษ์พ่นพิษมาทางเฉินโม่ และพุ่งเข้ามาหาเฉินโม่อย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

“เย้!” โมอาดร้องเสียงแปลก ๆ แขนของเขาเหมือนรากต้นไม้สองต้น พุ่งเข้ามาเพื่อจะพันร่างกายของเฉินโม่

เอี๋ยนจั่วพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา เขาขยับร่างกาย แล้วปล่อยพลังหมัดไปที่เฉินโม่

เฮ่อไต้ซือพ่นเลือดลงบนหนังสือโบราณที่อยู่ในมือ และคำรามอย่างดุดันว่า “หินยักษ์ปราบมัน!”

เพียงแต่ไม่ว่าเฮ่อไต้ซือจะท่องอาคมอย่างไร เขาก็ไม่สามารถใช้พลังของห้าธาตุได้

“เป็นไปได้ยังไง? เป็นไปได้ยังไง!” เฮ่อไต้ซือมองมือทั้งคู่ของตนเองด้วยความไม่อยากจะเชื่อ และสีหน้าตกใจ เขาโลดแล่นอยู่ในแวดวงนี้มานานหลายปีแล้ว ยังไม่เคยเจอสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน

เฉินโม่มองคนสองคนกับงูหนึ่งตัว แล้วพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา จากนั้นปล่อยพลังหมัดออกไป

ปัง!

พลังที่ทรงพลังทำให้โมอาดและเอี๋ยนจั่วกระเด็นออกไปทันที ส่วนงูยักษ์ก็ถูกพลังหมัดของเฉินโม่ฆ่าตาย

สมาชิกของหน่วยมังกรสามคนที่อยู่ในป่า ส่งเสียงออกมาพร้อมกัน จนลูกปัดแยกเขตแดนเกือบจะหลุดมือ

มังกรสิบเอ็ดมองเฉินโม่ที่แสดงสีหน้าราบอยู่ในสนามรบด้วยความตกใจ และอุทานเบา ๆ ว่า “พลังของเขาช่างน่ากลัวจริง ๆ!”

มังกรสิบแปดกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าพวกเราไม่จำเป็นต้องเข้าไปแทรกแซงแล้ว เพราะเขาสามารถจัดการนักฆ่าชั้นนำขององค์กรล่าชีวิตตามลำพังได้!”

“รอดูก่อน ผมคิดว่าคนขององค์กรล่าชีวิตไม่น่าจะแพ้ง่ายดายเช่นนั้นหรอก พวกเขายังคงต้องอยู่เป็นกองหนุน!” มังกรสิบเอ็ดตัดสินโดยพิจารณาจากการกระทำที่สอดคล้องขององค์กรล่าชีวิต

“สุดที่รักของฉัน นึกไม่ถึงว่าแกจะฆ่ามันตาย เจ้าหนู ฉันจะถลกหนังแก!” โมอาดมองงูที่ตายด้วยสีหน้าเจ็บปวด

“ข่าวผิดพลาดแล้ว เกรงว่าอย่างน้อยความแข็งแกร่งของเขาน่าเทียบเท่าแดนคุ้มกาย กระทั่งสูงกว่าด้วยซ้ำ!” เอี๋ยนจั่วกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ผมไม่สนใจแล้ว ผมจะสู้ตายกับเขา!” โมอาดคำราม ร่างกายที่พองราวกับลูกบอลพุ่งเข้าไปหาเฉินโม่ทันที

เอี๋ยนจั่วก็ไม่ได้อยู่เฉย กระบี่สันโค้งที่ประกายแสงเยือกเย็นสองเล่มก็ปรากฏอยู่ในมือ และคำรามว่า “กระบี่สับจันทร์เสี้ยว!”

หลังจากเผชิญหน้ากันเมื่อสักครู่แล้ว เฉินโม่รู้ความแข็งแกร่งคร่าว ๆ ของคนเหล่านี้แล้ว

ในบรรดาพวกเขา เอี๋ยนจั่วน่าจะแข็งแกร่งที่สุด และกำลังจะบรรลุถึงปรมาจารย์แดนคุ้มกายแล้ว ส่วนสองคนที่เหลือเป็นระดับปรมาจารย์

ผู้แข็งแกร่งระดับปรมาจารย์สามคน ไม่ว่าจะอยู่องค์กรใด ก็เป็นการดำรงอยู่ระดับสูงสุดแล้ว

เฉินโม่เผชิญกับการโจมตีของพวกเขาสองคนอีกครั้ง เฉินโม่ปล่อยพลังหมัดออกไปอีกครั้ง

เพียงแต่เฉินโม่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย พลังหมัดของเขากระแทกไปบนร่างกายของโมอาด แต่ตีกลับมาด้วยแรงมากกว่าครึ่ง

“ดูเหมือนว่านักบู๊ต่างประเทศพวกนี้มีฝีมือเช่นกัน!”

ขณะนี้ เอี๋ยนจั่วก็โจมตีเช่นกัน

เฉินโม่ปล่อยพลังหมัดออกไปอีกครั้ง สกัดกั้นกระบี่สันโค้งของเอี๋ยนจั่วทันที

ทั้งสองคนถูกบีบบังคับจนล่าถอยอีกครั้ง โมอาดตะโกนว่า “เจ้าเด็กคนนี้แข็งแกร่งมาก เอี๋ยนจั่ว อย่าออมพลังไว้อีกเลย ปล่อยพลังออกมาทั้งหมดเถอะ!”

บทที่ 780

บทที่ 782

แดนนิรมิตเทพ

แดนนิรมิตเทพ

None

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท