แดนนิรมิตเทพ บทที่ 828
เพียงแต่ตามคำร้องขอของเฉินโม่แล้ว เป้าหมายของเฉินซงจื่อคือทำลายล้างตระกูลเล่อย่างสมบูรณ์
หอการค้าโม่เจีย สำนักงานของเฉินซงจื่อ
“ท่านพรตเฉิน ตระกูลเล่เริ่มย่อแนวป้องกันแล้ว ดูเหมือนว่าพวกเขาคิดจะป้องกัน” หลินฝานรายงาน
“ป้องกัน? ตระกูลเล่ยอมรับความพ่ายแพ้เร็วขนาดนี้เชียวเหรอ? แปลกจริง ๆ เล่ชิงชางไม่ไปขอความช่วยเหลือจากตระกูลหยุนเหรอ?”เฉินซงจื่อรู้สึกสงสัยเล็กน้อย
หลินฝานถามว่า “แล้วพวกเราจะโจมตีต่อไหม?”
เฉินซงจื่อเงยหน้ามองหลินฝาน และกล่าวด้วยสีหน้าหนักแน่นว่า “โจมตี ถ้าไม่สามารถทำลายตระกูลเล่อย่างสมบูรณ์ พวกเราก็จะไม่ยอมรามือ!”
ดวงตาของหลินฝานเต็มไปด้วยความตกใจ ตอนแรกเขารู้สึกสงสัยว่าทำไมเฉินซงจื่อถึงมาไกลถึงจงไห่ ที่แท้เป็นเพราะเป้าหมายนี้เอง
“ครับ ผมจะจัดการทันที!”
ไม่กี่วันต่อมา สมาชิกของตระกูลเล่กลับมารวมตัวอีกครั้ง บรรยากาศครั้งนี้เคร่งขรึมกว่าครั้งที่แล้วมาก
“พี่ใหญ่ หอการค้าโม่เจียต้องการทำลายล้างตระกูลเล่ของพวกเราจริง ๆ! พวกเราสละตลาดส่วนใหญ่ไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่ยอมปล่อยพวกเรา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการทำลายล้างตระกูลเล่ให้สิ้นซาก” เล่หวนหยู่กล่าวด้วยความโกรธ
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราก็ต้องโต้กลับอย่างเต็มที่ และสู้ตายกับพวกเขาเถอะ!”
“ถึงแม้ว่าสุดท้ายพวกเราจะพ่ายแพ้ แต่ก็ยังดีกว่านั่งรอความตายอยู่แบบนี้!” เล่ชิงหยุนกล่าวด้วยความโกรธ
สีหน้าของเล่ชิงชางหม่นหมอง ตอนแรกเขาคิดว่าถ้าตระกูลเล่ยอมอ่อนข้อ หอการค้าโม่เจียก็จะปล่อยตระกูลเล่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเป้าหมายของหอการค้าโม่เจียคือทำลายตระกูลเล่อย่างสมบูรณ์
คราวนี้ ตระกูลเล่มาถึงจุดวิกฤติแล้วจริงๆ!
เมื่อพิจารณาความสำคัญระหว่างสมาชิกทั้งตระกูลกับลูกสาวตนเองแล้ว เล่ชิงชางเลือกได้อย่างง่ายดาย เหมือนกับประโยคที่เขาพูดตอนนั้น ถ้าหากตระกูลต้องการให้เขาเสียสละ เขาสามารถส่งมอบคนทั้งครอบครัวออกไปได้
“ทุกคนอดทนรออีกสักนิด ผมจะไปตระกูลหยุนอีกครั้ง!” มีความเจ็บปวดประกายอยู่ในดวงตาของเล่ชิงชาง แต่หายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อตระกูลเผชิญกับความเป็นความตาย เขาในฐานะผู้นำตระกูลจำเป็นต้องทำแบบนี้
เล่หรูเฟิงที่อยู่หลังฝูงชนสั่นสะท้าน มองเล่ชิงชางและกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “คุณพ่อ ได้ตัดสินใจแล้วเหรอ?”
น้ำเสียงของเล่หรูเฟิงสั่นเล็กน้อย
เล่ชิงชางมองเล่หรูเฟิง พยักหน้าและกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “พ่อไม่มีทางเลือก!”
สีหน้าของเล่หรูเฟิงเปลี่ยนเป็นขาวซีดทันที แต่เขาไม่มีวิธีอื่นเช่นกัน ถ้าเสียสละเล่หรูหั่วแล้วสามารถช่วยตระกูลเล่ได้ เชื่อว่าสมาชิกทุกคนของตระกูลเล่จะไม่คัดค้าน
นี่คือความเศร้าของการเกิดอยู่ในตระกูลใหญ่ เมื่อตระกูลเผชิญกับวิกฤต ก็สามารถเสียสละทุกคนได้
เล่ชิงชางมองเล่หรูเฟิง และกำชับอย่างจริงจังว่า “ดูแลน้องสาวให้ดี”
ห้องโถงตระกูลหยุน หยุนซานนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม มองเล่ชิงชางที่ยืนอยู่ด้านล่างอย่างเงียบ ๆ
“พี่เล่ พี่คิดดีแล้วหรือยัง? ได้ยินว่าตอนนี้สถานการณ์ของตระกูลเล่ค่อนข้างแย่!” หยุนซานกล่าวเยาะเย้ย
เล่ชิงชางมองหยุนซานด้วยสายตาเย็นชา “ถ้าผมตกลงให้หรูหั่วแต่งงานกับหยุนเทียนหลิง ตระกูลหยุนสามารถสัญญาว่าจะช่วยพวกเราจัดการหอการค้าโม่เจียได้ไหม?”
หยุนซานกล่าวว่า “แน่นอนอยู่แล้ว ถ้าพวกเรากลายเป็นญาติ พวกเราจะเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อถึงเวลานั้นตระกูลหยุนก็จะสามารถจัดการหอการค้าโม่เจียได้อย่างชอบด้วยเหตุผล”
“ตกลง ผมเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ แต่ตระกูลหยุนต้องจัดการหอการค้าโม่เจียทันที!”เล่ชิงชางกล่าว
หยุนซานกล่าวเยาะเย้ย “ไม่ต้องรีบ เมื่อไหร่ที่ลูกสาวของพี่แต่งงานกับลูกชายของผมแล้ว นั่นถึงจะเป็นเวลาที่ตระกูลหยุนจะลงมือ”
“นายไม่เชื่อใจผมเหรอ?”เล่ชิงชางรู้สึกโกรธเล็กน้อย
หยุนซานไม่ตอบตามตรง แต่กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าพี่ต้องการให้ตระกูลหยุนลงมือโดยเร็ว มันก็ขึ้นอยู่กับว่าพี่จะให้ลูกสาวของคุณแต่งงานเมื่อไหร่”
“โอเค ผมจะกลับไปเตรียมตัวทันที!” สีหน้าของเล่ชิงชางเต็มไปด้วยความแน่วแน่ หันหลังแล้วเดินจากไป
