แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1019
แม่เฉินอึ้งไป จากนั้นหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนขึ้นมา “โอ๊ย เธอดูความจำฉันสิ ลืมไปเลยว่าเธอเกิดวันเดียวกับพี่สาว”
“แต่ก็พอดีเลย แฟนของพี่สาวเธอเหมาทั้งโรงแรม ถึงตอนนั้นเธอก็จัดปาร์ตี้เล็กๆ อยู่ข้างๆ จะได้อยู่ช่วยพี่สาวเธอกับฉันด้วย”
“เพราะยังไงปาร์ตี้วันเกิดของเธอก็มีคนมาแค่ไม่กี่คน”
“โอ๊ย แม่ลำเอียงเกินไปแล้ว!” เฉินเข่อเอ๋อร์งอนจนหันหน้าไปทางอื่น ไม่สนใจแม่เฉิน
แม่เฉินครองอำนาจในบ้านอย่างเห็นได้ชัด เธอพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เอาแบบนี้แหละ พรุ่งนี้เธอไปกับฉัน ให้เธอเรียนรู้จากพี่สาว เธอก็ไม่เด็กแล้ว อย่าเอาแต่ทำตัวเหมือนเด็ก!”
พูดจบ แม่เฉินเดินออกไป ปิดประตูเสียงดังปัง
เฉินเข่อเอ๋อร์ทนไม่ไหวแล้ว เธอร้องไห้ออกมา “ลำเอียง พวกคุณลำเอียงกันหมด ฉันไม่ได้ดีเลิศเหมือนพี่สาว! แต่คุณจะลิดรอนสิทธิ์ในการเลือกสถานที่ฉลองวันเกิดของฉันไม่ได้!”
เฉินเข่อเอ๋อร์ร้องไห้อยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเช็ดน้ำตาจนหมด ก็ทำแก้มป่องพูดพึมพำ “ฉันต้องไม่ร้อง ฉันต้องเข้มแข็ง ก็แค่งานวันเกิด ไม่มีอะไรน่าทึ่งหรอก”
เฉินเข่อเอ๋อร์ปลอบใจตัวเอง ขณะนั้นเธอเห็นผู้หญิงโบกมือให้เธออยู่ด้านล่าง
นี่เป็นเพื่อนร่วมชั้นที่เธอค่อนข้างสนิท ชื่อหวางฉิง
เฉินเข่อเอ๋อร์อาศัยอยู่ในคฤหาสน์รูปแบบสองชั้นครึ่ง เมื่อมีคนด้านล่างจึงเห็นได้อย่างชัดเจน
“หวางฉิงต้องถามว่าฉันจัดงานวันเกิดที่ไหนแน่นอน!” เฉินเข่อเอ๋อร์ดีใจ เด็กสาววิ่งลงไปด้านล่างอย่างตื่นเต้น
“เข่อเอ๋อร์!” หวางฉิงโบกมือให้เฉินเข่อเอ๋อร์
“หวางฉิง เธอมาได้ยังไง” เฉินเข่อเอ๋อร์รู้อยู่แล้วแต่ก็ทำเป็นถาม
หวางฉิงมองเฉินเข่อเอ๋อร์ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พรุ่งนี้วันเกิดเธอใช่ไหม”
เฉินเข่อเอ๋อร์ยิ่งแน่ใจ หวางฉิงเตรียมไปงานวันเกิดเธอในวันพรุ่งนี้แน่นอน
“อืม เธอรู้ได้ยังไง” เฉินเข่อเอ๋อร์บิดตัวไปมาเล็กน้อย แอบดีใจ มีคนมาร่วมงานวันเกิดเธอเพิ่มขึ้นอีกคน ทำให้เธอดูดีขึ้นมาไม่น้อย
จู่ๆ หวางฉิงหัวเราะแล้วพูดว่า “งั้นคงไม่ผิดแล้วล่ะ เธอเกิดวันเดียวกับพี่สาวเธอ งั้นพรุ่งนี้ก็ต้องเป็นวันเกิดพี่สาวเธอด้วยใช่ไหม” หวางฉิงทำหน้าอวดฉลาด โดยไม่สังเกตว่าสีหน้าเฉินเข่อเอ๋อร์ไม่สู้ดีขึ้นเรื่อยๆ
“ใช่สิ งานวันเกิดพี่สาวเธอจัดที่ไหนเหรอ เพื่อนสองสามคนของฉัน ขอให้ฉันถามเธอหน่อย!”
ใบหน้าเล็กของเฉินเข่อเอ๋อร์จะแข็งเป็นน้ำแข็งแล้ว
“เธอมาเพื่อถามว่างานวันเกิดของพี่สาวฉันจัดที่ไหนเหรอ” เสียงของเฉินเข่อเอ๋อร์เต็มไปด้วยความน้อยใจ ถ้าไม่กลัวว่าจะโดนหวางฉิงขำ เธออยากจะร้องไห้โฮออกมา
หวางฉิงพยักหน้า แล้วรีบพูดว่า “ใช่ เธอรีบบอกฉันสิ พวกเขารอกันอยู่”
“.……” ความหดหู่ในใจเฉินเข่อเอ๋อร์ ไม่รู้จะบรรยายยังไงแล้ว
“พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า ที่โรงแรมอู่หลงเก๋อ!” เฉินเข่อเอ๋อร์เหมือนหุ่นไม้ ตอบเหมือนหุ่นยนต์ ในน้ำเสียงไม่มีความรู้สึกเลย
“ขอบใจนะ!” เมื่อหวางฉิงได้คำตอบที่ตัวเองต้องการ ก็รีบออกไปอย่างมีความสุข
เฉินเข่อเอ๋อร์มองด้านหลังหวางฉิง สุดท้ายก็กลั้นน้ำตาไม่ให้ร้องออกมา
“รู้ว่าพรุ่งนี้วันเกิดฉัน ทำไมถึงไม่ถามบ้างล่ะว่าฉันจัดงานวันเกิดที่ไหน”
“สวรรค์ นี่มันไม่ยุติธรรมเกินไปแล้ว!”
เฉินเข่อเอ๋อร์ถามสวรรค์อย่างเหนื่อยใจจนหมดคำจะพูด
กลับเข้ามาในห้อง เฉินเข่อเอ๋อร์ขังตัวเองไว้ในห้อง ใช้หมอนปิดหน้าแล้วสะอื้นเงียบๆ
“ทำไมต้องให้ฉันฉลองวันเกิดวันเดียวกับพี่สาวด้วย ทำไมฉันต้องมีพี่สาวที่ดีเลิศขนาดนั้นด้วย ทำไมทุกคนไม่ชอบฉัน ทำไม……”
