แดนนิรมิตเทพ – บทที่1142

รุ่นหลังของตระกูลเฉินมองไปที่เฉินชิง และอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย บางคนถึงกับพูดเบาๆ:”ไม่เจียมตัวเลยจริงๆ เฉินชิงคนนี้เอาจริงเอาจังจริงๆ!”

“ฮึ ทีนี้ก็น่าอายมาก เขาคิดว่าเขาเป็นใคร และใครคือคุณชายเอียนแค่เขาเฉินชิงก็มีคุณสมบัติที่จะไปรู้จักกับคุณชายเอียน?”

กลุ่มรุ่นหลังจากตระกูลเฉินโจมตีเฉินชิงจนเป็นชิ้นๆ

เฉินชิงนั่งอยู่บนที่นั่ง ใบหน้าบึ้งตึง กำหมัดแน่น และมองไปที่เอียนซื่อหรงด้วยสายตาที่เกลียดชังอย่างสุดซึ้ง

แต่ว่า เขาไม่กล้าเปิดเผยเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าตระกูลเอียนไม่ใช่คนที่ รุ่นหลังของตระกูลเฉินสามารถยั่วยุได้

มีเฉินชิงเป็นแบบอย่าง สาวกตระกูลเฉินคนอื่น ๆ ที่ยากผูกมิตรกับคุณชายเอียนก็เลิกคิด

สถานะของเฉินชิงในตระกูลเฉินนั้นไม่ได้ต่ำ และยังเป็นที่รู้จักกันดีในทั้งหนานซู แต่คุณชายเอียนไม่ไว้หน้าเลยสักนิด พวกเขาไปแล้วจะต้องทำให้ตัวเองลำบากใจแน่นอน

การเคลื่อนไหวของเอียนซื่อหรง ช่วยแก้ปัญหาต่างๆ นับไม่ถ้วนได้โดยตรง แม้ว่าจะดูเป็นการครอบงำเล็กน้อย แต่ก็ต้องยอมรับว่านี่เป็นวิธีที่ได้ผลที่สุดในการป้องกันปัญหา

เฉินธงยกแก้วไวน์ขึ้นและกล่าวขอโทษ:”พี่เอียน รุ่นหลังในตระกูลโง่เขลา หวังว่าพี่เอียนจะยกโทษให้!”

เอียนซื่อหรงพูดเบา ๆ :”ไม่เป็นไร”

เมื่อเห็นว่าเอียนซื่อหรงไม่โกรธ เฉินธงก็โล่งใจ

ในเวลานี้ เอียนซื่อหรงก็หยิบแก้วไวน์ลุกขึ้นและออกจากที่นั่ง

เฉินธงและคนอื่นๆ ผงะไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นการกระทำของเอียนซื่อหรง เห็นได้ชัดว่ากำลังเตรียมที่จะดื่มคารวะใครบางคน แต่ว่า ใครในห้องโถงนี้สมควรได้รับการคารวะจากคุณชายเอียนเป็นการส่วนตัว?

รุ่นหลังคนอื่น ๆ ของตระกูลเฉินในห้องโถงก็มองไปที่เอียนซื่อหรงด้วยความประหลาดใจ นึกสงสัยอยู่ในใจ:”คุณชายเอียนจะคารวะดื่มใคร ในห้องนี้ ใครสามารถทำให้คุณชายเอียนไปคารวะดื่มเองได้?”

ทุกสายตาจับจ้องไปที่เอียนซื่อหรง เต็มไปด้วยความสงสัย

เอียนซื่อหันหลังกลับ เดินช้าๆ ไปที่เฉินโม่ และเฉินเข่อเอ๋อร์ แล้วคำนับให้เฉินโม่ความเคารพ:”คุณเฉิน เอียนซื่อหรงขอคารวะคุณสักแก้ว!”

“อะไรนะ!”

“คุณชายเอียนคารวะดื่มให้กับเฉินโม่จริงๆ เจ้าขยะนั่น!”

“เมื่อกี้คุณได้ยินหรือเปล่าว่าคุณชายเอียนใช้คำว่าคุณกับไอ้ขยะเฉินโม่นั้น!”

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ขยะเฉินโม่สมควรได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นทางการกับคุณชายเอียนได้อย่างไร!”

รุ่นหลังของตระกูลเฉินตกใจ และมองดูฉากนี้ด้วยความไม่เชื่อ

เอียนซื่อหรงยังคงยืนอยู่ต่อหน้าเฉินโม่ รักษาท่าทางโค้งคำนับและทำความเคารพ ซึ่งทำให้ทุกคนประหลาดใจ

แม้แต่คนที่โต๊ะของเฉินธงก็หน้านิ่ง ไม่เข้าใจการกระทำของเอียนซื่อหรง

เฉินเข่อซินมองฉากนี้ด้วยความตื่นตระหนกในดวงตา แม้ว่าเธอจะสงสัยมานานแล้วว่าตัวตนของเฉินโม่นั้นไม่ธรรมดา แต่เธอก็หลอกตัวเองมาตลอด และไม่อยากเชื่อว่าเฉินโม่จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่อะไรนั้น

แต่ ตั้งแต่สนามแข่งม้าสโมสรเซียงซานในยานจิง ไปจนถึงงานเลี้ยงวันเกิดของเฉินเข่อเอ๋อร์ และวันนี้เอียนซื่อหรง ดูเคารพ ต่อหน้ารุ่นน้องในตระกูลเฉินมากมาย

ทุกครั้งมันดูเหมือนกำลังจะบอกคนอื่นว่าตัวตนของเฉินโม่ไม่ธรรมดา

“ไม่ เป็นไปไม่ได้! เขาเป็นขยะที่ถูกไล่ออกจากตระกูลหลี่ ทำไมกัน!”

ใบหน้าของเฉินเข่อซินแย่มาก ตอนนั้นเพื่อที่จะผูกมิตรกับตระกูลหลี่ ซึ่งเป็นตระกูลมหาอำนาจ เธอทำดีหวังผลกับเฉินโม่ เพื่อได้รับความโปรดปรานจากเฉินโม่ แต่ต่อมา เฉินโม่ถูกตระกูลหลี่ไล่ออก ความสัมพันธ์ก็ลุกเป็นไฟ เฉินเข่อซินรู้สึกว่าเฉินโม่ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป ดังนั้น จึงเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา

ต่อมา ทัศนคติของเฉินเข่อซินที่มีต่อเฉินโม่ก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง และเธอก็เอาแต่กดขี่เฉินโม่ เหตุผลส่วนใหญ่คือเธอเกลียดเฉินโม่ที่ไม่ทำตามความคาดหวัง และทำลายความฝันของเธอในการเป็นเพื่อนกับตระกูลหลี่

หากจู่ๆ เฉินโม่กลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่ทำให้คุณชายเอียนแห่งยานจิง ยังพยายามอย่างเพื่อเอาใจอย่างเต็มที่ เฉินเข่อซินคงจะเสียใจมาก

ดังนั้นเธอจึงยอมหลอกตัวเอง มากกว่าเชื่อว่าตัวตนของเฉินโม่นั้นไม่ธรรมดา