ตอนที่ 118 ความดันโลหิตสูงทำให้เส้นเลือดสมองอุดตัน
ลู่เจียวหันไปมองอาจารย์แม่พลางปลอบว่า “ไม่ต้องกังวล ไม่เป็นอะไรหรอก”
อาจารย์แม่มองแววตาสงบนิ่งของนาง ในใจก็พลันสงบลงไม่น้อย
ทุกคนพากันมายังบ้านลู่เจียว ลู่เจียวแสดงท่าทางบอกให้พาอาจารย์เฉินไปนอนบนเตียงที่เรือนนอนตะวันตก
พอวางอาจารย์เฉินลงนอนแล้ว ลู่เจียวกำลังจะเข้าไปตรวจอาการให้เขา เสียงตะโกนอย่างร้อนใจของเซี่ยอวิ๋นจิ่นก็ดังออกมาจากเรือนนอนตะวันออก “ลู่เจียว”
ลู่เจียวกลัวว่าเซี่ยอวิ๋นจิ่นจะร้อนใจจนลงจากเตียง เขาไม่ควรลุกเดิน หากขาแตะพื้นอาจทำให้กระดูกเคลื่อนจากตำแหน่งเดิม ทำให้ต้องผ่าตัดอีกรอบ
ลู่เจียวคิดแล้วก็รีบหันหลังเดินไปเรือนนอนตะวันออก เซี่ยอวิ๋นจิ่นที่อยู่บนเตียงใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความร้อนใจ พอเห็นลู่เจียวเข้ามาก็รีบถามว่า “อาจารย์ป่วยหรือ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม”
ลู่เจียวจึงปลอบเซี่ยอวิ๋นจิ่นว่า “ไม่เป็นไร ข้าย่อมรักษาท่านได้ เจ้าวางใจเถิด”
เซี่ยอวิ๋นจิ่นมองลู่เจียวแววตานิ่งลึก น้ำเสียงมีความหนักแน่นอยู่มาก
“ลู่เจียว เจ้าต้องรักษาท่านอาจารย์ให้หาย หากเจ้ารักษาหาย ข้ายอมรับปากเจ้าหนึ่งอย่าง ขอเพียงเป็นสิ่งที่ข้าทำได้ ข้อยอมทุกอย่าง”
พอลู่เจียวได้ฟัง ดวงตาก็ส่องประกาย มุมปากยกยิ้มอย่างไม่รู้ตัว นี่เป็นเรื่องน่ายินดีเหนือคาดหมายจริงๆ
วันหน้าเซี่ยอวิ๋นจิ่นจะได้ดำรงตำแหน่งโส่วฝู่ รอให้วันหน้าเขาได้เป็นโส่วฝู่ นางจะใช้เงื่อนไขนี้ขอให้เขาทำสิ่งหนึ่งให้นาง
ลู่เจียวคิดแล้วก็มองเซี่ยอวิ๋นจิ่นด้วยความเคารพ กล่าวจริงจังว่า “เจ้าวางใจเถิด ข้ารักษาเขาให้หายได้”
นางกล่าวจบก็หันหลังเดินออกไป อาจารย์เฉินอาจจะเป็นโรคเส้นเลือดสมองอุดตัน ระยะเวลาการรักษาโรคเส้นเลือดสมองอุดตันที่ดีที่สุดก็คือภายในสามถึงหกชั่วโมง
ณ เรือนนอนตะวันตก พวกอาจารย์แม่มองเห็นลู่เจียวเข้ามาก็ร้อนใจมองนางกล่าวว่า “ภรรยาอวิ๋นจิ่น เจ้ารีบมาตรวจอาการให้อาจารย์เฉินก่อน ดูว่าเขาเป็นอะไรกันแน่”
ลู่เจียวพยักหน้าเล็กน้อย แล้วก้มลงตรวจอาจารย์เฉิน ตรวจไปก็ถามเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพอาจารย์เฉินไป
“เขาหน้ามืดตาลายหรือเปล่า มีเลือดกำเดาไหลบ้างไหม”
อาจารย์แม่รีบพยักหน้า “ใช่ มีบ้างบางครั้ง แต่พวกเราคิดว่าเพราะเขาอายุมากแล้วก็เลยมีอาการแบบนี้”
ลู่เจียวมั่นใจแล้วว่าอาจารย์เฉินความดันโลหิตสูงทำให้เส้นเลือดสมองอุดตัน
นางเงยหน้ามองอาจารย์แม่กับชายหนุ่มอายุน้อยข้างหลังนางสองคน ดูแล้วเหมือนอาจารย์เฉินอยู่มาก น่าจะเป็นบุตรชายอาจารย์เฉิน
“อาจารย์เฉินมีโรคความดันโลหิตสูง ก็คือโรคตับและไตพร่อง ตอนความดันเลือดพุ่งสูงจึงทำให้เกิดภาวะเส้นเลือดสมองอุดตันได้ ดังนั้นจึงสลบไป”
“อาการระยะแรกของเส้นเลือดสมองอุดตันไม่ค่อยชัดเจนนัก อาการของเขาในตอนนี้เรียกว่าระยะกลางแล้ว”
อาจารย์แม่กับบุตรชายตระกูลเฉินพากันเครียดกันขึ้นมาทันที จ้องมองลู่เจียวกล่าวว่า “เขาจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม”
ลู่เจียวส่ายหน้ากล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล ข้าจะรีบให้ยาเขา”
ความจริงหากให้น้ำเกลือได้ ก็จะทะลวงเส้นเลือดได้อย่างรวดเร็ว แต่คนมากมายเช่นนี้จ้องมองอยู่ ลู่เจียวไม่อาจคว้าเอาของเช่นน้ำเกลือออกมาได้ ดังนั้นนางตัดสินใจฉีดยาให้อาจารย์เฉิน ผสมกับยาต้านการเกาะตัวกันของเกล็ดเลือดและยาบำรุงประสาท
แต่แม้แค่ฉีดยา นางก็ไม่อยากให้พวกคนตระกูลเฉินได้เห็น ลู่เจียวคิดแล้วก็มองไปทางอาจารย์แม่กับบุตรชายตระกูลเฉินทั้งสอง กล่าวว่า “พวกท่านออกไปก่อน ให้หมอฉีอยู่ช่วยข้าก็พอ”
อาจารย์แม่กับบุตรชายตระกูลเฉินทั้งสองอยากจะอยู่ด้วย แต่กลัวว่าจะส่งผลต่อการรักษาอาจารย์เฉิน พวกเขาจึงก็หันหลังเดินออกไปเงียบๆ
จากนั้นลู่เจียวก็รีบเดินเข้าไปในห้องด้านข้าง หยิบยาละลายลิ่มเลือดและหลอดเข็มฉีดยาออกจากตู้
ฉีเหล่ยมองของในมือลู่เจียวอย่างตกใจ เพราะของพวกนี้เขาไม่เคยเห็นมาก่อน “อาจารย์ นี่คืออะไร”
ลู่เจียวเลิกคิ้วสีหน้านิ่งเรียบกล่าวว่า “นี่คือของที่อาจารย์ที่เคยสอนข้าทิ้งไว้ให้ ใช้ส่งยาน้ำเข้าสู่ร่างกาย แต่ว่ามีไม่มากแล้ว”
ลู่เจียวกล่าวถึงตรงนี้ ก็พลันคิดถึงห้วงอากาศตนเอง เหลือยาไม่มากแล้ว หากมีคนป่วยมาก ยาที่สะสมไว้ก็จะใช้หมดอย่างรวดเร็ว เช่นนั้นวันข้างหน้าล่ะ?
ลู่เจียวนึกถึงน้ำพุจิตวิญญาณ และก็คิดถึงว่าในยุคนี้ขาดแคลนยารักษาโรค
ในใจนางก็พลันมีความคิดหนึ่งขึ้นมา นางเปิดโรงผลิตยาได้ ผลิตยาที่เป็นประโยชน์ต่อชาวบ้านแต่ละอย่าง เช่นพวกยาแก้หวัด จริงๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เพราะขาดแคลนยาจึงทำให้คนมากมายถึงกับตายก่อนได้รับการรักษา
ในนาทีนี้ลู่เจียวรู้สึกว่าการที่ตนครอบครองน้ำพุจิตวิญญาณ บางทีก็เพื่อทำประโยชน์ให้แก่แผ่นดินและประชาชน
ในห้องลู่เจียวคิดไป แต่มือก็ยังไม่ได้หยุด เอายาละลายลิ่มเลือดบรรจุลงหลอดเข็มฉีดยา เปิดแขนอาจารย์เฉินออก เริ่มให้ยาละลายลิ่มเลือด
รอจนให้ยาละลายลิ่มเลือดเข้าสู่ร่างกายแล้ว นางก็หยิบเอาแอสไพลินที่ใช้ป้องกันการเกาะตัวกันของเกล็ดเลือดกับยาซิติโคลีนที่เป็นยาบำรุงประสาทป้อนให้อาจารย์เฉิน
ฉีเหล่ยมองทุกอย่างอย่างตกใจ ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี ของที่อาจารย์เขาคนนี้ควักออกมา เขาไม่เคยเห็นมาก่อน แม้แต่ยาเขาก็ไม่เคยเห็น
“เมื่อครู่ท่านให้อาจารย์เฉินกินยาอะไร”
“ยาป้องกันการเกาะตัวกันของเกล็ดเลือดและยาบำรุงประสาท”
ลู่เจียวกล่าวจบก็อธิบายให้ฉีเหล่ยฟังถึงอาการป่วยของอาจารย์เฉินและวิธีการรักษา
ฉีเหล่ยงุนงง “อะไรคือยาป้องกันการเกาะตัวกันของเกล็ดเลือดและยาบำรุงประสาท?”
“ยาป้องกันการเกาะตัวกันของเกล็ดเลือดก็คือยาต้านเกล็ดเลือดไม่ให้เกาะตัวกันทำให้เกิดเส้นเลือดสมองอุดตัน และยาบำรุงประสาทก็คือยาไว้สำหรับรักษาเส้นประสาท”
ลู่เจียวอธิบายรอบหนึ่ง สุดท้ายกล่าวว่า “ความจริงอาจใช้ตันเซิน ซานชี หงฮวาและสุ่ยจื้อมารักษาอาการเหล่านี้ได้”
ฉีเหล่ยพยักหน้า ราวกับพอเข้าใจแล้ว คนป่วยเป็นโรคเลือดติดขัด ดังนั้นต้องใช้ยาที่ละลายเลือดไม่ให้เกาะตัว
ยาป้องกันการเกาะตัวกันของเกล็ดเลือดและยาบำรุงประสาทที่อาจารย์พูดถึง ก็น่าจะหมายความตามนี้
ความจริงตอนลู่เจียวป้อนยาให้อาจารย์เฉิน ยังเติมน้ำพุจิตวิญญาณไปด้วย น้ำพุจิตวิญญาณไม่เพียงแต่ทำให้สุขภาพแข็งแรง ปรับสมดุลชีพจร ยังเพิ่มประสิทธิภาพยาให้ดีที่สุดได้ด้วย
ดังนั้นหลังจากที่ลู่เจียวป้อนยาลงไปสักพัก อาจารย์เฉินก็ฟื้นขึ้นมา
พอเขาขยับ ลู่เจียวกับฉีเหล่ยในห้องก็ตกใจ สองคนหันไปมองอาจารย์เฉินบนเตียงพร้อมกัน
ฉีเหล่ยเอ่ยขึ้นก่อนว่า “อาจารย์เฉิน ท่านไม่เป็นอะไรแล้ว?”
อาจารย์เฉินมองฉีเหล่ยยังคิดว่าฉีเหล่ยช่วยเขาไว้ จึงเอ่ยปากขอบคุณฉีเหล่ย “ขอบคุณท่านหมอมาก”
ฉีเหล่ยรีบโบกมือพัลวัน ชี้ไปที่ลู่เจียวข้างๆ กล่าวว่า “เป็นอา…?”
ลู่เจียวตวัดสายตาใส่ฉีเหล่ย ฉีเหล่ยรีบกล่าวว่า “เป็นลู่เหนียงจื่อช่วยท่านไว้”
อาจารย์เฉินยังไม่ทันได้กล่าวอะไร คนตระกูลเฉินนอกห้องได้ยินเสียงเคลื่อนไหวก็ผลักประตูเดินเข้ามาอย่างตื่นเต้นยินดี
อาจารย์แม่กับบุตรชายตระกูลเฉินทั้งสองเห็นอาจารย์เฉินฟื้นแล้ว ก็พากันดีใจเข้าไปรุมล้อมไว้
“ท่านพี่ ท่านไม่เป็นอะไรแล้ว?”
“ท่านพ่อ ท่านไม่เป็นอะไรแล้ว?”
ในห้องอาจารย์เฉินพยักหน้าให้ภรรยาและบุตรชาย จากนั้นก็หันไปมองลู่เจียว ในใจสับสนบอกไม่ถูก กับสตรีที่แย่งชิงลูกเขยเขาไป แต่ไรมาเขาเคียดแค้นชิงชังมาโดยตลอด
หากไม่ใช่นางแทรกตัวเข้ามา เซี่ยอวิ๋นจิ่นก็เป็นลูกเขยเขาแล้ว ตอนนั้นชายหนุ่มก็มาสู่ขอบุตรสาวของเขาแล้วด้วย
คิดไม่ถึงว่าต่อมาเพราะสตรีนางนี้แทรกเข้ามา ทำให้บุตรสาวล้มป่วยไร้ทางรักษาจนจากไป เขาคิดมาตลอดว่าบุตรสาวป่วยจนไร้ทางรักษาและจากไป สาเหตุหลักก็เพราะเซี่ยอวิ๋นจิ่นไปแต่งกับนาง จึงทำให้บุตรสาวอัดอั้นตันใจ จึงได้ล้มป่วยไร้ทางรักษาจนจากไป
เพียงแต่อาจารย์เฉินคิดไม่ถึงว่าสุดท้ายกลับกลายเป็นสตรีนางนี้ที่ช่วยเขาไว้
“ขอบคุณ”
