ตอนที่ 905 ซาดิสม์
ก็อย่างเช่นตอนนี้ กระดานดวงชะตาชีวิตบิดเบี้ยวจนไม่เป็นรูปเป็นร่างแล้ว
แน่นอนว่าก็ยังมีบางเรื่องใหญ่ๆ อาจยังคงเป็นเช่นเดียวกับบนกระดานดวงชะตาชีวิต
“ต่อจากนั้นล่ะ ฮั่วเจ้ายวนหลุดพ้นจากเรื่องนี้ได้อย่างไร” ซ่งอิงเอ่ยถาม
“เอ่อ…แน่นอนว่าเพราะคุณหนูกู้ องค์ชายห้าชอบคุณหนูกู้ คุณหนูกู้จึงขอร้ององค์ชายห้าเพื่อว่าที่สามี องค์ชายห้าจึงหาพยานมาจำนวนมากเพื่อยืนยันว่าฮั่วเจ้ายวนสังหารปีศาจจิ้งจอกไปแล้ว อีกทั้งบัดนี้ปีศาจจิ้งจอกตนนี้ก็แตกต่างกับตอนแรกตัวนั้น นอกจากนี้…นักบวชสมณศักดิ์สูงผู้นั้นก็ไม่ชอบมาพากลด้วยเช่นกัน”
“ปีศาจจิ้งจอกเป็นตัวที่นักบวชสมณศักดิ์สูงรับเลี้ยงไว้ องค์ชายห้าเปิดโปงสถานการณ์นี้จากตัวนักบวชผู้นั้น” เซียนหลิงเฟิงกล่าวอีกครั้ง
ซ่งอิงฟังจนปวดหัว
ประเดี๋ยวองค์ชายใหญ่ ประเดี๋ยวองค์ชายห้า วุ่นวายไปหมดจริงเชียว
“กระดานชะตาชีวิตของเทพเซียนที่กลับชาติมาเกิดมีพวกเจ้าเป็นคนจัดการกระมัง” ซ่งอิงกล่าว
เพียงแต่หลังจากจัดการวางแผนแล้ว สถานการณ์ดำเนินไปเป็นเช่นไรก็ไม่ค่อยสนใจแล้วเท่านั้นเอง
ทั้งสองหน้าแดงก่ำขึ้นมา “ช่วงคาบเกี่ยวในตอนที่มนุษย์ถือกำเนิด กระดานดวงชะตาชีวิตจะเปลี่ยนแปลงมากที่สุด ตอนนั้นจึงเป็นการดีที่สุดสำหรับการปรับเปลี่ยน แทบจะเรียกได้ว่า…อยากจะปรับเปลี่ยนอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น…”
“พวกโรคจิต” ซ่งอิงเอ่ยอย่างรังเกียจ
“ต่อจากนั้นเล่า ต่อจากนั้นเป็นอย่างไรอีก” ซ่งอิงเอ่ยถาม
หลิงเฟิงกล่าวออกไปตามตรงโดยไม่ปิดบังเช่นกัน “คุณหนูกู้กับฮั่วเจ้ายวนถอนหมั้นกัน องค์ชายใหญ่คิดว่าตระกูลกู้ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์กับเขา จึงหันไปเล่นงานกู้หมิงชู กู้หมิงชูชะตาชีวิตดับสูญโดยการบังเอิญพลัดตกน้ำเสียชีวิต…ต่อจากนั้นไม่นาน จงกั๋งกง…ก็เสียชีวิตเช่นกัน เมื่อเสียชีวิตหมดแล้ว กู้หมิงเป่าอยู่ในตระกูลโดยไม่มีญาติพี่น้องคนอื่นๆ เป็นที่พึ่งพิงได้แล้ว ผู้สืบทอดบรรดาศักดิ์เป็นอาที่ไม่ได้สนิทสนมกับนาง นางจึงกลายเป็นหญิงสาวตัวคนเดียว ถูกจับไปเป็นอนุภรรยาองค์ชายใหญ่…”
“…” ซ่งอิงเบิกตาโตด้วยความตกใจ
มิใช่ว่าองค์ชายห้าหลงรักนางเช่นกันหรือ ไฉนจึงดึงไปให้องค์ชายใหญ่เสียเล่า
“องค์ชายใหญ่อยากทำให้ฮั่วเจ้ายวนอัปยศอดสู จึงได้รังแกกู้หมิงเป่า…” สีหน้าท่าทีหลิงเฟิงระมัดระวัง “โดยสรุป เพราะต้องการกระตุ้นความรุนแรงของกู้หมิงเป่า ดังนั้นจุดจบญาติพี่น้องที่ใกล้ชิดสนิทสนมของนางล้วนค่อนข้างน่าเวทนา…”
“หากทำอย่างนี้แล้วยังกระตุ้นความรุนแรงให้เกิดขึ้นไม่ได้ เช่นนั้นฮั่วเจ้ายวนก็จะ…รังเกียจนางเพราะเรื่องราวบางอย่าง”
ซ่งอิงรับฟังจนมึนงงเล็กน้อย
นี่ซาดิสม์ชัดๆ!
ใจร้ายใจดำเกินไปแล้ว เพื่อทำให้สืออิ๋งปรากฏตัว ต้องกดดันให้กู้หมิงเป่าเกลียดโลกนี้จึงจะได้เรื่องเช่นนั้นหรือ!
ซ่งอิงเคาะๆ ปากด้วยปลายนิ้ว ในเวลานี้นางรู้สึกดีใจเล็กน้อย โชคดีที่นางเป็นเสาแทรกกลางเข้ามา มิเช่นนั้นกู้หมิงเป่าของนางตอนนี้ต้องถ่อไปถวายความงามถึงจวนองค์ชายห้าแล้วเป็นแน่
“พวกเจ้าทำอย่างไร้ไมตรีจิตเพียงนี้ ไม่กลัวหรือว่าหลังจากฮั่วเจ้ายวนกลายเป็นเทพเซียนแล้วจะคิดบัญชีกับพวกเจ้า” ซ่งอิงกล่าว
“เอ่อ…เทพชางเวยไม่รักชอบ ไม่โกรธเกรี้ยวมาแต่ไหนแต่ไร ดังนั้นคิดว่าคงไม่แยแสเรื่องเหล่านี้ไปได้เช่นกัน…” เซียนหลิงเฟิงกล่าว
“ก็หมายความว่า พวกเจ้าคือพวกสนุกกับการรังแกคนดีๆ ใช่หรือไม่” ซ่งอิงแสยะยิ้มเยาะ “จริงสิ เทพชางเวยมีของล้ำค่าอันใดหรือไม่ อย่างเช่นดาบ หรือสัตว์เลี้ยงตัวโปรดอะไรทำนองนี้”
“ท่านเทพชางเวยมีดาบชีวิตเล่มหนึ่ง เรียกว่าดาบแห่งความเมตา เป็นอาวุธที่ใช้พรากชีวิตได้ทั่วหล้า สังหารปีศาจใต้หล้าทั้งปวงได้” เทพหลิงเฟิงกล่าว “ส่วนสัตว์เลี้ยงตัวโปรด…ตอนที่อยู่บนสวรรค์ เทพชางเวยไปไหนมาไหนตามลำพัง ไม่มีความสนใจในตัวพาหนะสำหรับขี่ หรือสัตว์เลี้ยงแต่อย่างใด”
“บนสวรรค์พวกเจ้ามีสัตว์เลี้ยงและสัตว์ที่ใช้สำหรับขี่เยอะหรือ พวกมันเก่งกาจมากหรือไม่” ซ่งอิงเอ่ยถาม
“นั่นต้องดูว่าใครเป็นผู้ขี่” หลิงเฟิงกล่าว
“ตัวอย่างล่ะ สัตว์ที่ใช้สำหรับขี่ของผู้ใดเก่งกาจที่สุดหรือ” ซ่งอิงถามด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น แววตาไร้เดียงสา เหมือนแม่นางน้อยใสซื่อบริสุทธิ์
หลิงเฟิงตะลึงงัน รู้สึกถึงความผิดปกติเล็กน้อย จากนั้นปิดปากเงียบทันที เซียนหยวนซานกลับเป็นฝ่ายกล่าวออกไปถามสัญชาตญาณ “แน่นอนว่าเป็นเหล่าเทพเซียนที่มาจากยุคโบราณกาล”
“อ้อ? กี่คนหรือ” ซ่งอิงยิ้มตาหยี
ตอนที่ 906 ปีศาจจิ้งจอก
“เทพเซียนนี่มีชีวิตยาวนานจริงๆ เลยนะ ทั้งหมดดับสูญหายไปบ้างขนาดนี้แล้ว เทพเซียนในยุคโบราณล้วนยังไม่ตายกันอีกหรือ” ซ่งอิงกล่าวอีกครั้ง
“แน่นอนว่าไม่ได้ตายกันง่ายๆ ขนาดนั้น บัดนี้ทั้งสวรรค์และโลกมนุษย์สงบสุขก็ยิ่งไม่มีเรื่องอันใดพรากชีวิตพวกเขาได้ ที่รอดชีวิตไปได้ตลอดกาลแน่นอนว่าก็ไม่ถือว่าเป็นจำนวนมากนักหรอก มีเทพเซียนบางส่วนกลับชาติมาเกิดในโลกมนุษย์สองสามครั้งและยังคงบำเพ็ญเพียรเพื่อกลับไปยังความทรงจำในอดีต” เซียนหยวนซานกล่าวอีกครั้ง
“ฮั่วเจ้ายวนล่ะ เขากลับชาติมาเกิดกี่ครั้งแล้ว” ซ่งอิงเอ่ยถาม
“ท่านเทพชางเวยกลับชาติมาเกิดครั้งเดียวเท่านั้น เขาตกลงมาจากท้องฟ้าตั้งนานแล้ว เพียงแต่จิตวิญญาณเทพติดอยู่ในดาบแห่งความเมตตา บำเพ็ญเพียรมาโดยตลอด จวบจนกว่าพันปีก่อนเพิ่งได้ขึ้นไปบนสวรรค์อีกครั้ง หลังจากขึ้นสวรรค์ ความทรงจำไม่ครบถ้วน ดังนั้นก็เลยมีอุปนิสัยค่อนข้างเก็บตัวเงียบ” เซียนหยวนซานกล่าวอีกครั้ง
“อ้อ” ซ่งอิงพยักหน้า “เช่นนั้นเทพเซียนโบราณคนอื่นๆ ที่เจ้าพูดถึง พวกเขาขี่สัตว์ลักษณะอันใดหรือ”
“นั่นไม่ธรรมดาเชียวละ อย่างเช่นท่านเทพฟ่านโยว สัตว์ที่เขาขี่คืออสูรร้ายร่างใหญ่โตตัวหนึ่งที่มีไฟทั้งตัว อสูรร้ายขนาดใหญ่โตตัวนั้นรูปลักษณ์คล้ายวัว แต่ทั้งตัวแข็งแกร่งปานเหล็กและหินก็ไม่ปาน ดวงตาแดงก่ำ ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ” เซียนหยวนซานกล่าวอีกครั้ง
ซ่งอิงเลิกคิ้ว
พวกหน้าไม่อายทั้งหลาย
หากนางคาดเดาไม่ผิด อสูรร้ายขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเพลิงทั้งตัวนี้น่าจะเป็นหนึ่งในราชันปีศาจสักตน
ราชันปีศาจที่สง่างาม ถูกเทพเซียนพวกนี้เอาไปใช้ขี่แล้วนางจะไม่รู้สึกเดือดดาลได้อย่างไรเล่า!
เซียนหลิงเฟิงส่งเสียงกระแอมไอ
“นอกจากนั้นล่ะ สัตว์พาหนะที่รุ่นโบราณทิ้งเอาไว้ยังมีอะไรอีกหรือ” ซ่งอิงเย็นชาขึ้นเล็กน้อย
หยวนซานตะลึงงัน รู้ว่าตนเองพูดผิดพลาดไปแล้วเช่นกัน “เอ่อ ข้าก็ไม่ค่อยรู้แน่ชัดเช่นกัน”
“ก็ได้ ไม่บอกก็ช่าง” ซ่งอิงไม่รีบร้อนเช่นกัน นางกล่าวขึ้นอีกครั้งเบาๆ “ลั่วเจิน…นางใกล้จะฟื้นแล้ว นางเชี่ยวชาญเก็บเกี่ยวหยินหยางบำรุงร่างกายเป็นที่สุด ถึงตอนนั้น เรื่องที่ควรหรือไม่ควรพูด พวกเจ้าน่าจะเผยออกมาได้อย่างละเอียด”
ซ่งอิงเหลือบสายตาไปยังอีกหนึ่งแสงกลมๆ บนต้นวัฏจักร
เทพเซียนทั้งสองหน้าเสียขึ้นมาชั่วขณะ
ที่พวกเขากลัวที่สุดมิใช่ราชันปีศาจที่ดุร้ายเหล่านั้น หากแต่เป็นลั่วเจิน
เพราะในประวัติศาสตร์เซียนสวรรค์บันทึกเอาไว้ว่า ลั่วเจินรูปงาม ทำให้คนลืมตัวเองได้โดยง่าย นางโลภโมโทสันในความรักโดยธรรมชาติ เชี่ยวชาญการหลอกล่อบุรุษเป็นที่สุด ชายที่ถูกนางทำให้ลุ่มหลง ท้ายที่สุดจะหล่อหลอมกลายเป็นพลังปีศาจของนางและเพิ่มความแข็งแกร่งอันยิ่งใหญ่ให้นาง
นี่ไม่เพียงต้องการให้พวกเขาตาย แต่ยังไร้ศักดิ์ศรี ถึงขนาดนั้นเป็นฝ่ายยอมยกตนเองให้ถึงที่!
ไม่สู้ถูกสืออิ๋งกลืนลงไปในคำเดียวจะดีกว่า!
พวกเขายังอยากจะพูดอะไรอีก แต่ซ่งอิงกลับไม่ต้องการฟังแล้ว
จะว่าไป บางทีราชันปีศาจเหล่านั้นอาจมีพวกที่ตกลงมาจากฟากฟ้าด้วย แต่ก็มีที่ถูกจับตัวไปเช่นกัน ไว้ภายภาคหน้านางขึ้นไปดูได้ก็ย่อมเข้าใจเองเป็นแน่
ส่วนในขณะนี้ นางจำเป็นต้องทำให้ฮั่วเจ้ายวนออกมาจากคุกเสียก่อนจึงจะได้การ
ในเมื่อกุญแจสำคัญของการเปิดโปงสถานการณ์คือนักบวชสมณศักดิ์สูง บัดนี้แน่นอนว่านางจะดำเนินไปตามกระดานดวงชะตาชีวิต โดยการไปหาคนผู้นี้
เพียงแต่ว่าหากนางเป็นผู้ไปหา เช่นนั้นก็จะจัดการได้ง่ายดายกว่ากู้หมิงเป่า หรือองค์ชายอะไรนั่นลงมือ
ซ่งอิงเรียกบรรดาปีศาจที่อยู่ใต้บัญชามาหาในทันที
หลังจากซ่งสวินไปได้สองสามวัน เพียงพอนเหลืองก็อมรมสั่งสอนพวกมันตลอด ปัจจุบันพวกมันดูรู้ประสีประสาขึ้นมาก จึงพอมีความสามารถในการจัดการธุระเล็กๆ น้อยๆ อยู่บ้าง
“ปีศาจที่บินได้ไปคอยจับตาดูทางด้านจวนองค์ชายใหญ่ไว้ ข้าต้องการรู้ความเคลื่อนไหวของพวกเขาทั้งหมด” ซ่งอิงครุ่นคิด จากนั้นจ้องไปยังปีศาจที่ขุดรูได้แล้วกล่าว “ไปสืบดูเส้นทางด้านห้องขังก่อนแล้วค่อยขุดรูสักรูเข้าไป ดูสิว่าพวกเขาได้ลงโทษทารุณฮั่วเจ้ายวนหรือไม่ กินอยู่เป็นอย่างไร หากเขาหิว เราก็เอาของกินส่งไปให้เขาหน่อย”
อย่างน้อยๆ ภายภาคหน้าก็ต้องหวังเขาช่วยดูแลเมื่อขึ้นไปยังโลกเทพ ตอนนี้เป็นธรรมดาที่ต้องปฏิบัติต่อเขาอย่างดีหน่อย
นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่อง นั่นก็คือนางจำเป็นต้องไปเจอปีศาจจิ้งจอกตนนั้น
