บทที่ 71 ผู้ทรงพลัง ข้าทำให้ท่านผิดหวังแล้ว!
ณ ยอดเขาตั้งชันเรียงรายซึ่งมีรูปลักษณ์ประหลาดดูคล้ายกับงูที่กำลังเลื้อยคลาน
ที่นี่คือฐานทัพหลักของเผ่าอสรพิษโซ่แดง!
ในวันวาน ไม่ว่าผู้ฝึกตนหรือสัตว์อสูร ล้วนไม่กล้าเข้าใกล้รัศมีหลายพันลี้ของที่นี่
เผ่าอสรพิษโซ่แดงดุร้ายอำมหิต ผู้ฝึกตนหรือสัตว์อสูรตนใดหาญกล้าเข้าใกล้ เป็นต้องถูกเผ่าอสรพิษโซ่แดงสังหารอย่างไร้ความปรานี
ต่อให้เป็นสมาชิกจากแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่กล้าสุ่มสี่สุ่มห้าเข้าใกล้ที่นี่
แต่วันนี้…
ภายในเขางูลูกแล้วลูกเล่า ล้วนแต่มีสัตว์อสูรพลังดุดัน รูปร่างมหึมารวมตัวกันอยู่เต็มไปหมด
สัตว์อสูรภายในเขางูทั้งสิบเจ็ดลูกล้อมเขางูหลักซึ่งใหญ่โตที่สุดเอาไว้!
โฮก! โฮก! โฮก!
เสียงอสูรคำรามดังสะท้านปฐพี จนสมาชิกเผ่าอสรพิษโซ่แดงภายในเขางูหลักอกสั่นขวัญแขวน ตัวสั่นเทายิ่ง
สัตว์อสูรห้าตัวซึ่งมีลมปราณสยดสยองกว่าตนอื่นยืนกันคนละทิศ นัยน์ตาวาวโรจน์ด้วยแรงกดดันจับจ้องไปยังเขางูหลัก
พวกเขาคือราชันสิงห์มารเพลิงม่วง ราชันหมาป่าอเวจี ราชันหมีเทาขนเหล็ก ราชันวานรทองดำ และราชันฉลูจอมกำลัง!
“เพื่อราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ผู้ล่วงลับเพียงตนเดียว พวกเจ้าถึงกับเข้าห้ำหั่นของเผ่าอสรพิษโซ่แดงของเราสุดกำลังปานนี้ คุ้มค่าแล้วหรือ”
ภายในเขางูหลัก ราชันอสรพิษโซ่แดงยืนอยู่กลางอากาศ ประจันหน้ากับราชันอสูรอีกห้าตน
“พวกเจ้าควรรู้ไว้อย่าง ต่อให้พวกเจ้าทั้งห้าเผ่ามาพร้อมหน้ากันที่นี่ ก็ใช่ว่าสามารถล้มล้างเผ่าอสรพิษโซ่แดงของข้าได้โดยง่าย และพวกเจ้าจะต้องชดใช้สาหัส!”
นัยน์ตาของเขาเย็นยะเยือก เอ่ยปากตะคอกต่อว่า
เผ่าอสรพิษโซ่แดงเทียบเทียมแดนศักดิ์สิทธิ์ และฐานทัพเผ่าใหญ่อย่างพวกเขาย่อมบุกทะลวงได้ยากยิ่ง กาลเวลาอันยาวนานที่ผ่านมา พวกเขาจะเสริมความแข็งแกร่งของฐานทัพอยู่เสมอ
ราชันอสูรทั้งห้าตนไม่พูดจา
ราชันอสรพิษโซ่แดงพูดถูก
ต่อให้พวกเขาทั้งห้าเผ่ามารวมตัวกันพร้อมหน้า คิดจะโค่นเผ่าอสรพิษโซ่แดงในคราเดียวก็ใช่ว่าจะง่าย และมีราคาแพงที่ต้องจ่าย
โลกใบนี้โหดร้ายยิ่ง ผู้ที่อ่อนแอย่อมตกเป็นเหยื่อของผู้ที่แข็งแกร่งกว่า ภาคกลางก็เป็นเช่นนี้ หากพวกเขาอ่อนแอลง จักถูกเผ่าอื่นหมายหัวในทันที
พวกเขาออกทัพใหญ่โตเอิกเกริกเช่นนี้เพื่อราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ผู้ล่วงลับตนเดียว ซ้ำยังเสี่ยงต่อการย่อยยับ…ไม่คุ้มค่าเลยจริง ๆ
ทว่า…ราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์หาได้ตายไม่
“เผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์อยู่ในการควบคุมของข้าแล้ว และวันนี้ยอดฝีมือจากเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์ก็อยู่ที่นี่ทั้งสิ้น พวกเจ้าตั้งใจจะมุทะลุโดยไม่สนสิ่งที่ตามมาให้ถึงที่สุดจริงหรือ?”
ภายในเขางูหลัก เด็กหนุ่มคนหนึ่งกระโจนขึ้นฟ้าแล้วจึงตะโกนลั่น
เขาคือลั่วหนาน ผู้กุมอำนาจเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์ในปัจจุบัน
อดีต เขาเคยเป็นเพียงแมวป่าธรรมดาตัวหนึ่ง ได้ราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ช่วยไว้และพากลับมายังเผ่า พร้อมประทานชื่อ ‘ลั่วหนาน’ ให้
ราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์สอนสั่งให้เขาฝึกฝนบำเพ็ญ ด้วยความเพียรพยายามรวมถึงพรสวรรค์ไม่ธรรมดาของเขา เขาก้าวหน้าพุ่งทะยานในเส้นทางฝึกฝน จนอยู่เหนืออัจฉริยะทั้งหลายในเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์
ราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ให้ความสำคัญเขามาก ลั่วสุ่ยเองก็ชอบเขามากเช่นกัน ราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์จัดงานแต่งงานให้พวกเขาอีกด้วย
ทว่าในวันวิวาห์ เขาใช้พิษที่ได้จากเผ่าอสรพิษโซ่แดงวางยาราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ รวมถึงยอดฝีมือทุกคนในเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์
ลั่วหนานคิดว่าท้ายที่สุดแล้วสายเลือดของเขานั้นต่ำต้อย ต่อให้แต่งงานกับลั่วสุ่ยก็ไม่อาจเป็นที่ยอมรับ
เพราะเหตุนี้เขาจึงร่วมมือกับเผ่าอสรพิษโซ่แดง หมายมั่นจะกวาดล้างสมาชิกเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์ที่ไม่ยอมรับเขา เหลือไว้เพียงสมาชิกที่ภักดีต่อเขา
ราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ผลาญพลังแก่นกำเนิดเข้าต่อสู้ ทุ่มเทชีวิตพาลั่วสุ่ยหนีไปจนได้ ทั้งเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์ตกอยู่ในเงื้อมมือของเขาอย่างสิ้นเชิง
“เจ้ายังมีหน้าวางมาดเหิมเกริมอีกหรือ”
ราชันฉลูจอมกำลังแค่นเสียงเย็น “ราชันวิฬาร์ดีกับเจ้าปานใด เจ้ากลับอกตัญญูเยี่ยงนี้ ต่อให้เจ้าตายตกอีกพันคราก็ไม่พอไถ่บาปในครั้งนี้!”
“เรื่องในอดีต…หยิบยกมาพูดอีกจะมีความหมายอะไร”
ลั่วหนานมีสีหน้าสงบ “ราชันวิฬาร์ตายไปแล้ว ต่อให้เอื้อนเอ่ยคำพูดอีกมากเพียงใดก็เปล่าประโยชน์ ทุกท่านควรมองไปข้างหน้า ไม่ควรมัวพูดถึงแต่เรื่องเก่า ๆ ที่จบไปแล้ว”
“ใครว่าข้าตายไปแล้ว!?”
สุ้มเสียง ‘ตู้ม’ ดังขึ้นพร้อมกับร่างองอาจร่างหนึ่งเหินเข้ามา เป็นราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ปรากฏกาย ลมปราณดุดันดั่งมหาสมุทร เนื้อตัวเปล่งแสงเจิดจ้าดั่งดวงตะวันศักดิ์สิทธิ์
เมื่อทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้วก็ไม่ต้องหลบซ่อนอีกต่อไป เขาก้าวออกจากมุมมืด ครั้งนี้ขอปลิดชีพราชันอสรพิษโซ่แดงและลั่วหนานด้วยตัวเอง!
เขาแค้นใจยิ่งนัก เพราะความตาบอดของตน ส่งผลให้เผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์ต้องประสบหายนะ หลังจากลั่วหนานกุมอำนาจเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์แล้ว เขาได้สังหารสมาชิกเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์ไปจำนวนมาก ทั้งหมดนี้เป็นความผิดเขา ที่พาตัวลั่วหนานจิตใจชั่วช้าสามานย์ผู้นี้กลับไปยังเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์!
“เหอะ ๆ ในที่สุดเจ้าก็เผยตัว ข้ารอเจ้าอยู่นานแล้ว…”
ราชันอสรพิษโซ่แดงหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้เห็นราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ปรากฏตัว ไม่เพียงแต่ไม่มีทีท่าตกใจ ซ้ำยังมีท่าทีดูแคลนอย่างมาก
เห็นได้ชัดว่า เขารู้อยู่นานแล้วว่าราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ยังไม่ตาย!
หลังได้ยินคำกล่าวของราชันอสรพิษโซ่แดง สีหน้าราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์ก็เปลี่ยนไปทันที
เขาสังหรณ์ใจไม่ดีอย่างมาก!
ราวกับราชันอสรพิษโซ่แดงกำลังรอให้เขาปรากฏตัว!
สีหน้าราชันอสูรอีกห้าตนก็เปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน เรื่องราวดำเนินไปต่างจากความคาดหมายของพวกเขา!
“ราชันวิฬาร์ เมื่อใดเจ้าจะหายโง่แล้วฉลาดขึ้นมาบ้างนะ…”
ลั่วหนานมองราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์พร้อมส่งเสียงหัวเราะ “เจ้าคิดว่าพวกเราไม่รู้หรือว่าเจ้ายังไม่ตาย? ไม่รู้หรือว่าเจ้าเป็นผู้รวมพลห้าเผ่าใหญ่ ไม่รู้เลยสิท่า ว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเราแล้ว”
“เจ้ามีสหายอยู่คนเดียว แล้วข้าไม่มีหรืออย่างไร”
ราชันอสรพิษโซ่แดงหัวเราะลั่น “ออกมาเถิด เหล่าสหายของข้า!”
ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ!
ลมปราณสยดสยองมากมายทะยานขึ้นฟ้า สัตว์อสูรและผู้ฝึกตนนับคณาบุกออกมากะทันหัน ล้อมสัตว์อสูรทั้งห้าเผ่าเอาไว้!
ราชันนาคาสองหัว ราชันมุสิกกลืนทอง ราชันกิ้งก่าเกราะกนก ราชันตะขาบแดงสิบหาง ราชันแมงมุมทนต์ผี ราชันค้างคาวหัวสิงคาล รวมถึงยอดฝีมือจากแดนศักดิ์สิทธิ์เมฆาอินทนิล แดนศักดิ์สิทธิ์ไร้กำเนิด แดนศักดิ์สิทธิ์ร้อยบุปผา และแดนศักดิ์สิทธิ์สัตดาราปรากฏตัวในพริบตา!
“นี่คือกับดัก! พวกเขาตั้งใจล้างบางพวกเราในคราเดียว!”
“สหายบ้าบออะไรกัน! ก็แค่กลุ่มที่รวมตัวกันเพื่อผลประโยชน์ทั้งนั้น!”
ราชันอสูรทั้งห้าคนหน้าเขียว ราชันอสรพิษโซ่แดงร้ายกาจนัก ถึงกับอัญเชิญกลุ่มอำนาจมาดักรอพวกเขามากมายขนาดนี้!
สุดท้ายพวกเขาก็ประเมินราชันอสรพิษโซ่แดงต่ำไป!
ตอนที่พวกเขาลงมือกับเผ่าอสรพิษโซ่แดง ได้มีการจับตาดูความเคลื่อนไหวภายในเผ่าอสรพิษโซ่แดงอย่างใกล้ชิด คิดไม่ถึงเลยว่า สุดท้ายแล้วเผ่าอสรพิษโซ่แดงจะซุ่มติดต่อกับกลุ่มอำนาจมากมายเพียงนี้โดยที่พวกเขาไม่รู้!
“สหายทั้งหลาย ข้าต้องขอโทษพวกเจ้าแล้ว!”
ราชันวิฬาร์หิมะสวรรค์หันมองราชันอสูรทั้งห้า นึกตำหนิตัวเองด้วยความเสียใจ
หกเผ่าสัตว์อสูรใหญ่ รวมเผ่าอสรพิษโซ่แดงด้วยเป็นเจ็ดเผ่าสัตว์อสูรใหญ่ แล้วยังมีสี่แดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกมนุษย์…ห่างชั้นกันมากจริง ๆ พวกเขาไม่มีโอกาสชนะเลย!
นี่เพราะเขาใจร้อนเกินไป กลับถึงภาคกลางก็รีบร้อนต้องการแก้แค้น อันที่จริง เขาควรวางแผนให้รัดกุม ไม่ควรต่อกรกับเผ่าอสรพิษโซ่แดงทันทีที่กลับมาถึงเลย!
มาบัดนี้จะพูดอะไรก็คงสายไปเสียแล้ว…
ครั้งนี้ไม่ใช่แค่เขาที่ต้องตายอยู่ที่นี่ ยังทำให้สหายทั้งห้าของเขาต้องประสบเคราะห์ร้ายไปด้วย
“ผู้ทรงพลัง ข้าทำให้ท่านต้องผิดหวังแล้ว!”
เขาถอนหายใจหนักหน่วง สำนึกเสียใจยิ่ง
ผู้ทรงพลังประทานข้าวต้มรักษาอาการบาดเจ็บของเขา ซ้ำยังให้ลั่วสุ่ยได้ติดตามข้างกาย ช่วยให้เขาได้กลับมาแก้แค้นที่ภาคกลางอย่างไร้กังวล
ทว่าเขากลับทำได้ไม่ดี…
เขารู้สึกผิดต่อผู้ทรงพลังเหลือเกิน!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")
