รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 114 หนึ่งหยดลงท้องได้ร่างทิพย์กระดูกหิรัญ!

บทที่ 114 หนึ่งหยดลงท้องได้ร่างทิพย์กระดูกหิรัญ!

“คือ…เรียนท่านประมุข ตอนนี้แดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราถูกปิดล้อมขอรับ อีกทั้งแดนศักดิ์สิทธิ์หลายแดนกับเผ่าปีศาจชั้นยอดต่างลงมือแล้ว…”

ผู้อาวุโสกระซิบเตือนประมุขของพวกเขาเสียงเบา

เขาคิดว่าท่านประมุขเพิ่งกลับมาถึงภาคกลาง เลยยังไม่รู้สถานการณ์แดนศักดิ์สิทธิ์ของตนเอง

ไม่เช่นนั้นประมุขของพวกเขาจะพูดเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร!?

“ถูกปิดล้อมแล้วอย่างไร? ก็ให้พวกเขาปิดล้อมไปเสีย ตอนนี้ปล่อยให้พวกเขาหลงระเริงไปก่อน ถึงเวลานั้นข้าจักสนองคืนเป็นเท่าตัวแน่! ”

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนทำท่าทีราวกับไม่แยแส อีกทั้งยังเอ่ยอย่างฮึกเหิมเป็นพิเศษ ดูไม่สนใจเรื่องที่แดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขากำลังถูกฝ่ายต่าง ๆ ปิดล้อมเลยสักนิด

มีทั้งร่างวัชระและจุดลับทั้งห้าของร่างกาย เขายังต้องไว้หน้ากองกำลังแค่นั้นอยู่อีกหรือ?

ตอนนี้ในภาคกลางไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้แล้ว!

นี่ช่าง…

ผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือของแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนในตอนนี้คือ ข้าจ้องมองเจ้า เจ้าจ้องมองข้า ล้วนแล้วแต่เผยสีหน้าแปลกประหลาดออกมา

เกิดอันใดขึ้นกับประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา ไยสิ่งที่เขาพูดถึงดูไม่น่าเชื่อถือเลย…

“ไม่ต้องกังวัลไป”

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนยิ้ม ย่อมรู้ว่าผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือกังวลเรื่องอะไร

“ครานี้ข้าเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากแดนบูรพาทิศมาได้มากมาย เป็นนํ้าอมฤตจากซากปรักหักพังโบราณแห่งหนึ่ง ด้วยสิ่งนี้ แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนของเรากำลังจะเจริญรุ่งโรจน์จริง ๆ แล้ว!”

เขาไม่กล้าบอกว่าไปพบท่านเซียนมา…

แม้ว่าผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือจะเป็นคนสนิทของเขา ซึ่งเป็นผู้ที่เขาไว้วางใจ แต่เขาไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระและเปิดเผยสถานการณ์ของท่านเซียนออกไปได้

“นํ้าอมฤตคืออะไรหรือขอรับ? ”

เหล่าผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือตาเป็นประกายขึ้นมาทันที ซ้ำแล้วสีหน้ายังเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ใช่แล้ว

มิแปลกใจเลยว่าเหตุใดท่านประมุขของพวกเขาจึงมั่นใจนัก ไม่คิดสนใจกองกำลังที่ปิดล้อม ดูแล้วคงเป็นเพราะครานี้แดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาได้รับโชคมาจริง ๆ!

“อืม นํ้าอมฤตนี้เรียกว่าน้ำเต้าหู้”

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนกล่าว

“น้ำ…เต้าหู้?”

“น้ำเต้าหู้คือสิ่งใด!?”

ผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือถามด้วยความสงสัย

น้ำเต้าหู้…เป็นคำแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะนึกขึ้นได้ ท่านเซียนแนะนำกับเขาว่า “น้ำเต้าหู้ เป็นถั่วเหลืองแช่ในน้ำ จากนั้นก็บดด้วยโม่หินแล้วจึงได้น้ำเต้าหู้ออกมา”

“…”

เหล่าผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือพูดไม่ออก และสีหน้าของพวกเขาก็หมองคล้ำทันที

อะไรกัน!

ท่านประมุขขอรับ ท่านแน่ใจหรือว่าสิ่งที่ท่านได้รับคือน้ำอมฤตไร้เทียมทาน ฟัง ๆ ดูแล้วไม่ใช่ว่านี่เป็นของว่างของปุถุชนหรอกหรือ?

คลับคล้ายคลับคลาว่า น้ำเต้าหู้ดูจะเป็นของว่างของปุถุชนใช่หรือไม่?

ท่านประมุขขอรับ พวกเราสามารถเชื่อท่านได้แน่หรือ!?

“เฮ้อ…”

พวกเขาแต่ละคนถอนหายใจออกมา ความตื่นเต้นกับความดีใจมอดลงทันตาเห็น

“พวกเจ้าทั้งหมดเป็นตัวอย่างที่ดี ได้สร้างผลงานครั้งใหญ่และถือเป็นวีรบุรุษของแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนของพวกเรา!”

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนมองผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือด้วยความพึงพอใจ

การกระทำของเขาในแดนบูรพาทิศนั้นกล้าหาญและเสี่ยงอันตรายเป็นอย่างยิ่ง ทว่าผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือยังคงเชื่อฟังคำสั่งของเขาโดยไม่คัดค้าน ความภักดีเช่นนี้นับว่าหาได้ยากอย่างยิ่ง ซ้ำยังควรค่าแก่การยกย่อง!

“สร้างผลงานครั้งใหญ่เช่นนี้สมควรได้รับการยกย่อง ตอนนี้ข้าจะมอบน้ำอมฤตชั้นยอดอย่างน้ำเต้าหู้ให้กับพวกเจ้า!”

เขากล่าว

“เอ่อ…ขอรับ”

ผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือเอ่ยปากรับอย่างอ่อนแรง

น้ำเต้าหู้ทำจากถั่วเหลืองบด…สิ่งนี้อร่อยขนาดนั้นเชียว!

ในตอนนั้นเอง ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนหยิบกล่องอาหารกลางวันที่มีน้ำเต้าหู้ออกมา ทันทีทันใด มันก็ทำให้พวกเขาทั้งหมดตกใจจนตัวสะดุ้งโหยง!

“ไม้จักรพรรดิ!”

พวกเขาตกตะลึงอ้าปากค้างเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ กล่องนี้สร้างจากไม้จักรพรรดิจริง ๆ หรือ!

ไม้จักรพรรดิ…เป็นไปได้อย่างไร?

ตั้งแต่สมัยโบราณ ไม้จักรพรรดิเป็นของหายากยิ่ง ที่ผ่านมาเคยได้ยินแต่ชื่อทว่าไม่เคยพบเห็น กระทั่งมหาจักรพรรดิในสมัยโบราณยังไม่อาจครอบครองไม้จักรพรรดิได้เลยสักชิ้น…

มาตอนนี้ไม้จักรพรรดิที่ตามหายากนักหนา กลับมาปรากฏต่อหน้าต่อตาพวกเขา แล้วพวกเขาจะเชื่อได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตาม แม้ในใจของพวกเขาจะไม่เชื่อ แต่พวกเขาแน่ใจว่าไม้ของกล่องใบนี้เผยแก่นแท้ของจังหวะแห่งจักรพรรดิที่เปี่ยมไปด้วยพลังอันแข็งแกร่งออกมา!

นี่คือกล่องที่ทำมาจากไม้จักรพรรดิอย่างไม่ต้องสงสัย!

พวกเขาหายใจไม่ทั่วท้องทันที กลับกลายเป็นตั้งหน้าตั้งตารอดื่มน้ำเต้าหู้ที่ท่านประมุขกล่าวถึง!

“หนึ่งหยดต่อคน!”

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนกล่าวอย่างเคร่งขรึม

เมื่อกล่องถูกเปิดออก ผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือทุกคนก็รีบมองน้ำเต้าหู้อย่างร้อนรน

ในชั่วพริบตานั้น พวกเขาทั้งหมดต่างตกตะลึงอย่างไม่คาดคิด!

พลังชีวิตที่แฝงอยู่ในน้ำเต้าหู้ดูแข็งแกร่งราวกับผืนมหาสมุทรก็มิปาน พวกเขาไม่เคยเห็นน้ำอมฤตล้ำค่าเช่นนี้มาก่อน นี่ยิ่งทำให้แต่ละคนตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก!

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนมอบน้ำเต้าหู้หนึ่งหยดต่อหนึ่งคน จากนั้นเขาก็เก็บน้ำเต้าหู้ที่เหลือไว้

ยังมีน้ำเต้าหู้เหลืออยู่ไม่น้อย เขาอยากใช้น้ำเต้าหู้เป็นสมบัติของแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น!

ผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือดื่มน้ำเต้าหู้หนึ่งหยด แล้วแต่ละคนก็ได้รับผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ในทันที ร่างกายของพวกเขาถูกรายล้อมไปด้วยแก่นแท้แห่งชีวิตอันอุดมสมบูรณ์ อวัยวะภายในของพวกเขาได้รับการหล่อเลี้ยงอย่างไร้ที่สิ้นสุด ซ้ำแล้วความแข็งแกร่งทางร่างกายของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นมากด้วย!

“ร่างทิพย์กระดูกหิรัญ!”

“สวรรค์!”

ดวงตาของผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือแทบถลนออกมา หัวใจของพวกเขาต่างตื่นตกใจยิ่ง!

ร่างทิพย์กระดูกหิรัญ

นี่เป็นขอบเขตกายาขั้นสูง ศัสตราระดับต่ำกว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์ยากจะทำอันตรายได้ ขอบเขตนี้นับว่าแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง!

ร่างกายเป็นรากฐาน ยามผู้ฝึกตนบำเพ็ญมักจะคิดให้กายเนื้อของตนเองแข็งแกร่งขึ้นตลอดเวลา

น่าเสียดาย เพียงแค่ความคิด ย่อมไม่อาจทำให้กายเนื้อแข็งแกร่งขึ้นได้

ในยุคโบราณจนถึงปัจจุบัน ไม่รู้ว่ามียอดฝีมือมากน้อยเพียงใดที่มีขอบเขตสูงส่ง ทว่ากายเนื้อกลับไม่สูงตามไปด้วย…

ช่วงขอบเขตของการบ่มเพาะไม่สูงพอ กายเนื้อไม่แข็งแกร่งก็ไม่นับว่าเป็นปัญหาอะไร

ทว่าหลังจากบ่มเพาะมาจนถึงขอบเขตที่สูงขึ้น หากกายเนื้อไม่แข็งแกร่งย่อมเกิดปัญหายิ่งใหญ่ตามมาแน่!

ผู้ฝึกตนบำเพ็ญตนหาใช่เรื่องง่าย ยิ่งบำเพ็ญก็จะพบกับความยากลำบากมากขึ้นเรื่อย ๆ หากไม่มีกายเนื้อแข็งแกร่งก็ยากจะก้าวต่อไปได้

หัวใจเต๋าก็เช่นเดียวกัน

หากคิดบำเพ็ญตนถึงขอบเขตระดับสูง ๆ กายเนื้อกับหัวใจเต๋าจำเป็นต้องแข็งแกร่งพอ หากมีเพียงพละกำลังที่แข็งแกร่ง อย่างไรก็ยังห่างไกลจากความสำเร็จอยู่ดี

ร่างทิพย์กระดูกหิรัญ… ปฏิเสธไม่ได้ว่านี่เป็นขอบเขตกายาขั้นสูงขอบเขตหนึ่ง ไม่อาจรู้ได้เลยว่า นานเท่าใดแล้วที่ในเหยียนโจวไม่มีผู้ฝึกตน ซึ่งสามารถบำเพ็ญกายเนื้อขั้นสูงได้ถึงขั้นนี้!

“ฮ่า ๆ ตอนนี้รู้แล้วใช่หรือไม่ว่าเหตุใด ข้าถึงกล่าวว่าแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนของพวกเราจักรุ่งโรจน์!”

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนหัวเราะเสียงดัง

ผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือดื่มน้ำอมฤตหนึ่งหยด แล้วได้ร่างทิพย์กระดูกหิรัญมา ทั้งหมดนี้ล้วนอยู่ในความคาดเดาของเขา

ตอนนั้นเขากับหูช่วงก็ได้ร่างวัชระหลังจากดื่มไปหนึ่งอึก ฉะนั้นแล้ว เพียงหยดเดียวย่อมต้องแฝงไปด้วยพลังชวนให้ผู้คนตกใจอย่างแน่นอน

ร่างวัชระเป็นขอบเขตกายาที่อยู่เหนือกว่าร่างทิพย์กระดูกหิรัญ

“รุ่งโรจน์! ต้องรุ่งโรจน์อย่างแน่นอน!”

ผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือหัวเราะปากแทบฉีกถึงหู

เดิมทีความแข็งแกร่งของพวกเขาด้อยกว่าเหล่าประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์ ทว่าตอนนี้เมื่อมีร่างทิพย์กระดูกหิรัญ พวกเขาก็สามารถต่อสู้กับประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างแน่นอน!

นอกจากนี้ ไม่จำเป็นต้องคิดให้มากความ ประมุขของพวกเขากับหูช่วงต่างดื่มน้ำเต้าหู้มาก่อนแล้ว ย่อมเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้มากกว่าพวกเขา ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของทั้งสองจะต้องอยู่เหนือกว่าประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์แดนอื่นเป็นแน่!

ในเมื่อสถานการณ์เป็นเช่นนี้แล้ว ย่อมไม่มีกองกำลังใดสามารถคุกคามแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนของพวกเขาได้อีก!

“ไปกันเถิด ไปดูกันว่ามีกองกำลังใดบ้างที่ปิดล้อมแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเรา…”

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนก้าวเข้าไปในพื้นเมฆา ก่อนที่มันจะส่งเขาไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนทันที

หูช่วงเดินตามหลังผู้อาวุโสกับเหล่ายอดฝีมือไป ก้าวเข้าสู่พื้นเมฆาเช่นเดียวกัน แล้วค่ายกลเมฆาก็เคลื่อนย้ายร่างของเขาไปอย่างรวดเร็ว!