รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 111 ไม่ตายไม่เลิกรา

บทที่ 111 ไม่ตายไม่เลิกรา

ผู้ฝึกตนและเผ่าปีศาจที่กลับถึงภาคกลางแล้วป่าวประกาศไปทั่ว หลังจากนั้นภาคกลางก็แตกตื่นในฉับพลัน เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังฮือฮาไปทั่วทุกพื้นที่

เดิมที ฝูงชนคิดเพียงว่าประมุขแดนศักดิ์สิทธิเหิงเทียนมีความแค้นกับแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้กำเนิดและแดนศักดิ์สิทธิ์ร้อยบุปผา ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนถึงได้ฆ่าลูก ๆ ของประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสอง

ทว่าข่าวที่แพร่ออกมาหาใช่เช่นนั้นไม่…

ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนลงไม้ลงมือยกใหญ่ เรียกรวมกลุ่มอำนาจผู้ฝึกตนทั้งหมดในแดนบูรพาทิศ กำจัดผู้ฝึกตน ปีศาจและสัตว์ร้ายไปจำนวนมาก…

“โฮกกก! แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน! พวกเจ้าคืนชีวิตพี่ชายของข้ามาบัดเดี๋ยวนี้!!”

ผืนพสุธาสั่นไหว คชมังกรตัวใหญ่กว่าภูผาบุกมาถึงแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน กลิ่นอายอาฆาตแผ่ออกมารอบตัว

นี่คือราชันของเผ่าคชมังกร หลังทราบว่าพี่ชายของมันสิ้นชีพด้วยน้ำมือยอดฝีมือแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน ก็บันดาลโทสะบุกมาถึงอย่างรวดเร็ว!

“ผู้อาวุโสสูงสุดคนหนึ่งของนิกายเราต้องจบชีวิตลง…แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน พวกเจ้าคิดกระทำสิ่งใดกันแน่!?”

เจ้านิกายเจ็ดดาราสีหน้าอึมครึมราวกับฝนจะตก นำทัพยอดฝีมือภายในนิกายบุกมาถึงแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน!

ผู้อาวุโสสูงสุด เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในกำลังรบสูงสุดของนิกาย บัดนี้กลับถูกสังหารเช่นนี้ เขาย่อมโกรธเกรี้ยวจนทนไม่ไหว จำต้องบุกมาถึงถิ่นอีกฝ่าย!

พวกเขาทราบแล้วว่า ผู้อาวุโสสูงสุดลู่ชวงจากนิกายพวกเขาตายตกด้วยน้ำมือของยอดฝีมือจากแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน

“ไอ้บัดซบ! ถึงแม้พรรคไป่จี๋ของเราจะมิอาจเทียบเคียงแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนของพวกเจ้าได้ แต่พวกเจ้าก็ไม่สมควรทำกับพรรคไป่จี๋ของเราเช่นนี้ หัวหน้าพรรครุ่นก่อนคือท่านอาจารย์ของข้า!”

หัวหน้าพรรคไป่จี๋ตาแดงก่ำ เมื่อได้รู้ว่าหัวหน้าพรรครุ่นก่อนของพวกเขา หรือก็คือท่านอาจารย์ของเขา ตายด้วยน้ำมือของยอดฝีมือแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน

“ความผิดของพวกเจ้าไม่อาจอภัยให้ได้!”

“คิดจะฆ่าก็ฆ่า พวกเจ้าคิดว่าแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนของพวกเจ้าไร้เทียมทานจริงหรือ!?”

เสียงกราดเกรี้ยวดังไม่หยุดหย่อน ยอดฝีมือมากมายบุกมายังแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน บ้างเป็นยอดฝีมือจากกลุ่มอำนาจผู้ฝึกตน บ้างเป็นยอดฝีมือจากเผ่าปีศาจ

แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนเข่นฆ่าคนจากกลุ่มอำนาจของพวกเขาเช่นกัน

“สวรรค์…ท่านประมุขทำอันใดอยู่กันแน่!?”

“พวกเรายังเหลือทางรอดอีกหรือ?”

เสียงตื่นตระหนกดังระงมอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน ทุกคนต่างตกใจกับภาพการณ์ด้านนอก

สังหารทายาทของประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้กำเนิดและแดนศักดิ์สิทธิ์ร้อยบุปผาไม่เท่าไหร่ หารู้ไม่ว่าเท่านี้ยังไม่จบ…ท่านประมุขของพวกเขายังสังหารผู้ฝึกตน ปีศาจและสัตว์ร้ายมากมายที่แดนบูรพาทิศ!

จากทีแรกพวกเขาก็ไม่เหลือความหวังอยู่แล้ว ทำใจแล้วว่าคงผ่านพ้นเรื่องราวครั้งนี้ไปไม่ได้ บัดนี้พวกเขาหมดสิ้นแล้วทุกความหวังลม ๆ แล้ง ๆ ไม่คิดหวังแล้วว่าจะมีชีวิตรอดต่อไปได้ พวกเขาสิ้นหวังลงแล้วจริง ๆ…

มีแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้กำเนิดและแดนศักดิ์สิทธิ์ร้อยบุปผาเป็นแกนนำ นิกายเจ็ดดารา พรรคไป่จี๋ เผ่าคชมังกร และกลุ่มอำนาจชั้นนำอีกนับสิบมาด้วยจิตสังหารพลุ่งพล่าน ซ้ำยังมีกลุ่มอำนาจใหญ่ กลุ่มอำนาจระดับกลางอีกมากมาย…

ต่อให้บรรดาแดนศักดิ์สิทธิ์และเผ่าปีศาจที่หมายหัวพวกเขาไม่ออกโรง พวกเขาก็ต้านไม่ไหวอยู่ดี ลำพังกลุ่มอำนาจเหล่านี้ก็สามารถล้างบางแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนของพวกเขาได้แล้ว

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ มีหรือที่บรรดาแดนศักดิ์สิทธิ์และเผ่าปีศาจที่หมายหัวพวกเขาจะไม่ลงมือ?

ไม่จำเป็นต้องคิดไปมากกว่านี้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!

“แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน คราวนี้พวกเจ้าทำเกินไปมาก ฟ้าดินไม่อาจให้อภัย พวกข้าทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว!”

“พวกเจ้าไม่คู่ควรกับนามแดนศักดิ์สิทธิ์ จำต้องถูกลบชื่อออกจากภาคกลาง!”

เสียงแค่นจมูกเย็นเยียบดังขึ้น เป็นไปไม่ได้ที่บรรดาแดนศักดิ์สิทธิ์และเหล่าเผ่าปีศาจชั้นนำจะไม่ลงมือ ทันทีทันใด ยอดฝีมือในหมู่พวกเขาพลันก้าวออกมา เริ่มโจมตีมหาค่ายกลคุ้มกันของแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน!

พวกเขามาปักหลักอยู่ที่นี่นานแล้ว รอโอกาสเหมาะที่จะลงมืออยู่ตลอดเวลา

และเวลานี้ก็เป็นจังหวะที่ดีเยี่ยม หากพวกเขาไม่ลงมือสิแปลก!

แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนดำรงอยู่มาอย่างยาวนาน ซ้ำยังมีรากฐานมั่นคง ที่แห่งนี้นับเป็นเพชรน้ำงามอย่างไม่ต้องสงสัย พวกเขาย่อมไม่มีทางพลาดอยู่แล้ว!

“เกรงว่าแค่วันเดียวก็ต้านทานไม่ไหว!”

เสียงร้องไห้ดังระงมอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน แต่เดิมมหาค่ายกลคุ้มกันยังพอต้านทานต่อไปได้อีกสองวัน บัดนี้ต้องเผชิญกับการโจมตีจากเหล่ายอดฝีมือมากมายเช่นนี้ ต้านได้วันเดียวก็นับว่าสุด ๆ แล้ว

มีสมาชิกมากมายในหมู่พวกเขาที่ต้องการหนี และต้องการยอมแพ้

ทว่าผู้ฝึกตนและเหล่าสัตว์อสูรด้านนอกดุดันเกินไป ต่อให้พวกเขายอมแพ้ พวกเขาก็คิดว่าตนคงไม่รอดอยู่ดี…

เหล่าผู้ฝึกตน เผ่าปีศาจและสัตว์ร้ายไม่มีทางยอมปล่อยพวกเขาไปเป็นแน่!

พวกเขาหมดซึ่งหนทางให้ไป ได้แต่รออยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนเท่านั้น

อย่างไรเสียรออยู่ในนี้ก็ยังพอมีชีวิตต่อไปได้อีกสักระยะ!

…

ณ แดนประจิมทิศ

สำนักกระบี่กุยหยวน

นี่เป็นหนึ่งในกลุ่มอำนาจชั้นนำแห่งแดนประจิมทิศ

“แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน พวกเจ้าเกรียงไกรนักมิใช่หรือ ไหนบอกว่าไม่ตายไม่เลิกราอย่างไรเล่า มาสิ มาฆ่าข้าสิ!”

ยอดฝีมือคนหนึ่งก่นด่ายกใหญ่ แลดูไม่มีความเกรงกลัวใด ๆ ทั้งสิ้น

เขาเองก็เข่นฆ่าปุถุชนในเมืองปุถุชนไปจำนวนมาก และโดนยอดฝีมือจากแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนไล่ฆ่าด้วย

ทว่าเขาหนีรอดมาได้…มีชีวิตรอดกลับมาถึงกลุ่มอำนาจที่เขาอยู่ได้!

“ไอ้ขี้โม้เอ๊ย! มาจากแดนศักดิ์สิทธิ์แล้วยิ่งใหญ่นักหรือไร แน่จริงก็มาสิ ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมดเลย!”

เขาก่นด่าท้าทายต่อไป ไม่คิดถอยแม้แต่น้อย ไม่เชื่อเลยว่าคนจากแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนจะกล้าบุกออกมา

บุกบ้าบุกบออะไรกันเล่า

เขารู้แก่ใจดี ผู้ฝึกตนและสัตว์อสูรมากมายที่หนีรอดมาได้ แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนต้องกลายเป็นศัตรูของส่วนรวมในที่สุด อย่าว่าแต่บุกออกมาฆ่าเขาเลย บัดนี้แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนเอาตัวรอดยังแทบไม่ได้

“มาสิ มาฆ่าข้าให้ดูหน่อย!”

ในเวลานั้นเอง ปรากฏร่างหนึ่งลงมาจุติ ณ ที่นี่ สายตาจ้องมองผู้ที่กำลังโหวกเหวกท้าทายด้วยสีหน้าเย็นชา

คนผู้นั้นผงะทำอะไรไม่ถูกไปในบัดดล อย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนจะไม่ตายไม่เลิกราจริง ๆ ด้วย!

ร่างที่จุติลงมานั้นก็คือ ผู้อาวุโสคนหนึ่งจากแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน

เขาตัวสั่นเทิ้ม อยากจะตบตัวเองสักหลาย ๆ ฉาด ไยต้องตะโกนท้าทายด้วย!

“มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจาดีกว่ากระมัง!”

เจ้าสำนักกระบี่กุยหยวนเหินเข้ามา

“ไม่มีสิ่งใดให้ต้องพูดจากันอีก เขาต้องตายอยู่ที่นี่!”

ผู้อาวุโสแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนเอ่ยเสียงเย็น ไม่ให้โอกาสเจรจาสักนิด เขาฟาดฝ่ามือออกไป หมายปลิดชีพคนผู้นั้นทันที

“เวลานี้แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนใกล้จะถึงจุดจบเต็มที ซ้ำยังมีศัตรูอยู่ทั่วทุกทิศ เจ้าไม่กลับไปปกป้องแดนศักดิ์สิทธิ์ของเจ้า กลับมาเอาชีวิตผู้อื่นอยู่ที่นี่มันเหมาะแล้วหรือ!?”

เจ้าสำนักกระบี่กุยหยวนเอ่ยคำเสียงดัง มือตวัดแสงกระบี่เจิดจ้าออกไป ยับยั้งการโจมตีของผู้อาวุโสแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนไว้ได้

“ข้าตั้งใจทำหน้าที่ของข้าไปก็พอ!”

ผู้อาวุโสแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนตะโกนเสียงเย็น “วันนี้เขาาต้องตาย ผู้ใดก็ช่วยเขาไม่ได้!”

แล้วเขาก็ลงมืออีกครั้ง พลังแกร่งกล้าพวยพุ่งออกมา แล้วบุกโจมตีไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว

เจ้าสำนักกระบี่กุยหยวนเป็นยอดฝีมือชั้นนำแห่งแดนประจิมทิศ ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้อาวุโสแดนศักดิ์สิทธิ์ เขานับว่าไม่มีค่าเลยสักนิด

ผู้อาวุโสแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนฟาดฝ่ามือใส่เจ้าสำนักกระบี่กุยหยวนจนเขากระเด็น ก่อนจะจิ้มนิ้วออกไป รูหนึ่งทะลุศีรษะของคนผู้นั้นตายตกคาที่!

ภาคกลางต่างหากคือภูมิภาคที่เรืองอำนาจที่สุด

กลุ่มอำนาจระดับสำนักกระบี่กุยหยวน แม้นเป็นใหญ่ในแดนประจิมทิศ ทว่าเมื่อเทียบกับภาคกลาง อย่างมากก็เป็นเพียงกลุ่มอำนาจชั้นรอง ห่างจากแดนศักดิ์สิทธิ์อีกมากโข

หลังจากปลิดชีพคนผู้นั้นลง ผู้อาวุโสแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนก็เหินจากไป

“เจ้า…!”

เจ้าสำนักกระบี่กุยหยวนโมโหจนกระอักเลือด

เพียงเพราะสังหารปุถุชนไปจำนวนหนึ่ง แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนกลับบุกมาฆ่าถึงที่ จะรังแกกันเกินไปแล้ว!

ผ่านไปไม่นาน ทั้งแดนประจิมทิศก็ตกอยู่ในความโกลาหล

ผู้อาวุโสแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนผู้นี้ ปลิดชีพผู้ฝึกตนและสัตร้ายที่ก่อเหตุอุกฉรรจ์ในเมืองปุถุชนไปหลายคน ไม่สนเลยว่าผู้ฝึกตนและสัตว์ร้ายเหล่านี้มีภูมิหลังอย่างไร

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ไม่ตายไม่เลิกราเพื่อพวกปุถุชนเนี่ยนะ?”

“แดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียน…เป็นเทพพิทักษ์ของปุถุชนหรืออย่างไร???”

ผู้ฝึกตนที่ดำรงอยู่ในแดนประจิมทิศต่างมึนงงกันไปหมด

ไล่ฆ่าข้ามภูมิภาคเพียงเพราะการตายของปุถุชนกลุ่มหนึ่ง นี่นับเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์!