ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 18 กระบี่นั่นคือพลังของเจ้า!

ตอนที่ 18 กระบี่นั่นคือพลังของเจ้า! (รีไรท์)

ภายในพระราชวังจักรพรรดินี เมื่อเผชิญหน้ากับการยั่วยุของจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อและลี่ฉิงเทียน หนิงฝานปลดปล่อยปราณกระบี่ที่สองออกไปอย่างเย็นชา!

ด้วยเพลงกระบี่นี้ เขาหยุดการใช้สัมผัสเทวะและทุ่มกำลังทั้งหมดที่มีลงไป!

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาใช้พลังทั้งหมดที่มีนับตั้งแต่ฝึกฝนมา

ฮ่า!

เพลงกระบี่ร่ายรำอย่างน่าอัศจรรย์ ปราณกระบี่พร่างพราวบนท้องฟ้าเหนือดินแดนศักดิ์สิทธิ์

ลำแสงกระบี่สว่างวาบราวสุริยัน

ปราณกระบี่เพิ่มขึ้นราวกับเมฆาหลั่งไหล

เจตจำนงแห่งกระบี่เดือดพล่านราวมหาสมุทรคลั่ง

ปราณกระบี่ขนาดใหญ่ชวนสะพรึงปกคลุมทั่วดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด!

ท้ายที่สุด ปราณกระบี่พุ่งทะยานแหวกอากาศมาพร้อมกับพลังไร้เทียมทาน มันสับฟันจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อและลี่ฉิงเทียนโดยตรง

“หยุด!”

“เป็นไปไม่ได้!”

หลังจากได้เห็นปราณกระบี่นี้ จักรพรรดิปีศาจทวนซื่อและลี่ฉิงเทียนที่เคยมั่นใจก่อนหน้า ถึงกับแปรเปลี่ยนสีหน้าเป็นหวาดหวั่นอย่างรวดเร็ว!

ปราณกระบี่นี้แตกต่างจากปราณกระบี่ในคราวแรกโดยสิ้นเชิง

เพราะเพลงกระบี่นี้ พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลังศักดิ์สิทธิ์อันสุกสกาว และมันทำให้จักรพรรดิปีศาจทั้งสองรู้สึกราวกับตนเป็นเพียงมดปลวกเท่านั้น

ลำแสงกระบี่เผยประกายเจิดจ้า พวกเขายิ่งมองเห็นภาพใหญ่เคลื่อนตัว ภูเขาพินาศ มหาสมุทรคลั่ง พลังเซียนฉีกสวรรค์

ต้องหนี!

ต้องหนีเท่านั้น!

แต่พลังมหาศาลตรงหน้าทำให้พวกเขาไม่อาจเคลื่อนไหวได้

เพลงกระบี่นี้

ไม่อาจหลีกเลี่ยง

มันเป็นพลังแห่งอมตะ

“ชีวิตข้าจบสิ้นแล้ว!”

ในเวลานี้ ทั้งจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อและลี่ฉิงเทียนต่างยอมรับชะตากรรมอย่างสิ้นหวัง

พวกเขาไม่มีเรี่ยวแรงแม้จะต่อต้านมัน!

ตู้ม! ตู้ม!

ฉับพลันที่ปราณกระบี่สับฟันร่างแห่งจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อและลี่ฉิงเทียน ทั้งสองเลือนหายไปในความว่างเปล่าทันที ภายในพริบตานั้นไร้ซึ่งร่องรอยของพวกมัน และไม่มีแม้แต่เสียงกรีดร้องด้วยซ้ำ

เพียงกระบี่เดียว!

สังหารจักรพรรดิยุทธ์ถึงสอง!

ภัยพิบัติก่อเกิดขึ้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว และภายในเพลงกระบี่เดียว มันกลับจบลงอย่างไม่ตั้งตัวด้วยเช่นกัน!

“มันตายแล้ว! สวรรค์! จักรพรรดิปีศาจทวนซื่อและลี่ฉิงเทียนตายแล้ว!”

“มหาอำนาจที่ซุกซ่อนอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราแข็งแกร่งเกินไปแล้ว เขาสังหารผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ได้ในกระบวนท่าเดียว!”

“ข้าเกรงว่าแม้แต่จักรพรรดินีก็ยังไม่อาจแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!”

“เร็ว! รีบกล่าวขอบคุณอาวุโสแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ผู้นั้น!”

“…”

ในเวลานี้จิตใจของศิษย์และอาวุโสจำนวนนับไม่ถ้วนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ถึงกับสั่นสะท้าน

ณ พระราชวังจักรพรรดินี

หนิงฝานไม่ได้เก็บกระบี่ เพราะเขารู้สึกถึงบางสิ่งในใจ พลันทอดสายตาออกไปนอกดินแดนศักดิ์สิทธิ์

“เฮ้ย! ไอ้ตาเฒ่านั่นมันจะเหลี่ยมหนาเกินไปแล้ว!”

พรึ่บ!

วินาทีต่อมา เขายกกระบี่ขึ้นก่อนจะหายไปจากพระราชวังจักรพรรดินีอย่างรวดเร็ว

ด้านนอกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ในป่าทึบบนภูเขา

วูบ!

มิติบิดเบี้ยวไปชั่วขณะ ร่างชราย่อตัวลงทรุดนอนกองอยู่บนพื้น เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลี่ฉิงเทียนที่ถูกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสโดยปราณกระบี่เมื่อครู่

เวลานี้ใบหน้าของชายชราซีดขาว ไร้ซึ่งร่องรอยเลือด แต่ร่างกายกลับสั่นสะท้านรุนแรง เห็นได้ชัดว่าเขายังไม่พ้นเส้นแห่งความตาย

“อ๊าก! บัดซบ!”

“โชคดีที่ชายชราผู้นี้ฝึกฝนทักษะโบราณไว้ จึงไม่อาจตายได้ในคราวนี้ ไม่เช่นนั้นข้าคงตายตกไปแล้วอย่างแท้จริง!”

แม้เขาจะยังมีชีวิต แต่เมื่อนึกถึงปราณกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวก่อนหน้านี้ ใบหน้าของลี่ฉิงเทียนเผยความสยดสยองออกมา

อย่างไรก็ตาม หลังจากความหวาดกลัวบนใบหน้าของเขาหายไป สุดท้ายมันค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นความขุ่นเคือง!

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน รอชายชราผู้นี้ก่อนเถิด เมื่อข้าได้ขึ้นครองตำแหน่งเจ้าแห่งเก้าสำนักมหาอสูร ข้าจะก่อตั้งกองกำลังและกลับมาล้างแค้นแน่นอน!”

ลี่ฉิงเทียนกล่าวพร้อมขบฟันแน่น

จากนั้นเขาก็หันกลับมาและต้องการออกจากดินแดนแห่งนี้

“คิดจะหนีไปงั้นหรือ?”

ทันใดนั้น เสียงแผ่วเบาดังขึ้น ร่างหนึ่งหยุดยืนขวางหน้า ปราณกระบี่ไร้ลักษณ์กำลังโอบล้อมร่างกายของเขาไว้หนาแน่น

“ตายเสีย!”

จิตใจของลี่ฉิงเทียนถึงกับสิ้นหวัง

เขาทราบได้ทันทีว่าบุคคลตรงหน้าคือปรมาจารย์กระบี่!

เมื่อเผชิญหน้ากับเขาในเวลานี้ ต่อให้มีอีกสิบชีวิต ก็ไม่อาจหลบหนีพ้น!

“ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ปล่อยข้าไปได้หรือไม่? ตราบใดที่ท่านปล่อยข้าไป ข้ายินยอมมอบทรัพย์สมบัติที่มีทั้งหมด!”

ลี่ฉิงเทียนพยายามอ้อนวอน

ร่างนั้นไม่กล่าวคำเพียงแค่เดินตรงเข้ามาทีละก้าวอย่างเชื่องช้า

“ได้โปรดเถิด อย่าสังหารข้าเลย ตราบใดที่ท่านไม่สังหารข้า ให้ข้าทำสิ่งใดก็ยอม!”

ลี่ฉิงเทียนคุกเข่าพร้อมกับร้องขอความเมตตา ในฐานะผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ มันไม่ง่ายเลยที่เขาจะมาถึงวันนี้ได้ แน่นอนว่าเขายังไม่ต้องการตายอย่างไร้ความสำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ร่างนั้นยังคงไม่กล่าวคำและเดินตรงเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

จิตสังหารรุนแรงเผยกดดันทำให้ลี่ฉิงเทียนยิ่งสิ้นหวังมากขึ้น เมื่อเขารู้ว่าตนเองต้องตายอย่างไร้หนทางหลีกเลี่ยง เขาลุกขึ้นพร้อมคำรามอย่างอับจนปัญญา “เจ้าเป็นใคร! เป็นผู้ใดเหตุใดจึงไม่ปล่อยข้า!”

“อาวุโสลี่ ท่านไม่รู้จักข้างั้นหรือ?”

ในเวลานี้หนิงฝานก้าวออกจากเงามืดและปรากฏต่อสายตาของลี่ฉิงเทียน

“เป็นเจ้า!”

ลี่ฉิงเทียนตกตะลึง

เขาจะไม่ทราบนามของหนิงฝานได้อย่างไร ไม่ต้องพูดถึงตัวตนของเขาเลย ไม่มีใครในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไม่รู้จักคนผู้นี้

หนิงฝาน!

สามีผู้ไร้ประโยชน์แห่งจักรพรรดินี!

หลายปีมานี้หนิงฝานมักจะเดินไปรอบ ๆ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์พร้อมเหรียญตราจักรพรรดินี ดูเหมือนว่าเขาเพียงแค่รับประทานอาหารและเฝ้ารอความตายไปวัน ๆ

แน่นอนว่าลี่ฉิงเทียนมองเห็นเขาเสมอ และมักจะคิดว่าหนิงฝานเป็นเพียงเศษขยะที่ได้ลิ้มรสหวานของจักรพรรดินี

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้เขาปรากฏตัวขึ้นด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิ

“เดี๋ยว!”

“เป็นไปไม่ได้!”

“จะเป็นเจ้าได้อย่างไร เจ้าเป็นเพียงสามีไร้ประโยชน์ของหลัวชิงเซียน ศิษย์ช่างซ่อมบำรุง จะเป็นมหาอำนาจซุกซ่อนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร!”

ลี่ฉิงเทียนกลายเป็นบ้าคลั่ง

ในจินตนาการของเขา อีกฝ่ายควรจะเป็นมหาอำนาจที่มีอายุมากกว่าหลายร้อยปี

แล้วหนิงฝานอายุเท่าใด?

“เป็นไปได้หรือไม่ว่า เจ้าคือผู้ที่ผ่านพ้นชั้นที่สิบของหอคอยสวรรค์ทะนงมหาลึกล้ำ และเปิดความภาคภูมิแห่งสวรรค์มาสู่โลกใบนี้?”

ลี่ฉิงเทียนคล้ายนึกได้ เขาจับจ้องคนตรงหน้า

หนิงฝานไม่ตอบกลับ

เมื่อเห็นว่าหนิงฝานยอมรับแล้ว ลี่ฉิงเทียนถึงกับระเบิดอารมณ์อีกครั้ง

เพราะนับตั้งแต่วันที่ความภาคภูมิแห่งสวรรค์ปรากฏ มันผ่านมาเพียงเจ็ดปีเท่านั้น!

ในเวลาเจ็ดปี หนิงฝานเติบโตจากศิษย์ช่างซ่อมบำรุงสู่มหาอำนาจไร้เทียมทาน และสามารถสังหารผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ได้ง่ายดาย!

พลังของเขาคงถูกขัดเกลาจนบริสุทธิ์แล้ว!

“จบสิ้น”

“สำนักอสูรถึงคราวจบสิ้นแล้ว”

หัวใจลี่ฉิงเทียนสั่นสะท้าน และเวลานี้เขาไม่มีความปรารถนาที่จะเอาชีวิตรอดแล้ว

เมื่อหนิงฝานยืนอยู่ตรงหน้า เขาจะรอดพ้นไปได้อย่างไร

แล้วการจัดตั้งสำนักอสูรที่สิบ…

“ไปตายซะ!”

เวลานี้หนิงฝานเคลื่อนไหว ด้วยเพลงกระบี่ในมือ ชายหนุ่มตัดขาดพลังชีวิตของลี่ฉิงเทียนโดยตรง

หนอนบ่อนไส้จากสำนักอสูรตายตกโดยสมบูรณ์แล้ว

“บาปทั้งหมดมอบให้สวรรค์จัดการ เจ้าไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อไปได้เพราะอาชญากรรมที่ก่อมันเลวร้ายเกินไป!”

“อาวุโสสูงสุดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทำผิดมหันต์ต่อดินแดนศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งยังต้องการทรยศต่อสำนักอสูร!”

หนิงฝานส่ายศีรษะ ขณะที่กำลังจะเก็บกระบี่ เขาสัมผัสถึงสิ่งหนึ่งได้

เขามองไปยังทิศทางหนึ่ง

“จิตใจชั่วช้าตายยากนัก ข้าจะส่งเจ้าสู่ประตูนรกเอง!”

หลังกล่าวจบ เขาสับฟันกระบี่ออกไป ก่อนจะหันหลังกลับสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนโดยไม่คิดเหลียวมอง

…

ในป่าทึบที่ห่างไกล

ภายใต้การนำของเจ้าสำนักเฉาเทียนสยง ซึ่งเป็นมหาอำนาจเพียงหนึ่งเดียวที่เหลืออยู่ของสำนักอสูรกลืนกิน เขากำลังรอโอกาสที่จะเข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เพื่อโต้กลับ ในมือของเขามีตะเกียงวิญญาณสองดวง

นี่คือธรรมเนียมปฏิบัติของสำนักอสูร ที่สมาชิกทุกคนในสำนักอสูรจะต้องเก็บวิญญาณไว้ในตะเกียงนี้ แน่นอนว่าตะเกียงวิญญาณทั้งสองเป็นของจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อและลี่ฉิงเทียน

ในเวลานี้ เฉาเทียนสยงสัมผัสได้ถึงพลังชั่วร้ายปะทุออกจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน และก่อนที่เขาจะทันได้ชื่นชมกับสิ่งนั้น ตะเกียงวิญญาณในมือก็ค่อย ๆ ดับสูญไป!

“อะไรกัน!”

“เจ้าสำนักคนก่อนตายตกแล้ว!”

“ลี่ฉิงเทียนก็ไม่รอดพ้นเช่นกัน!”

“เป็นไปได้อย่างไร!”

เฉาเทียนสยงถึงกับตื่นตระหนก

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้ทำอะไร พื้นที่โดยรอบพลันสว่างขึ้นในทันตา

เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง ปราณกระบี่ก็มาหยุดตรงหน้าเขาแล้ว…