ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 13 ลงชื่อเข้าใช้ที่หอคอยปราบอสูร พบเจออสูรลอบย่อง!

ตอนที่ 13 ลงชื่อเข้าใช้ที่หอคอยปราบอสูร พบเจออสูรลอบย่อง! (รีไรท์)

“กลับ!”

หนิงฝานเดินทางสู่พระราชวังจักรพรรดินี

ระหว่างทางได้ยินศิษย์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กำลังกล่าวถึงการต่อสู้ ระหว่างสำนักฝ่ายชอบธรรมกับสำนักปีศาจ

การต่อสู้ระหว่างความชอบธรรมและปีศาจดำเนินมากว่าสามปีแล้ว ทั้งสองฝ่ายต่อสู้ไปมาทำให้มีผู้คนจำนวนมากบาดเจ็บจนถึงตายตก ทั้งสำนักฝ่ายปีศาจทั้งเก้าและสำนักฝ่ายธรรมทั้งสิบ หรือแม้แต่นิกายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ล่มสลายไปเป็นจำนวนมาก

“เฮ้อ! การต่อสู้และเข่นฆ่ามันไม่ดีหรอก ลงชื่อเข้าใช้และฝึกฝนอย่างอิสระย่อมดีกว่า!”

หนิงฝานถอนหายใจ

ในฐานะมนุษย์โลก สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุดคือการต่อสู้ สังหาร เข่นฆ่า… แต่อย่างไรก็ตาม ในโลกใบนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

เข้ารู้ดีว่ามันป่าเถื่อนเพียงใด!

“พวกเจ้าได้ยินหรือไม่ว่า เวลานี้การต่อสู้ระหว่างปีศาจและความชอบธรรมยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น แม้แต่หอคอยปราบอสูรในพื้นที่ต้องห้ามด้านหลังภูเขาก็ยังไม่อาจสงบสุข!”

“ถูกต้องแล้ว เมื่อสองวันก่อนมีเสียงคำรามของอสูรดังกึกก้องออกมา สร้างความสะพรึงกลัวให้กับผู้คนยิ่ง ศิษย์หลายคนเสียสติและต้องการบุกเข้าสู่พื้นที่ต้องห้าม เพื่อปลดผนึกหอคอยปราบอสูรนั้น!”

“สวรรค์! เลวร้ายเกินไปแล้ว ผู้ที่ถูกกำราบไว้ในหอคอยปราบอสูร ล้วนแต่เป็นอสูรยิ่งใหญ่ผู้สร้างปัญหามากมาย!”

“เมื่อเร็ว ๆ นี้ยิ่งต้องระวังให้มาก สงครามระหว่างฝ่ายชอบธรรมและปีศาจผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด แม้แต่แดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนของพวกเรายังไม่ปลอดภัย!”

“…”

เมื่อได้ฟังการสนทนาเหล่านี้ หัวใจหนิงฝานตื่นเต้นอย่างยินดี

“ในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา ดูเหมือนข้ายังไม่เคยไปที่หอคอยปราบอสูรเพื่อลงชื่อเข้าใช้เลย”

“คืนพรุ่งนี้ข้าจะลองเข้าไปเสี่ยงโชคดูสักหน่อยแล้วกัน มาดูกันว่าการลงชื่อที่นั่นจะได้รับสมบัติแห่งสวรรค์หรือไม่!”

ท้ายที่สุดแล้ว การลงชื่อเข้าใช้เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการรับสมบัติที่ดี แต่เมื่อก่อนฐานการฝึกฝนของเขาอ่อนแอเกินไป และภูเขาด้านหลังเป็นพื้นที่ต้องห้าม ซ้ำมันอยู่นอกเหนือจากคำสั่งของจักรพรรดินี ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่เคยไปยังสถานที่แห่งนั้น

เวลานี้ย่อมแตกต่าง เขาเข้าสู่ขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสูงแล้ว ความแข็งแกร่งของเขายิ่งใหญ่มากและหาผู้คนเปรียบเทียบได้ยาก มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถต่อสู้กับเขาได้ เวลานี้เขาจึงค่อนข้างมั่นใจหากจะบุกเข้าสู่หอคอยปราบปีศาจ

เวลาผ่านไป

วันถัดมา ยามเย็น

พรึ่บ!

ร่างหนึ่งพุ่งออกจากพระราชวังจักรพรรดินีและมุ่งสู่พื้นที่ต้องห้าม

ไม่นานเขาก็มาถึงภูเขาด้านหลัง

หนิงฝานสัมผัสได้ว่ามีกลิ่นอายบางอย่างหลบซ่อนอยู่ในความมืดมิด ซึ่งน่าจะเป็นอาวุโสพิทักษ์แดนศักดิ์สิทธิ์ถูกส่งมาลาดตระเวน เพื่อสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในหอคอยปราบปีศาจ

แต่เวลานี้ฐานการฝึกฝนของหนิงฝานรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว และด้วยความช่วยเหลือของเสื้อคลุมเร้นลับ ตาเฒ่าผู้นั้นจึงไม่อาจสังเกตเห็นเขา

ฟึ่บ!

ภายในของพื้นที่ต้องห้ามในภูเขาด้านหลัง มีกลิ่นอายแห่งพลังปราณจิตวิญญาณบางเบา และหอคอยทมิฬขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ในระยะไกล หอคอยขนาดยักษ์มีหลายพันชั้น และถูกตรึงไว้ด้วยตรวนสีดำแน่นหนา

โฮก! โฮกกก! หึหึหึหึ…

ทันทีที่เขามาถึงหอคอยปราบอสูร หนิงฝานก็สัมผัสได้ถึงเสียงคำรามลั่นจากภายในหอคอย

หอคอยปราบอสูรมีประวัติอันยาวนาน ซึ่งย้อนกลับไปนับตั้งแต่สมัยของผู้ก่อตั้งดินแดนไท่เสวียนได้ปราบปรามอสูรจำนวนมากในช่วงชีวิตของเขา

หนิงฝานสัมผัสได้ในพริบตา และพบว่ามีออร่ากว่าหนึ่งพันตนอยู่ภายในหอคอยปราบอสูร ระดับต่ำที่สุดคือขอบเขตราชันยุทธ์ และยิ่งสูงขึ้นไปเท่าไหร่ ออร่ายิ่งดุร้ายทวีความรุนแรงมากเท่านั้น ขณะที่หนิงฝานจับจ้องชั้นบนสุด เขารับรู้ถึงออร่าอันแข็งแกร่งแห่งจักรพรรดิ

“กลับมีจักรพรรดิอสูรถูกจองจำอยู่ที่นี่ด้วย!”

หนิงฝานอุทานอย่างประหลาดใจ

จักรพรรดิอสูรตนนี้น่าจะถูกจองจำมานานหลายร้อยปี แต่ถึงอย่างนั้นออร่าของมันก็ยังแข็งแกร่งอย่างน่าอัศจรรย์ มันไม่ได้อ่อนแอไปกว่าจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนเลย

“บรรพบุรุษแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนนี้ป่วยหรือไม่ เหตุใดเขาจึงไม่สังหารจักรพรรดิอสูรผู้ทรงพลังให้สิ้นซาก เหตุใดจึงกักขังไว้ รอเขาฟื้นคืนชีพกลับมาหรือไร?”

หนิงฝานลอบบ่น

แต่เขาไม่คิดสนใจเรื่องเหล่านั้น

เพราะสุดท้ายเขามาที่นี่เพื่อลงชื่อเข้าใช้เท่านั้น

“ระบบ! ลงชื่อเข้าใช้ให้ข้า!”

[ติ๊ง! ท่านลงชื่อเข้าใช้ที่หอคอยปราบอสูรสำเร็จแล้ว และท่านได้รับมหาเคล็ดขัดเกลาร่างอสูรสวรรค์ นี่คือทักษะศักดิ์สิทธิ์สำหรับการขัดเกลาร่างกาย หากท่านฝึกฝนจนถึงขั้นสมบูรณ์ ท่านจะสามารถขัดเกลาให้ร่างกายบริสุทธิ์ได้]

เมื่อสิ้นเสียงระบบ การฝึกฝนที่ยอดเยี่ยมพลันปรากฏขึ้นในจิตใจของหนิงฝาน!

“โอ้ มีของดีจริงด้วย!”

หนิงฝานลอบยินดี

มหาเคล็ดขัดเกลาร่างอสูรสวรรค์!

ชำระล้างร่างกาย!

สุดท้ายแล้ว สิ่งนี้เพียงพอที่จะอยู่อันดับหนึ่งในสมบัติที่เขาลงชื่อเข้าใช้ของปีนี้

“พรุ่งนี้ค่อยว่ากันต่อ!”

หนิงฝานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นจึงกลับสู่พระราชวังจักรพรรดินี เพื่อฝึกฝนมหาเคล็ดขัดเกลาร่างอสูรสวรรค์

ตู้ม!

หลังจากการฝึกฝนมหาเคล็ดขัดเกลาร่างอสูรสวรรค์ในทันที เขาก็เข้าสู่ขอบเขตเริ่มต้นโดยตรง

เคล็ดสวรรค์เก้ามังกรศึกที่เขาฝึกฝนไว้ทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก และเวลานี้กองกำลังจักรวรรดิทั่วไปไม่อาจทำร้ายเขาได้อีก บวกกับเวลานี้เขาเริ่มฝึกฝนมหาเคล็ดขัดเกลาร่างอสูรสวรรค์ ความแข็งแกร่งของเขาจึงเพิ่มขึ้นในระดับที่สูงขึ้นไปอีกขั้น

ผิวหนังทั่วร่างกายเผยสีดำขลับเคลือบไว้

เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานหยิบกระบี่ของจักรวรรดิออกมาและสับฟันลงบนแขนของตนอย่างรุนแรง มีเพียงเสียง ‘กึก’ ดังขึ้นและเกิดรอยจาง ๆ บนแขนของเขาเท่านั้น!

“คงกระพันแล้ว!”

หนิงฝานยิ่งตื่นเต้นมาก

วันนี้เขาแข็งแกร่งยิ่งกว่ากองกำลังจักรวรรดิทั่วไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น หากฝึกฝนให้มากกว่านี้ มันเป็นไปได้ที่เขาจะบรรลุการขัดเกลาร่างกายในตำนาน!

เช่นนั้น ในวันถัดมา

ก่อนที่มันจะมืดเกินไป หนิงฝานลุกขึ้นพร้อมกับตรงไปที่หอคอยปราบอสูร

นี่คือสถานที่ลงชื่อเข้าใช้ใหม่ของเขา จะปล่อยโอกาสที่ดีเช่นนี้ไปได้อย่างไร

[ลงชื่อเข้าใช้หอคอยปราบอสูร ได้รับกระบี่อสูรเหนือบรรพกาล!]

[ลงชื่อเข้าใช้หอคอยปราบอสูร ได้รับกระดานหินผนึกอสูร!]

[ลงชื่อเข้าใช้หอคอยปราบอสูร ได้รับหยาดเลือดอสูรระดับศักดิ์สิทธิ์!]

“…”

หนิงฝานลงชื่อเข้าใช้ที่หอคอยปราบอสูรเป็นเวลาเก้าวันติด

เขาได้รับสมบัติยอดเยี่ยมมากมาย

จนกระทั่งวันที่สิบ

คิ้วของหนิงฝานขมวดแน่นเมื่อมาถึงภูเขาด้านหลัง

ณ ทางเข้าของภูเขาด้านหลัง มีผู้เฒ่าหลายคนตายตกนอนเกลื่อนอยู่บนพื้น

“หืม? มีผู้บุกรุกเข้ามาในภูเขา!”

หนิงฝานถึงกับตื่นตัว

ในช่วงไม่กี่วันถัดมา สำนักฝ่ายธรรมและปีศาจต่อสู้กันอีกครั้ง ด้วยเหตุนี้ หลัวชิงเซียนกับลี่ฉิงเทียนจึงไม่ได้อยู่ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์

อีกฝ่ายย่อมใช้ประโยชน์จากช่วงอันตรายนี้ลอบเข้าสู่พื้นที่ต้องห้ามของภูเขาด้านหลัง และทั้งหมดถูกวางแผนเอาไว้แล้ว!

“กล้าทำเรื่องป่าเถื่อนในอาณาเขตของเมียข้าหรือ! สมควรตาย!”

หนิงฝานก้าวไปด้านหน้าเล็กน้อย ก่อนจะทะยานขึ้นสำรวจภูเขาด้านหลัง

ด้านหน้าของหอคอยปราบอสูร

มีสองร่างลอบย่องเข้ามาอย่างลับ ๆ ร่างหนึ่งอ้วน ร่างหนึ่งผอม ทั้งสองมีออร่าปีศาจพวยพุ่งออกทั่วร่างกาย และพลังที่ปลดปล่อยออกมาก็เป็นพลังขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสุด

“พี่รอง เราเองก็เป็นแม่ทัพปีศาจภายในสำนักอสูรกลืนกิน ท่านไม่คิดว่าการขโมยไก่และลอบสังหารสุนัขเช่นนี้เป็นเรื่องน่าอายหรอกหรือ!”

ในเวลานี้ร่างผอมบ่นอุบ คมกระบี่ใหญ่ที่ถูกกระชับไว้ในมือยังเปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิต

“เจ้าสาม เจ้าจะไปรู้อะไร นี่เป็นโอกาสดีที่สุดที่เราจะได้รับพรยิ่งใหญ่!”

ร่างอ้วนกล่าวด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะชี้ไปยังหอคอยปราบอสูรแล้วกล่าวว่า “เจ้ารู้หรือไม่ว่าผู้ใดถูกคุมขังอยู่ภายในหอคอยปราบอสูรนี้?”

“ผู้ใดบ้างที่ถูกคุมขังอยู่ในหอคอยปราบอสูร? ก็แน่นอนว่าต้องเป็นผู้ไร้ความสามารถของฝ่ายเรา!” ร่างผอมกล่าวอย่างไม่เห็นด้วย

“ผิดแล้ว! เจ้าคิดผิดมหันต์!”

ร่างอ้วนส่ายศีรษะ จากนั้นมองชั้นบนสุดพร้อมกล่าวด้วยความตื่นเต้น “ข้าจะบอกบุญแก่เจ้า ผู้นำสำนักของเราบอกให้เรามาที่นี่ ผู้นำคนก่อนหน้าของสำนักอสูรกลืนกินของเราถูกคุมขังไว้ที่หอคอยปราบอสูรชั้นบนสุด จักรพรรดิอสูรผู้ทรงพลัง ขอบเขตการฝึกฝนไร้ผู้ใดเทียบได้ในโลกหล้านี้ เขาคือผู้นำแห่งสำนักอสูรทั้งเก้า และเป็นที่เคารพอย่างแท้จริงของฝ่ายปีศาจ!”

“อ๋อ! แท้จริงแล้วเป็นผู้นำสำนักคนก่อนของเรา!”

ร่างผอมถึงกับตกใจกับข่าวใหม่ที่ได้รับ

ช่วงเวลาอันรุ่งโรจน์ที่สุดของเผ่าปีศาจคือ ช่วงของเจ้าสำนักอสูรกลืนกินคนก่อน!

เวลานี้สำนักอสูรกลืนกินอยู่ในระดับต่ำที่สุดของเก้าสำนักปีศาจ แต่หากเจ้าสำนักคนก่อนกลับมา สำนักอสูรกลืนกินของพวกเขาจะกลับมาผงาดอีกครั้ง!

พวกเขาทั้งสองในฐานะอันดับหนึ่งแห่งสำนักจึงได้รับภารกิจช่วยเหลือเจ้าสำนักคนก่อน และแน่นอนว่าสถานะของพวกเขาในสำนักย่อมเพิ่มพูนขึ้นราวกระแสน้ำเชี่ยว

“ฮ่าฮ่า! เร่งลงมือเถิดพี่รอง เปิดผนึกหอคอยปราบอสูรนี้เพื่อช่วยเจ้าสำนักออกมา!”

ร่างผอมแทบจะรอไม่ไหว เขาต้องการพุ่งทะยานไปด้านหน้าเพื่อทำลายผนึกของหอคอยปราบอสูร

แต่อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้พลันมีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง

“เฮ้ย ไอ้อ้วนผอม พวกเจ้าคิดทำสิ่งใด!?”