ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 17 จักรพรรดิปีศาจทวนซื่อ ปราณกระบี่ล่องลอย!

ตอนที่ 17 จักรพรรดิปีศาจทวนซื่อ ปราณกระบี่ล่องลอย! (รีไรท์)

ณ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน ภูเขาด้านหลัง

ปราณปีศาจปกคลุมทั่วท้องฟ้า ใบหน้าอันน่าสะพรึงกลัวเผยรอยยิ้มเยือกเย็น

“ผู้ใดเป็นคนช่วยเหลือจักรพรรดิผู้นี้ทำลายผนึก?” สุ้มเสียงดังออกจากปราณปีศาจนั้น น้ำเสียงของมันรุนแรงราวกับท้องฟ้าคำราม

“เป็นข้า!”

ลี่ฉิงเทียนก้าวไปด้านหน้า มองใบหน้าปีศาจยักษ์ ร่างกายของเขาปลดปล่อยออร่าจักรพรรดิยุทธ์อย่างไร้ซึ่งความเกรงกลัวต่อคนตรงหน้า

“เจ้าคือ?”

“จักรพรรดิปีศาจฉิงเทียน!”

“โอ้! ดียิ่งนัก! ปรากฏว่าเป็นบุตรหลานแห่งวิถีปีศาจแห่งข้า!” ปราณปีศาจบนท้องฟ้าคำรามลั่น

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

เวลานี้ศิษย์และอาวุโสนับไม่ถ้วนแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์รีบรุดไปที่ภูเขาด้านหลัง พวกเขาทันได้เห็นฉากที่ลี่ฉิงเทียนอ้างตนว่าเป็นจักรพรรดิปีศาจฉิงเทียน

“ลี่ฉิงเทียน เจ้าคืออาวุโสสูงสุดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน เจ้าทรยศดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้เช่นไร!”

“ลี่ฉิงเทียน ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฏิบัติต่อเจ้าเป็นอย่างดี เหตุใดจึงคิดทำเช่นนี้!”

“ไอ้คนทรยศ! ไอ้กบฏ!”

“ลี่ฉิงเทียน เจ้าหลอกลวงเจ้านิกายและทำลายบรรพบุรุษข้า แสร้งทำตัวเป็นมนุษย์!”

“…”

อาวุโสแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนเผยความขุ่นเคืองและเริ่มสาปแช่ง

“อยากจะเรียกคำใดก็เชิญ เพราะหลังจากวันนี้ไปจะไม่มีนามของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนอีกแล้ว!”

ลี่ฉิงเทียนไม่สนใจ เขาไม่สามารถเป็นผู้ปกครองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ แต่อย่างไรเขาก็ยังเป็นเจ้าสำนักอสูรได้เช่นเดิม

โฮก! โฮก! โฮก!

ในเวลานี้เมื่อเห็นเหล่าศิษย์แห่งไท่เสวียนและอาวุโสมากมายกำลังสาปแช่ง ปีศาจมากมายนับไม่ถ้วนที่ได้รับอิสระจากหอคอยปราบอสูรพลันปะทุความโกรธแค้นออกมาในทันที

ปีศาจเหล่านี้ถูกจองจำในหอคอยปราบอสูรโดยดินแดนศักดิ์สิทธิ์มาเนิ่นนาน นับตั้งแต่หลายสิบปีจนถึงหลายร้อยปี และเวลานี้เมื่อพวกมันได้รับอิสระ พวกมันจึงต้องการแก้แค้น!

“โฮก! เอาชีวิตของชาวดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนมาสังเวยเสีย!”

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนเอ๋ย ข้า จักรพรรดิปีศาจหลิงเทียนไม่อาจอยู่ฝ่ายเดียวกับพวกเจ้า!”

“ฮ่า ๆๆ! ไม่คิดเลยว่าจะมีโลหิตและอาหารโอชะมากมายให้ข้าได้เพลิดเพลินหลังจากได้รับอิสระ!”

“มังกรอสูร! สังหารผู้คนทั้งหมดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนซะ!”

“…”

ผู้นำเผ่าปีศาจแข่งขันตะโกนกันจากทุกสารทิศ

“ศิษย์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนรับคำสั่ง กำจัดปีศาจ ปกป้องมนุษย์ และปกป้องไท่เสวียนแห่งนี้!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ อาวุโสแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ตะโกนลั่น เขาจัดระเบียบเพื่อเตรียมพร้อมต่อสู้กับศัตรู

อย่างไรก็ตาม

ภายในเวลาถัดมา

โฮก!

เสียงคำรามของปีศาจดังสนั่นสั่นสะเทือนโลกา จักรพรรดิปีศาจทวนซื่อคำรามพร้อมกับพลังใหญ่โตปกคลุมท้องฟ้า “ไสหัวไปให้พ้น มนุษย์ทุกตัวในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนจะเป็นอาหารลงสู่กระเพาะของจักรพรรดิองค์นี้เท่านั้น!”

ตู้ม!

ใบหน้าขนาดใหญ่ของปราณปีศาจคำรามลั่น ก่อนจะปลดปล่อยพลังชั่วร้ายอันน่าเกรงขามออก สิ่งนี้ทำให้ปีศาจทั้งหลายถูกข่มเหงและวิ่งหนีไปคนละทิศอย่างไม่ต้องการต่อสู้

“จบสิ้นแล้ว!”

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราพังทลายแล้ว!”

“ท่านจักรพรรดินีโปรดกลับมาช่วยพวกเราด้วย!”

ในเวลานี้ ทั้งศิษย์และอาวุโสทั้งหมดต่างสิ้นหวัง พวกเขาทำได้เพียงเฝ้ามองเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปราณปีศาจเหี้ยมโหด เมื่อจิตสังหารกดขี่ลงมา พวกเขาเพียงหลับตาลงเพื่อรอรับความตาย

ชิ้ง!

ในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง ทันใดนั้นปรากฏเสียงคมกระบี่แจ่มชัดดังขึ้นภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์!

บทเพลงกระบี่สั่นสะเทือนโลกา ตามด้วยการปะทุของพลังรุนแรง ฉีกขาดปราณปีศาจบนท้องฟ้าออกไปโดยตรง มันพุ่งมาจากระยะไกลและหยุดยืนตรงหน้าในพริบตา

ปราณกระบี่เปล่งประกายสว่างเจิดจ้า ดวงตาของทุกคนตกตะลึงจับจ้องอยู่ที่สิ่งนั้น!

“ผู้ใด!”

เมื่อเห็นปราณกระบี่รุนแรง ใบหน้าปีศาจถึงกับเปลี่ยนท่าที!

อะไร!

ในขณะนั้น ปราณกระบี่สับฟันออกเป็นแนวนอน ใบหน้าของปีศาจส่งเสียงร้องคำรามเจ็บปวด ปราณปีศาจจำนวนมากสูญสลายไปเมื่อเผชิญหน้ากับปราณกระบี่โดยตรง ใบหน้าของมันพังทลายและออร่าทมิฬทั้งหมดรีบเคลื่อนย้ายรวดเร็ว!

แต่มันยังไม่จบสิ้น!

ปราณกระบี่ยังคงเต็มไปด้วยพลังยิ่งใหญ่ เมื่อปราณกระบี่ระเบิดออกอีกครั้ง ปีศาจทั้งหมดที่อยู่โดยรอบต้องทุกข์ทรมานสาหัส ภายในดินแดนเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง ทุกหย่อมหญ้าเต็มไปด้วยโลหิตและเศษซากร่างกายเกลื่อนกลาด

ผ่านไปเนิ่นนาน

เมื่อปราณกระบี่เริ่มสงบสูญสลายไปในอากาศ เหล่าศิษย์และอาวุโสทั้งหมดจึงเริ่มตื่นตัว

“พวกเรายังไม่ตาย รอดแล้ว!”

“หืม? แล้วปราณกระบี่นี้มาจากที่ใด?”

“ต้องเป็นอาวุโสที่หลบซ่อนอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนของเราแน่!”

“ถูกต้อง เป็นเช่นนั้นแน่นอน เพื่อที่จะเอาชนะและกลืนกินจักรพรรดิปีศาจในกระบี่เดียว อีกทั้งยังสังหารปีศาจจำนวนมากได้ อาวุโสที่ซ่อนเร้นผู้นี้จะต้องเป็นจักรพรรดิยุทธ์ผู้แข็งแกร่งนั้นแน่นอน!”

“ฮ่า ๆ! หากมีจักรพรรดิยุทธ์หลบซ่อนตัวอยู่ในแผ่นดิน พวกเราย่อมรอดพ้น!”

“…”

เหล่าศิษย์และอาวุโสทั้งหมดต่างร่ำร้องหลังจากพบเจอภัยพิบัติ แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะมีจักรพรรดิยุทธ์ผู้แข็งแกร่งอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนของตน

“มันเป็นใคร!”

ในเวลานี้ บังเกิดเสียงคำรามลั่น และจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อผู้ถูกตัดขาดจากร่างจริงด้วยปราณกระบี่เมื่อครู่ กลายเป็นชายวัยกลางคนที่ถูกปกคลุมด้วยสีดำขลับ ลวดลายอักขระมากมายที่น่าสะพรึงปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา

ในเวลานี้ ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังปราณและโลหิต มีรอยเลือดไหลออกจากมุมปาก อีกทั้งปราณปีศาจจำนวนมากในร่างกายเริ่มสูญสลาย เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากปราณกระบี่เมื่อครู่

ในเวลานี้ ลี่ฉิงเทียนที่อยู่ด้านข้างก็พุ่งออกไปด้านหน้าพร้อมกล่าวเสียงแผ่ว “นั่นคือจักรพรรดิยุทธ์ที่ซุกซ่อนอยู่ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน แต่ข้าอยู่ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์มานานหลายปี ยังไม่เคยพบเจอเขาสักครั้ง!”

“ย่อมไม่ใช่จักรพรรดิยุทธ์ธรรมดา!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จักรพรรดิปีศาจทวนซื่อเผยความภูมิใจเล็กน้อย ในฐานะจักรพรรดิปีศาจแห่งสำนักอสูรกลืนกิน เขามีทักษะปีศาจที่เหนือกว่าสวรรค์และโลกา เขาสามารถกลืนกินปราณจิตวิญญาณทั้งหมดเพื่อฟื้นฟูพลังของตนเอง แน่นอนว่าสถานะของเขาแทบจะเรียกได้ว่าเป็นอมตะท่ามกลางขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์

แม้เขาจะถูกจับกุมไว้กว่าสามร้อยปีและความแข็งแกร่งลดลงมาก แต่เขาก็ยังมีฐานการฝึกฝนของจักรพรรดิยุทธ์อยู่ แต่เวลานี้อีกฝ่ายมีเพียงปราณกระบี่และสามารถทำร้ายเขาได้จนบาดเจ็บสาหัส แสดงให้เห็นว่าอีกฝ่ายมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับปรมาจารย์กระบี่

“ไม่เป็นไร! ไม่ว่ามันจะยอดเยี่ยมเพียงใด แต่เวลานี้พวกเรามีจักรพรรดิปีศาจถึงสอง ย่อมสามารถโค่นล้มมันผู้นั้นได้แน่ ตราบใดที่บุคคลนี้ถูกสังหาร ก็จะเหลือเพียงจักรพรรดินีเพียงหนึ่งเดียวของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน และสุดท้ายก็จะไม่มีอีกต่อไป เพราะนางจะเป็นคู่ต่อสู้ของข้า!”

ลี่ฉิงเทียนเผยรอยยิ้มเย็นชา

“ย่อมได้! แต่ก่อนจะลงมือ ข้าจำเป็นต้องฟื้นคืนกำลังเสียก่อน!”

จักรพรรดิปีศาจทวนซื่อพยักหน้า ก่อนจะเผยรอยยิ้มออก

เขามองดูฝูงปีศาจที่รายล้อมรอบ

แม้บางตนจะถูกสังหารโดยปราณกระบี่เมื่อครู่ แต่ก็ยังมีหลายตนที่สามารถทำลายผนึกและออกจากห้องคุมขังได้

“เหล่าสมุนน้อยทั้งหลาย จักรพรรดิองค์นี้ไร้ซึ่งพลังแล้ว ข้าขอยืมพลังพวกเจ้าหน่อยเถิด!”

“กลืนกินจิตวิญญาณ!”

เสียงคำรามลั่นเกรี้ยวกราด เผยพลังงานอันน่าสะพรึงปะทุออก พลังของมันกลืนกินดวงวิญญาณของปีศาจโดยรอบทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

อ๊ากกกก!!!

ในเวลานี้ปีศาจจำนวนมากถึงกับกรีดร้อง จากนั้นร่างกายของพวกมันก็ระเบิดออกและตายตกในที่สุด กลายเป็นกระแสพลังปราณบริสุทธิ์ราวกับกระแสน้ำเชี่ยวกราก พุ่งทะยานเข้าสู่ร่างกายของจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อ

ตู้ม! ตู้ม!

ในเวลานี้ ออร่าของจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อระเบิดออกรุนแรง!

เมื่อเห็นเช่นนี้ เปลือกตาลี่ฉิงเทียนถึงกับกระตุก ชายชราผู้นี้คืออมตะที่มีอยู่จริงของเก้าสำนักมหาอสูรผู้ยิ่งใหญ่ วิธีการของเขานับว่าน่าประทับใจยิ่ง!

“ฮ่า ๆ! ยอดเยี่ยมแล้ว!”

ตู้ม!

ในท้ายที่สุด ด้วยเสียงโหยหวนของปีศาจ พลังงานมากมายทะลักออกจากร่างของพวกมันไหลเวียนสู่ร่างของจักรพรรดิปีศาจทวนซื่อ และปราณปีศาจที่ถูกทำลายโดยปราณกระบี่เมื่อครู่กลับมาท่วมท้นอีกครั้ง ซ้ำยังดูเหมือนว่าคราวนี้มันน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าคราวแรกเสียอีก!

“ฆ่ามัน!”

ในเวลาเดียวกัน ลี่ฉิงเทียนตะโกนอย่างเย็นชา ออร่าขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ของเขาพวยพุ่งออกด้วยเช่นกัน

ตู้ม!

ในชั่วพริบตา เมื่อคลื่นพลังของจักรพรรดิยุทธ์ทั้งสองพุ่งออก ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดคล้ายจะสั่นคลอน

“ออกมารับความตายเสีย!”

ในเวลานี้จักรพรรดิปีศาจทวนซื่อและลี่ฉิงเทียนตะโกนพร้อมกัน

พรึ่บ!

ไร้สุ้มเสียงใดตอบสนอง แต่สิ่งที่ปรากฏขึ้นคือปราณกระบี่อันน่าสะพรึงกลัว!