ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 28 จักรพรรดินีจูบลา บุรุษนิรนามปรากฏตัว!

ตอนที่ 28 จักรพรรดินีจูบลา บุรุษนิรนามปรากฏตัว! (รีไรท์)

คำว่า ‘ต่อสู้จนตัวตาย’ ดังก้องอยู่ในห้องโถง เงาแห่งความตายผุดขึ้นในใจของทุกคน

ถูกต้องแล้ว!

ณ เวลานี้จะทำสิ่งใดได้อีกนอกจากต่อสู้จนกว่าจะตายตก!

นั่นคือเสียงของจักรพรรดิปีศาจแห่งเก้าสำนักมหาอสูรขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสมบูรณ์แบบ!

ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน มีเพียงจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนเท่านั้นที่อยู่ในขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ แม้ว่าหลัวชิงเซียนจะเป็นอัจฉริยะ แต่นางจะสามารถรับมือกับพวกเขาได้สักกี่ตนเชียว?

รับมือได้สองตน?

สี่ตน?

หรือหกตน?

“แน่นอน การต่อสู้จนตัวตายที่ข้ากำลังกล่าวไม่ใช่ว่าพวกเราจะตายตกในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ตอนนี้พวกเราสามารถใช้ประโยชน์จากการกระจายตัวของเก้าสำนักมหาอสูร และให้ข้าเป็นผู้นำกองกำลังแข็งแกร่งเพื่อเอาชนะพวกมัน!”

“แม้นี่จะเป็นโอกาสเพียงน้อยนิด แต่มันคือโอกาสสุดท้ายของพวกเรา!”

หลัวชิงเซียนกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ก่อนจะมองไปรอบห้องของทุกคนในห้องโถง

ทุกคนเงียบงัน

“ในเมื่อพวกเจ้าเงียบ ข้าจะถือว่าพวกเจ้าเห็นด้วย และข้าจะเริ่มเคลื่อนทัพในวันพรุ่งนี้!”

หลังกล่าวจบ หลัวชิงเซียนหันหลังพร้อมกับหายตัวเข้าไปด้านใน

เมื่อปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง นางก็มาหยุดยืนอยู่ในพระราชวังจักรพรรดินี

เวลานี้

ภายในวังของจักรพรรดินี หนิงฝานทราบแล้วว่าจักรพรรดิปีศาจแห่งเก้าสำนักมหาอสูรกำลังจะทำให้โลกใบนี้ชโลมไปด้วยหยาดโลหิต

เขาค่อนข้างประหลาดใจกับข่าวใหม่นี้เล็กน้อย ไม่คาดคิดเลยว่าจักรพรรดิปีศาจทั้งหกที่เปิดใช้ทักษะการฆ่าตัวตาย เพื่อฆ่าหนึ่งในร่างจำแลงของเขาจะกลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง นี่ทำให้ชายหนุ่มสงสัยว่าจักรพรรดิปีศาจทั้งหกตัวนั้นจะเป็นร่างจำแลงด้วยหรือไม่

“สามี!”

ยามนี้ หลัวชิงเซียนจ้องมองหนิงฝานด้วยแววตางดงามแลอาดูร สุดท้ายนางก็พูดออกมาเสียงอ่อนโยน “พรุ่งนี้ข้าจะนำทัพผู้ฝึกยุทธ์ที่แข็งแกร่งที่สุดของฝ่ายธรรมไปสังหารจักรพรรดิปีศาจแห่งเก้าสำนักมหาอสูร หากข้าไม่กลับมา สิ่งที่เจ้าต้องทำคือออกจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์โดยเร็ว!”

“ภรรยาข้า เจ้ากล่าวสิ่งใดกัน เจ้าย่อมได้กลับมาแน่นอน!”

เมื่อสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนของหลัวชิงเซียน หนิงฝานกลับรู้สึกทุกข์ใจ

สตรีผู้นี้ เห็นได้ชัดว่านางเป็นเพียงสตรีธรรมดาทั่วไป แต่เพราะสถานะจักรพรรดินี นางจึงต้องแบกรับภาระหนักอึ้งไว้บนบ่าอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง!

หนิงฝานทราบดีว่าความวุ่นวายที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ หากจักรพรรดินีคิดหลบหนีเพียงผู้เดียว นางสามารถกระทำทุกสิ่งได้ง่ายดายภายใต้ขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ของตน

อย่างไรก็ตาม หลัวชิงเซียนไม่เคยคิดที่จะหลบหนีเพียงลำพัง ในทางกลับกัน นางกลับเป็นผู้นำและต้องการคว้าชัยชนะมาสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนเพื่อให้โลกใบนี้สงบสุข

“ข้าก็คิดหวังเช่นนั้น!”

เพื่อให้หนิงฝานสบายใจ หลัวชิงเซียนเพียงพยักหน้าด้วยรอยยิ้มจาง

จากนั้นนางก็เผยรอยยิ้มงดงามก่อนจะกล่าวคำแผ่วเบา “สามี ข้าขอบคุณแล้ว หลายปีผ่านมานี้ข้าไม่เคยทำหน้าที่ภรรยาที่ดีสักครั้ง แต่เจ้าเป็นสามีที่ดีของข้าอย่างแท้จริง!”

พรึ่บ!

และในที่สุด นางโน้มตัวเข้ามาพร้อมจูบลงที่แก้มของหนิงฝานเป็นครั้งแรก

พรึ่บ!

ก่อนที่นางจะผละตัวออกและหายตัวไปอย่างรวดเร็ว

“สิ่งนี้เรียกว่าจูบลาหรือไม่?”

“ข้าขอรับไว้เพียงจูบนี้ แต่เรื่องการจากลา ลืมมันไปได้เลย!”

หนิงฝานแตะแก้มของตนเองอย่างแผ่วเบาก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา และสุดท้ายใบหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา

“เก้าสำนักมหาอสูร? บอกข้าทีเถิดว่าเหตุใดพวกเจ้าจึงไม่คิดที่จะหยุดมือและยังยืนกรานที่จะวิ่งไปมา เพื่อสร้างความทุกข์ใจให้กับภรรยาข้า!”

ขณะกล่าวคำ หนิงฝานหยิบกระบี่วิญญาณฟ้าออกมาก่อนจะใช้นิ้วเรียวลูบไล้คมศัสตราแผ่วเบา

“ข้าเคยได้ยินว่ายังไม่มีปราชญ์ยุทธ์ถือกำเนิดขึ้น แต่อย่างไรแล้ว ข้าไม่คิดว่าตัวข้าจะไม่สามารถทำลายข้อยกเว้นนี้ได้!”

“ไม่อาจรอถึงพรุ่งนี้ วันนี้ข้าจะส่งพวกเจ้ากลับบ้านเก่าเอง!”

ทันทีที่กล่าวจบ หนิงฝานพลันกระชับกระบี่ในมือพร้อมกับเดินไปตามเส้นทางภายในพระราชวังจักรพรรดินี ออกนอกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไปอย่างเงียบเชียบ

สายตาเหม่อลอยทอดยาวไปไกล สุริยันแทบจะลับขอบฟ้าหมดสิ้นแล้ว

“คืนนี้ถูกกำหนดแล้วว่าให้เป็นค่ำคืนแห่งการสังหาร!”

ไป!

จากนั้นร่างของชายหนุ่มก็กลายเป็นลำแสงพุ่งทะยานออกสู่ท้องนภาอันไกลโพ้น

…

สำนักอสูรพันปรารถนา

ด้วยสถานที่ตั้งเก่าของสำนักอสูรพันปรารถนาถูกทำลายทิ้งไปแล้ว เวลานี้พวกมันจึงต้องมาหลบอยู่ภายในหุบเขามืดมิด

สถานการณ์ปัจจุบันภายในสำนักอสูรพันปรารถนา

จักรพรรดิปีศาจเชียงอวี้ยืนอยู่กลางอากาศ รูม่านตาปีศาจคู่นั้นสะท้อนความเย็นชาและเผยอำนาจข่มเหง ร่างกายปลดปล่อยปราณปีศาจอันน่าสะพรึงกลัว นี่คือขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสมบูรณ์แบบ พลังอันยิ่งใหญ่ในโลกหล้า!

ด้านล่างมีผู้คนนับหมื่นจากสำนักอสูรพันปรารถนา แต่ละคนถือกระบี่ใหญ่หรือกระบี่ยาวไว้ในมือ ปลดปล่อยปราณปีศาจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้ายกระหายโลหิต

“สหายปีศาจเอ๋ย พวกเจ้าพร้อมหรือยังที่จะติดตามจักรพรรดิปีศาจผู้นี้ออกไปชำระล้างโลกทั้งใบด้วยโลหิต?”

ในเวลานี้ จักรพรรดิปีศาจเชียงอวี้เผยน้ำเสียงเย็นชาสั่นสะเทือนทั่วท้องฟ้า

“ฮ่า ๆ พวกข้าพร้อมแล้ว!”

“ฮ่า ๆ! พวกเราจะติดตามฝ่าบาทไปทุกหนแห่ง!”

“แน่นอน! ข้าจะขอร่วมสวาทกับสาวงามสักร้อยคน!”

“ฮี่ ๆ! เพียงร้อยเท่านั้นหรือ ข้าอยากรับสาวงามไว้ในอ้อมแขนสักหนึ่งพันคน!”

“…”

หลังจากนั้น ผู้คนนับหมื่นภายในสำนักอสูรพันปรารถนาส่งเสียงคำรามเสียงดัง เสียงของพวกเขาเผยความวุ่นวาย แต่ใบหน้าทุกคนกลับแสดงความยินดีและตื่นเต้นยิ่ง

“ฮ่า ๆ! ยอดเยี่ยมแล้ว!”

“จากนี้ไป โลกทั้งใบจะสั่นสะเทือนและยอมสยบใต้ฝ่าเท้าของพวกเรา!”

เมื่อได้เห็นภาพที่น่ายินดีนี้ จักรพรรดิปีศาจเชียงอวี้เผยรอยยิ้มโหดเหี้ยม แววตาเผยความดุร้ายออก

จากนั้น

สำนักอสูรพันปรารถนายังโห่ร้องอย่างตื่นเต้น พวกมันส่งเสียงยินดีปรีดาและต้องการจะออกจากหุบเขาแห่งนี้

ตู้ม!

ทว่าในตอนนั้นเอง บังเกิดเสียงดังสนั่นสั่นสะเทือนโลกใบนี้ขึ้นจากระยะไกล

เพลงกระบี่ร่ายรำราวมังกรคำรน

ท้องฟ้าสะเทือนเลือนลั่น

หลังจากนั้นปราณกระบี่แห่งสรวงสวรรค์ก็เผยออกมาทำให้โลกใบนี้สว่างไสว ด้วยลำแสงพร่างพราวส่องสว่างค่ำคืนที่มืดมิดให้สุกสกาวราวกับตอนกลางวัน!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ปราณกระบี่นับไม่ถ้วนร่วงหล่นจากท้องฟ้าราวกับห่าฝน!

ทุกปราณกระบี่เผยพลังอันน่าสะพรึงกลัวออก และพวกมันก็พุ่งเป้าเข้าหาผู้คนที่อยู่ภายในสำนักอสูรพันปรารถนา

“อ๊ากกก!”

เมื่อท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยปราณกระบี่ที่ร่วงหล่น

ผู้คนนับไม่ถ้วนจากสำนักอสูรพันปรารถนากรีดร้องอย่างแตกตื่นหลังจากถูกโจมตีด้วยปราณกระบี่ ร่างกายของพวกมันขาดสะบั้น โลหิตไหลรินราวกับกระแสน้ำเชี่ยวกราก!

“อ๊ากกกกกก!”

ในเวลานี้ เสียงกรีดร้องโหยหวนนับไม่ถ้วนดังกึกก้องอยู่ภายในสำนักอสูรพันปรารถนา เพียงชั่วครู่เดียวสาวกหลายหมื่นคนภายในสำนักอสูรพันปรารถนา กลับตายตกอย่างน่าอนาถและไม่มีผู้ใดรอดชีวิตได้!

“อันใดกัน!”

“มันเป็นผู้ใด!”

การเปลี่ยนแปลงอันน่าตื่นตระหนกเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน จักรพรรดิปีศาจเชียงอวี้เผยสีหน้าดำมืด รูม่านตาของเขาหดตัวลงรุนแรงด้วยความโกรธจัด

พรึ่บ!

ในเวลานี้ ปราณกระบี่สว่างวาบก่อนจะดับมืดลง ร่างหนึ่งปรากฏขึ้นพร้อมชุดคลุมสีเทา ใบหน้านั้นไม่อาจมองเห็นได้ชัดเจนนัก

ทันทีที่ชุดคลุมสีเทามาถึงสถานที่แห่งนี้ น้ำเสียงแหบแห้งเล็กน้อยพลันดังขึ้น

“ลูกน้อยเชียงอวี้ เจ้าจดจำบิดาผู้นี้ได้หรือไม่?”

ตู้ม!

หลังจากสิ้นเสียง จักรพรรดิปีศาจเชียงอวี้รู้สึกราวกับว่าศีรษะของตนถูกทุบด้วยค้อนยักษ์ สีหน้าของเขาพลันบิดเบี้ยว ก่อนจะยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความตกตะลึง

“เซียนกระบี่นิรนาม!”

“ไม่! เป็นไปไม่ได้! เซียนกระบี่นิรนามผู้นั้นตายตกไปแล้ว!”

“เมื่อสามปีที่แล้ว จักรพรรดิปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหกของพวกเราสังหารมันด้วยมือของพวกเขา!”

จักรพรรดิปีศาจเชียงอวี้คำรามลั่น ใบหน้าของเขาเผยความตื่นตระหนกอย่างถึงที่สุด

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานผู้ที่อาศัยเคล็ดลึกล้ำแปดเก้าเพื่อเปลี่ยนรูปลักษณ์ของร่างจำแลงส่ายศีรษะพร้อมเผยรอยยิ้ม “โอ้? เจ้ากำลังกล่าวถึงร่างจำแลงที่พวกเจ้าใช้วิธีระเบิดตนเองเพื่อสังหารใช่หรือไม่?”

“ว่ากระไรนะ!”

“ร่าง…ร่างจำแลง?!”

ทันทีที่ได้ยินเสียงตัวตนนิรนามของหนิงฝาน จักรพรรดิปีศาจเชียงอวี้คล้ายกับถูกสายฟ้าฟาด ใบหน้าเผยความตื่นตระหนกโดยสมบูรณ์!

ในเวลานั้น ผู้ที่ถูกจักรพรรดิปีศาจทั้งหกลากสู่นรกพร้อมกัน แท้จริงแล้วเป็นเพียงร่างจำแลงของบุคคลที่อยู่ตรงหน้านี้งั้นหรือ?

น่าขันยิ่งนัก!