ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 58 นักฆ่าแห่งหอคอยเมฆาโลหิต

ตอนที่ 58 นักฆ่าแห่งหอคอยเมฆาโลหิต (รีไรท์)

“ถูกต้อง!”

ขณะที่หนิงฝานกำลังจะทะยานออกจากห้องโถงพร้อมกับหลัวชิงเซียน เขาก็หันมามองผู้คนด้านล่างพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ข้าขอเตือนพวกเจ้าว่ายังมีปราชญ์ยุทธ์อีกหนึ่งคนในห้องโถงนี้!!!”

“ว่ากระไรนะ!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนในห้องโถงพลันตกตะลึง

“หึ ๆๆ…”

เสียงหัวเราะเย็นยะเยือกดังกึกก้องไปทั่วห้องโถง แล้วสัมผัสอันตรายก็พวยพุ่งออกมา ความโหดเหี้ยมที่ไร้ความปรานีแผ่ซ่านไปทั่วกระดูกสันหลัง

พรึ่บ!

เงาดำปรากฏขึ้นจากเงามืดภายในห้องโถง และในทันทีที่ชายชุดดำควบแน่นร่างกายสำเร็จ ก็ปรากฏเป็นชายชุดดำสวมหน้ากากเมฆาโลหิต ในมือถือกระบี่ยาวเปรอะเปื้อนเลือดสีแดงฉาน แรงกดข่มอันหนักหน่วงแห่งปราชญ์ยุทธ์ทะลักออกจากร่างกายของเขา

“อันใดกัน!”

“ปราชญ์ยุทธ์!”

“มีปราชญ์ยุทธ์อยู่ที่นี่!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ ใบหน้าของทุกคนภายในห้องโถงพลันบิดเบี้ยวทันที

“หน้ากากโลหิต นักฆ่าแห่งหอคอยเมฆาโลหิต!!!”

“หอคอยเมฆาโลหิต กลุ่มนักฆ่าอันดับหนึ่งของโลก มีพรรคพวกกระจัดกระจายไปทั่วดินแดนของราชวงศ์เทพขนนกมากมาย มีข่าวลือว่าตราบใดที่มีเงินรางวัลมากพอ พวกมันกล้าที่จะลงมือสังหาร ต่อให้เป็นองค์จักรพรรดิราชวงศ์เทพขนนกก็ไม่มีข้อยกเว้น!”

“หึ! เวลานี้ขันทีเว่ยและคนอื่น ๆ กำลังต่อสู้กับศัตรูทรงพลัง แล้วผู้ใดจะหยุดยั้งนักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตนี้ได้!”

“…”

ใบหน้าของทุกคนเผยความหวาดกลัวออกมา

เมื่อเผชิญหน้ากับปราชญ์ยุทธ์ พวกเขาเป็นได้เพียงมดปลวกเท่านั้น

ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงนักฆ่า!

หากไม่มีใครขวางกั้น โลหิตอาจหลั่งไหลไม่ต่างจากแม่น้ำเชี่ยวกราก และไม่อาจมีผู้ใดรอดชีวิตไปได้!

หนิงฝาน!

ทุกสายตาจับจ้องหนิงฝานที่กำลังจะจากไปโดยไม่รู้ตัว!

ตอนนี้ขันทีเว่ยกับคนอื่น ๆ กำลังต่อสู้กันอยู่ด้านบน และผู้เดียวที่จะช่วยชีวิตพวกเขาได้คือหนิงฝานเท่านั้น

“ฮ่า ๆ ดูทำเข้าสิ ข้ากำลังจะไปช่วยเหลือขันทีเว่ยและคนอื่น ๆ เพราะหากไม่ไป ข้าจะถูกมองว่าเป็นคนขี้ขลาดเอาได้!”

เมื่อเห็นว่าทุกสายตาของทุกคนกำลังร้องขอความช่วยเหลือ หนิงฝานพลันยกยิ้มเย็นชาขึ้นมา

พรึ่บ! พรึ่บ! พรึ่บ!

ในตอนนี้เอง ทุกคนหันมองหลินหลงเซี่ยงและองค์ชายทั้งหมด สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ ราวกับอยากจะบีบคอองค์ชายปากเสียให้ตายตกไปเสีย

หากไม่ใช่เพราะหลินหลงเซี่ยงกับคนอื่น ๆ ที่ยืนกรานบังคับให้หนิงฝานเข้าร่วมการต่อสู้อย่างชอบธรรม ในเวลานี้พวกเขาคงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายเช่นนี้

ท้ายที่สุดแล้ว แม้หนิงฝานจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิต แต่อย่างไรก็สามารถถ่วงเวลาไว้ได้ชั่วคราว และเพียงพอให้พวกเขามีเวลาหลบหนี

เวลานี้หากหนิงฝานยืนกรานที่จะจากไป พวกเขาทั้งหมดคงจะต้องจบชีวิตลงแล้ว

หลินหลงเซี่ยงตกใจกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของนักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิต มาตอนนี้เมื่อได้รับสายตาเหยียดหยามจากฝูงชน นี่ยิ่งทำให้เขารู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก

“ไอ้บัดซบ!”

“ข้าคือองค์ชาย พวกเจ้ากล้าดีอย่างไรถึงมองข้าเช่นนี้!”

หลินหลงเซี่ยงคำรามลั่น จากนั้นก็หันไปมองหนิงฝานแล้วกล่าวคำ “หนิงฝาน ในฐานะองค์ชายแห่งราชวงศ์เทพขนนก ข้าขอสั่งให้เจ้าลงมาหยุดนักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตเดี๋ยวนี้!”

“ถูกต้อง! เจ้าห้ามไปที่อื่น!”

“หากเราพบเจอปัญหาเพราะเจ้า เป็นเจ้าที่จะถูกตัดศีรษะ!”

“รีบลงมาช่วยพวกเรา!”

องค์ชายคนอื่น ๆ รีบตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

“ไอ้พวกโง่!”

หนิงฝานเย้ยหยัน ก่อนจะหันหลังจากไป

ฮ่า ๆ!

ตอนนี้เอง นักฆ่าแห่งหอคอยโลหิตพุ่งทะยานเข้าหาหลินหลงเซี่ยงที่กำลังคำรามบ้าคลั่ง ในขณะเผยรอยยิ้มเย้ยหยัน เขาก็สับฟันกระบี่เปื้อนเลือดในมือออกไปทันที

ฉึบ!

องค์ชายสองสามคนข้างกายหลินหลงเซี่ยงไม่ทันแม้แต่จะกรีดร้อง ศีรษะของพวกเขาถูกตัดขาด แล้วโลหิตก็สาดกระเซ็นไปทั่ววิหารทองคำ

อันใดกัน!

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว วิหารทองคำทั้งหมดพลันตกอยู่ในความวุ่นวายทันที ทุกคนไม่คิดสนใจสิ่งใดอีก ต่างหาทางหลบหนีเอาชีวิตรอดกันทั้งสิ้น

“ฮ่า ๆ องค์ชายสี่พระองค์… หนึ่งคนต่อหินวิญญาณห้าหมื่นก้อน เพียงกระบี่เล่มเดียว ข้าก็สามารถเก็บเกี่ยวหินวิญญาณสองแสนก้อนได้อย่างง่ายดายแล้ว!”

หลังจากตัดศีรษะองค์ชายทั้งสี่คนด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ลำแสงน่าหวาดกลัวเปล่งประกายออกจากดวงตาของนักฆ่าแห่งหอคอยเมฆาโลหิต

ทว่าเขายังไม่ออกเคลื่อนไหวต่อ แต่เงยหน้าขึ้นมองหนิงฝานที่กำลังจะจากไปแทน

“องค์ชายมีค่าเท่ากับหินวิญญาณห้าหมื่นก้อน”

“และปราญช์ยุทธ์มีค่า… หนึ่งล้านก้อน!”

“ตามข่าวที่ได้รับมา คนผู้นี้ตกอยู่ภายใต้คำสาปอมตะ ฮ่า ๆ หนึ่งล้านนี้หาได้ง่ายดายยิ่งนัก!”

ไป!

เมื่อตระหนักได้เช่นนี้ เขาก็ทะยานเข้าหาหนิงฝานพร้อมสับฟันกระบี่ออกไปอย่างรวดเร็ว

“ไอ้เวรเอ๊ย!”

หนิงฝานขมวดคิ้ว เมื่อเห็นว่านักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตไม่ได้สังหารหมู่ผู้คนภายในวิหารทองคำ แต่กลับพุ่งเข้าหาเขาแทน

เขาผลักหลัวชิงเซียนออกอย่างเบามือก่อนจะชี้นิ้วออกไป

ฟึ่บ!

ฉับพลันนั้น ปราณกระบี่ทั้งสองฟาดฟันกันจนบังเกิดเสียงระเบิด ก่อนที่วิหารทองคำจะพังทลายลงจากคลื่นพลังที่ปะทุออกมาของหนิงฝาน แล้วเขาในเวลานี้ก็ทะยานออกจากห้องโถงพร้อมกับพุ่งขึ้นไปในอากาศ

“จะหนีไปไหน!?”

นักฆ่าแห่งหอคอยเมฆาโลหิตไล่ตามไปติด ๆ ในสายตาของเขา หนิงฝานเปรียบเสมือนหินวิญญาณนับล้านที่เดินได้ และแน่นอนว่าเขาจะไม่ปล่อยอีกฝ่ายไปเป็นอันขาด!

ไป! ไป!

เช่นเดียวกัน ในขณะที่ทั้งสองทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า พวกเขาก็หายไปจากสายตาของทุกคนในพริบตา

“หนิงฝานระวังตัวด้วย!”

เมื่อเห็นร่างของสามีพุ่งขึ้นไปกลางเวหาโดยมีนักฆ่าไล่ตามหลังไปด้วย หลัวชิงเซียนก็ตะโกนออกมาพร้อมกับใบหน้าเป็นกังวล

“หึ! ไปเสีย… ไปให้พ้น!”

“เหอะ! ปราชญ์ยุทธ์นั้นน่าหวาดกลัว แต่นักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตนั้นน่าพรั่นพรึงยิ่งกว่า!”

“โชคดีที่ราชบุตรเขยหนิงอยู่ที่นี่ หากเขาไม่ล่อให้นักฆ่าออกไป พวกเราคงไม่รอดเป็นแน่”

“…”

ขุนนางและกองทัพทหารแห่งราชวงศ์เทพเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยความหวาดกลัว

สำหรับคนที่ตายตกไปอย่างหลินหลงเซี่ยง ไม่มีผู้ใดคิดสนใจเลยแม้แต่น้อย

…

หึ!

หนิงฝานพุ่งทะยานขึ้นสู่ความสูงระดับสามพันจั้ง เมื่อเห็นว่าไม่มีสิ่งใดอยู่รอบข้างนอกจากเมฆาหนาทึบแล้ว เขาก็พยักหน้าเล็กน้อยอย่างพึงพอใจก่อนจะหยุดเคลื่อนไหว

พรึ่บ!

ขณะที่หนิงฝานหยุดลง นักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตก็ไล่ตามเขาทัน

“ฮ่า ๆ ไยไม่หนีต่อเล่า!?”

นักฆ่าหอคอยเมฆาโลหิตยกยิ้มเย็นชา ก่อนจะกระชับกระบี่โลหิตในมือไว้แน่น

“หนี? ไม่ ๆๆ! ข้าแค่ไม่อยากให้คนอื่นเห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของข้าก็เท่านั้น!”

เวลานี้หนิงฝานรีบโบกมือปฏิเสธอย่างรวดเร็ว

เมื่อได้ยินวาจานี้ก็ราวกับได้รับฟังเรื่องขบขัน นักฆ่ากล่าวเย้ยหยันทันทีว่า “ความแข็งแกร่งที่แท้จริง? ฮ่า ๆ น่าขันยิ่งนัก เจ้ามีพลังอันใดกัน? เวลานี้เจ้าเป็นเพียงเศษขยะเพราะถูกคำสาปอมตะจัดการต่างหาก!”

“เป็นเรื่องน่ายินดีที่เจ้าจะได้สัมผัสกับความแข็งแกร่งของปราชญ์ยุทธ์ผู้นี้ ข้าสังหารคนไปแล้วนับหมื่นในชั่วชีวิตนี้ กระบี่ของข้ารวดเร็วไร้ผู้ใดเทียบ รับรองได้ว่าเจ้าจะไม่ทรมานแม้แต่น้อย!”

นักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตเผยรอยยิ้มน่าหวาดกลัว ก่อนจะเริ่มวาดกระบี่ในมือ

“งั้นหรือ!”

หนิงฝานเย้ยหยันอย่างเย็นชา แล้ววินาทีต่อมาขอบเขตปราชญ์ยุทธ์สวรรค์ขั้นที่สามก็ระเบิดออก เขาไม่ซุกซ่อนพลังอีกต่อไป มวลพลังมหาศาลปะทุออกมาอย่างรุนแรงจนอากาศรอบข้างสั่นสะเทือน มิหนำซ้ำ แรงกดดันหนักอึ้งยังกดทับนักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตจนแทบสิ้น

“อันใดกัน!”

“สวรรค์ขั้นที่สาม!!!”

เมื่อเห็นฉากนี้ การเคลื่อนไหวของนักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตถึงกับแข็งข้างไปในบัดดล รูม่านตาหดลงอย่างรวดเร็ว

ก่อนที่นักฆ่าจากหอคอยเมฆาโลหิตจะลงมือสังหารผู้ใด เขาจะต้องรวบรวมข้อมูลของเป้าหมายเสียก่อน และแน่นอนว่าก่อนจะมาที่นี่ เขาย่อมทราบถึงสถานการณ์ของหนิงฝานเป็นอย่างดีแล้ว

แม้จะมีพรสวรรค์ไร้ผู้ใดเทียบ แต่ก็ตกอยู่ภายใต้คำสาปอมตะและเป็นเพียงคนไร้ประโยชน์เท่านั้น!

แต่ตอนนี้คนที่ถูกเรียกว่า ‘ไร้ประโยชน์’ กลับปะทุพลังขอบเขตปราชญ์ยุทธ์สวรรค์ขั้นที่สามออกได้ ซ้ำยังแข็งแกร่งกว่าเขาหนึ่งระดับด้วย!

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!

“แล้วอย่างไร?”

“ข้าผู้นี้จะสังหารปราชญ์ยุทธ์สวรรค์ขั้นที่สามให้ได้เห็นเอง!”

นักฆ่าแห่งหอคอยเมฆาโลหิตคำรามลั่น ก่อนจะปลดปล่อยพละกำลังทั้งหมดสับฟันออกไปด้วยความเกรี้ยวกราด

ชิ้ง!

ปราณกระบี่สีเลือดทะยานเข้าหาหนิงฝานด้วยความเดือดพล่าน ความรุนแรงของมันสามารถตัดอากาศออกเป็นสองส่วนได้อย่างง่ายดาย

ตู้ม!

แต่ในเวลาต่อมา ภายใต้แววตาเกรี้ยวกราดของนักฆ่าแห่งหอคอยเมฆาโลหิต หนิงฝานก็ปลดปล่อยปราณกระบี่ออกมาเช่นกัน แล้วลำแสงสว่างวาบก็ทำลายปราณกระบี่ที่ยิ่งใหญ่ของอีกฝ่ายทันที ซ้ำยังแยกตัวออกนับไม่ถ้วนด้วย

ปราณกระบี่กลับกลายเป็นพายุห่าฝน

แล้วพุ่งเข้าหานักฆ่าโดยฉับพลัน!