ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 88 สยบอาณาจักรบูชาจันทรา!

ตอนที่ 88 สยบอาณาจักรบูชาจันทรา!

ณ สถานที่แห่งหนึ่งของพรมแดนราชวงศ์เทพขนนก

บนยอดเขาสูงตระหง่าน ปรากฏร่างใหญ่ร่างหนึ่งในชุดคลุมสีเทานั่งอยู่

“ไอ้บัดซบนั่น!”

แล้วร่างของคนผู้นั้นก็สั่นเทิ้มไม่หยุด เขาคำรามออกอย่างเกรี้ยวกราด สุ้มเสียงนี้ดังกึกก้องราวกับผืนนภาถูกฉีกกระชาก ภูผาเคลื่อนจนบริเวณโดยรอบสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

“ไอ้สารเลว! มันเป็นผู้ใดกันถึงบังอาจมาทำลายแผนการของข้า!”

ร่างในชุดสีเทาเผยดวงตามืดมน ใบหน้าบิดเบี้ยวจนอัปลักษณ์ยิ่ง

หลังจากระบายความโกรธออกมาจนสิ้น เขาก็พึมพำกับตนเอง “โชคดีที่เป็นพันธสัญญาเลือดของจักรพรรดิหมานแห่งอาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือที่ถูกทำลาย อย่างไรแล้วมันก็ไม่ส่งผลกระทบต่อแผนการร้อยอาณาจักรเล็กบุกดินแดนใหญ่!”

“ฮึ่ม! ฝากไว้ก่อนเถอะ ข้าจะกลับมาจัดการเจ้าแน่หลังจากแผนการนี้สำเร็จ!”

หลังผ่อนคลายจิตใจแล้ว ร่างในชุดสีเทาก็กลับมาหมกมุ่นกับการจัดการร้อยอาณาจักรเล็กอย่างลับ ๆ ผ่านพันธสัญญาเลือดต่อ

…

หลังออกจากค่ายกองทัพคนเถื่อนแดนเหนือแล้ว หนิงฝานก็กลับสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนทันที

“บุคคลนิรนาม?”

“ร้อยอาณาจักรเล็กบุกรุก?”

“ในเมื่อเจ้าต้องการเล่น เช่นนั้นก็มาเล่นกันเถิด!”

ผ่านมาครึ่งทาง

หนิงฝานพลันหยุดฝีเท้าลง ขณะที่ดวงตาเปล่งประกายขึ้นมา

จู่ ๆ ชายหนุ่มก็เอ่ยเสียงแผ่วเบา “เคล็ดหวนคืนชีวิต!”

เพียงคำพูดเดียว พลังงานไร้ลักษณ์ก็ปะทุออกจากร่างกาย ก่อนที่จะเกิดร่างจำแลงอีกหนึ่งร่างควบแน่นขึ้นมาภายในห้วงความว่างเปล่า จากนั้นจึงเพิ่มพูนเป็นหลายร้อยร่าง

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้ร่างจำแลงมานานแล้ว แต่ด้วยขอบเขตการฝึกฝนที่เพิ่มขึ้น เขาจึงฝึกฝนมันได้โดยสมบูรณ์ แล้วหนิงฝานก็แยกร่างออกเป็นพันร่างภายในอึดใจเดียว

แน่นอนว่าเพราะร่างจำแลงเหล่านี้ไม่ได้ฝึกฝนมานาน ความแข็งแกร่งของมันจึงมีเพียงสองถึงสามในสิบของความแข็งแกร่งที่แท้จริงเท่านั้น

ทว่าด้วยความแข็งแกร่งปัจจุบันของเขา แม้ว่าจะเป็นความแข็งแกร่งเพียงสองถึงสามในสิบ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ปราชญ์ยุทธ์สามสวรรค์ขั้นกลางจะสามารถเอาชนะได้โดยง่าย นับประสาอะไรกับสามสวรรค์ขั้นต้นแห่งปราชญ์ยุทธ์

หลังจากแยกออกเป็นร้อยร่างแล้ว หนิงฝานยังไม่ได้หยุดมือในทันที

“พระราชลัญจกร ไป!”

เขากล่าวคำเบาอีกครั้ง พลังในกายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง พระราชลัญจกรนับร้อยควบแน่นขึ้นบนฝ่ามือจำนวนนับครั้งไม่ถ้วน จนกระทั่งถึงร้อย

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จสิ้น หนิงฝานพลันรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย

“ไปได้แล้ว พวกเจ้าแต่ละคนจงไปผนึกพระราชลัญจกรต่อจักรพรรดิเหล่านั้น ข้าต้องการให้จักรพรรดิร้อยอาณาจักรเล็กยอมจำนนต่อข้าทั้งหมด!”

หลังจากที่ร่างจำแลงได้รับคำสั่ง ทั้งหมดก็พยักหน้ารับ ในมือทุกตนถือพระราชลัญจกรเอาไว้ ก่อนจะพุ่งทะยานออกไปทุกทิศทาง และแน่นอนว่าเป้าหมายคือจักรพรรดิแห่งร้อยอาณาจักรเล็ก!

หลังจากมองร่างจำแลงหลายร้อยออกไปพร้อมกับพระราชลัญจกร หนิงฝานยกยิ้ม ก่อนจะมุ่งหน้ากลับสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน

…

เช้าตรู่วันถัดมา หลัวชิงเซียนตื่นขึ้นในพระราชวังจักรพรรดินี นางบอกลาหนิงฝานและจะกลับไปเมืองเทพขนนกเพื่อขอความช่วยเหลือ

แต่ก่อนที่นางจะได้ออกจากพระราชวังจักรพรรดินี หลี่ฝูเฟิงกับเหล่าผู้อาวุโสระดับสูงของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนได้มาหยุดรอที่หน้าประตูด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแล้ว

“องค์จักรพรรดินี พวกเรามีข่าวดี!”

หลัวชิงเซียนเผยสีหน้าสับสนก่อนจะถามว่า “เจ้านิกายหลี่ ยามนี้อาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือกำลังรุกรานดินแดนของเรา พวกเราติดอยู่ในสงคราม แล้วจะมีข่าวดีได้อย่างไร?”

หลี่ฝูเฟิงกล่าวคำอย่างตื่นเต้น “ฝ่าบาท สิ่งที่ข้าจะบอกท่านคือข่าวดีเกี่ยวกับการรุกรานของอาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือ… เราสอบถามจากหน่วยข่าวของพวกเราแล้ว เวลานี้อาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือถอนกำลังออกไปจากชายแดนจนหมดสิ้นแล้ว!”

“ถอยงั้นหรือ? เป็นข่าวจริงหรือไม่?!”

หลัวชิงเซียนได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกประหลาดใจขึ้นมา ทหารม้าเหล็กแห่งอาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือนับแสนตายตกในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน ย่อมเป็นเหตุทำให้จักรพรรดิหมานขุ่นเคือง และอาจจะต้องการยกทัพบุกรุกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนเป็นการส่วนตัวด้วย

แต่เหตุใดพวกเขาจึงยกทัพถอยกลับ?

“เป็นความจริง!”

“ทั้งหมดเป็นความจริง!”

“ข้าไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับค่ายทหารคนเถื่อนแดนเหนือ ในชั่วข้ามคืนกองทัพทั้งหมดถอนกำลังนับล้านนายออกและกลับสู่อาณาจักรของตนเอง หน่วยข่าวกรองของพวกเราติดตามพวกเขาไปจนถึงอาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือ แล้วจึงกลับมารายงานข่าวนี้!”

หลี่ฝูเฟิงกล่าวคำอย่างมั่นใจ

“เรื่องนี้…”

หลัวชิงเซียนเผยสีหน้าสับสน จากนั้นนางหันกลับไปมองหนิงฝานข้างกาย “สามี อาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือถอนกำลังแล้ว เรื่องนี้ผิดแปลกนัก เป็นไปได้หรือไม่ว่าอาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือมีแผนการที่ยิ่งใหญ่รออยู่?”

“ภรรยา มันไม่ดีงั้นหรือที่อาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือล่าถอย? เหตุใดเจ้าจึงคาดเดาไปเรื่อยเช่นนี้!” หนิงฝานยักไหล่

“แต่ว่า?”

หลัวชิงเซียนกำลังจะอ้าปาก แต่ก็ถูกหนิงฝานขัดจังหวะ “เอาล่ะ ๆ อย่าได้กังวลเลย ตอนนี้เหล่าอาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือถอยกลับไปแล้ว เจ้าไม่จำเป็นต้องรีบกลับเมืองเทพขนนกแล้ว เวลานี้เรากลับมาที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนอันคุ้นเคย ก็สมควรจะพักผ่อนที่นี่สักหน่อย!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้แล้ว หลี่ฝูเฟิงและคนอื่น ๆ ต่างพยักหน้าเห็นด้วย

“สิ่งที่เซียนกระบี่หนิงกล่าวมาเป็นความจริง เวลานี้อาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือล่าถอยหมดแล้ว ข้าว่าพวกเราควรจัดงานเฉลิมฉลอง!”

“องค์จักรพรรดินี นี่ช่างเป็นเรื่องยากที่เราจะได้พบเจอกันสักครา ข้าเห็นควรว่าท่านน่าจะอยู่ที่นี่ก่อนสักพัก!”

“เซียนกระบี่หนิง จักรพรรดินี พวกเราไม่ได้ฟังการฝึกฝนวิทยายุทธ์ของพวกท่านมานานแล้ว!”

“…”

หลี่ฝูเฟิงและคนอื่น ๆ กล่าวออกเช่นนี้ หลัวชิงเซียนจึงสลัดความกังวลก่อนหน้าพร้อมเผยท่าทีผ่อนคลายลง

“ตกลง!”

ตอนนี้หลัวชิงเซียนเลิกสงสัยแล้วว่าทำไมอาณาจักรคนเถื่อนแดนเหนือจึงล่าถอย

…

ขณะที่หนิงฝานและหลัวชิงเซียนพักอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน

ณ พื้นที่เขตแดนระหว่างอาณาจักรบูชาจันทรากับราชวงศ์เทพขนนก

อาณาจักรบูชาจันทราถูกบงการโดยบุคคลลึกลับ และพวกเขาก็นำกองทัพนับล้านบุกรุกดินแดนของราชวงศ์เทพขนนก

แต่เช่นเดียวกับจักรพรรดิหมาน อาณาจักรบูชาจันทราไม่ได้เข้าสู่ดินแดนของราชวงศ์เทพขนนก ทว่าถูกร่างร่างหนึ่งหยุดไว้ที่เขตแดนก่อน

พรึ่บ!

ในวันนี้บนท้องฟ้าเหนือกองทัพนับล้าน ร่างจำแลงของหนิงฝานปรากฏตัวขึ้น

“เป็นผู้ใด!”

“เป็นผู้ใดกล้าหาญบุกรุกเข้าสู่อาณาจักรบูชาจันทรา คิดรนหาที่ตายงั้นหรือ!”

“ยิง! ยิงมันให้ร่วง!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ กองทัพทหารของอาณาจักรบูชาจันทราพลันคำรามลั่นทันที

ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!

ทหารนับแสนยกคันธนูพร้อมยิงออก เสียงฉีกอากาศดังแสบแก้วหู และลูกศรนับแสนก็พุ่งทะยานเข้าหาร่างจำแลงของหนิงฝาน

กึก!

ทว่ายามนี้เองร่างจำแลงของหนิงฝานเหยียดมือออกไป ฝ่ามือนั้นปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ไร้ผู้ใดเทียบออกมา แล้วห่าฝนลูกศรนับแสนก็กลายเป็นแข็งค้างอยู่กลางอากาศ

ตู้ม!

ร่างจำแลงของหนิงฝานสะบัดมือ ฝนลูกศรทั้งหมดพุ่งกลับหลังพร้อมกับพลังอันน่าสะพรึงกลัว

ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!

ห่าฝนลูกศรพุ่งทะยานเข้าหาทหารของอาณาจักรบูชาจันทราโดยตรง ค่ายทหารทั้งหมดพลันเกิดการนองเลือดทันที

“ผู้ใดกล้าหาญรุกรานกองทัพอาณาจักรบูชาจันทรา!”

จักรพรรดิแห่งอาณาจักรบูชาจันทราตื่นตระหนกกับพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฏด้านนอก เขารีบพุ่งออกจากกระโจมใหญ่ ร่างกายใหญ่โตนั้นสวมเสื้อคลุมสีขาวพระจันทร์ไว้ ออร่าแห่งปราชญ์ยุทธ์สวรรค์ขั้นที่สามเปิดเผยออกอย่างไม่ปิดกั้น

“จักรพรรดิแห่งอาณาจักรบูชาจันทรา ยอมจำนนต่อข้าซะ!”

เมื่อเห็นจักรพรรดิแห่งอาณาจักรบูชาจันทราปรากฏ ร่างจำแลงของหนิงฝานเปิดปากตะโกนทันที

“ไอ้สารเลว! เจ้าเป็นผู้ใดแล้วมาจากที่ไหน!”

“ไม่เพียงแต่สังหารกองทัพทหารของข้า ทว่ายังกล้ากล่าวคำยโส!”

“จงไปตายเสีย!”

จักรพรรดิแห่งอาณาจักรบูชาจันทราคำรามพร้อมปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์

ตู้ม!

พลังของปราชญ์ยุทธ์สวรรค์ขั้นที่สามปะทุออกจากร่างกาย ร่างใหญ่กำยำพุ่งทะยานขึ้นฟ้า เขาพลิกฝ่ามือเปิดเผยตราประทับขนาดใหญ่ในสี่ทิศทาง แล้วผนึกจันทราสีเงินก็ปรากฏสู่สายตาของร่างจำแลงของหนิงฝาน

“ประทับศักดิ์สิทธิ์บูชาจันทรา ไป!”

จักรพรรดิแห่งอาณาจักรบูชาจันทราเปิดเผยผนึกยิ่งใหญ่ในมือ มันทะยานขึ้นไปก่อนจะปลดปล่อยอำนาจสะกดข่มออกมาอย่างต้องการสังหารร่างจำแลงของหนิงฝาน

“ฮ่า ๆ นับว่ายอดเยี่ยมแล้ว ๆ”

ร่างจำแลงของหนิงฝานยกยิ้มเย้ยหยัน เขาเพียงปลดปล่อยปราณกระบี่ออกไป ปราณกระบี่พุ่งทะยานเข้าหาผนึกจันทราศักดิ์สิทธิ์ก่อนจะระเบิดออก เวลานี้มันกลายเป็นปราณกระบี่ที่ปกคลุมผนึกจันทราศักดิ์สิทธิ์เอาไว้อย่างมั่นเหมาะ

“อันใดกัน!”

“เป็นไปไม่ได้!”

ปราณกระบี่กักขังมันไว้พร้อมปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ไร้ทางต้านออกมา ก่อนจะสยบจักรพรรดิแห่งอาณาจักรบูชาจันทราโดยสมบูรณ์!