ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 112 คิดแตะต้องเมียข้า? ลองถามกระบี่ในมือข้าดู!

ตอนที่ 112 คิดแตะต้องเมียข้า? ลองถามกระบี่ในมือข้าดู!

“นายท่านจวินซ่าง!”

กลุ่มปราชญ์ยุทธ์แห่งราชวงศ์เทพขนนกที่นำโดยขันทีเว่ยตกตะลึงทันที หลังจากได้ตระหนักถึงสิ่งที่เรียกว่าค่ายกลเทพสงคราม จิตใจของพวกเขาถึงกับเผยความตื่นตระหนก

ทั้งหมดสบตากันและกัน ผู้พิทักษ์สุสานกับคนอื่น ๆ เงยหน้าขึ้นมองการต่อสู้อย่างดุเดือดในอากาศ

พรึ่บ! พรึ่บ! พรึ่บ!

เพียงพริบตา ปราชญ์ยุทธ์กว่าร้อยคนนำโดยผู้พิทักษ์สุสานกลายเป็นเส้นแสงพุ่งทะยานไปด้านหน้าอย่างพร้อมเพรียง

“อย่ามาที่นี่!”

เมื่อเห็นผู้พิทักษ์สุสานและคนอื่น ๆ รีบรุดเข้ามาอีกครั้ง หลัวชิงเซียนพลันตะโกนลั่น

แม้จะกล่าวออกไปเช่นนั้น แต่อย่างไรนางก็ย่อมต้องการความช่วยเหลือ ทว่าการต่อสู้ในเวลานี้ไม่ใช่สิ่งที่ปราชญ์ยุทธ์จะสามารถเข้าร่วมได้ และพวกเขาจะตายตกโดยเปล่าประโยชน์!

“จาก… คำสั่งของจวินซ่าง… พวกข้า… มาช่วยจักรพรรดินี!”

ในเวลานี้ ผู้พิทักษ์สุสานกล่าวเสียงดัง ก่อนจะทะยานขึ้นสู่ความว่างเปล่าพร้อมกับทุกคน

“จวินซ่าง?”

หลัวชิงเซียนตกตะลึง ทว่าความกังวลบนใบหน้ายังไม่ผ่อนคลายลงแม้แต่น้อย!

แม้ว่านางจะเคารพและชื่นชมจวินซ่างมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ราชวงศ์เทพขนนกอยู่ในจุดที่ต้องแลกชีวิตและความตาย จวินซ่างไม่เคยเปิดเผยตัวตนมาก่อน อาจเป็นเพราะความแข็งแกร่งของเขา เขาจึงไม่สามารถมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ได้

ตอนนี้แม้ว่าเขาจะส่งผู้พิทักษ์สุสานและคนอื่น ๆ เข้ามา มันก็ไม่มีประโยชน์ เกรงว่าจะเพิ่มจำนวนโครงกระดูกเสียมากกว่า!

ตู้ม!

ขณะที่หลัวชิงเซียนเพลี่ยงพล้ำ สามผู้ยิ่งใหญ่ก็เข้าหานางในระยะประชิด หญิงสาวพยายามใช้กระบี่ในมือต่อต้าน ก่อนที่จะระเบิดคลื่นพลังทำลายล้างออกมา!

“กลับไป!”

หลัวชิงเซียนกระอักโลหิตออกมาคำโต แววตาคู่งามเต็มไปด้วยความวิตกกังวล

พลังงานบ้าคลั่งนี้เพียงพอที่จะสังหารทุกคนซึ่งอยู่ภายใต้ขอบเขตปราชญ์ยุทธ์ได้

หากผู้พิทักษ์สุสานและคนอื่น ๆ ถูกทุบตี ย่อมต้องมีผู้ตายตกจำนวนมาก

อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตานั้น

“อะ…ไร!!!”

เมื่อเห็นพลังงานบ้าคลั่งนั้น ผู้พิทักษ์สุสานพลันคำรามลั่น เขาปลดปล่อยพลังงานใส่จิ้งจอกเก้าหางด้านข้าง และพลังนั้นก็สะท้อนไปยังปราชญ์ทั้งสองแห่งโลกันต์ จากนั้นจึงสะท้อนกลับไปหาจักรพรรดิทั้งเจ็ดอีกครั้ง…

เพียงอึดใจเดียว กลุ่มปราชญ์ยุทธ์ที่นำโดยผู้พิทักษ์สุสานก็เข้าพัวพันด้วยพลังงานไร้สิ้นสุด ทุกพลังต่างกระจัดกระจายออกไปในอากาศ!

เฮ้ เฮ้ เฮ้!

เวลานี้ความบ้าคลั่งของพลังงานไร้สิ้นสุดแผ่ออกไปทั่วทุกร่างกาย หลังจากที่พลังมหาศาลสูญสลายไป และไม่มีผู้ใดได้รับบาดเจ็บ

“หืม?”

ฉากนี้ไม่เพียงแต่จะสร้างความประหลาดใจให้กับหลัวชิงเซียน แต่ยังดึงดูดความสนใจของสามผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างรวดเร็ว

ฟึ่บ!

ขณะนี้ปราชญ์ยุทธ์กว่าร้อยคนที่นำโดยผู้พิทักษ์สุสานยืนเรียงอยู่ภายในความว่างเปล่า ตรวนพลังงานเชื่อมต่อร่างของปราชญ์ยุทธ์ก่อเป็นค่ายกลต่อสู้ขนาดใหญ่ปรากฏ ตอนนี้เองปราชญ์ยุทธ์ทั้งหมดปลดปล่อยออร่าของครึ่งก้าวสู่ขอบเขตเทพยุทธ์

“หืม? ครึ่งก้าวสู่ขอบเขตเทพยุทธ์!”

“นี่คือค่ายกลสัประยุทธ์!?”

“น่าสนใจนี่ เพียงแค่จัดค่ายกลคราวเดียวก็สามารถทำให้ปราชญ์ยุทธ์ถึงกับมีพลังครึ่งก้าวสู่ขอบเขตเทพยุทธ์ได้แล้ว!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ สามผู้ยิ่งใหญ่ต่างก็เผยความประหลาดใจผ่านสีหน้า

สำหรับหลัวชิงเซียนนั้นตื่นตระหนกยิ่งกว่า “พวกเจ้า?”

“นี่คือ… นายท่านจวินซ่าง… มอบให้… ค่ายกลเทพสงคราม… องค์จักรพรรดินี… ให้พวกเรา… ช่วยท่าน!”

ขณะนี้ผู้พิทักษ์สุสานไม่ได้อธิบายอะไรนัก เพียงแต่เข้าร่วมการต่อสู้ในทันที

หลัวชิงเซียนพยักหน้า ใบหน้าเริ่มผ่อนคลายลง

“ฮ่า ๆ กลุ่มมดปลวกเข้าร่วมการต่อสู้ คิดใช้ค่ายกลบ้า ๆ นั่นจัดการพวกเราหรือ?”

สามผู้ยิ่งใหญ่ยิ้มเย็นชา แววตาเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

“ตาย!”

หลัวชิงเซียนไม่คิดตอบกลับ แต่กระชับกระบี่เทพขนนกในมือไว้มั่น

บังเกิดเสียงดังสนั่น!

เหล่าปราชญ์ยุทธ์ด้านหลังใช้ค่ายกลเทพสงครามติดตามมาด้านหลัง

ฉับ!

หลัวชิงเซียนกระชับกระบี่เทพขนนกในมือ พร้อมฟาดฟันกระบี่ออกไป นี่คือการเผชิญหน้าอย่างไร้ที่เปรียบราวกับนางต้องการจะตัดขาดโลกและท้องฟ้าแห่งนี้ในคราวเดียว

ตู้ม!

เหล่าปราชญ์ยุทธ์พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อปลดปล่อยพลังของตนเองภายในค่ายกลเทพสงคราม พลังงานควบแน่นที่ร่างกายของผู้พิทักษ์สุสานก่อนที่ผู้พิทักษ์สุสานจะปล่อยหมัดตรงออกไป ลำแสงศักดิ์สิทธิ์สะท้านสวรรค์ทะยานออกไป พร้อมกับปราณกระบี่ของหลัวชิงเซียนโจมตีสามผู้ยิ่งใหญ่โดยตรง!

“ฮึ่ม! แมลงเม่าเพียงหนึ่งฝูง คิดอยากเขย่าต้นไม้งั้นหรือ? ไร้สาระ!”

สามผู้ยิ่งใหญ่เอ่ยเย้ยหยัน ในแววตาเผยความเย็นเยียบ อาวุธเทพในมือปลดปล่อยพลังใส่ปราชญ์ยุทธ์แห่งราชวงศ์เทพขนนกด้วยพลังทำลายล้างไร้ผู้ใดเทียบ

ตู้ม!

ชั่วพริบตา บนเวหาก็บังเกิดการระเบิดออกอย่างรุนแรง ทั้งปราณกระบี่ของหลัวชิงเซียนและลำแสงศักดิ์สิทธิ์จากปราชญ์ยุทธ์ทั้งหมดล้วนถูกกวาดล้างจนสิ้น

อย่างไรก็ตาม เวลานี้ชาวเมืองของเมืองเทพขนนกถึงกับตกตะลึง

เพราะปราชญ์ยุทธ์สามารถต่อสู้กับสามผู้ยิ่งใหญ่ได้โดยการจัดค่ายกล!

ด้วยความช่วยเหลือจากเหล่าปราชญ์ยุทธ์ แรงกดดันในใจของหลัวชิงเซียนลดลงไปมาก

กลับกันหลังจากการระเบิดครั้งใหญ่ปรากฏขึ้น สามผู้ยิ่งใหญ่รู้สึกไม่พอใจกับผลลัพธ์เล็กน้อย ราวกับว่าพวกเขาถูกฝูงมดยั่วยุ!

แน่นอนว่าทั้งสามระเบิดการโจมตีครั้งต่อไปออกมาทันที

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

พลังงานไร้สิ้นสุดพวยพุ่งออกจากด้านหลังของสามผู้ยิ่งใหญ่ แล้วพลังงานอันน่าสะพรึงสามดวงก็ปรากฏขึ้น

หลังจากนั้น สามผู้ยิ่งใหญ่หยิบยกอาวุธเทพทั้งสามอีกครั้ง!

เมื่อเห็นเช่นนี้ จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนจึงประสานร่วมกับเหล่าปราชญ์ยุทธ์เพื่อตั้งรับ

ทันทีทันใด พลังครึ่งก้าวสู่ขอบเขตเทพยุทธ์ระเบิดออกบนท้องฟ้า!

ครืน!

ชั่วครู่ต่อมา เสียงคำรามสั่นสะเทือนไปทั่วแผ่นดิน อากาศถูกฉีกกระชาก บรรยากาศกดทับด้วยพลังมหาศาลราวกับสวรรค์และโลกถูกแยกออก จักรวาลคล้ายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ในคราวนี้

สิบครั้ง!

ร้อยครั้ง!

พันครั้ง!

ยิ่งเวลาผ่านไป เหล่าราชวงศ์เทพขนนกยิ่งแบกรับความหนักอึ้ง ความยินดีในคราวแรกเริ่มหมดลง

สถานการณ์เริ่มไม่ดีแล้ว!

แม้ว่าปราชญ์ยุทธ์จะสามารถใช้พลังครึ่งก้าวสู่ขอบเขตเทพยุทธ์โดยอาศัยค่ายกลเทพสงคราม แต่สุดท้ายแล้วนี่ไม่ใช่พลังที่แท้จริงของพวกเขา ในคราวแรกพวกเขาอาจจะเผชิญหน้าได้ แต่เมื่อพลังถูกใช้ออกไปอย่างต่อเนื่อง ค่ายกลเทพสงครามก็ยิ่งอ่อนแอ!

ในไม่ช้า พลังของพวกเขาก็หมดลง

“ง้าวผานอู่!”

“กระจกเทพแปดเร้นลับ!”

“เจดีย์เทพหมื่นอสูร!”

สามผู้ยิ่งใหญ่คำรามลั่น และอาวุธเทพในมือของทั้งสามก็เริ่มเปล่งประกายลำแสงศักดิ์สิทธิ์ทันที ราวกับว่ามีพระอาทิตย์สามดวงกำลังขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมกัน!

ตู้ม!

อาวุธเทพศักดิ์สิทธิ์มากด้วยพลังอมตะ โจมตีเข้าใส่จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนและปราชญ์ยุทธ์ทั้งหมดโดยตรง

จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนได้รับบาดเจ็บสาหัส ภายใต้พลังที่รุนแรง นางกระอักโลหิตคำโตออกจากร่างกาย ลมหายใจเริ่มแผ่วเบา แม้แต่จิตวิญญาณยังเริ่มเลือนราง!

ค่ายกลเทพสงครามสลายไปในทันที ท่ามกลางเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวด ปราชญ์ยุทธ์ทุกคนถึงกับลอยออกไปคนละทิศคนละทาง

จบสิ้นแล้ว!

เมื่อเห็นฉากนี้ ราชวงศ์เทพขนนกทั้งหมดต่างเผยใบหน้าสิ้นหวังโดยสมบูรณ์

ยามนี้จักรพรรดินีได้รับบาดเจ็บสาหัส ค่ายกลแตกสลาย และในราชวงศ์เทพขนนกทั้งหมดก็ไม่มีผู้ใดสามารถเผชิญหน้ากับสามผู้ยิ่งใหญ่นี้ได้แล้ว

ราชวงศ์เทพขนนกกำลังจะ… ล่มสลาย!

“ตายเสีย!”

ขณะที่สามผู้ยิ่งใหญ่หัวเราะ พวกเขาต้องการจะลงมือสังหารจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนโดยตรง

ในตอนนั้นเอง พลันมีน้ำเสียงเย็นชาดังกึกก้องขึ้นในอากาศ

“หึ! คิดแตะต้องเมียข้า ถามกระบี่ในมือข้าหรือยัง!”