ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 147 ปีศาจบรรพกาลนับล้านตื่นขึ้นพร้อมกับความตาย!

ตอนที่ 147 ปีศาจบรรพกาลนับล้านตื่นขึ้นพร้อมกับความตาย!

เมื่อสิ้นเสียงนั้น พลันปรากฏร่างสูงในชุดคลุมกำลังก้าวเข้ามาในศูนย์กลางของกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้า!

“หืม? เจ้านี่เอง!”

เมื่อเห็นหนิงฝาน ผู้นำเทียนจวินพลันหรี่ตาลงทันที เพราะคาดไม่ถึงเลยว่าหนิงฝานจะเป็นฝ่ายบุกมาถึงที่นี่!

เช่นเดียวกัน เมื่อเห็นหนิงฝาน เทพสวรรค์คนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ในอาการตกใจเพราะจำเขาได้ตั้งแต่แรก!

“ช่างกล้าเสียจริง! ถึงกับกล้าบุกมาหาข้าถึงที่เลยหรือ!”

“หึ ๆ! แดนสวรรค์มีทางเดินเจ้าไม่ไป แดนนรกไม่มีแม้แต่ประตูทางเข้า เจ้ากลับข้ามเข้ามา!”

“หึ! เจ้าคงใช้ชีวิตมานานมากเกินไป คงอดทนรอความตายไม่ไหวแล้วล่ะสิ!”

“…”

เพียงชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนต่างก็จ้องมองไปที่หนิงฝานเป็นสายตาเดียว!

ทันใดนั้น กลิ่นอายความเป็นปรปักษ์และจิตสังหารพลันแผ่ขยายออกไป!

“ฮ่า ๆ! วันนี้ข้าเพียงแวะมาเยี่ยมเยียนก่อน เพราะอยากจะมอบของขวัญชิ้นพิเศษให้กับพวกเจ้า!”

ถึงกระนั้น ชายหนุ่มก็หาได้สนใจคำขู่ของคนพวกนั้น และยังคงพูดต่ออย่างใจเย็น!

เห็นเขาสงบนิ่งเช่นนั้น เทียนจวินก็ยิ้มเยาะเย้ยออกมา “เจ้าจะมอบของขวัญสิ่งใดให้ข้า หรือว่าจะเป็นหัวของเจ้า!”

เทพสวรรค์ที่เหลือต่างก็ยิ้มเยาะด้วยความเย้ยหยัน!

ศัตรูเพียงผู้เดียว จู่ ๆ ก็มามอบของขวัญให้ ช่างเป็นเรื่องน่าตลกเสียจริง!

“วันนี้ ข้าหนิงฝานมาที่นี่เพื่อมอบโลงศพให้กับพวกเจ้า! ”

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

สิ้นเสียง หนิงฝานก็โบกมือขึ้น โลงศพปีศาจบรรพกาลนับล้านที่อยู่ในแหวนก็พลันปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า!

โลงศพสัมฤทธิ์ โลงศพเงิน โลงศพทอง… จำนวนมากมายพลันครอบครองพื้นที่ไปครึ่งท้องฟ้า!

โลงศพปีศาจบรรพกาลแต่ละโลงถูกห่อหุ้มด้วยพลังปราณกระบี่ของหนิงฝาน ดังนั้นกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าจึงไม่สามารถสัมผัสถึงพลังปราณปีศาจได้!

พวกเขาจึงคิดไปว่าหนิงฝานหมายถึงโลงศพธรรมดาทั่ว ๆ ไป และส่งมาเพื่อทำให้พวกเขาขายหน้า!

“ระยำ!”

“บังอาจนัก!”

“เทพสวรรค์ธรรมดา ๆ กล้ามอบโลงศพให้กับพวกข้า โลงศพพวกนี้ เก็บเอาไว้ให้ตัวเจ้าเองใช้เถอะ!”

ตู้ม! ตู้ม !ตู้ม!

ในเวลานี้เอง เหล่าเทพสวรรค์ไม่พูดอะไรอีกและเตรียมลงมือทันที ปราณเทพสวรรค์ของแต่ละคนรุนแรงราวกับมังกรที่กำลังร้องคำรามด้วยความโกรธจัด ก่อนจะพุ่งทะยานเข้าใส่ตัวหนิงฝาน!

ทว่า!

หนิงฝานไม่ได้หลบหนี แต่กลับปล่อยให้พลังมังกรเข้าโจมตีตนเอง!

บึ้ม!

เพียงชั่วพริบตาเดียว ร่างจำแลงของหนิงฝานก็ทรุดลง กลายเป็นพลังงานที่สลายหายไป!

“หืม? ร่างจำแลง!”

ในเวลานี้ พอมองเห็นท่าทางของหนิงฝาน ผู้นำเทียนจวินก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน!

เหล่าเทพสวรรค์ต่างก็นึกฉงนใจ!

หนิงฝานผู้นี้ใช้ร่างจำแลงมาส่งมอบโลงศพนับล้าน หรือนี่จะเป็นแค่แผนการเพื่อทำให้พวกข้าเกรงกลัว?

ไม่สิ!

เหล่าเทพสวรรค์ต่างก็มองไปที่โลงศพนับล้านของเหล่าปีศาจบรรพกาลเป็นสายตาเดียว!

“โลงศพพวกนี้มีบางอย่างแปลก ๆ!”

และแล้วในเวลานี้ ร่างจำแลงของหนิงฝานที่กำลังจะสลายไป ก็ยิ้มเย็นชาออกมา “หึ ๆ! กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้า ขอให้สนุกกับของขวัญชิ้นพิเศษที่ข้ามอบให้!”

“เปิดออก!”

หลังสิ้นเสียงของเขา ปราณกระบี่ที่ครอบคลุมโลงศพเอาไว้ก็ระเบิดออก จากนั้นโลงศพปีศาจบรรพกาลก็เริ่มสั่นอย่างรุนแรง!

ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!

เมื่อปราณกระบี่ถูกกระตุ้น โลงศพปีศาจบรรพกาลก็เปิดออก แล้วในเวลาเดียวกันนั้น ปราณปีศาจก็พวยพุ่งออกมาจากโลงศพ!

“หืม?”

“แย่แล้ว!”

“ในโลงศพมีกลิ่นอายของพลังชีวิต ปราชญ์ยุทธ์… เทพยุทธ์…. อึก! และเทพสูงสุดสองตน!”

เห็นเช่นนั้นแล้ว ผู้นำเทียนจวิน เหล่าเทพสวรรค์ และกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพต่างก็หน้าถอดสีไปตาม ๆ กัน!

บึ้ม!

เมื่อโลงศพปีศาจบรรพกาลระเบิดออก ก็ปรากฏร่างสูงใหญ่ที่แปลกประหลาดขึ้น ปีศาจบรรพกาลร่างสูงใหญ่พุ่งตัวออกมา พร้อมกับปราณปีศาจที่พุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย!

ปัง! ปัง! ปัง!

หลังจากนั้น โลงศพปีศาจบรรพกาลอื่น ๆ ก็ระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ โลงศพสีเงินหนึ่งแสนโลง โลงศพสีทองนับพันต่างค่อย ๆ ระเบิดตาม ๆ กัน!

พลันปรากฏร่างหลายร่างที่ดูดุร้าย เป็นร่างกายสูงใหญ่ของปีศาจบรรพกาลระดับสูงที่ระเบิดออกมาจากโลงศพ!

มีทั้งปราชญ์ยุทธ์ เทพยุทธ์ เทพมนุษย์ จนไปถึงเทพปฐพี!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีกลิ่นอายของระดับเทพสวรรค์สิบตนที่กำลังปั่นป่วนอยู่ด้วย แล้วโลงศพปีศาจสีทองทั้งสิบก็ระเบิดขึ้น เทพปีศาจบรรพกาลระดับเทพสวรรค์ได้ตื่นขึ้นแล้ว!

โดยเฉพาะสองตนนั้น!

หนึ่งในนั้นมีร่างกายเล็ก หัวเป็นสีทองและทั่วทั้งร่างก็เต็มไปด้วยอักขระปีศาจสีทอง อีกตนหนึ่งสูงราว ๆ หนึ่งจั้ง ส่วนหัวมีเขางอกออกมาราวกับเนินเขาเล็ก ๆ และทั่วทั้งร่างก็เต็มไปด้วยปราณปีศาจมหาศาล!

พลังของทั้งสองเหนือกว่าระดับเทพสวรรค์ไปแล้ว แน่นอนว่าเหนือกว่านั้นคือระดับเทพสูงสุด!

มิหนำซ้ำ พลังของทุกตนก็แข็งแกร่งไม่น้อยไปกว่าพลังของเทียนจวินเลย!

“กรร!”

“ใครบังอาจมารบกวนการนอนของข้า!”

ปีศาจบรรพกาลทั้งสองที่เพิ่งตื่นขึ้นจากการหลับใหล ส่งเสียงร้องคำรามดังกึกก้องไปทั่วนภา ราวกับเสียงฟ้าร้องฟ้าลั่น สั่นสะเทือนไปทั่วฟ้าดิน!

กรร! โฮก!

เหล่าปีศาจบรรพกาลนับล้านต่างส่งเสียงร้องคำรามน่าสยดสยองถึงขีดสุด ปราณปีศาจเดือดพล่านไปทั่วร่าง ซ้ำยังครอบคลุมไปทั่วผืนฟ้าบดบังแสงสุริยัน เพียงชั่วพริบตาก็ปกคลุมไปทั้งกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าแล้ว!

ยามนี้ปีศาจบรรพกาลนับล้านได้ตื่นขึ้นโดยสมบูรณ์แล้ว!

เมื่อเห็นเหล่าปีศาจบรรพกาลที่ถูกปลุกขึ้นมา ผู้นำเทียนจวินและกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าต่างมีสีหน้าเคร่งขรึมทันที ราวกับเตรียมเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ!

“สวรรค์! โลงศพเหล่านี้มาจากที่ไหนกัน? เหตุใดจึงแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!”

“โอ้! ปีศาจพวกนี้แข็งแกร่งไม่น้อยไปกว่าเหล่ากองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าเลย!”

“แย่แล้ว! เราติดกับดักของหนิงฝานแล้ว!”

“…”

เหล่ากองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าต่างโกรธแค้นเป็นอย่างยิ่ง เมื่อนึกขึ้นได้ว่านี่คงจะเป็นกับดักที่หนิงฝานตั้งใจหลอกพวกเขา!

“อ๊ะ!”

“ปีศาจทองคำทมิฬ! ปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่! ศพปีศาจ! ปีศาจเขาสวรรค์… นี่มันปีศาจบรรพกาลในตำนาน!”

เวลานี้เอง หนึ่งในสองรองผู้นำของกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าพลันเอ่ยขึ้นมาเสียงดัง!

ในฐานะหนึ่งในปีศาจที่พบเห็นได้ยากในแคว้นทั้งเก้า พวกมันถูกบันทึกไว้ในคัมภีร์โบราณ และเขาก็เคยเห็นภาพปีศาจเหล่านี้มาก่อน!

แต่ตามคัมภีร์โบราณ ปีศาจบรรพกาลเหล่านี้หายสาบสูญไปนานแล้ว กระทั่งมีหลายตัวที่สูญพันธุ์ไปแล้วเสียด้วยซ้ำ!

เมื่อได้เห็นปีศาจนับล้านพวกนี้โผล่ออกมาจากโลงศพอย่างกะทันหัน มันก็ทำให้เขาตกใจจนตาแถบถลนออกมา!

“ปีศาจบรรพกาลงั้นหรือ!”

ผู้นำเทียนจวินขมวดคิ้วมุ่น แล้วทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็ค่อย ๆ เย็นชาขึ้น!

แม้ปีศาจบรรพกาลตรงหน้าเขาจะมีพลังแข็งแกร่ง แต่เขาย่อมไม่เกรงกลัว!

ไม่ว่าจะเป็นปีศาจบรรพกาลหรือปีศาจหน้าไหน ก็ไม่สามารถขัดขวางแผนการการทำลายล้างแคว้นรกร้างของเขาได้!

ทันใดนั้น เทียนจวินก็ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับพลังปราณแห่งระดับเทพสูงสุดที่พวยพุ่งออกมา จากนั้นเขาก็ตะโกนใส่ปีศาจบรรพกาลด้วยความไม่แยแส “ข้าคือผู้นำกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้า! ที่แห่งนี้คือดินแดนพันธมิตรแห่งทวยเทพของข้า ไม่ว่าเจ้าจะเป็นปีศาจมาจากไหน จงกลับไปเสีย มิเช่นนั้นแล้ว อย่าหาว่าข้าไม่เตือน!”

พลังปราณของเทียนจวินรุนแรงเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งคำพูดของเขายังเหมือนกับเสียงฟ้าร้อง ซึ่งทำให้เหล่าปีศาจบรรพกาลเกือบทั้งหมดตกใจทันที!

“หืม? พวกเผ่ามนุษย์!”

เมื่อปีศาจทองคำทมิฬและปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่มองกลับมา ความรังเกียจที่มีมาแต่กำเนิดก็ยิ่งฉายชัดมากขึ้นในแววตาของพวกเขา!

“บัดซบ! กลายเป็นว่าพวกเจ้าที่เป็นเพียงทาสมนุษย์ผู้ต่ำต้อย แต่ยังกล้ามารบกวนการนอนของปีศาจบรรพกาลเยี่ยงข้าหรือ!”

“ในฐานะปีศาจบรรพกาล ข้าขอมอบโทษตายให้กับเผ่ามนุษย์ทาสเยี่ยงพวกเจ้า!”

ขวับ!

สิ้นคำกล่าว ปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่ก็ใช้มือของตนฟาดไปทางเทียนจวินอย่างแรง!