ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 148 กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้า ปะทะ เผ่าปีศาจบรรพกาล!

ตอนที่ 148 กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้า ปะทะ เผ่าปีศาจบรรพกาล!

ฟึ่บ!

ร่างของปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่สูงเกือบหนึ่งจั้งราวกับภูเขาลูกหนึ่ง ทันทีที่มือขนาดใหญ่ตบลงมา ท้องฟ้าก็แทบแตกเป็นเสี่ยง ๆ พลังงานมหาศาลกดทับทั้งตัวของเทียนจวินในบัดดล!

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว สายตาของเทียนจวินก็พลันเย็นชากว่าเดิม!

เพราะคาดไม่ถึงว่าปีศาจบรรพกาลตรงหน้าจะทะนงตนถึงเพียงนี้!

ไม่เพียงเรียกเผ่ามนุษย์ว่าเป็นทาส แต่ยังกล้ามอบความตายให้แก่เขาด้วย!

“ฮึ่ม! ปีศาจกลุ่มหนึ่งที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ กล้าทำตัวท้าทายกองกำลังพันธมิตรแห่งสวรรค์ของข้า!”

เทียนจวินกล่าวด้วยเสียงที่เย็นชา และโบกมือเพื่อเริ่มจู่โจม!

ขวับ!

ฝ่ามือทั้งสองปะทะกันกลางท้องฟ้า พร้อมกับเสียงคำรามที่ดังสนั่นหวั่นไหว พลันพลังที่ไร้สิ้นสุดแตกพล่านไปทั่ว!

บึ้ม! บึ้ม!

เพียงลมหายใจเดียว รอยฝ่ามือของทั้งสองก็แตกออกเสี่ยง ๆ!

ทั้งสองฝ่าย… ไม่มีใครเป็นรองใคร!

“พวกเผ่ามนุษย์ทาสที่สมควรตาย กล้าต่อต้านข้างั้นหรือ!”

เห็นเช่นนั้น ปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่ยิ่งโกรธจัด ควันสีขาวพ่นออกจากรูจมูกอย่างแรง!

เทียนจวินพูดไม่ออก!

เจ้าปีศาจบรรพกาลนี่ช่างประหลาดเสียจริง ตนเองจะฆ่าผู้อื่น แล้วผู้อื่นต้องยอมด้วยหรือ!

ในเวลานี้ เขาตะโกนขึ้นอีกครั้ง “เจ้าปีศาจบรรพกาล ข้าขอพูดอีกครั้ง ข้ามิได้ต้องการเป็นศัตรูกับเจ้า เจ้ารีบออกไปจากกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าเสีย!”

ทันทีที่คำพูดเมื่อครู่จบลง เหล่าปีศาจบรรพกาลต่างเดือดพล่านไปด้วยความโกรธเกรี้ยว!

“บังอาจ!”

“พวกโง่เอ๊ย!”

“เผ่ามนุษย์ทาสอย่างเจ้า กล้าชี้นิ้วสั่งเผ่าปีศาจบรรพกาลที่สูงส่งอย่างพวกข้างั้นหรือ!”

บรรดาเผ่าปีศาจบรรพกาลที่แข็งแกร่ง ต่างก็โห่ร้องออกมาด้วยความโกรธ!

ปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา “เผ่าปีศาจบรรพกาลทั้งหลายจงฟัง ฆ่าเผ่ามนุษย์ทาสพวกนี้เสีย!”

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

สิ้นสุดคำสั่ง เผ่าปีศาจบรรพกาลนับล้านตนต่างก็เริ่มระเบิดพลังราวภูเขากว่าล้านลูกที่ลุกท่วมด้วยเปลวไฟ ปราณปีศาจบ้าคลั่ง จิตสังหารหลั่งไหลพรั่งพรูราวกับกระแสน้ำเชี่ยว พร้อมที่จะสังหารเหล่ากองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าเต็มที!

“มารดาเจ้าสิ!”

“เจ้าพวกปัญญาอ่อน!”

เห็นเช่นนั้น เทียนจวินก็รู้สึกทนไม่ไหว ตะโกนออกไปด้วยคำหยาบคาย!

เจ้าพวกเผ่าปีศาจบรรพกาลฟังคำพูดคนไม่เข้าใจหรืออย่างไร เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป หลังจากพยายามพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่ามิได้อยากเป็นศัตรูด้วย แต่พวกปีศาจก็ยังคงไม่ยอม และยังคิดจะโจมตีกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าของพวกข้าอีก!

คนทุกคนมีอารมณ์ความโกรธเป็นของตัวเอง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเทียนจวินที่เป็นถึงประมุขแห่งแคว้นภายในทั้งสี่มากว่าหมื่นปีแล้ว!

“ในเมื่อพวกเจ้าโง่เง่ามากเพียงนี้ ก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือนเสียล่ะ!”

“เหล่ากองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าจงฟัง ทำลายเผ่าปีศาจบรรพกาลให้ราบคาบ!”

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เมื่อได้ยินเช่นนั้น กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าที่แข็งแกร่งพลันแตกกำลังออกราวกับคลื่นยักษ์!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าและเผ่าปีศาจบรรพกาลเข้าสัประยุทธ์กันประหนึ่งคลื่นสังหารถาโถมเข้าใส่ ฟ้าดินเต็มไปด้วยเสียงคำรามราวกับการตีเพื่อหลอมเหล็กที่มีสะเก็ดไฟกระจายตัวออกมา ความโกรธไร้ที่สิ้นสุดโหมกระหน่ำดุจวายุกระโชก!

“เผ่ามนุษย์ทาส จงตาย!”

บนท้องฟ้า ปีศาจทองคำทมิฬ ปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่ และปีศาจบรรพกาลอีกแปดตนในระดับเทพสวรรค์ ต่างรวมกันก่อนจะพุ่งตัวไปยังเทียนจวิน!

“ฆ่า!”

เมื่อเห็นเช่นนั้น เทียนจวินก็ไม่เกรงกลัวสิ่งใดอีก เทพสูงสุดทั้งสามคน เทพสวรรค์สิบห้าคน ต่างหลอมพลังสังหารมหึมาและเข้าต่อกรกับบรรดาเผ่าปีศาจบรรพกาลที่ทรงพลัง!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!

ในเวลานั้นเอง เทพสูงสุดห้าคนและเทพสวรรค์ยี่สิบห้าคนต่างก็ต่อสู้กันอยู่บนท้องฟ้า!

พลังแห่งเทพสูงสุดราวกับสามารถฉีกสวรรค์และโลกออกจากกัน พลังแห่งเทพสั่นสะเทือนไปทั่วฟ้าดิน!

ท้องนภากำลังพังทลายลงด้วยเงื้อมมือของทุกคน ผืนฟ้าและพสุธาเดือดพล่านราวน้ำถูกต้มจนเดือด!

ในเวลานี้!

ปราณสังหาร!

พลังปีศาจ!

ผืนฟ้าเหนือกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าราวกับฉากของวันโลกาวินาศ!

และด้วยสงครามครั้งนี้!

ผู้คนของกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าต่างตื่นตกใจ!

เพราะแม้ว่าเผ่าปีศาจบรรพกาลจะมีจำนวนน้อยกว่า แต่พลังของปีศาจบรรพกาลนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ต่อให้เป็นการต่อสู้สองต่อหนึ่ง หรือสองต่อสามก็ยังได้!

แม้แต่เทียนจวินเองก็ตกใจ!

เห็นได้ชัดว่าอยู่ในระดับเดียวกัน แต่ปีศาจทองคำทมิฬและปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่กลับสามารถต่อกรกับเทพสูงสุดได้ถึงสามคน นอกจากนี้ ปีศาจบรรพกาลระดับเทพสวรรค์ยังสามารถต่อกรกับเหล่าเทพสวรรค์ของกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพสวรรค์ ได้ถึงสิบห้าคนอย่างแข็งแกร่งโดยไม่ถอยหนี!

พลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เป็นพลังที่พวกเขาไม่เคยพบเจอมาก่อน!

ในขณะที่เทียนจวินกำลังตกตะลึง เผ่าปีศาจบรรพกาลเองก็รู้สึกเหลือเชื่อ!

“บัดซบ! เผ่าทาสมนุษย์พวกนี้แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไร!?”

“ให้ตายเถอะ! มนุษย์ไม่ใช่เผ่าทาสที่ต่ำต้อยที่สุดหรือ เหตุใดจึงสามารถต่อกรกับเผ่าปีศาจบรรพกาลอันสูงส่งของข้าได้!”

“ยุคสมัยนี้ หลายสิ่งเปลี่ยนไปมาก!”

“…”

เผ่าปีศาจบรรพกาลที่แข็งแกร่งต่างก็ตกตะลึง!

เพราะในช่วงที่เหล่าปีศาจยังไม่หลับใหล เผ่ามนุษย์ก็ถูกเลี้ยงไว้เพื่อเป็นอาหารราวกับการเลี้ยงหมูเลี้ยงหมา เหตุใดจึงเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!

ขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังตกใจ การต่อสู้ก็รุนแรงขึ้น!

อ๊าก!

ด้วยเสียงกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งสองฝ่ายยังคงต่อสู้กันอย่างต่อเนื่อง!

ท่ามกลางสงคราม

ผู้ฝึกยุทธ์บางคนถูกเผ่าปีศาจบรรพกาลฉีกกระชากร่างเป็นชิ้น ๆ เลือดพุ่งกระฉูดไหลรินลงสู่พื้นราวกับสายฝน ขณะที่ปีศาจบรรพกาลบางตนก็ถูกผู้ฝึกยุทธ์ฆ่าตาย โลหิตปีศาจสาดกระเซ็นไปทั่วร่าง!

กลิ่นคาวของเลือดคละคลุ้งไปทั่วจนแสบจมูก แต่นั่นกลับทำให้ทั้งสองฝ่ายยิ่งมีแรงสู้มากขึ้น!

สงครามยังคงดำเนินต่อไป

หนึ่งวัน!

สองวัน!

สามวัน!

…

กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าและเผ่าปีศาจบรรพกาลสู้รบกันเป็นเวลาสามวันสามคืน!

แน่นอนว่ากองกำลังของทั้งสองฝ่ายต่างตายตกไปจนนับไม่ถ้วน!

และแม้ว่าจะเป็นสนามรบระดับเทพยุทธ์ แต่ก็ยังมีผู้คนบาดเจ็บล้มตายกันเป็นจำนวนมาก!

เทพสวรรค์ห้าคนของกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าได้ตายตกแล้ว!

ส่วนเทพสวรรค์แห่งเผ่าปีศาจบรรพกาลก็ถูกฆ่าตายไปถึงสามตน!

แม้ว่าเทียนจวิน ปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่ และเหล่าเทพสูงสุดที่แข็งแกร่งจะไม่ได้ตายตกไปด้วย แต่ก็ได้รับบาดเจ็บอยู่ดี!

ดังเช่น ปีศาจหน้าผีที่ทั้งร่างกายเต็มไปด้วยรอยแผลนับไม่ถ้วน!

และดังเช่นปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่ ที่ส่วนหนึ่งของพลังวิญญาณฉีกขาด!

ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้า หรือฝ่ายเผ่าปีศาจบรรพกาล ต่างก็ได้รับบาดเจ็บและเผชิญกับการสูญเสียครั้งใหญ่!

ขวับ!

ในเวลานี้ ด้วยการปะทะกัน ทั้งสองฝ่ายต่างลอยตัวขึ้น โลหิตที่ไร้สิ้นสุดและโลหิตปีศาจไหลออกมา ก่อนจะกระจายตัวไปทั่วท้องฟ้า!

“หนิงฝาน!”

เวลานี้เทียนจวินที่อยู่ในสภาพบอบช้ำ ใบหน้าของเขามืดมนเป็นอย่างมาก!

ครั้งนี้กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าของพวกเขาถูกหนิงฝานเล่นงานจนย่อยยับ!

สงครามที่แคว้นรกร้าง พวกเขายังไม่ทันได้ออกเดินทางก็ตกหลุมพรางจนต้องมาต่อกรกับเผ่าปีศาจบรรพกาลเสียแล้ว!

ทั่วทั้งกองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าต่างก็ได้รับบาดเจ็บกันเกือบครึ่ง!

“เป็นเยี่ยงนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว มิฉะนั้น แม้ว่าจะสามารถทำลายล้างเผ่าปีศาจบรรพกาลได้ แต่กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าก็คงจะได้รับบาดเจ็บกันถ้วนหน้า!”

เทียนจวินขมวดคิ้ว!

หลังจากนั้น เขามองไปที่ปีศาจบรรพกาลที่เป็นเทพสูงสุด!

แน่นอนว่า เขาไม่ได้สนใจปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่ เห็นได้ชัดว่าปีศาจตนนี้มีพละกำลังมหาศาล!

อย่างไรก็ตาม ปีศาจทองคำทมิฬที่มีลักษณะภายนอกคล้ายมนุษย์ แม้ว่าจะไม่ได้ดูน่าเกรงขามเท่าปีศาจกระทิงผู้ยิ่งใหญ่ แต่มันก็ฉลาดมาก ซ้ำยังรู้วิธีการใช้เล่ห์เหลี่ยม และทำให้เขาบาดเจ็บหลายครั้ง!

และสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ปีศาจทองคำทมิฬที่มีหน้าตาอัปลักษณ์ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทนไม่ได้กับความสูญเสียของเผ่าปีศาจบรรพกาลในครั้งนี้!

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว

เทียนจวินก็ตะโกนใส่ปีศาจทองคำทมิฬ “เผ่าปีศาจบรรพกาล พวกเจ้าต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีของตนเอง กองกำลังพันธมิตรแห่งเทพเจ้าของข้าเองก็ต่อสู้อย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใด!”

เทียนจวินรับรู้ได้ถึงเจตนาของเผ่าปีศาจบรรพกาล!

เผ่าปีศาจบรรพกาลมีความเย่อหยิ่งและมักจะดูถูกเผ่ามนุษย์โดยกำเนิด

ทว่า…

ด้วยการสู้รบนองเลือดเช่นนั้น การเหยียดหยามจะค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็นเรื่องศักดิ์ศรีแทน!

ระหว่างที่เทียนจวินพูดอยู่นั้น ปีศาจทองคำทมิฬก็ขมวดคิ้วเข้าหากันในทันที!

เขารู้แต่แรกอยู่แล้วว่าไม่ควรต่อกรกับคนพวกนี้ แต่เพราะอีกฝ่ายเป็นถึงเผ่าปีศาจบรรพกาล พวกเขาคงไม่สามารถร้องขอสันติภาพกับเผ่ามนุษย์ได้!

“เผ่าปีศาจบรรพกาล นี่ไม่ใช่ยุคของพวกเจ้าอีกต่อไปแล้ว ในยุคนี้ถูกปกครองด้วยเผ่ามนุษย์ เผ่ามนุษย์ในปัจจุบันมีจำนวนหลายพันล้านคน หากเผ่าปีศาจบรรพกาลอย่างพวกเจ้าต้องการที่จะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ เจ้าคิดว่าจะทำได้จริง ๆ หรือ!”

“อีกอย่าง พวกเจ้ามิอยากรู้หรือว่า เหตุใดพวกเจ้าถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่!”

เมื่อเห็นว่าปีศาจทองคำทมิฬมีท่าทีที่หวั่นไหว เทียนจวินก็ตะโกนขึ้นมา

อันที่จริงแล้ว…

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ในที่สุด ปีศาจทองคำทมิฬก็ตัดสินใจยอมประนีประนอม!