ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 160 เมืองเซียนปรากฏ กุญแจแห่งเซียนเปิดออก!

ตอนที่ 160 เมืองเซียนปรากฏ กุญแจแห่งเซียนเปิดออก!

ดินแดนที่เมืองเซียนโบราณปรากฏ อยู่ในที่ราบแห่งหนึ่งภายในแคว้นเซียน!

บนที่ราบนั้นช่างรกร้างไร้ผู้คนอาศัยอยู่ มีเพียงวัชพืชและหิน รวมถึงซากปรักหักพัง!

และในขณะที่เมืองเซียนโบราณกำลังจะปรากฏขึ้นนั้น…

ณ ที่รกร้างว่างเปล่าแห่งนี้ มีผู้ฝึกยุทธ์อยู่มากมาย ทั้งคน สัตว์อสูร ปีศาจ รวมถึงวิญญาณและอื่น ๆ ที่แตกต่างกันไป ซึ่งรวม ๆ แล้วกว่าล้านกองกำลัง!

ในบรรดาทั้งหมด นอกจากกองกำลังระดับชั้นสอง ชั้นสามและผู้ฝึกยุทธ์ที่กระจัดกระจายกันแล้ว ก็ยังมีเหล่าแปดสำนักซึ่งก็คือ สำนักเซียนยุทธ์ สำนักเซียนวิถีสวรรค์ สำนักปีศาจโบราณ สำนักโลกใต้พิภพ สำนักญาณเซียน สำนักปีศาจเมฆา สำนักเทพตะวัน รวมทั้งหมดเจ็ดกองกำลัง!

ยกเว้นผู้นำของสำนักทั้งเจ็ดและอู๋ซื่อแห่งสำนักเซียนวิถีสวรรค์แล้ว ที่เหลืออีกหกคนมีทั้งวัยกลางคนและวัยชรา มิหนำซ้ำทั่วทั้งร่างยังเปี่ยมไปด้วยปราณแห่งขอบเขตกึ่งเซียน!

มีตั้งแต่กึ่งเซียนก้าวที่หนึ่ง ถึงกึ่งเซียนก้าวที่ห้า!

ในเวลานี้บนพื้นที่ราบ เหล่าผู้ฝึกยุทธ์จำนวนนับไม่ถ้วนกำลังส่งเสียงเซ็งแซ่ไม่หยุด

“ฮึ่ม! ครบหนึ่งหมื่นปี ในที่สุดเมืองเซียนโบราณก็จะปรากฏขึ้นอีกครั้งแล้ว!”

“ว่ากันว่าภายในเมืองเซียนโบราณ ทุกหนแห่งล้วนเต็มไปด้วยสมบัติเซียน ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่!”

“แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องจริง ว่ากันว่าคราก่อนที่เมืองเซียนปรากฏขึ้น ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนได้รับสมบัติเซียนมาจากภายในเมือง ต่อสู้แย่งชิงกันจนกลายเป็นยอดฝีมือในยุคนั้น!”

“ฮ่า ๆ! หวังว่าในครั้งนี้ข้าจะได้สมบัติเซียนหลาย ๆ ชิ้นนะ!”

“หึ คิดอันใดกัน! เมืองเซียนโบราณถูกควบคุมโดยแปดสำนักมาช้านาน ต่อให้พวกเราเข้าไปได้ แต่ทุกคนสามารถนำเอาสมบัติเซียนออกมาได้เพียงคนละหนึ่งชิ้นเท่านั้น มากกว่านั้นต้องจ่ายเพิ่ม!”

“ใช่แล้ว! แต่ขอเพียงแค่ได้สมบัติเซียนมาสักชิ้น ก็สามารถพัฒนาขึ้นได้แล้ว!”

“…”

ในขณะที่ฝูงชนกำลังพูดคุยเสียงดังอยู่นั้น

ดวงตาของอู๋ซื่อแห่งสำนักเซียนวิถีสวรรค์ก็จ้องมองไปยังความว่างเปล่า ณ ที่ห่างไกลเป็นอย่างแรก ก่อนที่จะขมวดคิ้ว และหันไปทางอู๋เซียนเหรินพลางพูดขึ้น “น้องข้า เหตุใดคนของสำนักเซียนกระบี่จึงยังมาไม่ถึง หรือรู้ว่าจะตกเป็นเป้าหมายของพวกเรา ถึงไม่กล้ามาแล้วหรือ?”

อู๋เซียนเหรินส่ายหน้า “ท่านพี่อย่ารีบร้อน ข้าได้รับจดหมายตอบกลับจากสำนักเซียนกระบี่แล้ว พวกเขาจะต้องมาแน่!”

“อีกอย่าง เมืองเซียนโบราณนับเป็นโอกาสที่ทั้งแปดสำนักต่างรอมาถึงหมื่นปี หากว่าสำนักเซียนกระบี่ไม่มา ก็คงได้ตกเป็นเป้าโกรธแค้นของผู้คน เจ้าหนิงฝานผู้นั้นคงไม่มีทางทำเรื่องโง่ ๆ เช่นนั้นหรอก!”

ได้ยินเช่นนั้น อู๋ซื่อก็สบายใจขึ้นจึงกล่าวว่า “น้องชายข้า รอหลังจากเมืองเซียนโบราณเปิดออก เจ้าจะต้องช่วยพี่สาวเจ้าล้างหนี้แค้นนี้!”

“พี่สาวข้า วางใจเถิด! หลังจากที่เมืองเซียนโบราณเปิดออก สำนักเซียนกระบี่ก็ไม่มีประโยชน์อันใดที่ต้องมีชีวิตอยู่ต่อ!” อู๋เซียนเหรินพยักหน้ารับคำมั่นอย่างเย็นชา!

เขาเป็นถึงกึ่งเซียนก้าวที่ห้า ฆ่าเทพสูงสุดแค่เพียงคนเดียวย่อมไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร!

ท่ามกลางการรอคอยของฝูงชน เวลาก็ค่อย ๆ ผ่านไป!

ครืน!

ทันใดนั้นในช่วงเวลาหนึ่ง พื้นที่ราบด้านล่างก็เกิดเสียงดังกึกก้องขึ้น พลันพื้นดินขนาดใหญ่ก็เริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง!

“เอ๊ะ! เมืองเซียนโบราณจะปรากฏแล้วหรือ!”

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว ผู้คนในที่แห่งนี้ต่างก็ล้วนตื่นตกใจ!

และในเวลานี้เอง ปรากฏลำแสงพร่างพราวพวยพุ่งขึ้นมา เพียงชั่วพริบตา แสงอันไร้ที่สิ้นสุดก็ปกคลุมไปทั่วทั้งพื้นที่ราบ!

ตู้มมม!

ด้วยเสียงสั่นสะเทือนดังกึกก้อง ภายในลำแสงอันไร้ที่สิ้นสุดนั้น รูปร่างเค้าโครงของเมืองขนาดใหญ่ก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น!

ไม่นานนักมุมหนึ่งของเมืองก็เผยออกมาบนพื้นที่ราบ!

แค่เพียงมุมเดียวก็สามารถมองเห็นแสงเรืองรองสีสันสดใส อักษรส่องสว่างที่กะพริบอยู่ตลอดเวลา มิหนำซ้ำ ภายในนั้นยังมีมังกรที่กำลังแหวกว่ายมหานที หงส์เพลิงพุ่งขึ้นสู่ท้องนภา พยัคฆ์ขาวส่งเสียงร้องคำราม และเต่าดำที่กำลังเดินขึ้นมาจากทะเล ทุกสิ่งล้วนน่าอัศจรรย์ยิ่ง!

ท้ายที่สุด ท่ามกลางสายตาของผู้คนนับไม่ถ้วนที่กำลังสั่นไหว เมืองโบราณขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนพื้นที่ราบ เปล่งแสงอันเรืองรองไร้สิ้นสุดและกลิ่นอายแห่งกาลเวลา ราวกับเมืองสวรรค์ที่ตกลงมาจากสวรรค์ชั้นเก้า!

บึ้ม!

ยามนี้เอง ทุกคนทั้งพื้นที่ราบพลันเต็มไปด้วยอารมณ์เดือดพล่าน!

“นี่ก็คือเมืองเซียนโบราณที่ในตำนานพูดถึงกันงั้นหรือ!?”

“มิแปลกใจเลยที่เรียกว่าเมืองเซียน แม้แต่ปราณโดยรอบก็ทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะยอมจำนน จนต้องคุกเข่าลงแล้ว!”

“แน่นอน! ว่ากันว่าเมืองเซียนโบราณแห่งนี้ ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่พำนักของเหล่าเซียน!”

“แสงเซียนที่ระยิบระยับพวกนั้น คงมิใช่สมบัติเซียนใช่หรือไม่!”

“…”

ในระหว่างที่ผู้คนกำลังพูดคุยกันเสียงดังนั้น เหล่าผู้คนของทั้งเจ็ดกองกำลังใหญ่ที่นำโดยอู๋เซียนเหรินก็ตาสว่างวาบ ภายในใจรู้สึกตื่นเต้นยิ่ง!

แล้วก็มีคนกวาดสายตามองไปรอบ ๆ พลางพูดขึ้นอย่างไม่ค่อยพอใจว่า “อันใดกัน เหตุใดสำนักเซียนกระบี่จึงยังมาไม่ถึงอีก!”

“ทุก ๆ หมื่นปีเมืองเซียนโบราณนี้จะปรากฏขึ้นหนึ่งครั้ง และทุก ๆ ครั้งก็จะปรากฏอยู่เพียงเจ็ดวันเท่านั้น เวลาอันน้อยนิดเช่นนี้ย่อมมิควรรอช้า!”

“ใช่แล้ว! ทุกลมหายใจา ล้วนเป็นความเสียหายครั้งใหญ่หลวง!”

เหล่าเจ้าสำนักภายในนั้นต่างพากันพูดขึ้น ท่าทางดูร้อนรนมิน้อย!

“ฮ่า ๆ!”

“ให้ทุกท่านรอนานแล้ว สำนักเซียนกระบี่ของข้ามาแล้ว!”

ทันใดนั้นเอง เสียงหัวเราะหนึ่งก็ดังขึ้น

เหล่าฝูงชนต่างหันไปมอง เห็นเหล่าผู้ฝึกยุทธ์สะพายกระบี่อยู่ด้านหลัง ซึ่งถูกนำโดยชายวัยเยาว์ในชุดคลุมธรรมดา ๆ ที่กำลังเหาะเหินมาอย่างรวดเร็ว!

ทันใดนั้นพวกเขาก็มาถึงที่นี่!

ผู้มาใหม่นี้ย่อมเป็นหนิงฝานและคนจากสำนักเซียนกระบี่

ขณะเดียวกันนั้น ฝูงชนต่างพากันมองพวกเขาอย่างสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้นำอย่างหนิงฝาน

แม้จะเคยได้ยินมานานแล้วว่า หนิงฝานผู้นี้เป็นเทพสูงสุดที่ฆ่าเจ้าสำนักเซียนวิถีสวรรค์ได้!

แต่ในเวลานี้ เมื่อมองเห็นท่าทีและอายุของหนิงฝาน ผู้คนก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง!

“สำนักเซียนกระบี่!”

ยามนี้เอง ร่างของอู๋ซื่อแห่งสำนักเซียนวิถีสวรรค์พลันเต็มไปด้วยไอจิตสังหาร นัยน์ตาเปี่ยมไปด้วยความโกรธแค้น และต้องการที่จะฆ่าเขา!

ทว่าอู๋เซียนเหรินกลับลอบส่ายหัวให้นางอย่างลับ ๆ

เพราะตอนนี้เมืองเซียนโบราณยังไม่ถูกเปิดออก จึงยังไม่สามารถลงมือกับอีกฝ่ายได้

ทันใดนั้นอู๋เซียนเหรินก็มองหนิงฝานด้วยสายตาที่ไม่แยแสและพูดขึ้นว่า “เจ้าคือเจ้าสำนักคนใหม่แห่งสำนักเซียนกระบี่ เจ้าสำนักหนิงฝานงั้นรึ?”

“ใช่ คือข้า!” หนิงฝานตอบ

“สามารถฆ่ากึ่งเซียนทั้ง ๆ ที่เป็นเพียงเทพสูงสุด ดู ๆ แล้ว เจ้านับว่าเป็นผู้ชั่วร้ายที่หาได้ยากยิ่งนัก!” อู๋เซียนเหรินพูด

“หึ ๆ เรื่องเล็กเพียงนี้มิต้องกล่าวถึงหรอก!” หนิงฝานยิ้มขึ้น ทว่าสีหน้ากลับหาได้แยแสไม่

อาศัยประสบการณ์การฝึกฝนมาอย่างยาวนาน ทำให้เขาสามารถมองออกได้ในทันทีว่า บุคคลผู้นี้คือเจ้าสำนักเซียนยุทธ์!

กึ่งเซียนก้าวที่ห้า แม้ว่าจะแข็งแกร่ง แต่เขาหาได้เกรงกลัว!

เมื่อเห็นท่าทีสงบนิ่งของหนิงฝานแล้ว อู๋เซียนเหรินลอบยิ้มออกมาอย่างเย็นชา!

แต่เขาไม่อาจลงมือในตอนนี้ได้ และทำได้เพียงพยักหน้าพลางพูดขึ้น “วันนี้เมืองเซียนโบราณได้ปรากฏขึ้นมาแล้ว ในเมื่อสำนักเซียนกระบี่ก็มาแล้ว เช่นนั้นก็เอาชิ้นส่วนของกุญแจแห่งเซียนขึ้นมาพร้อมกัน และเริ่มเปิดเมืองเซียนโบราณบัดเดี๋ยวนี้เถิด!”

พรึ่บ!

ทันทีที่พูดจบ เขาก็หยิบชิ้นส่วนกุญแจแห่งเซียนออกมาสองชิ้นในทันที ชิ้นหนึ่งคือของสำนักเซียนยุทธ์ อีกชิ้นคือของสำนักเซียนวิถีสวรรค์!

พรึ่บ!

คล้อยหลังอู๋เซียนเหรินนั้น เหล่าเจ้าสำนักต่างพากันหยิบชิ้นส่วนกุญแจแห่งเซียนออกมาคนละหนึ่งส่วน!

ครืด!

เพียงชั่วพริบตา ชิ้นส่วนกุญแจแห่งเซียนทั้งเจ็ดชิ้นก็รวมตัวเข้าหากันในอากาศ กลายเป็นรูปทรงของกุญแจ

ทว่าบนนั้นยังขาดชิ้นส่วนชิ้นสุดท้ายอยู่

ในเวลานี้ ผู้คนต่างจ้องมองไปยังหนิงฝานอย่างมิได้นัดหมาย

“หึ ๆ!”

หนิงฝานยิ้มบางเบา และหยิบชิ้นส่วนกุญแจแห่งเซียนที่เป็นมรดกสืบทอดมาจากปรมาจารย์เซียนกระบี่ขึ้นมาในทันที!

ฟึ่บ!

เมื่อชิ้นส่วนสุดท้ายของกุญแจแห่งเซียนรวมกันในอากาศ แสงแห่งเซียนพลันเปล่งประกาย และกุญแจเซียนที่สมบูรณ์แบบก็ปรากฏขึ้น!

ฉับพลันนั้น กุญแจเซียนที่สมบูรณ์แบบนั้นก็ระเบิดออก และหมุนตัวหายลับไปในความว่างเปล่าทันที!

ตู้มมม!

ประตูเมืองเซียนโบราณส่งเสียงดังกึกก้อง แล้วทั้งประตูเมืองขนาดใหญ่ก็เปิดออก!

เมืองเซียนโบราณเปิดออกแล้ว!