สามีข้าคือขุนนางใหญ่ – บทที่ 311 รักเอ็นดู (1)

บทที่ 311 รักเอ็นดู (1)

กู้​เจียว​ไป​ยัง​ฝั่ง​ตะวันตกเฉียงใต้​ของ​วัง​หลวง​อีก​หน​

คนเลี้ยง​ผึ้ง​เห็น​นาง​มา​เสียมืด​ค่ำ​เพียงนี้​จึง​รีบ​ถาม​ ​“​แม่นาง​กู้​ ​ต้องการ​น้ำผึ้ง​อีก​หรือ​”

เมื่อ​บ่าย​เขา​ได้ยิน​ฉิน​กง​กง​ตำหนัก​เห​ริน​โซ่ว​เรียก​นาง​ว่า​แม่นาง​กู้

เดิมที​คิด​ว่านาง​เป็น​แค่​แม่นาง​ที่​เกี่ยวข้อง​กับ​ตำหนัก​เห​ริน​โซ่ว​เท่านั้น​ ​แต่​คนสนิท​ข้าง​กาย​ไท​เฮา​ปฏิบัติ​ต่อนา​งอย​่าง​เคารพ​เสีย​ยิ่งกว่า​ไท่​จื่อ​เฟ​ยอีก​ ​คนเลี้ยง​ผึ้ง​จึง​ไม่กล้า​ที่จะ​ละเลย​นาง

ยาม​นี้​ดวงตะวัน​คล้อย​ลง​ทาง​ทิศตะวันตก​แล้ว​ ​ขอบฟ้า​เป็น​สีฟ้า​หม่น​ทั้ง​ผืน​ ​เหลือ​เพียง​แสง​อัสดง​ของ​ดวงตะวัน​ที่​กำลังจะ​ลับ​ขอบฟ้า​ที่​ให้​แสง​สุดท้าย​ยาม​พลบค่ำ

สายตา​ของ​กู้​เจียว​ตกลง​บน​ศาลา​ที่​ถูก​แสง​สุดท้าย​ทอ​ปกคลุม​ ​เรือน​ค่อนข้าง​ไกล​ ​จาก​มุมมอง​ของ​นาง​เห็น​ได้​แค่​ชายคา​เท่านั้น

“​ตรงนั้น​คือ​อะไร​หรือ​”​ ​กู้​เจียว​ยกมือ​ชี้​พลาง​ถาม

คนเลี้ยง​ผึ้ง​มอง​ไป​ยัง​กระเบื้อง​หลังคา​ใต้​แสงตะวัน​นั้น​ตามที่​กู้​เจียว​ชี้​ ​ก่อน​จะ​เอ่ย​ ​“​นั่น​น่ะ​หรือ​ ​เหมือนว่า​จะ​เป็น​ที่พัก​ของ​เชลย​แคว้น​เฉิน​นะ​”

แคว้น​เฉิน​กับ​แคว้น​เจา​ไม่ลงรอยกัน​มานาน​แล้ว​ ​เชลย​ของ​แคว้น​เฉิน​ย่อม​ไม่มีทาง​พัก​อยู่​ใน​ตำหนัก​อัน​หรูหรา​ฟุ่มเฟือย​แน่นอน​ ​แต่​เป็น​เรือน​เล็ก​ๆ​ ​อัน​รกร้าง​ห่างไกล​แห่งหนึ​่ง​ที่​ห่าง​จาก​วังหลัง​ ​มี​เพียง​ถนน​แคบ​ๆ​ ​ที่​ใช้​เลี้ยง​ผึ้ง​ ​สอง​ฟาก​ฝั่ง​มี​องครักษ์​เฝ้า​อยู่

กู้​เจียว​ทอด​มอง​ไป​ยัง​ชายคา​ที่​ถูก​ม่าน​ราตรี​ค่อยๆ​ ​กลืน​กิน​ทีละ​นิด​ ​ก่อน​จะ​เริ่ม​เข้าใจ​ใน​ความนัย​ของ​ ​‘​วัง​หลวง​ ​ทิศหรดี​’​ ​ขึ้น​มา

ไม่ใช่​ว่า​อีก​ฝ่าย​พัก​อยู่​ที่​ทิศตะวันออกเฉียงใต้​ ​และ​ไม่ใช่​ว่า​อีก​ฝ่าย​เข้าออก​วัง​หลวง​จาก​มุม​ตะวันตกเฉียงใต้​ ​แต่​เป็น​ยืน​อยู่​ใน​มุม​ตะวันตกเฉียงใต้​ของ​วัง​หลวง​จะ​เห็น​อีก​ฝ่าย​ได้

ฤดูร้อน​ของ​แคว้น​เจา​ร้อนระอุ​เสีย​ยิ่งกว่า​แคว้น​เฉิน

จักจั่น​บน​ต้นไม้​ร้อง​ดังระงม​ไม่​หยุด​ ​ราวกับ​ยิ่ง​เพิ่ม​ความ​หนวกหู​รำคาญใจ​มากขึ้น

ละแวก​นี้​ยัง​มีส​ระ​บัวเล็ก​ๆ​ ​อยู่​ด้วย​ ​เสียง​กบ​ร้อง​ดัง​ขึ้น​เป็น​ระลอก​ ​ไม่ใช่​สถานที่​พัก​รักษาตัว​ที่​สะดวกสบาย

โคมไฟ​ริม​ระเบียง​ถูก​นางกำนัล​และ​ขันที​ไล่​จุด​ขึ้น​อีก​หน​ ​องครักษ์​ลาดตระเวน​ถือ​กระบี่​ยาว​ไว้​ใน​มือ​ด้วย​สีหน้า​เคร่งขรึม

ทันใดนั้น​ ​เงา​ร่าง​เล็ก​ก็​ปรากฏ​กาย​กลางอากาศ​เข้ามา

การเคลื่อนไหว​ของ​ร่าง​เล็ก​แผ่วเบา​ยิ่ง​ ​ไม่มี​องครักษ์​สังเกตเห็น​ ​ทว่า​ดูเหมือน​ใน​มุม​ที่​ไม่​สะดุดตา​แห่งหนึ​่ง​จู่ๆ​ ​ก็​มี​เงาดำ​ปรากฏ​ขึ้น​ด้วย​ความเร็ว​ที่​น่าอัศจรรย์​ ​รวดเร็ว​ดุจ​ฟ้า​แล่บ​ ​เพียงพริบ​ตาก​็​จ่อ​ดาบ​โค้ง​ลง​บน​คอ​เงา​ร่าง​เล็ก​แล้ว

“​เอาละ​ซง​เย​่​ ​ปล่อย​นาง​เข้ามา​ ​นาง​เป็น​แขก​ข้า​”

น้ำเสียง​เกียจคร้าน​ที่​แฝง​ไว้​ด้วย​การ​เย้าแหย่​ลอยมา​จาก​ใน​ห้อง

ชาย​ชุด​เทา​เก็บ​ดาบ​โค้ง​ใน​มือ​ไป​อย่าง​เย็นชา​ ​ทว่า​ความระแวดระวัง​ใน​แววตา​กลับ​ไม่​ลดลง​ไป

เขามอ​งกู​้​เจียว​ตา​ไม่​กะพริบ​ ​ราวกับว่า​ขอ​แค่​กู้​เจียว​ทำตัว​ตุกติก​เพียง​นิดเดียว​ ​ดาบ​โค้ง​ของ​เขา​ก็​จะ​พาด​บน​ลำคอ​ของ​กู้​เจียว​อีก​ครา

เดิมที​กู้​เจียว​ก็​ไม่​คิด​จะ​ปิดบัง​ตัวตน​อยู่​แล้ว​ ​นาง​สวม​เสื้อผ้า​ของ​ตัวเอง​ ​แม้แต่​หน้ากาก​ก็​ไม่ได้​ใส่

นาง​ผลัก​ประตูเข้า​ไป​อย่างสงบ​นิ่ง

ภายใน​ห้อง​มีตะ​เกียง​น้ำมัน​ไม่น้อย​ ​แต่​ความสว่าง​ของ​ตะเกียง​น้ำมัน​มีจำกัด​ ​ต่อให้​จุด​ทั่วทั้ง​ห้อง​ก็​ยัง​สลัว​อยู่ดี

หยวน​ถัง​นั่ง​อยู่​บน​เก้าอี้​ปล่อย​ให้​นางกำนัล​คน​หนึ่ง​ทำแผล​ให้​เขา

ดูเหมือนว่า​หน้าท้อง​เขา​จะ​บาดเจ็บ​ ​ผ้าพันแผล​ที่​แกะ​ออกมา​เต็มไปด้วย​คราบเลือด​ ​ภายใน​ห้อง​เต็มไปด้วย​กลิ่น​ยา​ห้ามเลือด

เสื้อ​ส่วนหน้า​แหวก​ออก​เผย​ให้​เห็น​หน้าอก​กำยำ​หนั่น​แน่น​และ​กล้าม​ท้องที่​เด่นชัด​เป็น​สัดส่วน​ ​รวมถึง​เส้น​กระดูกเชิงกราน​ที่​ชัดเจน​ด้วย

ไม่รู้​เหมือนกัน​ว่า​เพราะ​ร้อน​อบอ้าว​หรือว่า​เจ็บปวด​กัน​แน่​ ​หยาดเหงื่อ​เม็ด​ใส​จึง​ได้​ไหล​ลงมา​จาก​ผิว​สีนวล​ของ​เขา​ ​เกาะ​พราว​อยู่​บน​กล้ามเนื้อ​แกร่ง​ที่​ดู​ไม่​เกินงาม​เหล่านั้น

นี่​เป็น​ร่างกาย​ที่​เต็มเปี่ยม​ไป​ด้วย​พละกำลัง​ของ​บุรุษ​ ​ใน​อากาศ​พลัน​เต็มไปด้วย​กลิ่น​สาบ​ของ​บุรุษ​เพศ​ขึ้น​มา

หยวน​ถัง​ไม่​ถึงว่า​กู้​เจียว​จะเข้า​มา​เร็ว​เพียงนี้​ ​โชคดี​ที่นา​งกำ​นัล​คล่องแคล่ว​ ​เพียง​ไม่นาน​ก็​ทายา​และ​พัน​แผล​ให้​เขา​เรียบร้อย

“​ออก​ไป​เถิด​”​ ​ในขณะที่​นางกำนัล​กำลังจะ​จัด​เสื้อผ้า​ให้​เขา​ ​เขา​ก็​ยกมือ​ขึ้น

“​เพ​คะ​”​ ​นางกำนัล​เก็บ​ข้าวของ​แล้ว​ออก​ไป

หยวน​ถัง​รวบ​เสื้อ​ให้​เข้าที่​เข้า​ทาง​ ​แล้ว​สวม​เข็มขัด​ ​เขา​เป็น​บุรุษ​ ​ถูก​มอง​ก็​ไม่ใช่​เรื่องใหญ่​อะไร​ ​แต่​เพราะเหตุใด​กัน

หยวน​ถัง​กวาดตา​มอง​กู้​เจียว​แวบ​หนึ่ง

สีหน้า​กู้​เจียว​เรียบ​เฉย​ ​เรียบ​เฉย​เสีย​ยิ่งกว่า​คนที​่​ถูก​มอง​อย่าง​เขา​เสียอีก

หญิง​ผู้​นี้​น่าสนใจ​ยิ่งนัก

“​พวก​เจ้า​ออก​ไป​ก่อน​”​ ​หยวน​ถัง​สั่ง​นางกำนัล​ใน​ห้อง

ทุกคน​พากั​นอ​อก​ไป​อย่าง​เงียบๆ

ชาย​ชุด​เทา​ที่​ยืน​เฝ้า​หน้า​ประตู​เมื่อ​ครู่​ไม่​คิด​จะ​ไป​ไหน​ไกล

กู้​เจียว​สัมผัส​ได้​ถึง​บรรยากาศ​อัน​คุกรุ่น​จาก​ร่าง​ชาย​ชุด​เทา​ ​ให้ความรู้​สึก​ราวกับ​ท่าน​เหล่า​โหว​ ​ไม่รู้​ว่า​หาก​ทั้งสอง​ประมือ​กัน​ขึ้น​มา​ใคร​จะ​เป็น​ฝ่าย​ได้เปรียบ​ใคร

แน่นอน​ว่า​หาก​เป็น​ยุค​รุ่งเรือง​ของ​ตน​ ​ให้​ตัด​คอ​เขา​ก็​ไม่ใช่​ปัญหา

“​ไม่ต้อง​สนใจ​เขา​หรอก​”​ ​หยวน​ถัง​ยิ้ม​บอก

กู้​เจียว​เคย​พบ​กับ​หยวน​ถัง​มาก​่อ​นครา​หนึ่ง​ที่​เรือน​ของ​หลิ่ว​อี​เซิง​ ​ตอนนั้น​กู้​เจียว​ยัง​รู้สึก​แค่​ว่า​หยวน​ถัง​หน้าตา​รูปงาม​ ​แต่​ไม่ได้​งามเลิศ​ล้ำ

อย่างน้อย​ๆ​ ​เทียบ​กับ​หลิ่ว​อี​เซิง​พี่ชาย​ของ​เขา​แล้ว​ ​ประณีต​น้อยกว่า

ทว่า​ยาม​นี้​ได้​เห็น​รูปร่าง​ของ​เขา​แล้วจึง​เข้าใจ​ว่า​เชลย​แคว้น​เฉิน​ก็​เป็น​ของ​ชั้นเยี่ยม​ใน​บรรดา​บุรุษ​เช่นกัน

กู้​เจียว​มอง​เขา​อย่างเปิดเผย

หยวน​ถัง​ทนไม่ไหว​ ​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​ข้า​ควร​เรียก​เจ้า​ว่า​หมอกู​้​หรือว่า​แม่นาง​เซียว​รึ​”

“​ตามใจ​เจ้า​”​ ​กู้​เจียว​บอก

“​ก็ดี​ ​หมอกู​้​”​ ​หยวน​ถัง​แย้มยิ้ม​เอ่ย​ ​“​มาหา​ข้า​ดึกดื่น​ปานนี้​มีธุระ​ใด​รึ​”

นี่​คือ​การ​ถาม​ทั้งๆ​ ​ที่​รู้อยู่​แล้ว​ ​แต่​ระหว่าง​มนุษย์​นั้น​มันต​้​อง​มี​ประโยค​ไร้สาระ​เช่นนี้​สัก​คำ​สอง​คำ

กู้​เจียว​ไม่​ชอบ​พูด​ไร้สาระ​ ​นาง​กวาดตา​มอง​บาดแผล​ของ​เขา​ ​ก่อน​จะ​เอ่ย​เข้า​ประเด็น​ ​“​เจ้า​ไป​ลอบสังหาร​ฮ่องเต้​ด้วยตัวเอง​เลย​รึ​”

หยวน​ถัง​อ้ำอึ้ง​อยู่​พัก​หนึ่ง​ ​ก่อน​จะ​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​“​ลอบสังหาร​มิใช่​เรื่อง​เล่น​ ​ไม่​ลงมือ​เอง​จะ​ได้​หรือ​”

ประโยค​นี้​เป็นการ​ยอมรับ​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย

กู้​เจียว​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​เจ้า​ยอมรับ​ได้​ตรงไปตรงมา​นัก​”

หยวน​ถัง​ยิ้ม​ขื่น​ ​“​วินาที​ที่​พู่​ของ​ข้า​หาย​ ​ข้า​ก็​เตรียมใจ​ไว้​แล้ว​ว่า​เรื่อง​คง​แดง​ ​เพียงแต่​ข้า​คิดไม่ถึง​ว่า​จะ​เร็ว​เพียงนี้​ ​และ​ยิ่ง​ไม่​นึก​เลย​ว่า​จะ​เป็น​เจ้า​”

หยวน​ถัง​ไม่ได้​แก้ตัว​โดยไม่จำเป็น​ ​มี​แค่​คนโง่​เท่านั้น​แหละ​ที่จะ​เห็น​คนอื่น​โง่​ ​กู้​เจียว​สืบมา​ได้​ถึงขั้น​นี้​ก็​เพียงพอ​จะ​เห็น​แล้ว​ว่านาง​ห่างไกล​กับ​คนโง่​ลิบลับ​เลย

ในเมื่อ​หนี​ไม่​พ้น​แล้ว​ ​เช่นนั้น​จะ​เปลือง​น้ำลาย​ไป​ไย

“​เพราะอะไร​”​ ​กู้​เจียว​ถาม

“​หน้าที่​น่ะ​”​ ​หยวน​ถัง​บอก

กู้​เจียว​เอ่ย​ถาม​ ​“​คำสั่ง​ของ​กษัตริย์​แคว้น​เฉิน​รึ​”

หยวน​ถัง​หันไป​มอง​ฟากฟ้า​ราตรี​นอก​หน้าต่าง​ ​“​และ​เจตนา​ที่​ความเห็นแก่ตัว​ของ​ข้า​เอง​ด้วย​ ​ท่าน​ป้า​ข้า​ตาย​ด้วย​น้ำมือ​ของ​จวง​ไท​เฮา​และ​ฮ่องเต้​แคว้น​เจา​ ​ตอนนั้น​พวกเขา​ยัง​ไม่​หันมา​เป็น​ปรปักษ์​กัน​ ​ท่าน​ป้า​ข้า​ถูก​พวกเขา​ร่วมมือ​กัน​บีบบังคับ​ให้​ตาย​ ​ดังนั้น​พวกเขา​สอง​คน​…​จึง​เป็น​ศัตรู​ของ​ข้า​ทั้งคู่​”

“​ท่าน​ป้า​เจ้า​เป็น​สายลับ​ ​ฆ่า​ท่าน​ป้า​เจ้า​ไป​ก็​เป็น​หน้าที่​ของ​พวกเขา​เช่นกัน​”​ ​แววตา​กู้​เจียว​ตก​อยู่​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ตั้งแต่​ต้น​จน​ตอนนี้​ ​ไม่ได้​หลบเลี่ยง​เลย​แม้แต่น้อย

ความแข็ง​แกร่ง​ของ​คน​ผู้​หนึ่ง​บางครั้ง​ก็​ไม่ได้​อยู่​ที่​วรยุทธ์​ ​ฐาน​นัน​ดร​และ​ความรู้​ความสามารถ​เสมอไป​ ​ความแข็ง​แกร่ง​ของ​จิตใจ​ต่างหาก​ที่​เอาชนะ​ยาก​ที่สุด

นี่​เป็น​สตรีที​่​จิตใจ​เต็มไปด้วย​พลัง

หยวน​ถัง​ดึง​สายตา​กลับมา​ ​ก่อน​สบ​สายตา​นาง​ ​“​ดังนั้น​บน​โลก​นี้​จึง​ไม่มี​ถูก​ผิด​ ​แต่​ฐานันดร​ทำให้​ผู้คน​จำต้อง​ทำ​เช่นนั้น​ ​ข้า​เกิด​ใน​แคว้น​เฉิน​ ​เป็น​องค์​ชาย​ของ​แคว้น​เฉิน​ ​ทั้งสอง​แคว้น​ไม่ลงรอยกัน​ ​สักวัน​ข้า​ก็​ต้อง​ก่อ​ศึก​กับ​แคว้น​เจา​ ​จะ​มีเรื่อง​ของ​ท่าน​ป้า​ข้า​หรือไม่​ข้า​ก็​ไม่มีทาง​ปล่อย​จวง​ไท​เฮา​กับ​ฮ่องเต้​แคว้น​เจา​ไป​อยู่ดี​”

กู้​เจียว​ถาม​ ​“​ยุแยง​ให้​จวน​ติ้ง​อัน​โหวกับ​จวน​จอมพล​หยวน​ไซว​่​ให้​ผิดใจกัน​ก็​เป็นฝี​มือ​เจ้า​รึ​”

“​ใช่​”​ ​หยวน​ถัง​ไม่​ปฏิเสธ

กู้​เจียว​เอ่ย​ต่อ​ ​“​คนที​่​ไป​ลอบฆ่า​กู้​ฉัง​ชิง​ใน​ค่ายทหาร​ก็​เจ้า​รึ​”

หยวน​ถัง​ ​“​ใช่​”

กู้​เจียว​ ​“​คนที​่​ไปหา​เฟย​ซวง​ที่​หอ​เชียน​อิน​ก็​เจ้า​รึ​”

หยวน​ถัง​ ​“​ถูกต้อง​”

หยวน​ถัง​ยอมรับ​ทุกข​้อ​หา

สีหน้า​กู้​เจียว​เรียบ​นิ่ง​ตั้งแต่​ต้น​จนถึง​ตอนนี้​ ​ไม่ใช่​เพราะ​ตกใจ​หรือ​สงสัย​ที่​เขา​ยอมรับ​ฉับไว​ทันที​ ​ตรงกันข้าม​หลังจาก​ไตร่ตรอง​ครู่หนึ่ง​จึง​เอ่ย​ถาม​เขา​ต่อ​ ​“​เหตุใด​เจ้า​จึง​รู้เรื่องราว​มากมาย​เพียงนี้​”

งานอดิเรก​ของ​ถัง​หมิง​ ​ตัวตน​ของ​เฟย​ซวง​ ​หรือ​แม้กระทั่ง​ร่องรอย​ของ​ฮ่องเต้

หยวน​ถัง​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​เจ้า​คิด​ว่า​กษัตริย์​แคว้น​เฉิน​จะ​ส่ง​เชลย​ไร้ความสามารถ​มาที​่​แคว้น​เจา​หรือ​ไร​”

นั่น​มัน​ก็​จริง​ ​เหมือนกับ​ตอนนั้น​ที่​แคว้น​เจา​ก็​ส่ง​อันจ​วิ​้​นอ​๋​อง​ที่​มี​ความสามารถ​ยิ่ง​เดินทาง​ไป​เป็น​เชลย​ที่​แคว้น​เฉิน

เชลย​ที่​ไร้ความสามารถ​ไป​แคว้น​ศัตรู​ก็​คงได้​แค่​ไป​ตาย​ใน​บ้านเมือง​เขา​เท่านั้น

หยวน​ถัง​ยื่นมือ​ออก​ไป​ ​“​คืน​พู่​ให้​ข้า​ได้​หรือไม่​”

“​ไม่ได้​”​ ​กู้​เจียว​ปฏิเสธ

หยวน​ถัง​ถอนหายใจ​อย่าง​จนปัญญา​ ​“​นั่น​เป็น​พู่​ที่​ท่าน​ย่า​ข้าม​อบ​ให้​กับ​เสด็จ​แม่​เชียว​นะ​ ​ห้อย​ไว้​กับ​หยก​ ​มีทั​้ง​หมด​สอง​ชิ้น​ ​ชิ้น​หนึ่ง​ให้​เสด็จ​แม่​ ​อีก​ชิ้น​มอบให้​ท่าน​ป้า​ข้า​”

เล่น​บท​น่าสงสาร​ไม่ได้ผล​กับ​กู้​เจียว​หรอก

ไม่​คืน​ก็​คือ​ไม่​คืน

หยวน​ถัง​เห็น​กู้​เจียว​ใจแข็ง​จริงๆ​ ​ก็​รู้​ว่า​คง​เอา​พู่​ของ​ตัวเอง​กลับคืน​มา​ไม่ได้​แล้ว​ ​จึง​ยอมรับ​ความจริง​นี้​อย่าง​เจ็บปวด

“​เจ้า​คิด​จะ​ทำ​อย่างไร​”​ ​เขา​ถาม

“​เปิดโปง​เจ้า​”​ ​กู้​เจียว​บอก​ไป​ตามตรง

หยวน​ถัง​ ​บอก​ตรงๆ​ ​กัน​อย่างนี้​เลย​รึ

หยวน​ถัง​เอ่ย​ ​“​ดีร้าย​อย่างไร​ข้า​ก็​เคย​ช่วย​เจ้า​มาก​่อน​ ​เจ้า​ลืม​ไป​แล้ว​รึ​”

กู้​เจียว​เอ่ย​ ​“​พูดเสีย​เหมือนกับ​ว่า​เจ้า​ไม่ได้​ประโยชน์​อะไร​เลย​อย่างนั้น​”

หยวน​ถัง​มุม​ปาก​กระตุก​ ​“​เหตุใด​ท่าน​พี่​จึง​บอก​ทุกอย่าง​กับ​เจ้า​เสีย​หมด​เช่นนั้น​”

ไท่​จื่อ​เฟย​ใช้​แมว​ลอง​หยั่งเชิง​เซียว​ลิ่ว​หลัง​ ​หยวน​ถัง​เป็น​คน​จับ​แมว​ไป​ ​แต่เดิม​ที​แมว​ตัว​นั้น​เป็น​ของ​หยวน​ถัง​เอง​ ​หาก​มิใช่​เพราะ​กู้​เจียว​บอก​เรื่อง​นี้​กับ​เขา​ ​เขา​ก็​คง​โดน​ลูกหลง​ไป​ด้วย

เรื่อง​นี้​ไม่​นับว่า​ใคร​ติดค้าง​ใคร​ ​อย่างมาก​หยวน​ถัง​ก็​ทำดี​ได้ดี​ ​ช่วย​คนอื่น​เพื่อ​ประโยชน์​ตัวเอง

สามีข้าคือขุนนางใหญ่

สามีข้าคือขุนนางใหญ่

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก-คอเมดี้ ผู้เขียนเดียวกับเรื่องหมอหญิงกับลูกลิงทั้งสาม!

จากสายลับสาวสวยแห่งยุคปัจจุบันต้องทะลุมิติมาอยู่ในร่างของ กู้เจียว หญิงอัปลักษณ์สติไม่สมประกอบแห่งหมู่บ้านชนบทห่างไกล

แม้สติไม่สมประกอบแต่ชอบคนหน้าตาดี กรรมเลยไปตกที่ เซียวลิ่วหลัง ที่เจ้าของร่างช่วยเหลือเอาไว้โดยบังเอิญ

เพราะบุญคุณเซียวลิ่วหลังจึงต้องแต่งเข้าอย่างไม่เต็มใจและยังรังเกียจเจ้าของร่างเดิมสุดใจ

แต่เพราะ ‘ฝันบอกเหตุ’ ที่ร่างเดิมมีทำให้ กู้เจียวคนใหม่ได้รู้ว่าเซียวลิ่วหลังสามีของนางคนนี้ ในอนาคตจะได้กลายเป็นขุนนางใหญ่ของราชสำนัก

เพราะงั้นนางจะปกป้องเขาจากภัยร้ายทั้งหลายเพื่อประคองเขาขึ้นสู่ตำแหน่งอย่างราบรื่นเอง!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท