ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 177 ทำลายค่ายกลผนึกด้วยนิ้วเดียว วิถีเบิกประกาศิตสวรรค์!

ตอนที่ 177 ทำลายค่ายกลผนึกด้วยนิ้วเดียว วิถีเบิกประกาศิตสวรรค์!

“น้อมต้อนรับท่านบรรพบุรุษกลับมา!”

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว ความตื่นเต้นที่ไม่อาจควบคุมได้ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเยี่ยฉิงชาง เขาเป็นผู้นำที่คุกเข่าลงต่อหน้าท่านบรรพบุรุษ จากนั้นผู้นำแห่งสามขุนเขา ผู้นำแห่งห้าพรรค ผู้นำแห่งเจ็ดสำนัก ซึ่งอยู่ภายใต้พลังแห่งเซียนอันไร้สิ้นสุดก็อดไม่ได้ที่จะทำความเคารพ

“มิต้อง!”

เป็นเวลานานกว่าที่ท่านบรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียนจะคุ้นชินกับร่างเซียนนี้ หลังจากโบกมือเล็กน้อย พลังแห่งเซียนอันยิ่งใหญ่ก็ถูกกักเก็บเข้าไปในร่างนั้นในทันที

ทุกคนลุกขึ้นยืน ทว่าดวงตายังคงเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ขณะนั้น เยี่ยฉิงชางกำลังจะพูดขึ้นว่า “ท่านบรรพบุรุษ…”

อย่างไรก็ตาม ท่านบรรพบุรุษขัดจังหวะเขาด้วยการโบกมือ “ไม่ต้องพูดให้มากความ แม้ว่าข้าจะอยู่ในสภาวะนิพพานมาโดยตลอด แต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับโลกภายนอก ข้ารู้ดี!”

“หนิงฝาน มันกล้าทำลายร่างของข้า ซ้ำยังเกือบทำให้การนิพพานของข้าต้องล้มเหลว มันสมควรตาย!”

“แคว้นรกร้างได้กลายเป็นดินแดนที่มีพลังจิตวิญญาณระดับสุริยัน ถือเป็นการดีที่ข้าจะได้ฟื้นฟูพลัง!”

“รับคำสั่งไป รวบรวมเหล่าผู้ฝึกยุทธ์ที่แข็งแกร่งของกองกำลังออกมา และตามข้าไปที่แคว้นรกร้างเพื่อฆ่าหนิงฝานและยึดครองแคว้นรกร้าง!”

ดวงตาเย็นชาของท่านบรรพบุรุษเปล่งประกายไปด้วยแสงเซียน

“ท่านบรรพบุรุษแสนปราดเปรื่องรู้แจ้ง!”

ได้ยินเช่นนั้น เหล่ากองกำลังที่นำโดยเยี่ยฉิงชางก็ตะโกนขึ้น

ทันใดนั้น ผู้คนก็เริ่มระดมกำลังพล ในไม่ช้าก็สามารถรวบรวมผู้ฝึกยุทธ์ได้ถึงสิบล้านคน เป็นการสร้างกองกำลังที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมาอีกครั้ง

“ท่านบรรพบุรุษ เส้นทางในการไปที่แคว้นรกร้างนั้นไกลยิ่งนัก เชิญท่านเข้าไปในรถม้าเถอะ!”

ท้ายที่สุด เยี่ยฉิงชางก็เรียกรถม้าแห่งเซียนออกมา รถม้านั้นโบราณและงดงาม ด้านหน้าถูกลากโดยมังกรศักดิ์สิทธิ์ขอบเขตเทพสูงสุดเก้าตัว ให้ความรู้สึกสมบารมีและสง่างาม

ท่านบรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียนก็มิได้เกรงใจ วันนี้เขาเพิ่งจุติใหม่ ยังไม่คุ้นชินกับร่างเซียนนี้มากนัก จึงใช้โอกาสนี้เพื่อทำให้ร่างกายและจิตวิญญาณหลอมรวมกันโดยสมบูรณ์

หลังจากที่ท่านบรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียนขึ้นไปนั่งบนรถม้าเซียนแล้ว เยี่ยฉิงชางก็หันมองไปยังเหล่ากองกำลังและสั่งการ “ออกเดินทางได้! โจมตีแคว้นรกร้าง!”

บึ้ม!

บึ้มมมม!

บึ้มมมมมมมม!

ด้วยสุ้มเสียงคำรามดังกึกก้อง กองกำลังชั้นหนึ่งทั้งสิบหกทิศรวมตัวกันจนบังเกิดเป็นพลังงานที่เดือดพล่านน่าสยดสยองอีกครั้ง แล้วพวกเขาก็มุ่งตรงไปยังแคว้นรกร้าง

และเมื่อยามนี้มีผู้นำอย่างท่านบรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียน ซึ่งเป็นถึงเซียนธุลีสีชาดตัวจริง กองกำลังทั้งหมดของแคว้นเซียนพลันดูทรงพลังยิ่ง และทำให้ทุกคนมีขวัญกำลังใจมากยิ่งขึ้น

และเป็นอีกครั้งที่กองกำลังแห่งแคว้นเซียนมาถึงชายฝั่งทะเลแห่งแคว้นเซียนอีกครั้ง

“หืม?”

เวลาผ่านมาถึงห้าสิบปี เมื่อมองเห็นว่าแคว้นเซียนนำเหล่ากองกำลังมาเยือนอีกครั้ง ร่างจำแลงของหนิงฝานที่อยู่ที่นั่นก็ขมวดคิ้วแน่น เขาพอจะคาดเดาสถานการณ์ออกแล้ว

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถปล่อยคนพวกนี้ไปได้ง่าย ๆ ร่างจำแลงเขย่ากล่องเซียนกระบี่ในมือ ค่ายกลผนึกสวรรค์ที่ซ่อนตัวอยู่บนเวหาพลันปรากฏขึ้น

“ฮ่า ๆ! หนิงฝาน ครั้งนี้เจ้าขัดขวางพวกข้าไม่ได้หรอก!”

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว เยี่ยฉิงชางที่นำเหล่ากองกำลังชั้นหนึ่งมาก็แย้มยิ้มออกมาด้วยความเย็นชา หลังจากนั้นพวกเขาก็เอ่ยเรียกด้วยความเคารพไปยังรถม้า “เชิญท่านบรรพบุรุษทำลายค่ายกลผนึกสวรรค์!”

“ค่ายกลเล็ก ๆ ไม่ควรค่าต้องพูดถึงด้วยซ้ำ!”

ภายในรถม้า แว่วเสียงดูแคลนดังขึ้น แล้วฉับพลันนั้น ความยิ่งใหญ่อันน่าสะพรึงกลัวแห่งพลังเซียนธุลีสีชาดที่ไม่มีผู้ใดเปรียบก็ระเบิดออกมา แทบจะทันที ฟ้าดินปริแตกออก ความว่างเปล่าพังทลายลงมา ดัชนียักษ์ชี้ไปยังค่ายกลผนึกสวรรค์ตรงหน้า

“ที่แท้ก็เป็นเซียนธุลีสีชาด!”

เห็นเช่นนั้นแล้ว สีหน้าของร่างจำแลงของหนิงฝานก็ดูมืดครึ้ม

แม้เขาจะเขย่ากล่องเซียนกระบี่อย่างเต็มที่เพื่อปลดปล่อยพลังออกมาให้ถึงที่สุด

แต่ในเวลานี้เอง…

ตู้ม!

ราวกับเสียงกัมปนาทสั่นสะท้านโลกา ค่ายกลผนึกสวรรค์ที่ดูเหมือนจะไม่สามารถทำลายได้นั้นแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ในทันที กระบี่ยาวที่สลักไว้กับค่ายกลผนึกสวรรค์ก็แตกออกเป็นธุลีซาก เมื่อกระบี่เล่มหนึ่งแตก กระบี่เล่มที่สองซึ่งห่างออกไปก็เริ่มแตกออก ตามมาด้วยเล่มที่สาม เล่มที่สี่… ใช้เวลาเพียงไม่นาน กระบี่ทั้งหนึ่งแสนแปดพันเล่มก็ถูกทำลายจนหมด

ตอนนี้ ค่ายกลผนึกสวรรค์ที่ผนึกแคว้นเซียนมาห้าสิบปี ถูกท่านบรรพบุรุษตำหนักเซียนทำลายลงด้วยนิ้วเดียว

เมื่อต้องมาอยู่ภายใต้อำนาจแห่งเซียน ร่างจำแลงของหนิงฝานก็เริ่มพังทลายลงทีละนิด

ก่อนที่จะหายไปนั้น ร่างจำแลงของหนิงฝานมองไปยังแคว้นรกร้าง และเอ่ยประโยคสุดท้ายออกมา “เฮ้อ! เซียนธุลีสีชาดกำลังจะไปเยือน หวังว่าร่างหลักจะเตรียมการพร้อมแล้ว!”

บึ้ม!

ท้ายที่สุดค่ายกลผนึกสวรรค์ก็ถูกทำลาย และร่างจำแลงของหนิงฝานก็สลายหายไปด้วยเช่นกัน

“พลังเซียนของท่านบรรพบุรุษ!”

ได้เห็นด้วยสองลูกตา ไม่ว่าจะเป็นกองกำลังกึ่งเซียนหรือเหล่าผู้ฝึกยุทธ์กว่าสิบล้านคน ล้วนพากันร้องตะโกนกันอย่างบ้าคลั่งให้กับท่านบรรพบุรุษตำหนักเซียน

ท่านบรรพบุรุษที่อยู่ภายในรถม้าเซียนกลับมีสีหน้าที่เย็นชานิ่งเฉย สำหรับเขาแล้ว แค่การทำลายค่ายกลผนึกสวรรค์และฆ่าร่างจำแลงหาใช่เรื่องยากอะไร

“บุกแคว้นรกร้าง!”

ท้ายที่สุดหลังจากสิ้นคำสั่งจากเขา เหล่ากองกำลังแห่งแคว้นเซียนก็เริ่มข้ามทะเล และมุ่งหน้าไปยังแคว้นรกร้าง!

…

ขณะที่กองกำลังแห่งแค้วนเซียนกำลังข้ามทะเลไป ราชวงศ์เทพขนนกแห่งแคว้นรกร้างก็ได้รับข่าวอย่างรวดเร็ว

“ดูเหมือนว่าร่างจำแลงที่สามีทิ้งเอาไว้จะถูกทำลายลงแล้ว!” สีหน้าของจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนดูเคร่งขรึมกว่าที่เคยเป็นมาทันที

“ต่อไปก็ตาพวกเราแล้ว! รับคำสั่งข้า ให้ผู้ฝึกยุทธ์แห่งแคว้นสวรรค์ แคว้นปฐพี แคว้นลึกล้ำ แคว้นมนุษย์ แคว้นโลกา แคว้นเอกภพ แคว้นอุทก ทั้งเจ็ดแคว้นล่าถอยมายังแคว้นรกร้าง และให้เปิดมาตรการการป้องกันทั้งเจ็ดแคว้นด้วย!”

“น้อมรับบัญชา!”

สิ้นคำสั่งของหลัวชิงเซียน เหล่าผู้คนของราชวงศ์เทพขนนกก็เริ่มกระจายข่าวออกไปทันที

ครืน!

ไม่นานหลังจากนั้น เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ทั้งเจ็ดแคว้นล่าทอยไปยังแคว้นรกร้าง ฟ้าดินของทั้งเจ็ดแคว้นบังเกิดค่ายกลขนาดใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง มีทั้งค่ายกลเขาวงกต ค่ายกลกับดัก ค่ายกลสังหารและอื่น ๆ ตั้งแต่ระดับปราชญ์ยุทธ์ ระดับเทพยุทธ์ ไปจนถึงระดับกึ่งเซียน!

เมื่อรู้ว่าแคว้นเซียนจะต้องบุกมาทำสงครามกับแคว้นรกร้างอย่างแน่นอน ห้าสิบปีที่ผ่านมานี้ หลัวชิงเซียนได้เตรียมการเอาไว้หลายอย่างมาก และการสร้างค่ายกลก็เป็นหนึ่งในวิธีพวกนั้น

เหล่ากองกำลังแห่งแคว้นเซียนใช้เวลาเพียงไม่นานก็เข้ามาใกล้แล้ว จนในที่สุดก็ข้ามทะเลมาถึงแคว้นสวรรค์!

ครืน ครืน ครืน!

ทันใดนั้น เมื่อก้าวเข้าสู่แคว้นสวรรค์ ค่ายกลที่อยู่บนท้องฟ้าก็ระเบิดออก ผู้คนกว่าแสนคนกลายเป็นละอองเลือด ย้อมท้องนภาจนเป็นสีแดงฉาน!

“แย่แล้ว! นี่มันค่ายกลสังหาร!”

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว เหล่ากึ่งเซียนก็ตกใจจนหน้าซีด รีบสั่งหยุดทัพในทันทีและสั่งให้คนเข้าไปตรวจสอบ!

หลังตรวจสอบดูแล้ว สีหน้าของเหล่ากึ่งเซียนก็ซีดลงมาก เส้นทางไปสู่แคว้นรกร้างล้วนเต็มไปด้วยค่ายกลไม่ซ้ำรูปแบบวิธี!

หากยังเดินตามทางไปเช่นนี้ เมื่อไปถึงแคว้นรกร้าง เกรงว่าเหล่าทหารแห่งแคว้นเซียนจะบาดเจ็บล้มตายกันจนหมด!

และหากส่งคนเข้าไปจัดการกับค่ายกลทีละแห่ง ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะไปถึงแคว้นรกร้างได้!

ท้ายที่สุด ด้วยความยากลำบากนี้ เหล่ากองกำลังจึงไปหาท่านบรรพบุรุษตำหนักเซียนอีกครั้ง!

“ไม่มีปัญหา!”

“ข้าจะให้วิถีเบิกประกาศิตสวรรค์แก่พวกเจ้า จงรับไปใช้เสีย!”

ภายในรถม้าเซียน ท่านบรรพบุรุษสะบัดมือและวาดอักขระตัวขาดลงไปในประกาศิต อักขระพวกนั้นพลันส่องแสงสว่างขึ้นและมีประกายสีทองลอดออกมา มิหนำซ้ำ มันยังเต็มไปด้วยพลังเซียนอันไร้สิ้นสุด!

“ขอบคุณท่านบรรพบุรุษ!” เหล่ากองกำลังกึ่งเซียนต่างพากันขอบคุณ และตรงไปข้างหน้าพร้อมกับประกาศิตสวรรค์!

“เชิญท่านบรรพบุรุษใช้ประกาศิตสวรรค์เปิดทาง!”

ทันใดนั้น ประกาศิตสวรรค์ก็ลอยขึ้นไปในอากาศและพุ่งไปข้างหน้า ไม่ว่ามันจะผ่านไปที่ใด เมื่อถูกพลังเซียนไร้สิ้นสุดแทรกซึม ค่ายกลที่อยู่บนท้องฟ้าก็ระเบิดออกทีละแห่ง ภายในพริบตา ค่ายกลก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย!

“เดินหน้าต่อไป!”

ท้ายที่สุด กองกำลังแห่งแคว้นเซียนก็ใช้ประกาศิตสวรรค์เพื่อเปิดทาง และตรงไปยังแคว้นรกร้าง!