ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 180 สมรภูมิเซียน หนึ่งกระบี่สังหารเซียน!

ตอนที่ 180 สมรภูมิเซียน หนึ่งกระบี่สังหารเซียน!

ตอนนี้ไม่ว่าจะกองกำลังแห่งแคว้นเซียนหรือราชวงศ์เทพขนนก ทุกผู้คนต่างจ้องมองไปยังร่างในชุดคลุมธรรมดา ใบหน้าของพวกเขาเผยความตื่นตระหนกฉายชัด

“สามี!” จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนอุทานออกมา ก่อนจะนำพาฝูงชนเข้ามาล้อมรอบ

เมื่อได้เห็นว่าหลัวชิงเซียนและผู้ฝึกยุทธ์ของราชวงศ์เทพขนนกบาดเจ็บ ดวงตาของหนิงฝานพลันปรากฏความเย็นชา ก่อนจะกล่าวคำเบา “ภรรยาข้า เจ้าคงจะเหน็ดเหนื่อยมากแล้ว ส่วนที่เหลือข้าจะจัดการต่อเอง!”

“สามี ท่าน… เข้าสู่ระดับเซียนแล้วหรือ?” จักรพรรดินีอดไม่ได้ที่จะกล่าวถาม

ใบหน้าของผู้ฝึกยุทธ์แห่งราชวงศ์เทพเผยความคาดหวัง หากหนิงฝานทะลวงเข้าสู่ระดับเซียนธุลีสีชาดได้จริง การเผชิญหน้ากับบรรพชนแคว้นเซียน และกองทัพจากแคว้นเซียนก็จะไม่ใช่เรื่องน่ากังวลใจอีกต่อไป!

ทว่าหนิงฝานเพียงส่ายศีรษะ แล้วเขาก็ได้เห็นว่าในแววตาของทุกคนต่างเผยความโศกเศร้า ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเอ่ยออกมา “แม้ข้ายังไม่ได้เข้าสู่ขั้นเซียน แต่การแก้ไขปัญหาในเวลานี้มิใช่เรื่องยากเย็นอันใด!”

ทุกคนเผยความตกตะลึงเมื่อได้ยิน

ชายหนุ่มไม่รอให้ผู้ใดกล่าวถามอีกครั้ง เขาส่งสัญญาณให้ทุกคนถอยห่างออกไป ก่อนที่ตนจะก้าวไปด้านหน้าเพื่อเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษเซียนและกองทัพของแคว้นเซียนโดยตรง

“หนิงฝาน ในที่สุดเจ้าก็ปรากฏตัวเสียที!”

“หนิงฝาน วันนี้คือวันตายของเจ้า!”

“หนิงฝานตัวจ้อย บรรพบุรุษเซียนยืนอยู่ตรงนี้แล้ว เจ้าจึงควรรีบคุกเข่าลงเสีย!”

“…”

ทันทีที่เห็นว่าอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ เยี่ยฉิงชางผู้นำกองทัพแคว้นเซียนก็กล่าวเสียงเย็นทันที

ทว่าหนิงฝานไม่คิดแยแสต่อถ้อยคำเหล่านั้น เขาเหลือบสายตามองบรรพบุรุษเซียนตรงหน้าอย่างไม่หวาดหวั่น

เวลานี้ บรรพบุรุษเซียนจับจ้องหนิงฝานด้วยเช่นกัน ในแววตาเผยร่องรอยความประหลาดใจออกมา “ฮ่า ๆ นับว่าน่าสนใจยิ่งนัก ถึงเจ้าจะไม่ได้อยู่ในขั้นเซียน แต่ก็ยังสามารถทำลายพลังฝ่ามือของข้าได้ เช่นนั้นก็สมควรที่จะกล้าหาญเผชิญหน้ากับข้า!”

“บรรพบุรุษเซียนเอ๋ย ความคับแค้นใจทั้งหมดที่พวกเรามีต่อกัน ทั้งถูกและผิด ทั้งหมดจะได้รับการแก้ไขในวันนี้!” หนิงฝานกล่าวคำเย็นชา

บรรพบุรุษเซียนเย้ยหยัน “เจ้าคิดจะแก้ไขมันอย่างไร?”

ชิ้ง!

หนิงฝานดึงกระบี่สังหารเซียนออกมา ก่อนจะกล่าวคำ “วันนี้ ด้วยกระบี่ของข้า หนิงฝานผู้นี้จะส่งเจ้าไปสู่ความตาย!”

“ฮ่า ๆๆ!”

สิ้นเสียง บรรพบุรุษเซียนถึงกับระเบิดเสียงหัวเราะลั่นก่อนจะกล่าวเย้ยหยัน “เป็นเพียงแค่กึ่งเซียน แต่กลับกล้าเชื้อเชิญข้าสู่ความตาย ช่างโอหังเสียจริง!”

“รับกระบี่ของข้าซะ!”

หนิงฝานกัดฟันแน่นก่อนจะสับฟันกระบี่ออกไป

ฉึบ! ปราณกระบี่พุ่งทะยานฉีกอากาศทั้งหมด ตรงเข้าหาศีรษะของบรรพบุรุษเซียนทันที

“ฮึ่ม เป็นเพียงมนุษย์ แต่กล้าหาญต่อสู้กับเซียน!”

บรรพบุรุษเซียนเย้ยหยันก่อนจะเอื้อมมือออกไปคว้าเอาปราณกระบี่ที่พุ่งเข้าหา!

ตู้ม!

อย่างไรก็ตาม เวลานี้เขากลับต้องตกตะลึง บรรพบุรุษเซียนกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด สร้างความตื่นตระหนกไปทั่ว!

“หืม?”

เมื่อกางฝ่ามือออก เขาก็ได้เห็นรอยสับฟันลึกปรากฏบนฝ่ามือ โลหิตหลั่งรินราวกับธารน้ำตก

“อ๊า! บรรพบุรุษเซียนได้รับบาดเจ็บ!”

“ปะ… เป็นไปได้อย่างไร!”

“หนิงฝานอยู่ในระดับครึ่งก้าวสู่ระดับเซียน แล้วเช่นนี้เขาจะสามารถทำร้ายบรรพบุรุษเซียนได้อย่างไร!”

“…”

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว เยี่ยฉิงชางและกองกำลังแห่งแคว้นเซียนต่างเผยความตื่นตระหนกในทันที

อาจจะเป็นเพราะท่านบรรพบุรุษเซียนประมาทศัตรูมากเกินไปเป็นแน่

คงจะเป็นเช่นนั้น

พวกเขาทั้งหมดคิดปลอบใจตนเอง

เวลานี้ สีหน้าของบรรพบุรุษเซียนปรากฏความเย็นชา เขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดหนิงฝานจึงสามารถโจมตีตนเองได้ แต่ความโกรธกำลังปะทุออกจากร่างกายของเขาอย่างแท้จริงแล้ว

ท้ายที่สุด เขามักจะกล่าวเสมอว่าภายในโลกมนุษย์แห่งนี้ ทุกสรรพสิ่งเป็นเพียงมดปลวกเท่านั้น ทว่ามดปลวกที่เขาเคยเหยียดหยามกลับสร้างรอยแผลยิ่งใหญ่เช่นนี้ จะไม่ให้เขาขุ่นเคืองได้อย่างไร!

“ตายเสีย!”

บรรพบุรุษเซียนแห่งตำหนักเซียนทะยานออกด้วยความเรี้ยวกราด ผนึกเซียนถูกปลดปล่อยออก พลังอำนาจในการทำลายโลกาปรากฏขึ้นก่อนจะระเบิดใส่หนิงฝานรุนแรง

บังเกิดเสียงระเบิดดังลั่น! แม้แต่ชั้นบรรยากาศยังไม่อาจต้านทานความรุนแรงของผนึกเซียนนี้ได้

ตู้ม!

เมื่อเห็นว่าบรรพบุรุษเซียนแห่งตำหนักเซียนปลดปล่อยพละกำลังทั้งหมดออก หนิงฝานไม่คิดประมาท เขาอัดฉีดพละกำลังของตนเองลงในกระบี่สังหารเซียนก่อนจะสับฟันออกไป!

ตู้ม!

ปราณกระบี่ยิ่งใหญ่พุ่งเข้าหาผนึกเซียน ทั้งสองปะทะกันรุนแรงราวกับดวงอาทิตย์สองดวงพุ่งชนกัน ก่อให้เกิดพลังอันน่าสะพรึงแผ่ขยายกลายเป็นคลื่นซัดไม่รู้จบ ทั้งโลกาถูกปกคลุมด้วยลำแสงศักดิ์สิทธิ์เจิดจ้า !

ตู้ม!

เวลานี้สิ่งที่ทุกคนไม่อาจคาดเดาได้พลันปรากฏขึ้น ปราณกระบี่นั้นไม่เพียงแต่ทำลายผนึกเซียนตรงหน้า แต่ยังสับฟันร่างของบรรพบุรุษเซียนตำหนักเซียนอีกด้วย

ทุกคนเผยสีหน้าไม่อยากเชื่อ

ครึ่งก้าวสู่ระดับเซียนสามารถเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษเซียน และตัดศีรษะอีกฝ่ายได้!

เป็นไปได้อย่างไร!

“ไอ้ตัวบัดซบ!”

“เป็นเพียงมดตัวจ้อย จะเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้อย่างไร!”

บรรพบุรุษเซียนไม่อาจรักษาความสง่างามไว้ได้อีกต่อไป ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างไม่เคยเปิดเผยมาก่อน

ในโลกมนุษย์ ทุกสรรพสิ่งล้วนเป็นเพียงมดปลวก!

นี่คือกฎเหล็กที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงนับตั้งแต่ยุคโบราณ แต่เวลานี้มดตัวจ้อยกำลังจะตัดศีรษะเขาเสียแล้ว มันคือเหตุการณ์ที่เขาไม่คิดยินยอม!

“ตายเสีย!”

ทันใดนั้น บรรพบุรุษเซียนก็เผยความบ้าคลั่งออกมา เส้นผมทั้งศีรษะกลายเป็นดำขลับ แววตาเผยประกายสายฟ้าน่าตื่นตระหนก พลังเซียนปะทุออกจากร่างกายอย่างเดือดดาล ทั้งหมดนี้ผลักหนิงฝานให้ต้องถอยห่างออกไป!

เมื่อเห็นภาพตรงหน้านี้ หนิงฝานยังคงท่าทีสงบ มีเพียงกระบี่ในมือเท่านั้นที่ถูกกระชับแน่นพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษเซียน!

ตู้ม ตู้ม ตู้ม!

ชั่วพริบตา ทั้งสองเริ่มต่อสู้กันเหนือท้องฟ้าของแคว้นรกร้าง พลังไร้สิ้นสุดแผ่ขยายออก ทั้งหมดล้วนบ้าคลั่งและพร้อมจะทำลายโลกใบนี้ให้สิ้นซาก บรรยากาศหนักอึ้งเกินกว่าจะแบกรับไหว

สิบกระบวนท่า!

หนึ่งร้อยกระบวนท่า!

พันกระบวนท่า!

ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ ทั้งสองต่อสู้กันด้วยกระบวนท่านับพัน!

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้บรรพบุรุษเซียนยิ่งบ้าคลั่งก็คือ ไม่ว่าเขาจะปลดปล่อยสิ่งใดออกไป เขาจะถูกหนิงฝานกำราบอยู่เสมอ ซ้ำยังได้รับบาดเจ็บจากปราณกระบี่ของอีกฝ่ายด้วย!

“ท่านหนิงฝานทรงพลังยิ่งนัก!”

เมื่อเห็นว่าหนิงฝานสามารถต่อสู้กับบรรพบุรุษเซียนโดยไม่เสียเปรียบ และยังอาจได้รับชัยชนะ แคว้นรกร้างทั้งหมดที่เคยสิ้นหวังกลับมาโห่ร้องด้วยความยินดีอีกครั้ง

“บัดซบ!”

“เป็นไปไม่ได้!”

เวลานี้ภายในกองทัพแคว้นเซียน ใบหน้าของทุกคนเผยความหวาดกลัว หัวใจหนักอึ้ง ไม่ว่าอย่างไรทุกคนยังไม่คาดคิดว่าหนิงฝานจะสามารถต่อสู้กับบรรพบุรุษเซียนได้!

“บัดซบ!”

ท้ายที่สุด บรรพบุรุษเซียนฟื้นคืนสติกลับมา แววตาเผยความเคร่งขรึมอย่างที่ไม่เคยมี เขาไม่คิดว่าหนิงฝานเป็นเพียงมดปลวกอีกต่อไป แต่อีกฝ่ายคือคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกัน!

ทันใดนั้น บรรพบุรุษเซียนคำรามลั่น “หนิงฝาน! เจ้าคืออัจฉริยะที่ไม่เคยปรากฏตัวที่ไหนมาก่อน และเจ้าสามารถต่อสู้กับร่างเซียนนี้ได้! อย่างไรเสียมนุษย์ย่อมเป็นมนุษย์ และเซียนก็ย่อมเป็นเซียน! ข้าจะสั่งสอนเจ้าเองว่าเหตุใด…”

“ภายในโลกมนุษย์ ทุกสรรพสิ่งล้วนแต่อ่อนแอ!”

ทันทีที่กล่าวจบ พลังอันน่าสะพรึงไร้ที่เปรียบก็พวยพุ่งออกมา มันคือปราณเซียนมหาศาลภายในร่างกายของบรรพบุรุษเซียนแห่งตำหนักเซียน เขาปลดปล่อยพลังสร้างโลกใบเล็กครอบคลุมร่างกายของหนิงฝานเอาไว้

ตู้ม!

ชั่วพริบตา หนิงฝานสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงที่กำลังข่มเหงร่างกายของตน ครู่ถัดมา ใบหน้าของเขาถึงกับบิดเบี้ยว

เวลานี้ขอบเขตการฝึกฝนของเขากำลังลดลงอย่างบ้าคลั่ง!

ขอบเขตกึ่งเซียน!

ระดับเทพสูงสุด!

ระดับเทพสวรรค์!

…

ขอบเขตปราชญ์ยุทธ์!

ขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์!

ขอบเขตจ้าวยุทธ์!

…

ขอบเขตยอดยุทธ์!

ขอบเขตผู้ฝึกยุทธ์!

ขอบเขตขัดเกลาร่าง!

ชั่วพริบตา หนิงฝานร่วงหล่นสู่ขอบเขตต่ำต้อยที่สุด แม้ว่าเขาจะถือกระบี่สังหารเซียนในมือ แต่มันก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้!

เวลานี้เขาเป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่งเท่านั้น!

หลังจากเปิดเผยไพ่ตายนี้ ดูเหมือนว่าบรรพบุรุษเซียนก็ต้องจ่ายราคามหาศาลสำหรับมันด้วยเช่นกัน ใบหน้าของเขาเผยความซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด

อย่างไรก็ตาม เวลานี้เขาอดไม่ได้ที่จะเย้ยหยัน “เสี่ยวหนิงฝาน เจ้าที่อยู่ในครึ่งก้าวสู่ระดับเซียนสามารถบังคับให้ข้าเปิดเผยพลังที่แท้จริงได้ นับว่ายอดเยี่ยมไม่น้อย!”

“เอาล่ะ ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว!”

บรรพบุรุษเซียนกล่าวคำพร้อมกับโบกมือเพื่อสังหารหนิงฝาน

เวลานี้ หนิงฝานเป็นเพียงมนุษย์ตัวจ้อย เขาไม่สามารถหยุดอีกฝ่ายได้เลย จึงทำได้เพียงจับจ้องฝ่ามือยักษ์ที่กำลังพุ่งเข้าหา

ตาย!

นี่เป็นครั้งแรกที่หนิงฝานสัมผัสได้ถึงความตายที่คืบคลานเข้าหา

“สามี!”

“ท่านเทพผู้พิทักษ์!”

เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงที่น่าตื่นตระหนกนี้ ผู้คนจากราชวงศ์เทพขนนกทั้งหมดอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องด้วยความหวาดหวั่น พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าหนิงฝานที่กำลังได้เปรียบจะถูกจัดการลงโดยง่ายดายเช่นนี้

ตู้ม!

ใกล้เข้ามา!

ใกล้เข้ามาอีกขั้น!

ฝ่ามือแห่งความตายคืบคลานเข้ามา หนิงฝานยังคงคิดวนเวียนเกี่ยวกับภาพตรงหน้า

‘อ๊าก! สุดท้ายข้าก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับเซียนงั้นหรือ?’

‘หากข้าเข้าสู่ระดับเซียนแล้ว เรื่องราวคงไม่จบเช่นนี้’

‘น่าเสียดายนัก เวลานี้อีกฝ่ายอยู่ในขั้นเซียน แต่ข้าเป็นเพียงมนุษย์ต่ำต้อย’

‘นี่คือความแตกต่างของมนุษย์และเซียนที่แท้จริง!’

‘เซียน… มนุษย์… กลายเป็นเซียน… กลายเป็นมนุษย์?’

‘เข้าใจแล้ว!!!’

ทันใดนั้น ในช่วงเวลาแห่งความตาย แสงสว่างวูบไหวพลันปรากฏขึ้นในจิตใจของหนิงฝานราวสายฟ้าฟาด

“ฮ่า ๆ!”

“ข้าเข้าใจแล้ว!”

“ในที่สุดข้าก็เข้าใจ!”

ขณะนี้หนิงฝานเงยหน้าขึ้นฟ้าพร้อมระเบิดเสียงหัวเราะลั่น พลังเร้นลับปะทุออกจากร่างกายของเขา

วิถีแห่งเซียนที่เขาพยายามทำความเข้าใจมาเนิ่นนาน บัดนี้มันปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาอย่างชัดเจนแล้ว ขณะที่บรรพบุรุษเซียนบีบบังคับเขาจนสุดทาง ทำให้เขากลายเป็นมนุษย์ธรรมดา ด้วยเหตุนี้ เขาจึงบรรลุ!

เขาตระหนักได้แล้ว

“ข้าสมควรเป็นเซียน!”

“ข้าจะเป็นผู้… สังหารเซียน!”

หนิงฝานตวัดกระบี่ออกไปอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเวลานี้จะไม่มีพลังใด ๆ ในร่างกายของเขาแม้แต่น้อย ทว่าด้วยกระบี่เล่มนี้ ฝ่ามือยักษ์ของบรรพบุรุษเซียนกลับแหลกลาญโดยสมบูรณ์

“อ๊า!”

“เป็นไปไม่ได้!”

“มันเกิดเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร!”

แม้กระบี่ของหนิงฝานไร้ซึ่งลำแสงศักดิ์สิทธิ์และพลังใด แต่มันกลับทำให้บรรพบุรุษเซียนเผยความหวาดกลัวราวกับเห็นผี ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวและตื่นตระหนกชัดเจน

เวลานี้เขาพยายามปลดปล่อยพลังงานทุกรูปแบบออกมา แต่กลับไม่สามารถหยุดกระบี่ตรงหน้าได้!

ฉัวะ!

ภายใต้สายตาของทุกคนที่กำลังตื่นตระหนก กระบี่เล่มนี้แทงทะลุผ่านระหว่างคิ้วของบรรพบุรุษเซียนโดยตรง

หนึ่งกระบี่สังหารเซียน!